Edebiyat fakültesinden Kara Harp Okulu`na uzanan bir aşkın hikayesi; Etrafını ateş gibi yakan fakat Lavinia`sının, Mona Rosa`sının, Rüveyda`sının yanında miran olanlara ithafen...

Emir, sıradan bir lise öğrencisi. Tek derdi sevdiği kız Sare`yi etkilemek. Cesaret mi doğruluk mu oyununda `cesaret` seçince hiç tahmin etmediği bir yola girer: Tanımadığı birine sahte bir iş ilanı göndermek. Ama mesaj attığı kızıl saçlı kız, bu işe gerçekten ihtiyaç duyuyordur. Ve Emir geri adım atamaz. Arkadaşlarının baskısı, Sare`nin gözündeki hayranlık ve o tanımadık kızın umutlu mesajları arasında sıkışıp kalır. Hiç var olmayan bir butiği yönetmeye çalışırken, hiç tanımadığı biriyle beklenmedik bir bağ kurmaya başlar.

Arkadaşının `Emir` ismiyle açtığı fake hesaba istek attığını sanan Mahperi, yanlış kişiyle konuştuğunu anlar ancak çok geçtir.

Mahalleye yeni taşınan Nehir, başladığı yeni lisede eski duygularını yeniden canlandıran Melih’le karşılaşır. Ancak okulda herkes Nehir’i lisenin popüler çocuğu Fırat’la yakıştırmaktadır. Oysa Fırat’ın kalbi, Melih’in kardeşi Selin’e aittir. Kaderin planı ise bambaşkadır. Nehir, o günlerde sosyal medyada yeni biriyle tanışır. Akşamları odasının penceresinden dışarı baktığında, Fırat’ın sık sık kendi sokaklarından geçtiğini fark eder. Zamanla Nehir ve Fırat, aralarında açıklayamadıkları farklı bir bağ, tuhaf ama güçlü bir kimya olduğunu hissetmeye başlarlar.

Nakano Nao: Itsuki... Nakano Nao: Sana çok kötü bir haberim var... Nakano Nao: Ama kızma, tamam mı ? Nakashima Itsuki: Söyle. Nakano Nao: Ama bak kızma... Nakashima Itsuki: Bu uyarıdan sonra nasıl sinirlenmemi bekliyorsun, orospu çocuğu ? Nakano Nao: Arabanı çizdim. Şu yirmi milyon yenlik olanı.... Görüldü. Nakano Nao: Itsuki ? Nakano Nao: Benden değerli değil, değil mi ? Nakano Nao: Itsuki ? Nakano Nao: Kapı çalıyor... Nakano Nao: Orospu çocuğu... Şeytan`ın İki Yüzü (Koi No Yokan) Karakterlerine ait bir texting kitabıdır. Ana kitaba bağlı değildir.

Mahalle kurgusu.

"Seni tanımıyorum!" "Ben tanıyorum...Yetmez mi?"

Gece, yıllardır içinde büyüttüğü aşkı bir anlık cesaretle (ve biraz da sakarlıkla) Kerem`e attığı o mesajla açığa çıkarır. Kerem`in sert ve ciddi duruşunun ardında yatan o oyuncu taraf, Gece`nin bu cesaretiyle uyanır. Artık sadece mesajlarda yaşayan, abilerinin gölgesinde saklanan bir dünyaları vardır. Kural 1: Abim (Mert) asla telefonları görmemeli. Kural 2: Mesajlar okunduğu an silinmeli. Kural 3: Kalp, mantığın önüne geçmemeli. Ama kurallar, en çok da çiğnenmek için değil midir?

