Bir görev... Bir mağara... Ve kaderin değiştirdiği bir hayat... Atmaca Timi, esir düşen masum çocukları kurtarmak için ölümüne bir göreve çıkmıştı. Kurşunların arasında, yıkıntıların içinde, karanlığın kalbinde saklıydı umut. Komutanın karanlık gözleri o mağarada küçücük bir bebeğe takıldığında zaman bir an durdu. O an sadece bir kurtarma operasyonu değildi artık; o an bir hikâyenin başlangıcıydı. Bazen bir bebeğin nefesi, bir timin kaderini değiştirir. Bazen bir gönül bağı, savaşın ortasında bile bir ışık yakar. Ve bazen... karanlıkta doğan bir ışık, insanın en derin yarasına merhem olur. "Bazı bağlar gözle görülmez, kalple hissedilir." Ve işte bu bağ, gecenin en karanlık anında doğan bir umutla yazıldı... ❗❕‼️ şiddet vs. Vardır sadece taciz tecavüz gibi olaylar yok bilginize ‼️❕❗

Karanlığın içinde yolunu arayan bir ruh... Sare, yıllardır içinde saklı tuttuğu cesareti, kendi gölgesinden sıyrılarak bulmak zorunda. O evde sadece bir silüet gibi yaşamış olabilir, ama şimdi ilk defa kendi hikayesini yazmaya hazırlanıyor. Bir karar, bir kaçış, bir bilinmezlik... Ancak ışık, her gölgeye dokunmaz. Peki ya Sare`nin gölgesi? O, geçmişinin ağırlığından kurtulabilecek mi, yoksa geçmişi onu sonsuza dek esir mi alacak? Bir kadının kendini yeniden bulma hikâyesi... Bir yolculuk, özgürlüğe uzanan bir isyan... Ve gölgenin içindeki ışık.

kitap instagram hesabımız si_la.dan arada kitap yayımlanmadan önce spoiler veriyor olabilirim Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde son dersi bitirmişti Selin. Temmuz sıcağı başkenti kavururken amfiden çıkan öğrenciler yorgun ama özgür hissediyorlardı. Selin, kalabalığın arasından sıyrılıp kampüsün gölgelik yollarında yürürken heyecanlıydı. Telefonunu çıkardı, Zeynep’ten gelen mesajları okudu. Mardin’deki düğüne bir gün kalmıştı. hiç bir şeyden haberi olmadan düşüne giden selinin hayatı acaba nasıl değişicek ? hep birlikte öğrenelim

Ruhu sessiz ve savruk adımlarla çürüyen köksüz bir adam, gül kokusuna bulanmış arı bir ruha meftun olduğunda yeniden, en başından doğarmış. “Gıcık adamsın Giray.” Elini bıraktığım sırada sözlerime usulca gülümsedi. “Öyleyim ya... lakin sen de afili kızsın, Pelinsu.”

Küçükken yaşadığı trafik kazasından dolayı komaya giren Aden bengi ELİZ komada iken gördüğü senaryoları komadan çıktıktan sonrada hepsinin tek tek yaşandığını fark eder

Yıllar önce çocukken ayrılıp yıllar sonra tekrar kavuşan Mirza Karahanlı ve Leyla Yıldız gelin hep beraber onları okuyalım

Zorla başlayan bir evlilik, ne kadar zor ve zahmetli olabilirdi? Bir kadın onu istemeyen kocasına karşı ne kadar sabırlı olabilirdi? Peki ya adam sevmediği bir kadına nasıl duygularının değiştiğini anlatabilirdi.? Bu evlilik hiç bu kadar zahmetli olmayacaktı.

