Onların kaderi yıllar önce yaşanmış tek bir gece sayesinde birleşti. Bir anda karşısına çıkan ve peşini bırakmayan Atmanlı aşireti, genç kızın bütün sokaklarını çıkmaz sokağa çevirecekti. Hayatına kimseyi almayan ve düzenini kurmuş bir genç kız şimdi nasıl alışırdı etrafındaki kalabalığa? Ve bazı sırlar, hiç ortaya çıkmayacak sanılırdı... Fakat hiç bir sır sonsuza kadar saklı kalmazdı.

(Şiddet içerir) Hazal`ın babasını öldüren Mardin`nin büyük ve acımasız ağası olan Miran ağa ile berdel sonucu evlenen Hazal`ın hikayesi ...

Geçmişi Değiştir Gülen Gözler tiyatro oyunuma yetişmek için aceleyle evden çıktım. Az zamanım kaldığı için nostaljik kıyafetimle otobüse bindim. Otobüste bir tek ben vardım ve yol bitmek bilmiyordu. Şoför koltuğuna baktığımda kimsenin olmadığını gördüm. İrkilerek uyandım. Başucumda bana şaşkın gözlerle bakan kişiyi görünce korktum. Çünkü karşımda annemin on sekiz yaşlarındaki hali vardı. “Abla iyi misin?” dediğinde koluma çimdik attım. Hâlâ uyanamamıştım anlaşılan. Peki, en son ne yapmıştım? Hiçbir şey hatırlamıyordum. Ne rüya ne gerçek bilmiyordum. Odada ayna aradım. Aynaya baktığımda yüzümde bir değişiklik yoktu. Daha da önemlisi benim teyzem yoktu. Duvarda asılı takvim dikkatimi çekti. İyice yaklaşıp tarihe baktım. Tarih 8 Nisan 1978’i gösteriyordu. Yaşadığım karmaşaya inanamayarak yatağa oturdum. “Sanırım iyi değilim.” dedim. Annem bana niye abla diyordu? Geçmişe gitmek mümkün müydü ve mümkünse bunu nasıl başarmıştım? 2025 yılındaki hayatımda tiyatro oyuncusuydum. Gülen Gözler tiyatroma gidiyordum. Üstümdeki kıyafetler aynı kostümdü. Daha dün içinde olduğum yıldan hatırladığım diğer şey, babamın annemi ne kadar üzdüğü. Uyumadan önce her zaman, eğer ben olmasaydım belki çoktan boşanmışlardı diye düşünüyordum. Geçmişe dönmenin şaşkınlığını üzerimden attıktan sonra, geçmişe niye geldim bilmiyorum ama yok olma pahasına annemle babamın evlenmesini engelleyeceğim diye düşündüm. Anneme, daha iyi bir hayat yaşaması için kararlarında yardımcı olabilirdim. Bilmediğim çok şey vardı. Bu dönemin insanı olmadığım için diğerlerinin dikkatini çekmem yüksek bir olasılıktı. Ama yetmişlerin sonuna hapsoldum. İyi bir tiyatro oyuncusu olduğuma inanıyorum bu yüzden elimden geleni yapacağım. GÖREV: GEÇMİŞİ DEĞİŞTİR

Aynanın karşısında gördüğü beden, oynayan filmin son sahnesiydi...

Bir tutulma aynı anda kaç hayatı etkileyebilir?. 💕 Gerçek miydi herşey yoksa yalan mı? Bir araç mıydım onun için yoksa gerçekten sevmişmiydi beni? 🖤 Vatan mı Aşk mı? Hangisini seçersem seçeyim kahrolan ben olacaktım..

Bazen içindekileri haykırmak istersin ya hani böyle ses tellerin yırtılana kadar bağırıp, ağlamak içinde ki bütün nefreti acıyı kusmak... Her şey bitsin istersin her şeyin bir kabus olmasını ve uyanınca tekrardan eski günlere geri dönmek istersin... "Sen kalpsizsin bende senin kalpsizliğini göremeyecek canavar yönünü fark edemeyecek kadar salağım." dedim gözlerimin içi yanıyordu "Ben bir günahkarım sende benim günahlarımı göremeyecek kadar salak değil masumsun..." dedi ve bir adım daha yaklaşıp çenemi yukarı doğru kaldırdı... "Benden başka yolun yok Yeşim, bu saatten sonra seçeneğim değil seçimimsin, en başta seni kendimden korumak istediğimde pes etmeden kalbime girmek istedin değil mi? artık istesen de çıkamazsın çıkartmam." Aynı mahallede yaşayan iki dost ailenin çocukları birbirine aşık olur fakat Yeşim Vural`ın bilmediği bir şey vardır Savaş Özdemir hiç de göründüğü gibi biri değildir ve onun kollarına bir kez giden bir daha o kollardan çıkamaz.. İLK AŞKLAR HİÇ BİR ZAMAN UNUTULMAZ... Yeşim ve Savaş`ın Gizli Saklı Aşkı...

