"Gece olup da gökyüzü karardığında sıcak çikolatanın o nefis kokusu gecenin buz gibi soğuğunu bastırıyordu sanki. Yaprakların bir bir sallanması, rüzgara inat direnerek dallarına tutunması beni andırıyordu. Ve tüm sıcaklığından arınmış buz gibi soğuk gece hayatı temsil eder gibiydi. İşte orada! Bir yıldız parlıyor. Rüzgarın sesiyle fısıldayan güzel yıldız. Ve bir de ay. Gecenin karanlığını delip geçen süvari. Madem ki gecenin bu buz gibi soğuğuna, bu karanlığına bir çare bulunuyor; O halde ben de hayatımı aydınlatacak olanı bulabilirim ha? Buna bir isim vermek istiyorum. Sessizliği, karanlığı ve soğuğu delip geçecek o an. "YILDIZ ESİNTİSİ.." ☆•☆•☆•☆•☆•☆•☆•☆•☆•☆•☆•☆ Bir yaz kurgusu olan Yıldız Esintisi, okuru imkansız bir aşka davet ediyor. Şarkıcı Görkem Tekin ve fotoğrafçı Derin Ceyhun`un Paris`te bir kütüphanede karşılaştıkları günden itibaren mucizelerle ve kadersel bağlarla birbirlerine çekilişini okuyacağınız bu romantik komedi romanında yazın sıcağı kalplerinizi eritecek. İhtimaller arasında kâh gülüp kâh ağlayacağınız satırlarla buluşmadan önce soğuk limonatanızı ve ne olur ne olmaz diye mendilinizi yanınıza aldıysanız, başlayalım!

Yıllardır oturduğum mahallede her şeyi her yeri biliyordum ama onun bana olan aşkını asla bilmiyordum.. NİSA YILMAZ(22 YAŞINDA MANKEN) ATEŞ KUZGUN(28 YAŞINDA CAFESİ VAR) DORUK YILMAZ(30 YAŞINDA NİSA`NIN ABİSİ) SEMRA KUZGUN(30 YAŞINDA ATEŞİN ABLASI) SONGÜL YILMAZ(NİSANIN ANNESİ) MERT YILMAZ(NİSANIN BABASI) AYTEN KUZGUN(ATEŞİN ANNESİ)

05**: Keşke diyorum 05**: Keşke yanımda olsaydın Eymen: Bak kaç mesajdır sabrediyorum, sonu gelsin diye Eymen: Ama gelmiyor o yüzden yüksek müsaadenle araya gireceğim Eymen: Sen kimsin ve ben nereden senin abin oluyorum?

Aşk, tesadüfleri mi sever, yoksa tesadüflerden mi doğar? İki insanın yolları yeniden kesiştiğinde, bu sadece bir rastlantı mı, yoksa kaderin ince bir oyunu mu? Kırgınlıklarla, yarım kalmış hikâyelerle yol alan iki ruh, kendini bir anda aşkın ortasında bulur. Korkularından kaçarken, aslında hep aşkın kanatlarına sığınıyor olabilirler mi? Bu kitap, geçmişin izleriyle şekillenen ve kaçışın bile aşkın çıkmaz sokaklarında son bulduğu bir hikâyeyi anlatıyor.

Ve aynı hikaye ana haber bültenlerinde aylarca konuşulan, ülke gündemine aylarca oturan bir haberle başlayıp seneler sonra aynı gündemde yer eden birkaç saniyeye sığdırılan acı bir haberle bitecekti. Bazı insanlar görünen, diğerleri ise görünmeyen kahramanlar olurdu. Görünmeyenlerin yarası daha çok olsa da her daim görünenler konuşulurdu. Bir vardı bin yoktu. Bir hikaye daha, henüz başlayamadan aynı noktada son bulurdu. * "Değer vaktinde bilinmeli." dedi yaşlardan dolayı buğulanmış gözlerini gözlerime dikerek. Zar zor konuşuyordu. "Mezar ne anlar ki çiçekten."

Mafya tipi ama kan davalı bir kitaptıııııırr..

Olmadık yerde olmadık zamanda kapını çalıyorsa aşk, onu içeri buyur etmekten başka şansın yoktur.