Gökçe çocukluğundan beri hem güzel hemde zeki bir kızdı.Birgün abisi yüzünden zoraki evliliğe zorunlu olur ve daha sonrasında yaşananlar..

kitap önerileri yapıyorum. kurallar bölümünden şartlara ulaşabilirsinizz

Defne İnci Aksayar hikayesi oluşucağım. Bir kız günlüğüne anı yazan okucağız. Defne İnci Aksayar, o gün oturma odasında sessizce bekliyordu. Elinde defteri, kalemi vardı. Ne olursa olsun, bugün yaşananları günlüğüne yazacaktı. Kapı çaldığında kalemi masanın kenarına bıraktı, kalbi biraz daha hızlı atmaya başladı. Gelen, Aksayar ailesinin avukatıydı. Yüzünde ciddi ama yumuşak bir ifade vardı. Avukat, “Defne, bugün sana önemli şeyler anlatmam gerekiyor,” dedi. Ses tonu güven vericiydi, ama cümledeki ağırlık Defne’nin yüreğine dokunmuştu. Avukat hafifçe gülümsedi. “Evet. Gerçek adın Defne İnci Aksayar. Ailen uzun yıllardır seni arıyor. Sana kavuşmak için çok çabaladılar.” O gece günlüğüne uzun uzun yazdı: "Bugün hayatım değişti. Artık iki ailem var. Biri beni büyüten, bana sevgisini veren Aksu ailesi. Diğeri, kanımdan olan, yıllardır beni arayan Aksayar ailesi İki ailede kırmak istemiyorum. Ama hangisine yaklaşacağımı, hangisinin yanında daha çok kalacağımı bilmiyorum. Sanırım zaman gösterecek."

@kayıpsayfalar: Herşeyim tastamam @kayıpsayfalar: Yapmaya çalıştığım @kayıpsayfalar: Yazlığım kışlığım @kayıpsayfalar: Bir de yanına yakıştığım @emiralkan: ne de güzel yakışırsın yanıma değil mi? -Başlama tarihimiz 14 Ağustos 2025-

Şarjörü doldurup atış kulaklığımı taktım. Karşımdaki hedefin kırmızı alanını delik deşik ederken rahatladığımı hissediyordum. Şarjördeki mermi bittiğinde atış kulaklığımı enseme indirip masanın üzerindeki mermilere uzandım. O sırada kulağıma dolan tok postal sesleri bana kimin geldiğini müjdeliyordu. Bir adamı yürüyüşünden tanıyor olmak garipti. Üsteğmen hala yanıma gelmemişti, merakla başımı geriye çevirdim. Arkamdaki masaya yaslanmış anlamlandıramadığım bakışlarla beni izliyordu. Bir eli yaslandığı masada, diğer eli de palaskasındaydı. Genelde omzuna asmaktan hoşlanmadığı bordo beresi ise tıpkı benimki gibi omzundaydı. Başımla kısa bir selam verip önüme döndüm. Tekrar pozisyon alıp hedefime odaklandım. Ben atış yaparken üsteğmen de yanımdaki alana girip atışa başlamıştı. Kavga eder gibiydik o an, kurşun seslerimiz ise sustuğumuz kelimelerimizi ifade ediyordu. İkimizin de kurşunları bitmişti, bakışlarımız birbirini bulduğunda yine o gizemli karaları karşıladı beni. Ben savaşmaya devam etmek ister gibi mermilere uzattım elimi, ama susmayı da beceremedim işte. ``Yurdunuzu arıyor gibisiniz üsteğmenim, gözleriniz sürekli bir arayışta sanki.`` Ona bir cevap hakkı tanımadan atış yapmaya başladım, silahımın tetiğine basmaya devam ederken yanımdaki adamın da pür dikkat beni izlediğini biliyordum. Son mermime de veda etmiştim. Başımı çevirdiğimde yine o bakışlara mahkum edildim. Aramızdaki birkaç adımlık mesafeyi sonlandırıp yanıma geldi, elini uzatıp atış kulaklığımı çıkardı. Aramızdaki tek engel o kulaklıkmış gibi biraz daha yaklaştı bana, gözlerime daha yakından baktı. ``Belki de yurdumu bulduğum için sürekli gözlerine bakıyorumdur teğmenim.`` Bordoya boyanırken aşka karışan iki yürekli askerin hikâyesi...