Her şey bir mesajla başladı. Ne bir isim, ne bir fotoğraf… sadece “uyudun mu?.” Başta oyun gibiydi. Kim olduğunu bulmaya çalıştı, şakalaştı, güldü. Ama sonra o kelimeler, yavaş yavaş hayatının bir parçası oldu. Her gece aynı saatte gelen mesajlar… “Bugün biraz sessizsin.” “Gülümse, yoksa gün batmaz.” Kimdi bu kişi? Okuldaki biri mi? Her gün yanından geçen ama hiç fark etmediği biri mi? Yoksa geçmişinden kalan, geri dönemeyen biri mi? Her mesaj biraz daha yaklaştırdı onu görünmeyene. Her kelime, biraz daha derine çekti. Ama o hâlâ bilmiyordu: en çok güvenmeye başladığı kişinin, en çok kaçtığı yerden geldiğini. "Görmediğin Benim" Gizli bir bağın, sessiz bir sevginin ve kelimelerle başlayan hikayenin öyküsü. Çünkü bazen en gerçek hisler, en sessiz yerlerde saklanır.

Hayat, bazen kâğıttan yapılmış birkaç yıldızın içine sığdıralacak kadardır. ☆ 06.09.2025`

Sadece derslerine odaklanmış insanlarda aşık olabilir. İnek diye dalga geçilen insanlarda birini sevebilir. Ve ben bunu en net şekilde öğrendim. Harun : Ya incitirsem seni seni severken? Kapak tasarımı @nisaauthor 🤎🤎çok teşekkürlerrr 🥹🥹

Gerçek kimliğini saklayarak yayın yapan İlay Deniz, aile dostalarının oğlu f1 pilotu Baran Aras ile yayın yaparken chat üstünde yakıştırılmaya başlar. Baran halinden memnundur. Çünkü İlay`a anonim mesaj atan platonik kişidir.

TokaAvcısı:Mavi sweatshirt. Muz toka. Sinirli kaş. Ve yine gülmemek için kendini zor tutan dudaklar. Senin o "umrumda değil" haline bile ayrı düşüyorum. MuzTokalı:?? Şey... Sen kimsin ve neden kulağımın arkasından mesaj atıyormuşsun gibi hissettim? "İki anonim hesap, binlerce kelime... Ve gerçeğe giden tek bir yol."

Okulun en popüler anonim itiraf sayfası çalınırsa?

Bu bir peri masalı. Kitabı tersten okumalı.

Hiç kimse, hiçbir çocuk, yaralarını tek başına sarmamalıydı. Sarsa da o yara kabuk bağlamaz, sargı işe yaramaz; zamanla daha da fazla kanar ve dikiş tutmaz bir hâle gelirdi. Bazı yaralar vardır, bıçak tarafından açılır ve bütünüyle ona aittir ya da biz öyle sanırız. Bazı yaralar da vardır, sevdiklerimize aittir. Bazı yaralar dikiş tutar, bazı yaralar dikiş tutmak nedir bilmez. Kanar, kanar, kanar... en sonunda ise şanslıysak durur. Kabuk bağlamaya, nasır tutmaya çabalar. Lise son sınıf öğrencisi olan İzel Bade Soral, bir gün ilk defa sınıf içinde, sınıftakiler tarafından oynanan bir oyuna dâhil olmaya karar verir. Bir lise klasiği olan bu oyun, tahmin edileceği üzere, doğruluk mu cesaretlik mi oyunudur. Şişenin cevap kısmı İzel`e, soru kısmı ise Alina`ya gelir. Alina, İzel`den onun adına sınıftan birine yazmasını ve o kişinin kendisinden hoşlanıp hoşlanmadığını öğrenmesini ister. Bu fazlasıyla şanslı kişi ise, sınıfta varlığıyla yokluğu bir olan Doğuş Ata Akyaz`dan başkası değildir. 🐚: "Bir kibrit, gelmedi. İki kibrit, gelmedi. Üç kibrit, gelmedi. Ateş beni tanımadı. Dört kibrit, gelmedi... Ateş bu sefer beni terk etmedi; kül etti. Ama o beni sevmedi." Bu mesajın ardından, bir mesaj daha geldi Doğuş`tan. Şöyle yazıyordu: "Günceme yazdım." Telefonu tutan ellerim titredi, kaşlarım çatıldı. "Neyi?" "Başlangıcı ateş olan bir adamın, bir avuç kül olup savrulmaktan nasıl korktuğunu." "Nasıl yani?" "Küle döndüm çünkü ateşe aittim. Kül olmak için yanmak gerekir; ben ilk defa birisi için yandım. İzel, kibrit kutum sende, bilerek verdim. Yandım ya, sen de ateşimi harla istedim." Bu mesajlar ekranıma aniden, bir de art arda düşünce, kalbim öyle hızlandı ki duracak sandım. Öyle yumrukluyordu ki kalbim göğsümü; Doğuş gibi, onun da bana acıması yoktu. Ama ikisi de bilmiyorlardı ki benim sevgim herkese yeter, her darbeyi bertaraf ederdi.

