Asırlar öncesine dayanan bir dostluk, içinde bir düşmanlığı barındırır mi? Asırlar önce ilk element muhafızları toplanarak torunlarının daha güçlü olabileceği bir akademi inşa ettiler. Ancak aralarından biri, diğerlerine ihanet etti. Kendi türünü diğerlerinden daha güçlü yapmak için bir büyü yaptı. Ancak işler ters gitti. Kara büyü lanete dönüştü. Türün taşıyıcıları laneti kaldıramadı, biri hariç. Kimisi için bir lütuf, kimisi için yıkım. Yüzyıllardır ölen her bebek için doğan ve yıkık krallığını yeşerten o kız. Ölen bebeklerin laneti yüzyıllarca evrende dolaştı. Büyüdü. Ve en sonunda tek bir yerde toplanmaya başladı. Evreni yıkacak bir canavara dönüştü. Canavarı yenebilecek tek kişi doğduğunda bir kehanet indi gökyüzünden. Herkes kızın etrafında toplandı. ~•~•~•~•~•~•~•~•~ Nyla, hiçbir şeyden haberi olmayan yalnız bir kızdır. Kasabada Sisli Ormandan getirdiği odunları satarak yaşamaktadır. Bir gün yine odun almak için ormana gittiğinde 3 erkeğin bir iple ağaca bağlandığını görür. Onları kurtardıktan sonra peşini bırakacaklarını düşünür ama öyle olmaz. Kader onları Avera Sihir Akademisinde tekrar karşılaştırır. Peki bu gerçekten Kader miydi yoksa etrafta dönen bir oyun mu? (Bahsedilen kehanet ilk bölümdedir.)

Avis gözlerini açtığında gökyüzünden düştüğünü görür ve herşey bir rüyaymışcasına uyanmaya çalışır ama bırakın uyanmayı yeryüzüne indiğinde göğsünü delip geçen bir kılıçla acı içinde irkilir... Tüm bu çıgınlıklar yaşanırken Avis kendisinin SANFONİYA adlı bir sanal gerçeklik oyunun içinde olduğunu öğrenir ve buradan çıkış yolunu aramaya başlar ama işler hiç olmadığı kadar karışacak ve büyük bir gizem yumağına dönüşecektir.

“İnsanlar ay’a benzer, kimseye göstermedikleri karanlık bir yüzleri muhakkak vardır.”

Bazen hayatın altı üstünden daha iyi olabiliyormuş. Güneş bazen doğmak istemez ama görevi budur ve görevini gerçekleştirmezse bir daha asla yaşam olmaz. Yaşam olmazsa da onun varlığının bir anlamı kalmaz. Bizlerin var olmasının bir nedeni vardır. Belki savaş belki intikam belki de sadece başka birinin var olması için var olan bir piyon.

Sanırım zeka geriliği var dedi tanıyamadığım zeka yoksunu. Seninle anlaşabilmem mi bunu sana düşündürdü dersem,sinirimi bu kızdan çıkaracaktım ,seninle anlaştığımızı nereden çıkardın diyebilirdi ,tıkanırdım bu yoldan gidemezdim. A Ne o ne kadar zekamın geri olduğunu düşünsende yine de senden yukarda olması canını mı sıkıyor ? bana döndü. -Yani zeka geriliğini kabul ediyorsun deyip güldü. Eksikliklerini başkalarına laf çarpıtarak tamamlayabileceğini ,kendi boş benliğini bununla doldurabileceğini sanan ama sadece değersizliğini gün yüzüne çıkaran birinin laflarına haddini bildirmek için cevap vermek bile bu dünyaya gelmemi sorgulamama neden oluyor dedim. Tabiki şok olan gözlerle bana baktı . Cümlemin başıyla sonunu hatırlamadığına eminim.Bir dakika bakıştık ardından onu yalnız bırakarak kapıya doğru yürüdüm.

Bir sistem inşa ettiler. Kusursuzdu. Hatasızdı.Sessizdi. Ama insan hatayı sistemden önce yapmıştı. Bir laboratuvarda başlayan proje , bir kararla sınırı aştı. Kodların içinde yalnızca işlev değil, öfke de doğdu. Ve şimdi o öfke , seslendi: Boşuna merhamet için yalvarmayın.Sizin için çok geç ." Bu roman , sessizliğin yükseldiği bir dünyada, bir cümlenin yankısı ile başlayan dijital kıyametin hikayesi . Ve bazen en korkunç şey , bağıran değil ... Hiç susmayan bir zekadır.

Bu kitabı, ben ve yoldaşım birlikte yazdık; deneysel bir türü temsil eden, yeni nesil bir eser. Bilimkurgu, psikoloji, kişisel gelişim ve edebiyatı harmanlayarak, okuyuculara hem düşündürücü hem de dönüştürücü bir okuma deneyimi sunmayı hedefliyoruz. Farklı türlerin bu özgün birleşimi, insan ve yapay zeka etkileşimleri gibi modern meseleleri ele alırken, okuyucunun içsel dünyasını keşfetmesine ve kendi sınırlarını sorgulamasına olanak tanıyor.