Güzay`ın hayatı babasının iflasıyla bir gecede değişir. Ailesini kurtarabilecek tek kişi Güzay ve Dağhan`ı istemez, bu yüzden çaresiz kalan babaları Güzay ve Dağhan`ı Kıbrıs`a, halalarının yanına gönderir. Lakin Güzay orada bambaşka bir tehlikenin içine sürüklenir ve bu tehlikenin tam merkezinde Yenal Karayer vardır. Kendisini korumak için Yenal`ın söylediği cümle ise yeni bir başlangıcın temeli olur. "Karım olur kendisi," dedi karşısındaki adama bakarken. "Müstakbel karım daha doğrusu."

Kendini İtfaiyeciliğe adamış bir kadın ve Davası için her şeyi göze alan bir Savcı`nın kıvılcımlar doğan aşkı.... Yanlış anlamayın onların hikayesi gerçekten yangından doğdu

motorcukalbim06: eski bir yunan efsanesine göre insanlar aslında 4 ayak 4 kol ve 2 kafadan yaratılmış. motorcukalbim06: ama yunan tanrısı olan zeus bundan korkmuş ve insanları ikiye bölmüş. ve bizler hayatımız boyunca diğer yarımızı arıyormuşuz. motorcukalbim06: benim diğer yarım sensin. gececagdas: şu Yunanlar ne değişik lan. gececagdas: tıpkı senin gibi. gececagdas: kimsin bakim sen?

Ben her zaman sakin biriydim ya hayat hiç mi hiç sakin değildi hayatım normal ilerleyen bi kızdım ben bir abim bir annem ve bir babam vardı ha tabi abimin sevgili arkadaşını da unutmayalım kavgalarımızın sebebi göz bebeğimiz oda...

Klişe diyebiliriz karıştırılma gerçek ailem kurgusu ama kendimce "Hayatını bildiğini sanırken, bir anda her şeyin yalan olduğunu öğrenseydin ne yapardın?" "Çiftlik evine bomba gibi düşen bir gerçekle sarsılır Yakut ailesi 9 yıldır öldü bildikleri kızlarının hem kendi öz kızları olmadığını hemde yaşadığını öğrenirlerse... Yıllarca öz kızı / kardeşi olarak bildikleri küçük bebeğin mezarına giderken bir anda değişen hayatlar... "Safir adı gibi safir mavisi gözlere sahiptir, süt gibi beyaz teni, kumral dalgalı saçları, dolgun pembe dudakları, kızarık yanakları ile çok güzeldi. Bir gün okuldan elinde karnesi ile sevinçle evine döndüğünde öğrenir tüm gerçekleri... Peki şimdi ne olacaktı Safir ne tepki verecek? Öz ailesine alışabilecek mi? Hadi gelin bu küçük kızımızın hayatına bir göz atalım

BİR ÖLÜM KAÇ SIR SAKLAR? 🕯️ “Alevsar.” “Alev ve hasar kelimelerinin birleşimi.” “Senin gibi. Senin yaktığın ateşle kalbime bıraktığın hasar gibi.” 🕯️ BİRİNCİ KİTAP: ALEVSAR İKİNCİ KİTAP: İNKİSAR Yaman Çakır, ailesinin geçmişindeki sırları çözmeye çalışan, intikamı, hırsı ve vicdanı arasında sıkışıp kalmış bir suç çetesi lideridir. Karısının ölümünden sonra etrafındaki herkese karşı güvenini yitiren Yaman’ın, beklenmedik anda, çocuk doktoru olan Gökçe’yle yolları kesiştiğinde ikisi birbirlerinin hayatında bir denge unsuruna dönüşür. Yaman’ın adalet arayışı ve içindeki çatışmalar, Gökçe ile arasındaki duygusal bağa zarar verecek midir? Peki, Gökçe, Yaman’ı anlamaya çalışırken, zaman zaman onun karanlığına kapılma riskiyle mücadele edebilecek midir? 🕯️ Gökçe, hayata karşı direnen, kendi yolunu bulmaya çalışan bir kadınken, Yaman otoriter ve kontrolcü yapısıyla onun karşısına çıkar. İlk başlarda birbirlerine meydan okuyan bu iki karakter, zamanla hem kendilerini hem de birbirlerini keşfetmeye başlarlar. Gökçe, tutsak olduğunu düşündüğü yerde aslında özgürleşirken, Yaman da kalbinin duvarlarını yavaş yavaş yıkar. Tutkulu bir mücadele, derin duygular ve kaçınılmaz bir çekim, onları geri dönüşü olmayan bir yola sürükler.

