Ayakkabının tabanının yere çarpma sesini işittim, hızlandı hızlandı ve giderek yavaşlayıp durdu sonra yeniden yavaşça ritim tuttu. “Kimse bilemezdi böylesi korkunç kaza yaşanacağını.” “Kimse… O yüzden kendimizi toparlayıp bunu yapanlara yaptıklarının cezasını herkes,” soluklandı yada ben öyle anladım. “Teker teker uygun gördüğü cezayı versin.” “Bir planın var mı Toprak?” “Elbette,” içeride resmen dünya toplantısı yapılırmışcasına ciddiyet yüksekti. “Şöyle ki,” deyip duraksadı. Ardından. “O gece teslimatı yaparken izleniyorduk.” Nasıl izleniyorduk? Ben izliyordum. Beni fark mı etmişti? Duyduklarım kalbimin hızlanmasına sebep oldu birden dudaklarım soğumaya ellerim titremeye başladı.

Bekledim ve bekledim. “Ulan Kara!” dedi bir ses. “Kara`nın olduğunu sanmıyorum.” asker tıraşı olan bir adam konuşmaya başlamıştı. Tüfeği doğrultarak,”Çünkü hepsi benim.” diyerek adamın kafasına bir el ateş ettim. Kan silahların üzerine sıçramıştı. Tüfeğin çıkardığı ses ile arkalarına dönmelerine vakit bile kalmadan,az önce yanlarında olan arkadaşlarını vurmuştum. Adam yere doğru yığıldığında,nedensizce gözümü bile kırpmadım. Zihnimde korkuya dair tek bir izin bile kalmadığını anlamıştım. Karanlığa doğru çekildim.

Bı insan sadece mutlu olduğunda gülmez,gülümsemek bazen de maskedir;acıları,aldığımız yaraları,göz yaşlarımızı gizlemek için taktığımız maskedir.

Bir çift lacivert gözlerinde; bir Karadeniz acısı geçti. Acısı aslında sevdiği kadının bu topraklarda ölmesiydi. "Bu topraklar sevdiğimi alırken nasıl sevebilirim burayı?" diye haykırdı,var gücüyle. Sesi tüm Karadeniz dağlarında yankı etmişti. Sanki dağlara hesap soruyor,bir cevap bekliyordu. Ama aldığı cevap,yankı eden sesiydi... "Belki de bazı şeyler geri alınmalıydı?" diye sordum,sesim onun yanında bir fısıltı gibi çıkmıştı. Bana döndü ve söylediği sözler, kalbimi uçurumdan atmış kadar olmuştu. "O zaman seni de almalıydı bu topraklar!" diye bağırdı, yüzüme. Her bir kelimesi içimdeki kalbin kan pompalamasına engel oluyordu. Dudaklarımı birbirine bastırıp onun bana karşı olan nefretine sadece gülümsedim. Tıpkı her zaman yaptığım gibi. Gülümsedim... Dilara & Arslan Başlangıç tarihi: 01/02/2024 Bitiş tarihi: 29/04/2024

Herşey sadece bir tahin ile sonuclanmıstı ne garip...

&Arkadaşıyla kafasını dağıtmak için çıktığı Bar`da hayatımın hatasını yaparak, pişmanlık içinde geri döner, bulamadı işi de bulmuştur...& #kitap benimdir herhangi bir kopyalama çalma gibi durumda adli işlem başlatılacaktır#

Çalıştığı şirkette yakaladığı hain sayesinde müdür ile konuşmaya başlayan Selin`in bir tatlı hikayesi.

Görüşleri Farklı, Hayatları bambaşka.. İki farklı İnsan, iki ayrı hikaye, ortak acılar.. Kader onları bir araya getirdiği gibi, kalp kalbe de getirebilecek mi? Peki Sadece Sevgi, Bütün görüşleri, aykırı yorumları, ve Vesveseli Fısıltıları görmezden gelmeye yetecek mi? Hicranın İnanç temelli dünyası, Tanrıya kızgın olan öfkeli Pamir ile çatıştığında, Aşk engelleri aşabilecek mi ? Hep beraber Göreceğiz.. ///♠/// Sana bakınca; inanmadığı bir dinin tüm günahlarını işlemek istiyor insan ve sonra, sana bakınca; tanrıya bir başka inanıyor .. Keder soyut değildir . Görülebilir! Bir yüz de örneğin...