"Söylesene tiyatro ışıkları kapandığında sen , hala sen misin?"

" Ben sevmeyi de sevilmeyi de senden öğrendim Meleğin Kızı..." Birce`ye aniden bir mesaj gelir Gelen mesaj anonimdir Hayatı değişir Bakalım bu değişikliğe sebep olan kim...

Dertlerini anlatacak kimsesi olmayan Hayâl, bir gece rastgele bir numaraya para karşılığında dertlerini anlatmak için yazar. Kuzey`in hayâli...

Gizem, okulun popüler çocuğunun dikkatini çekmek için ona yabancı numaradan mesaj atar.

0530** : İyi akşamlar. Tanıdık motor tamircisi olan var mı? 0534** : İyi akşamlar. 0534** : "Rıfat usta- 0537*** " buyrun.

"Kızın profili müze gibi, senin hayatın sanayi sitesi." Mert, aşkı Yeşilçam filmlerindeki gibi sanan, bir "naber" mesajına hayaller kuran o saf çocuk. Selin, kaosun kraliçesi, "Ben ilişki insanı değilim" diyip eski sevgilisinin storysini stalklayan o şehirli prenses. Kaan ve Sinan ise, enkazı kaldırmakla görevli, ağzı bozuk ama yüreği sağlam o mahalle arkadaşları. Bir WhatsApp bildirimiyle başlayan, gece yarısı sahil kenarında sönmüş bir sigarayla biten; filtresiz, sansürsüz ve tamamen gerçek bir hikaye. Burada süslü cümleler yok, burada "ayrıldık ama arkadaşız" yalanları yok. Burada sadece görüldü yiyen mesajlar, ödenen hesaplar ve harcanan umutlar var. Aşkın en "kek" haliyle tanışmaya hazır mısın?

“Dikenler kendini korumak içindir. Bazen de… yanlış insanların girmesini önlerken doğru insanın yaklaşmasına engel olur.” Berlin’den İstanbul’a sürüklenen Neriman, kimseye güvenmeyen, dokunmayan, yaklaşmayan bir kızdır. Ta ki okulun nazik , düşünceli basketbol kaptanı Can, onun yüzündeki çatlakları fark edene kadar. Bir kirpinin kalbi… Dokununca değil, dokunmaktan korkmadığında atmaya başlar.

Ben Kumsal Çocukluğu yarım o kız Küçükken annesi tarafından terk edilen kumsalın küçükken durakta karşılaştığı çocuğu internette gezinirken karşısına çıkmasıyla bulur. Ve ona yazmaya başlar ama o olduğunada tam emin değildir...

GERÇEK HAYATTAN UYARLANMIŞTIR Turşucu: ne istiyorsun benden Turşucu: derdinin kendini affettirmek olmadığını ikimiz de biliyoruz Ben: canım sıkılıyor Turşucu: eee Ben: eee si canım sıkılıyor işte Turşucu: bu konunun beni ilgilendiren kısmı Ben: can sıkıntımı seninle geçirmeye karar verdim Turşucu: hanımefendi ben sizin sevgiliniz değilim Ben: çok istiyorsan olursun