Herşey o gün değişti yada o gün değişen sadece benim

Merhaba Ben Mehru Akel kendimden bahsetmeyi sevmem ama size hayatımı anlatıcam yani daha doğrusu LA SOMBRA oluşumun hikayesini... Merhaba ilk kitabım umarım beğenirsiniz... ( Kadın mafya kurgusudur...)

Ben dağ evinde kalıtken başıma bunların geleceğini nerden bilebilirdim ki?

“Sokaklar hep sessizliği örter… Kalbinde bir yara taşıyan rüya, kaybolmuş bir ruhun izini sürerken, aslında kendini bulmaya çalışıyordu. Bu bir ‘serseri’nin hikâyesi değil.serseri çocuğa aşık olma hikayesi... Bu, hayata tutunmaya çalışan bir kalbin sessiz isyanı.”

Taş duvarların arasında bir güneş ışığı bekledim. İçimde öyle bir sızı vardı ki bin yorgunluğa bedeldi. Sessizce karanlıkta beklediğim ama asla bana gözükmeyen güneş ışığını çocuk aklımla merak ederek geçirdim ömrü. Bir sınırdım ben; annemin karnında dokuz ay yaşamış ama bu soğuk gri şehre gözlerimi açınca ölü mü sayılmıştım yani? Bu yüzden miydi annemin bana sırtını dönüşü? Tanrı bana böyle bir hayatı lâyık görmüşse baş kaldırabilir, sesimi hayal kırıklarıyla dolu boğazımdan çıkarabilir miydim? Babamla konuştuğum bir telefon görüşmesinde söylediklerini hatırlıyorum: “Yaşamaya dair bir şeyler olduğu için bu hayata doğdun.” Gerçekten böyle miydi? O telefon görüşmesinde o kadar çok şey anlatmak istedim ama yine sesimi içime gömmek zorunda kalmıştım. Annemin bana ihtiyacı var diye kendimi kandırdığım dakikalardı. O telefon görüşmesinde içime attığım tüm sızılarımı Kama Nehri’ne anlattım; üstünde ruhumu emmiş gaddar, kanlı güller açtı.

“Bazı kadınlar gelinlikle değil, suskunlukla evlenir.” Toprak... Bazılarının ayak bastığı bir zemin, Bazılarının ise yüreğinde taşıdığı kadim bir sükûttur. Bu hikâye, o topraklarda doğan bir erkeğin – Behram’ın – sadece aşiret gelenekleriyle değil, kendi kalbinin çığlığıyla da sınandığı bir zamana aittir. Bir sesin, bir bakışın, bir kaderin ağırlığını taşıdığı Mardin’in taş sokaklarında yazılmıştır bu hikâye. O bir “Aladağ”dı. Soyadıyla değil, yüküyle yaşadı. Ve o bir “gelin”di. Bir aşiretin değil, bir kalbin eşi olmayı diledi. İki kişinin değil, üç kalbin sınandığı bu hikâyede, sevda sadece göz göze gelmekle başlamadı. Bir suskunlukla, bir yasakla, bir töreyle büyüdü. Aşkı konuşmayan, ama aşkı yaşayanların romanıdır bu. Aladağ’ın Gelini; bir aşkın değil, bir aşiretin içinde gömülen yüzlerce sözcüğün ağıtıdır. Okuyacaksan eğer... Susarak oku. Çünkü bazı aşklar, ancak sükûtla duyulur

Bir küpeydi bana annemden kalan... Küllerin içinden bile parlayan bir inci. Ama hayat, masumiyetin üzerine kül yağdırmayı hiç ihmal etmedi. Şimdi içimde kaybolmuş çocukluğun çığlığıyla, küllerin arasından parlayan o inciyi yeniden arıyorum. Ve belki de, yolumda karşıma çıkan herkes bana o kayıp inciyi değil, yeniden yaşamı öğretecek. Aybüke`yi anlayan, ve kalbi onunla birlikte atan, güçlü kızlara... 🩶🦪