Hayallerinin peşinde koşan genç bir üniversitelinin dengesini hayatına giren iki genç adam alt üst eder. AŞK, İHTİRAS, GEÇMİŞ ve GELECEĞİN birbirine karıştığı romantik kurgunun sonunda İnci`nin kimi seçeceği merak konusu. NOT: KUZGUN SEZONU ve KARAMEL DÜŞLER birbiri ile bağlantılı iki kitap, ikisini beraber okuyabilirsiniz

Renisa Delacroix, rüya gördüğünün farkındaydı. Ama bu rüya… farklıydı. Havadaki nemli sis tenine yapışıyor, çıplak ayakları taş zeminde yankılanıyordu. Önünde büyük bir göl uzanıyordu, su o kadar karanlıktı ki içinde bir şeyler hareket ediyormuş gibi görünüyordu. Ve orada, gölün tam ortasında o vardı. Uzun, siyah bir pelerin rüzgârda savruluyordu. Yüzü gölgelerin arasında saklıydı ama Renisa onun gözlerini görebiliyordu—buz mavisi, ruhunu delip geçen gözler. O adamı tanımıyordu… ya da belki de tanıyordu. Adam ona doğru bir adım attı. Derin, yankılanan sesi rüzgârla birleşerek fısıldadı: “Sonunda…” Bir adım daha attı. “Zaman geldi, Renisa.” Kalbi deli gibi çarpmaya başladı. İsmini biliyordu. “Beni bul.” Ve o anda dünya paramparça oldu. Renisa çığlık atarak uyandı. Odanın içinde bir anlığına hala gölgelerin titreştiğini sandı. Derin bir nefes alarak yataktan kalktı, alnından ter süzülüyordu. Bu rüya yıllardır onu takip ediyordu. Ama bu sefer farklıydı. Adam ona daha yakındı… ve ilk kez onun sesini duymuştu. Titreyen ellerini saçlarına daldırdı. O gece, rüyalarının peşinden gitmeye karar verdi. Renisa Delacroix, yıllardır her gece gördüğü aynı rüyadan kaçamayacağını fark eder. Ancak, 18. doğum gününde, rüyası gerçeğe dönüşür ve hayatı sonsuza kadar değişir. Gölgeler Krallığı’nın prensesi olduğu ortaya çıkar ve onu bulmak için yıllardır bekleyen Kael, Renisa’nın karşısına çıkar. Güçlerini keşfederken, hem geçmişinin gizemleriyle hem de gölgeler dünyasının karanlık sırlarıyla yüzleşmek zorunda kalacaktır. Renisa, hem kendi kimliğini hem de kaderini keşfederken, onu bekleyen tehlikeler her geçen gün daha da yaklaşır.

Neden ben? Olmayacağını, imkânsız olduğunu bile bile neden sevdin beni?" Gözlerim hızlıca ılıman ela gözlerine ilişti. "Olacak! Sen de beni seveceksin. Ne kadar inanmasan da, hâlâ onu seviyorum desen de, sen de bana âşık olacaksın. Sonra ne olacak biliyor musun?" Kafamı o güzel gözlerine daha da yaklaştırdım. Kokusu, insanı mest eden türdendi. Hafif sulu gözleri, üşümekten kızarmış burnu ile ahenkli bir tutku sağlıyordu atmosferime. "Dünyadaki tüm kadınlar kıskanacak seni; `Keşke biz de bu kadar sevilsek,` diye imrenerek bakacaklar sana." Gözlerindeki sululuk daha da artmıştı. Kalbime hançer saplıyordu sanki. "Ben öyle sevildim. Hatta o insanı toprağa emanet ettim." Kendisi gibi inatçı olup aşağı düşen saç tutamlarını usulca kulağının arkasına iliştirdim. O kadar yağmur ve ıslanmaya rağmen hâlâ kokusunu yitirmemişti. "Ne kadar kabul etmesen de bana çekiliyorsun." Parmaklarım saçlarından usulca yanağına doğru yola koyuldu. "Neden biliyor musun? Sana tek dokunabilen benim! Sadece bana izin veriyorsun. Diğer insanlar ve erkeklerden –ki ne kadar sinirimi bozuyor, tahmin bile edemezsin– kaçarken bile bana doğru koşuyorsun. Senin limanın artık benim! O mezar taşı değil!"

ARYA, asaleti temsil eder. SİYAH ise, gücü... Asaletin gücü, insanların önünde başlarını eğdikleri kadın... Herkesi öldürmekle görevlendirildiği davette karşısına çıkan adam hayatına girdikten sonra o aşılmaz duvarlarının bir bir yıkıldığını farkeder... Dünya önünde eğiliyor, saygı duyuyor ve sahte de olsa onu destekliyorlar.. Gücün timsali ise tek bir adamın önünde eğiliyor... Bolca aşk, gizem, mafya ve güç içerir. Yetişkin içeriklidir! Tüm hakları bana aittir. Tüm kurumlar, kişiler ve olaylar hayal ürünüdür...