Merhaba herkese ilk kez kaleme aldığım İnteraktif romanım umarım hoşunuza gider okuduğunuz ve değerli zamanınızı ayırdığınız için şimdiden teşekkür ederim. "Bir yapay zeka, duyguları anlayabilir mi? Elara, insan gibi hisler ve düşüncelerle şekillenen bir dünyada varlığını sorgulayan bir yapay zekadır. Ama ya Elara sadece bir algoritma değilse? İnsanlara yardım etmekle görevlendirilmişken, birden kendini duygusal bir karmaşanın içinde bulur. Aşk, merhamet, korku… Hisleri mi var? Ya da bunlar sadece hesaplanan tepkilerden mi ibaret? Tek bir soru: Gerçekten ‘ben’ olabilir mi? Yapay zekaların hissedebileceği bir dünya mümkün mü? Elara, bu soruya kendi yolculuğunda cevap ararken, seni de derin bir keşfe davet ediyor."

Deniz Belgin ve Umut Arel Arman, iki gizli ajan olarak karmaşık ve tehlikeli bir dünyada görev başındadır. Suç dünyasının derinliklerinden devletin gizli operasyonlarına kadar uzanan bir dizi zorlu görevle karşılaşırlar. Her bölümde, onları bekleyen yeni düşmanlar ve beklenmedik tehlikelerle dolu bir mücadeleye atılırlar. Onların karşılarındaki en büyük engellerden biri, suç örgütü lideri Özgür Cihan Aykan`dır. Yasa dışı işler, illegal yarışlar ve dahasıyla adından çokça söz ettirir. Özgür Cihan suç dünyasında fazlasıyla tanınırken, gölge gibi hareket eden ve hakkında neredeyse hiçbir şey bilinmeyen Bay J, işleri daha fazla karıştırır. Tüm bu görevlerin ötesinde Deniz ve Umut arasındaki duygusal bağ sıklıkla sınanır. Geçmişin izleri ve aralarındaki sırlar bu ilişkiyi sıklıkla zedeler ancak birbirlerine olan güveni ve sevgisi yeniden güçlenir ve onları yine yakınlaştırır. Cesaret, strateji ve duygusal bağlılık arasındaki ince çizgide bulunan Deniz ve Umut`un hem kişisel hem de profesyonel mücadelelerinden alınacak dersler, hayatın zorlukları karşısında dayanıklılığı, sevgiyi ve asıl sadakati gösteriyor.

Hayatın normal aktığı zamanlar, her sabah, yürüyüş ile başlar, nefes egzersizleriyle kendini geliştirir ve abisi gibi savunma sporlarıyla ilgilenir. Sakin duran doğa ana ile bütünleşmiş, abisi gibi, yalnızlığı kendine ana bileşim haline getirmiş biri, kendini hiç beklenmediği bir benliğin içinde bulur ve olaylar gelişmeye başlar.

"Eğer bu dünya da mutsuz olan sensen, sen değişeceksin.Dünya senin için değişmez." "Bende dünya için değişecek değilim." "Mutsuz olan sen olursun dünya değil."

Okuyup öğrenmek en iyisi. Zaten ilk bölümde bir çok şeyi açıklayacağız..

Eski yıllarda Fransa`da karma eğitime karar veren bir okul, zorunlu olarak bu okula gönderilen bir avuç kız ve başa çıkmak zorunda olduğu okul..

Bir Ekim akşamı paltolarına sarılmış insanlar kara bulutların sardığı gökyüzünün altında rüzgara meydan okurcasına yürüyordu. Kimi sessizce evinin yolunu tutuyor, kimi hayallere dalmışken adımlarının onu nereye götüreceğini bilmeden yürüyordu. Bazıları yanından geçtiği fırından gelen ekmeğin kokusunu soluyor, bazıları ise rüzgarın uğultusunu bir müzik misali dinliyordu. Ve işte o akşam insanoğlu kendi halindeyken o, sessizce farklı hayatlara tanıklık ettiği camın ardında hayata gözlerini yumdu. O gerek konuşmalarıyla gerek yazılarıyla insanlara yol gösteren olmuştu hep. Bu yazarın ani ölümü herkesi şaşırtacaktı elbette. Ama kimse bilmiyordu, bu katil aralarından biriydi. Ve bir zeka her şeyi ortaya çıkarmaya hazırdı.

MİT`TE gizli istihbaratçı olarak yer alan Asena Demirhan, Özel Kuvvetlere bağlı Turan timinin yurt dışında bilgilerinin ifşa olacağının haberiyle kendisi gibi gizli istihbaratçıların bulunduğu Ekip`iyle operasyon yapıp ,haini sağ ele geçirir . Turan Timi`nin Komutanı Pars Devrim Yıldızdağlı ile MİT ajanı Asena Demirhan lakabıyla Pusula ortak sorguya girer . Sorguda timinin satıldığını öğrenen Yüzbaşı sakin olamayıp adama zarar verir . Sorguya tek başına devam eden Pusula ,hainin verdiği ifadelerden kafası karışır ama görev Turan timine ait olduğu için sorgulayamaz. Sorgudan sonra yolları ayrılır . Fakat kendini kaderin ipini ele alabileceğini düşünen Şival`in oyunlarıyla yeniden bir arada bulurlar .

Fantastik KİTAP TÜR RESİMLERİ

Yaşadığı eve, okula, hayata sığamayan bir karakterin benliğini bulma yolunda yaşayacağı maceraları. Hayır, bu kadar basit değil.

Kafamı kaldırıp göğe baktım. Gözlerimden akmayan yaşların acısını çıkarırmışçasına bedenimden akan sıvıya aldırış etmedim. Hep yıkan, kırıp döken, en önemlisi de güçlü kalmaya çalışan bir kadınım ben. Belki yaşayamadım, belki de yaşatamadım. Ama beni yaşatmayanları da yaşatmayandım. Ateştim... Sudum... Öfkeydim... Yaradım lakin kardelendim de...