Bir seri katil tarafından esir alındın en fazla ne olabilir ki.?

Gece ve karanın imkansız aşkı berdel

“Çok mu merak ediyorsun kim olduğumu?” Gri harelerinin içinde ki siyah göz bebeği bir büyüyüp bir küçülürken arkasından gözlerime vuran far ışıklarını kesmek için tam önüme gelecek şekilde karşısında durdum. “Evet hemde hiçbir alevciği bu kadar merak etmemiştim!” Keskin çenemi ona doğru biraz daha kaldırıp kışkırtıcı bir ses tonuyla, “Aydınlatsana beni alevcik.” Diye sordum. Karşımda yangın çetesinden hangi alevcik vardı açık açık merak ediyordum. Gözleri biraz daha kısıldığında üzerime doğru eğildi. “Oysa ki sesimden tanıman lazımdı Bayan mikro psikopat!” Göz devirdim. “Kusura bakmayın lordum, her gün sizlerin seslerini dinleyerek ezberleyemediğim için!” Gözleriyle olan odağımı kesmedim. “Senin gibi kaç kişi var beni isteyen biliyor musun, hepsinin sesinini ayrı ayrı mı ezberleyeceğim?” Kırmızı dudaklarımı gözlerine sokmak ister gibi güldükten sonra kıkırdadım. “Hem ne demişler, ‘Güzeli herkes ister biri bile alamaz.’” Alayla güldü bu sözüme. “O cümlenin doğrusu, ‘Güzeli herkes ister biri alır’ değil miydi?” “Cık. Bende işler farklı işliyor. Beni kaçıracaksan diye söylüyorum birlikteyken buna benzer sözler duymaya devam edeceksin.” Tekrardan ciddi ifadene bürünüp karşımda ki grilere kitlendim. “Şimdi söyle bakalım alevcik sen kimsin?” Kafasında ki kar maskesini tek hamlede çekip yere attı ve üzerine eğildi. Siktir, fena boka batmıştım. “Altay ben, Altay Kar.”

"Bazı uçurumlar atlamak için değil vazgeçmek için vardır diyorlarya benim uçurumlarım hep atlamak içindi bende her seferinde atladım o yüzden benden hatalarımdan ders çıkarmamı bekleme " Sana o kadar çok sevgilim demek istedimki ben uzun zamandir bir şeyi istememiştim Karakum .. "Göz görmese Gönül unutur dediler gülüşün bir saniye gitmedi gözümün önünden sır.."

“İntikam, suskunluğun en gürültülü çığlığıdır.”

Karadeniz, adının ağırlığını taşıyordu; siyah ve kudretli. Dalgaları, öfkesini kayalara savurarak hesap sorar gibiydi. İçinde tutamadıklarıyla birlikte dışına da savurarak geri toplayarak geriye çekiliyordu. Geride bıraktığı göçük, kırılmış ve yıpranmış sessiz bir iz gibi yere tutunuyordu. Ben o göçükte, hayatta kalmaya çalışan son kum tanesiydim. Yaşamla ölüm arasındaki o dar geçitte sıkışıp kalmıştım. Unuttuğum ne varsa hatırladıklarımdan daha ağır bir şekilde üzerime koca bir dalga gibi gelecekti. Bunu ne şimdi savaşırken ne de yaşarken anlayabildim; ben bunu kudretli dalgaların arasında boğulurken anladım. Boğulduğum kara sularda hiç ummadığım bir anda bir el kıyıya doğru çekti beni. Ve ben, o ele tutunarak kalmayı değil, o ele bağlanarak var olmayı seçtim. Karadeniz’in göğsünde sakladığı sırlarla örülü, acı, hayatta kalma ve yeniden doğma üzerine bir hikâye. ☸☸☸ ❝Senin gücün Göçmen Kızı, sesinle değil sessizliğinle titretir dünyayı; zira bazı kadınlar bağırmadan da devrim yapar. Ve sen susarak bastığın toprağa, boğulduğun denizlere, yandığın ateşlere ve tüm bu dünyaya adını öfkeyle kazıdın.❞