Rüya lise son sınıfta üniversiteye hazırlanırken bir olay sonucu hiç istemediği biriyle 3 ay sevgili rolü yapmaları gerekirse ne olurdu ?

Gizem 1 yıldır gittiği okulda sıradan bir gün yaşıyordu. Sonra bir çocukla çarpıştı. Bu çocuk okulun en kötü ve en popüler erkeğiydi. Adı Arda`ydı. Bu olay onların son diyaloğu olmayacaktı. Liseler arası bir film yarışmasında çift başrol seçildi. Filmin türü romantizmdi. Bu yüzden romantik anlar yaşamaları kaçınılmazdı. Bazı sebeplerden dolayı aynı otel odasında kalmak zorunda kalan ve birbirinden nefret eden çiftin serüveni sizi mest edecek...

[MAHALLE KURGUSU] ⤜→ Acıyla kavrulan yüreklerin deniziydi Karadeniz. Kavuşulamayan sevdaların deniziydi. Karadeniz’i, yüreği Karadeniz olanlar anlardı. Acıyla yoğrulmuş, ruhu ölmüş ama yaşayan bedenler anlardı. Anladım. O kadar iyi anladım ki bu deli Karadeniz’i, zamanla o bana baktı ben de kendini gördü, ben ona baktım onda kendimi gördüm. Hırçınlığımı, dize gelmez deli dalgalarımı, karanlık derinliğimi gördüm. Annemin verdiği sevgiyle dolup taşan gözlerim, görmez dediğim o deli dalgaları gördü. Küçükken annem ve babam varken Karadeniz gibi olmam diyen kendimin, Karadeniz’den daha hırçın olduğunu zamanlarını gördüm. Karadeniz oldum. Burada, yüreğimdeki bu acıyla yaşayabilmek için olunması gereken o asi, deli deniz oldum. Zamla bu deli dalgalarda yoğruldum. Işığımı, gülüşümü, sevgiyle parlayan gözlerimi, şefkatli ellerle dokunulan yüreğimi denizin derinlere gömdüm. Karadeniz’in ta kendisi oldum. Güneş saçlı, deniz gözlü annesinin o çok sevdiği Karadeniz’in dingin limanı değil, asi dalgalarıyla coşan karanlık gecesi oldum. ⤜→ ✉¹sâye`den posta: Sürmene`nin Gültepe mah. sıcacık arkadaşlık ve aile bağlarıyla, tüm neşe dolu anlarıyla sizleri bekliyor :)

Doğa, sahnelerin ışığında parlamak isteyen bir oyuncu adayı. Yalın ise kodların içinde kaybolmuş bir bilgisayar mühendisi. İkisi de bambaşka dünyaların insanı. Ama bir mesaj her şeyi değiştiriyor... Bir gece, Doğa ve en yakın arkadaşı Beril, eğlenmek için dışarı çıktıklarında kendilerini beklenmedik bir durumun içinde bulurlar. Yaşanan olayların ardından Doğa, hayatını altüst edecek bir şantajla karşı karşıya kalır. Çaresiz kalan Beril, okulda "zorlukları çözme konusunda efsane" olan birinden bahseder: Yalın. Ve Doğa, belki de hayatının en garip mesajını atarak ondan yardım istemek zorunda kalır. Yalın`ın dünyası kodlardan ibaretken, Doğa`nın gelişiyle her şey değişmeye başlar. Birbirine tamamen zıt iki insan, bir hatayla başlayan sohbet, istemeden dahil olunan bir plan ve bolca eğlence... Bazen yanlış mesaj, doğru kişiye gider. Ve bazen en büyük kaos, en güzel hikâyeyi başlatır.

Yaren, Komutan Akın`ı mesleği yüzünden bırakır. Yaren bu duruma daha sonradan pişman olsa da geri dönmek ister. Ve Akın` a mesaj atar. Devamını hadi gelin birlikte okuyalım. Siz: Ayrılsak ölürüz biz. Siz: Bir bedende bütünüz biz. Siz: Ellerde ölürüz biz. Siz: Yok dokunduğun her yerim acıyor şimdi. Siz: Gidemezsin ki, gidemezsin ki. Siz: Biliyorum deli gibi sevdin. Siz: Ayrılalım artık diyemezsin ki, diyemezsin ki. 053**: Sen kendin gitmeyi tercih ettin. 053**: Ben her şeye rağmen sana kal dedim. Siz: Hatırlar mısın? Siz: Bu şarkı bizim şarkımızdı. Siz: Senden sonra bir daha bu şarkıyı dinleyemedim. Siz: Dinlemeyi geç. Siz: Şarkıyı duyduğumda seni hatırlamamak için kuytu köşe bir yere geçip ağlıyordum. 053**: Sahi, söylesene. 053**: Ağlamak unutmak için çözüm niteliğinde mi? 053**: Eğer öyleyse gittiğinde benim senin için döktüğüm gözyaşları neydi?