Geçmiş izleri peşinde taşıyan bir gerçekti. Peki geçmiş gerçekten geçmiş miydi? İzler geçmişi yansıtırken acıyı unutmak mümkün müydü? Yaşayan ölülerin hikayesi. Yaşadığı her bir günün sonunda ölüme bir adım daha yaklaşanların hikayesiydi. Çünkü yaşadığın her gün ölüme yaklaştığın bir gündü. Ekin Elal geçmişini unutmak için tek odalı dairesinde iş başvurusu yapıp ödeyemediği kirasını ödemek için eğitimin aldığı korumalık işini yapmak istemektedir. Yüz kere başvuru yaptığı Arman şirketine yaptığı yüz birinci başvurusu kabul görmüştür. Oysa Ekin bilerek o şirkete girmek istemektedir. Yıllar önce kulağına fısıldanan bir soy ismi hayatının her yaşında kulağında çınlamıştı. Öte yandan Baran Arman çektiği acıları soğuk kişiliğinin ardına atmış çalıştığı şirketin ardında karanlık işleriyle istanbulun en büyük mafyalarından biridir. Baran`ın korumalığına başvuran Ekin bu süreçten sonra asla eskisi gibi olamayacaktı. Ne geçmişinin acılı taşların arkasında ki o gizem ne de geleceğinin yok oluşu onu eskisi gibi yapmayacaktı. "Eski Ekin gülerdi oysa şimdi duyguları alınmış bir robottan farkım yoktu yaşıyordum nefes alıyordum ama ruhum... o öleli yıllar oluyor" Aklın mı ? Mantığın mı ? Kalbin mi ? Aşkın mı ?

Beşiktaş’ın kadrosuna aylar önce katılan Emir Ateş Akova, oynadığı ilk maçta ani bir sakatlık yaşar. Tedavisi için gittiği ilk kişi, yine aynı stadyumda çalışan ve ona aşık olan fizyoterapist Duru Gökçe Akçalı’dır

Kaç kum tanesi bir kum tepesidir, kaçıncı kum tanesinden sonra bu bir kum yığınıdır deriz? Doğru ve yanlış arasındaki çizgi de böyle belirsiz midir, yoksa bir bıçak gibi keskin mi? Aşk ve yakın arkadaşlık birbirinden ne kadar farklıdır? Bu öyküde neyin doğru neyin yanlış olduğuna siz karar vereceksiniz. “Niye böyle yapıyorsun, nasıl istemem senin gelmeni? Beraber gitmeyi bile teklif ediyorum daha ne yapayım?” “Gitme, kal.”

İki laz bir araya gelirse ne olur. Çevik kuvvet polisi ve üniversiteli bir kızın inişli çıkışlı bolca inatlı hayatına göz atalım mı? Deniz gözlü kız ile Orman gözlü adamın karadenizin dalgaları gibi hırçın aşkı. Biraz kızalım biraz üzülelim. Bolca da gülelim. Ee hazırsanız başlayalim

4 erkeğin her akşam çekirdek kola yapmaya gittiği yerde bir gün 4 erkek daha gelir onlar ise kuru yemiş ve bira ileydiler

"Bir kere dolanırsan sarmaşığa, ne kalbini kurtarabilirsin ne de aklını..." 🌿🕳️ 📌 Bu eser tamamen özgün bir kurgu olup yazarına aittir. Fikrin, karakterlerin ve anlatımın başka bir kurgu da paylaşılması, kopyalanması veya sahiplenilmesi kesinlikle yasaktır. Emeğe saygı gösterin.

Minho aşırı serseri bir alfaydı ve ailesi yeni bir yere taşınınca mecbur oraya gitmek zorunda kaldı Aşırı soğuk biriydi Jisung ise okulda hep sorun çıkartan yaramaz bir omegaydı Aşırı yavşak biriydi Peki minhonun taşındığı yer jisungların karşı apartmanı olsa

Şaka gibi erkekle kızı nasıl karıştırırsınız?

Şu anlık açıklama yok geçmişin sırrının devam kitabı…

Klasik eğlence için yazılmış bir gerçek Ailem kurgusudur

Çiçekler güzel olduğu için değil, mezarlarda da açabildiği için değerlidir: tıpkı sevginin çirkin bir kalpte bile filizlenebilmesi gibi. Ölüm her zaman vardı bizlere; doğarken, öğrenirken, yaşarken ve ℎ𝑖𝑠𝑠𝑒𝑑𝑒𝑟𝑘𝑒𝑛. Hep ölmüştük aslında.

Kitabın,konusunu, olayları, kişileri ve daha birçok şeyi önceden tasarlamıştım.Kısmette bugün sizlerle paylaşmak varmış.Umarım bu kitap beklentilerinizi karşılar.Bazen gözünüzden yaş eksik olmazken bazen de birden kahkahalara boğularak ;kısacası kitabı benimseyerek ve beğenerek okumanız dileğiyle. --nisa

Dört arkadaşın birbirine olan güveni ama biri onu satar sa ona arkadan p*cakladı derim.