Onun doğumu ölümdü. Onun doğumu hayattı. ‎ ‎Onun doğumu ile başlamıştı her şey. Doğmasaydı ailesi dağılmayacaktı. Doğmasaydı, belki de ablası hayattan nefret etmeyecekti. ‎ ‎Ama direndi Zemheri. Her şeye rağmen direndi. Kendi ailesini kurdu. Kendi ailesini yarattı ve yönetti. Olan onca şeye rağmen sevmeyi bırakmadı. Korumayı, kollamayı ve saygı duymayı bırakmadı. ‎ ‎Askeriye zordu onun için. Herkes için zordu fakat onun için bambaşkaydı. Çünkü onun çok farklı bir hayat hikayesi vardı, kendisine göre. Bunun bir yalan olduğunu, çevresindekilerin yaşadıklarını öğrendikten sonra fark etti, Zemheri. ‎ ‎Yapmamalıydı, bunu kardeşine, ablasına, annesine ve babasına yapmamalıydı. Ama yaptı. Yapmak zorunda kaldı. Yapmasaydı kendi ölümünü, kendi elleriyle onlara sunacaktı. Yapmıştı, bitmişti her şey. ‎ ‎Zemheri, İngiltere Kralını öldürmüştü. ‎ ‎Peki neden? Zemheri neden öldürmüştü İngiltere Kralını? O bir askerdi, masumları öldürmemesi gerekiyorken masumları öldürüyordu. Namuzsuz birini öldürdüğü için linç edeceklerdi belki de. Ama umursamıyordu. Masumları öldürürken umursanmadıysa, namuzsuzu öldürdüğünde de umursanmamalıydı. Kendisi bile umursamazken. ‎ ‎Ve Zemheri`nin hayatı, o günden sonra hayat buldu. ‎ ‎Ve diğerlerinin hayatı, o günden sonra, Zemheri sayesinde hayat buldu ‎

Mafya kitabıdır İmkansızlıktan imkana...

Pubg Mobile oyunu anlatımı

Yrxiufxkyrxkyfjxyxrjyrsijryztdjztrjz

Kilitli zihinler yeni kitabım hayırlı olsunnn

Mafyaların arasına bir hırs uğruna girdiğimde hayatta kalabilecek miydim?

İyflfzhyxthxfjhfxnhfnx

Şehrin kalbinde, kimsenin bilmediği bir ritim atıyor… Karanlık Nabız. Yeraltı dünyasının en acımasız örgütü, görünmez bağlarla polisleri, siyasetçileri ve sokakları kontrol ediyor. Her şey onların istediği gibi akarken, eski bir özel tim polisi olan Aras Demir, kardeşinin intikamı için karanlığın içine geri dönüyor. Bir gazeteci, bir hain ve bir ölüm makinesiyle yolları kesişen Aras, her adımda daha büyük bir sırla yüzleşiyor. Peki ya “Karanlık Nabız” sadece bir örgüt değil, şehrin kaderini değiştirecek çok daha karanlık bir gücün adıysa? Kurşunların, ihanetin ve gölgelerin arasında tek bir soru yankılanıyor: Kime güvenebilirsin, kendi kalp atışına bile güvenemezken?

“Ailesini kaybettikten sonra her şeyini kaybettiğini düşünen bir kız… Ancak gerçekler sandığından çok daha karanlık ve karmaşık. Dostluklar, sırlar ve güç oyunları arasında kendini bulmaya çalışırken, kimse onun yükselişini beklemiyor. Kendi yolunu çizecek mi, yoksa sistem onu yutacak mı?”