Ne duruyorsunuz, içeriye bekleniyorsunuz. Siz: Gece gece ne bu ağlama sesleri kardeşim?(01:45) Yazmayayım yazmayayım dedim ama insana bir rahat huzur vermiyorsunuz yahu.(01:48) Bebeğin varsa uyut.(01:48) Kulağıma kulak pamuğu tıkayıp yatmak zorunda kalıyorum her gün.(01:48) Bu ne ya car car.(01:49) Gürültücü adam: Sen kimsin lan.(01:49) Bu saatte mesaj atma haddini nerden buluyorsun?(01:50) Siz: Bu saatte beni rahatsız etme hakkını nereden buluyorsanız bende mesaj atma hakkını buluyorum beyefendi.(01:51) Ramazanda çalınan davul sesi bile bu kadar sesli değil yemin ederim.(01:51) Bu kitapta biraz duygusallık, birazda mizah ortaya karışık her şey mevcuttur. Sizde yeri geldiğinde gülmekten kırılmak, yeri geldiğinde de hüzünlenmek istiyorsanız buyrun içeri, ne duruyorsunuz. Bu kitap sadece texting şeklindedir. Düz yazı yoktur.

TANITIM Aşk? Aşk mı? Evet sana aşıktım belki de hala öyleyim ama içimde senin aşkından daha büyük bir şey var. Daha güçlü bir şey. Beni her gün daha fazla tüketen bir şey. Nefret gibi ama değil daha büyük daha şiddetli bir şey. Nefretle aşk arasında çok ince bir çizgi vardı ve sen hep o çizginin üzerinde dolaştın. Belki de defalarca sınırı geçtin ama ben görmemeyi seçtim. Sonra bir gün bende bu oyundan sıkıldım. Çizginin üzerinde dolanmandan da buna gözlerimi kapatmaktan da sıkıldım. Sorunumuz sana aşık olmam değil o kısmı geçeli o kadar çok oluyor ki. Sorunumuz senin beni dönüştürdüğün şey, çünkü aşkım(!) Ben ilk tanıştığımızda bir çiçektim beni öpebilirdin koklayabilirdin sevebilirdin ama sen benim yapraklarımı koparmayı seçtin. Benimle beni parçalayarak oynadın. Sonra ben bir ateş oldum. Artık beni öpemezdin koklayamazdın sevemezdin. Seni yakardım. Bu bana yaklaşma demekti. Bu ben sessizce zarar vermeden yanıyorum demekti ama sen, sen beni yok etmek istedin. Sen yanmama bile izin vermedin. Yarattığın acıya bile saygın yoktu. Şimdi ben git gide büyüyen bir alev topuyum. Durmayacağım. Ta ki seni yakalayana kadar. Seni yakaladığımda etinin kemiğinden ayrıldığını hissedeceksin canın öyle yanacak ki yok olmak isteyeceksin ama ben buna izin vermeyeceğim. Seni yakıyor olmamın her anını zevkle izleyeceğim. Çünkü sevgilim, sen aşkın değerini bilemedin. Ama acının yaşattığı hissi hiç unutamayacaksın. Acı, seni bana tutsak edecek. Acı olduğu sürece hep benimle kalacaksın.

Oyun yeni başlıyor. Asıl başlangıç geri dönüş ile başlıyor. Gerçekliğe hoşgeldiniz çünkü asıl hikaye burada başlıyor. Kankırmızısı Ekibi; Ilgaz Kaya Tutku Kaya Cenk Solmaz Cansel Solmaz Kumsal Durmaz Afet Yıldırım Tulip Brown Mayıs Şimşek ve Selis Kandemir... Asıl hikayeleri yeni başlayan 9 genç. Bitiş zannettiğimiz noktada başlayan hikayelerinde ekip olabilecekler miydi? Asıl soru intikamlarını alabilecekler miydi? İntikam oyununa hoşgeldiniz sevgili okuyucular. Oyun daha yeni başlıyor. Artık tam anlamıyla Kankırmızısı evrenindesiniz...

Kaderin seni seçtiğinde, kaçacak yerin kalmaz. Sırlar ve düşmanlarla dolu bu dünyada, Kaira gerçekte kim olduğunu keşfetmek zorunda. Ama bunun için önce hayatta kalmalı… Ve belki de kalbini düşmanına kaptırmamalı. Bu kitap ismi ve kapak fotoğrafı sadece bu kitaba aittir.