Ben Efruz Avşin. Benim hikâyem bir ölümle başladı. Babam, Diyarbakır’ın meydanında, herkesin gözü önünde, bir infaz gibi katledildi. O gün toprağa yalnızca babamın bedeni değil, benim de çocukluğum gömüldü. O günden sonra içimde yalnızca bir şey filizlendi: İntikam. Yıllarca bekledim. Sabrı bir silah gibi kuşandım. Öfkeyi kanıma karışan bir zehir gibi taşıdım. Ve en sonunda, Cevher Ailesi’ne sızmanın en acımasız yolunu buldum: Onların kızını, eşim yaparak. Babamın kanının döküldüğü o meydanda, halkın gözü önünde onunla evlendim. İnsanlar bu evliliği konuştu, fısıltılar sokaklara yayıldı. Ama benim aklımda yalnızca bir şey vardı: Onların cehennemini ellerimle inşa etmek. Fakat kader, kalleş bir oyunun kurucusuymuş meğer. Zelal’in kim olduğunu öğrendiğimde, planımın çelikten duvarları çatırdadı. O, babamı öldüren adamın kızıydı. Düşmanımın kanını taşıyan bir kadın… Kendi soyunun günahlarını sırtında taşıyan bir mahkûm… Ama Zelal yalnızca bir isimden, bir soydan ibaret değildi. Onun da kendi geçmişi, kendi yaraları vardı. Onun da yeminleri, benim kadar ağırdı. Kan davası bizi birbirimize bağlayan bir zincir olmuştu. İkimiz de aynı hikâyenin farklı sayfalarıydık: bir yanda annesinin katiline ve ailesine duyduğu öfkeyle yaşayan bir kadın, diğer yanda babasının kanının bedelini ödemek için yemin etmiş bir adam. Zelal, hem babasının utancı hem de kendi geçmişiyle savaşan bir kadındı. İkimiz de intikamın ağırlığını taşıyor, kanla yazılmış kaderimizi değiştirmeye çalışıyorduk. Ama bu döngüde bir kazanan olabilir miydi? Yoksa kan davası, bizi birbirimize bağlayan zinciri daha da ağırlaştıracak mıydı? Ama gözlerine baktığımda, orada yalnızca düşmanımı değil, kendimi gördüm. Aynı öfke, aynı hüzün, aynı lanetli kader… Biz, kanla yazılmış bir masalın iki tarafıydık. Şimdi önümde yalnızca iki yol var: Ya babamın kanı için yeminimi tutacak, bu döngüyü bir kez daha kanla mühürleyeceğim… Ya da Zelal’in yaralarını kendi yaralarım gibi görüp, bu laneti paramparça edeceğim… Ama bir şey kesin: Bu hikâyenin sonu, ya mezarla ya da yeni bir başlangıçla yazılacak.

Her şeyin yolunda gittiğini sandığı bir gecede, tüm akış altüst olabilir miydi? Bir özel harekât askeri izindeyken, diğer asker arkadaşlarıyla bir gece tuhaf bir olaya tanık olur.

Bir kızın acıdan umut, yalnızlıktan güç, karanlıktan ışık çıkarma hikâyesi… Bazen en karanlık an, en parlak başlangıcın kapısıdır. ... Küçücük yaşta yalnızlığın en ağır yüzüyle tanıştı. Ama bu, onun hikâyesinin sonu değil, başlangıcıydı. Hayat ona en sert darbeleri vurmuş olsa da Adenya, küllerinden yeniden doğmayı öğreniyor. Her adımda hem kendini hem de hayata tutunmanın anlamını keşfederken; dostluğun, sevginin ve cesaretin varlığını hatırlıyor. Kalbinize dokunacak, gözlerinizden yaş süzülürken içinizde bir umut kıvılcımı bırakacak. ... Ben Adenya Kara. Soyumuz kara değil ama kader kara be abla... ... Kader sandığım şey her geçen gün kedere dönüşüyordu...

Bir kadın 10 günde nasıl kaybedilir sizce ?Kaybetmek kazanmaktan daha mı zordur ? Bu kitap günümüz dünyasını eleştirerek okura bilinç kazandırıyor.

Kapanacak gözlerin alınacak ışığın. Başka bir evrene ait olan Afra kendini bulabilecek mi?

Canını kaybettiği gün özgürlüğüne kavuşursa bir insan ne gelir başına ya da kimin başına ne getirir? Hiç keşfetmediği yerleri başka bir kişiliğe bürünmüş bir kadın keşfetmeye kalkınca gideceği yeri ya kana bular ya da kan olur... Bir baba onu öldürmeden canını aldıysa bir daha birine güvenebilir mi? Kendi mi yara olur yoksa yara mı açar? Küçük Dide büyür mü? -Büyür... -Ama aynı kalmaz, Ahsen Dide olur...