"Ben seni sevmek için tek bir nedene tutundum o kadar imkansızlığın içinde," dedi gözlerime bakarken. Gözleri acıyla bakıyordu. "Sen beni sevmek için bir neden bile bulamadın mı?" dedi eliyle bir işareti yaparak. Kalbim acıyla kasıldı. Nefesim kesildi. "Seni sevmek için tek bir nedenim bile yoktu," dedim buz gibi bir sesle. "Sen seni sevdiğime inanmak istedin sadece. Ben de bozmadım." Yüzü acıyla kasıldı. Benim aksime acısını dışa vuruyordu. "Anladım," dedi kısık bir sesle. Bir kaç saniye kendini toplamak için gözlerini kapattı. Geri açtığında artık bana bakan gözlerinde hiç bir ifade yoktu. "Sana tek bir soru soracağım. Yaptın mı? Yattın mı o adamla?" "Evet," dedim acımasızca, duraksamadan.

Bu kitap serinin son kitabıdır. İlk kitabı okumadan okumayınız. Oy ve yorumlarınız noksan olmaz inşallah.

Yıllar önce bir kalbe kıskançlık tohumu düşmüştü. Geçen her bir sene o tohumun daha da büyümesine neden olmuş, düştüğü kalbin sahibini esir almıştı. Kalbin sahibi yıllar sonra iki masum çocuğu kötü emellerine alet etti ve onları ayırdı. Biri ailesinden çok uzağa, farklı bir ailenin yanına gitti. Diğeri ise evlerinin alt katındaki karanlık bodrumda zincirlenip on yedi yıl boyunca orada tutuldu. On yedi yıl sonra oradan kaçmayı kaçırabilen Elfida, ailesinden çok uzakta büyüyen diğer yarısını bulmak ve intikam almak için karanlık ve korkunç bodrumdan kaçtı. İntikamını almak için karanlık yollardan geçip karanlık oyunlar oynayacaktı. Fakat bu yolda ona aşk ışığının düşeceğinden bir haberdi. Bu kitap içinde şiddet, işkence, kan, çatışma gibi tetikleyici unsurlurlar vardır. Bu yüzden 16 yaş ve üzerinin okuması daha uygundur.

DIŞLANAN BİR ÇOCUK DÜŞÜNÜN ARKDAŞLARI ONU SEVMİYOR AİLESİ BİLE ONDAN NEFER EDİYOR BİR GÜN BU SİNİR İÇİNDEKİ CANAVARI ORTAYA ÇIKARMASINI VE KONTORLU KAYBETMESİNİ SAĞLAR VE BİR KATLİAM...

Bir cinayete tanık olan Gaye Aksu nereden bilebilirdi ki hayatının değişebileceğini

Özel bir Kız olan “Amelia”nın üzerinden geçen bir hikaye.İyi okumalar :3

İnicin kucuken yasadagi şeylerin üzerinden uzun zaman geçmişti ama onun peşi bırakılmadı

Dervid srasg vurs bewxf gesdg nyes

"ya size kimsiniz diyorum" "Sana sus dedik" "Ve gözlerimi neden bağladınız? Yüzünüzü görmemi istemiyor musunuz?" "Ya o çeneni kapa ya da ben kaptmasını bilirim" "Tamam her şeyi geçtim ama beni neden kaçırdınız?" Şakağımda soğuk bir metal hissettim. "Pe-peki tamam sustum. Sakin olun" Şu an her ne kadar cesur ayaklarına yatsam da korkudan geberiyorum. Korkumu belli etmemek için yarım saattir bir şeyler saçmalıyorum. "Son bir şey daha sorabilir miyim?" "HAYIR!" mübarek bu nasıl bir ses, kulağımı deldi. "Tamam ya" Bir kaç dakika sonra başımdaki adamlardan birinin telefonu çaldı. "Buyrun efendim" "..." "Evet efendim hallettik" "..." "Tamam efendim hemen getiriyoruz" Adam telefonu kapattı ardından ayaklarımdaki ipin çözüldüğünü hissettim. "Ne oluyor?" "Senden kurtuluyoruz" "Peki ben sizden kurtuluyor muyum? "Tch, hayır "

Ben bir normal bir savcıydım takı o davaya kadar