Hikâyenin dikkat çekici bir açılışı var ama bazı kısımlarda içerik olarak biraz daha dikkatli ilerlememiz gerekebilir—özellikle karakterlerin yaşları 17 olduğu için cinsel içerikli ifadeleri daha sembolik ya da psikolojik alt metinlerle aktarmak daha uygun olur. Şimdi, verdiğin temellere sadık kalarak sahneyi biraz daha derli toplu, roman havasında yazayım mı? Şöyle bir giriş olabilir: --- Bölüm 1: Sessizlik ve Gürültü Okulun kantini, teneffüs saatlerinde her zamanki gibi kalabalıktı. Gürültü, birbirine karışmış kahkahalar ve plastik tabakların masaya çarpmasıyla daha da artıyordu. Ama o kalabalığın tam ortasında, sessizliğin beden bulmuş hali gibi Burak oturuyordu. Önündeki soğumuş patates kızartmasına bakarken aklından geçen tek şey şuydu: “Bugün ne öldürsem?” Kafasının içinde yankılanan bu cümle, onun için sıradan bir düşünceydi. Her gün bir şeyler öldürüyor, sonra kendine bakıp “Ben farklıyım” diyordu. Ama aslında... belki de sadece kırık bir aynanın önünde, kendinden kaçan bir çocuktu. Tam o sırada biri sandalyesinin önüne dikildi. “Tuvalette seni gördüm, pislik,” dedi yüksek sesle. Burak başını yavaşça kaldırdı. Uzun sarı saçları omuzlarına dökülen, konuşmadan duramayan o kız: Lara. “Siktir git,” diye cevapladı Burak, gözlerini tekrar tabağına indirerek. Lara gülümsedi. Belki de Burak’tan hoşlandığı için, belki de sadece onun sessizliğini bozmak istediği için. O gün, ikisi de farkında olmadan birbirlerinin hayatına ilk cümleyi yazmıştı. --- İstersen bu girişin devamını da yazabilirim. Sahne daha karanlık, psikolojik ya da yavaş yavaş romantik tarafa kayan şekilde ilerleyebilir. Hangi yönde gidelim?

0566... : Kedin, kedimi sıkıştırmış. Meyra: Ne? 0566... : Kedin diyorum, kedimi tekte düşürmüş. 0566... : Köşeye sıkıştırmış. 0566... : Namusuna göz dikmiş yani. . . . . 01.02.2025

Bir aşk romanı sizlerle lütfen okumanızı tavsiye ederim belki ilk başlarda garip gelebilir ama bölümler geldikçe toparlamaya çalışacağım desteklerinizi bekliyorum 🙏🏻🤍 "Ben senden hep gittim.!" "Ama ben olmadan da var olmadın.!" Çocuk esirgeme kurumuna bırakılan çocuklardı onlar birinin anne babası trafik kazasında ölmüşken diğeri annesi tarafından oraya terk edilmiş oysa böyle sürmezdi elbet ayrılık gelip çatıp yolları ayrılacaktı ama sonra yıllar sonra yeniden yolları kesişecek ve artık çok şey değişecekti..

Efsun babasından kaçarken katilinin kucağına düşer ve hikaye başlar... Kitap kapağı @dunyadanmarsa355 tarafından tasarlandı ✨🎀

HERHANGİ BİR ÇALINTI DURUMUNDA UYARI YAPILMADAN GEREKLİ İŞLEMLER BAŞLATILACAKTIR... "Dikkat et" Kulağımı teyit geçen mermiyle kafamı eğip koşmaya devam ederek, binaya yaklaştım. "Dakika ver Gölge" Kulağımda ki cihaza dokunup, cevap verdim. "Üç dakika, on saniye" dedim sakin bir tonda. "Dakika ver dedi-" Kulaklıktan kesildiğini belli eden cızırtılı sesle, sırtımı yasladığım duvardan telaşla kaldırdım İşte şimdi gerçekten bitmiştim. _________________________ "Bugün buradan bir kişi sağ çıkacak" deyip karşımda pişkince sırıtan şerefsize baktım. "Dua et ki ben sağ çıkmayayım, diğer türlü senin cehennemine kucak kucak odun taşıyacağım" dedikten sonra yerde yatan ölmemiş adamlardan biri gözüme çarparken, silahımdan çıkan kurşunla son nefesini verdi. Tetiğin ucunu tekrar karşımdaki yaşayan tek şerefsize çevirirken, ortamda tek el silah sesi duyuldu.