"Sana söz Vira ne olursa olsun kim ne derse desin elin elimde olucak.Babam bile olsa karşımda tutucam elini Soz veriyorum Vira." Baransel`in bu sözleri ne kadar iç açıcı olsada patronun karşısında elimi tutmayı bırak gözlerime bile bakacağını düşünmüyordum....

Nüket Kozcu, kendi halinde üvey annesinin yaptıklarından hoşnutsuz bir üniversite öğrencisidir. Bir gece bara gider ve tanımadığı bir adamla beraber olur. Ah, yanlış oldu; adamı çok iyi tanıyordur fakat sarhoşluğundan kim olduğunu anlamamıştır. Yakın arkadaşının abisi olduğunu farkettiğindeyse çoktan olayların akışına istemeden de olsa sürüklenmiştir. Nüket Kozcu bu geceyi aklından çıkarmayı planlarken, planları Savaş Akduman`ın planlarına toslar. Savaş Akduman, o gecenin etkisinden kurtulamaz ve Nüket`i beklenmedik bir şekilde kendi dünyasına davet eder. Nüket tarafından aldığı olumsuz yanıtlar ise Savaş`ı durdurmaya yetmeyecektir. Savaş için her şey `Şehvetten` ibarettir, Nüket ise `Aşk` istemektedir. Ya şehvet kazanacaktı, ya da aşk. Arası yok! "Sen satranç oyuncusu gibisin Savaş, hedefi değil hedefe giden yolu seviyorsun." (Nüket Kozcu) "Sen etrafına at gözlüğüyle bakarken birinin de çüş demesi bir zahmet zoruna gitmesin, güzelim." (Savaş Akduman)

Oturduğum yerde önümdeki adama baktım oldukça iyi görünümlü ,yaydığı korku dolu aurası adeta ben burdayım diye haykırıyordu. Gözleriniz buluşsun istedim beni fark etsin istedim şahsen olduda sanki ona baktığımı hissetmiş gibi kafasını benim olduğum yere çevirdi şimdi ikimizde birbirimize bakıyorduk ne o gözlerin çeke biliyordu nede ben

Başarılı bir avukat olan Alin yeni burosunda olacak tanışma yemeğine gidecek fakat akşam ne giyeceğini bilmediğinden en yakın arkadaşı Parla ya danışmak ister fakat.... ©Tüm hakları saklıdır!! Yazardan izinsiz kitabın reklamı yapılamaz!!!

Başarılı bir kadın olan Aylin. İş teklifi aldığı bir şirkette patronu ona kafayı takınca zorlu bir iş dönemine girer. Yeter artık dedim sesim yüksek çıkmıştı. Ben bir mimarım sizin asistanınız yada köleniz değil. Ben sizin hiç bir şeyiniz değilim. "Öyle mi?" dedi kaşlarını kaldırıp "Evet öyle" dedim kesin ve net bir ses tonu ile "Sen ben ne istersem o olcaksın minik. Bu ikimiz için hep böyle olcak ve ben benim olmanı istiyorum. Ben artık herşeyi biliyordum ve galiba doğru aşkı bulmuştum.

Her zaman ki gibi gene aynı şey olmuştu. sizi tekrar arayacağız diyip geçiştiriyorlardı. Tam kapıdan çıkıcağım sıra biri ile çarpıştık. yüzüne bile bakmadan afedersiniz diyip gideceğim sıra beni kolumdan tutup durdurdu. Kafamı kaldırıp kolumdan tutup beni durduran kişiye baktığım da geceyi içine hapsetmiş olan bir çift iris ile karşılaştım..

KİTABA BAŞLAMADAN ÖNCE DİKKAT! 30. BÖLÜM SEZON FİNALİ VERİLDİ, PİNHAN KİTABINA FİNAL VERİLDİKTEN SONRA KİTABA DEVAM EDİLECEKTİR. ~~~ Kitabın ilk bölümleri klişe ve biçem bakımından sadelik içerebilir, 2016 yıllarında doğma bir kitaptır. ~~~ İlk bölümler yarı mesajlaşma içerir. ~~~ Bir oyun, satranç. Bir adam, şah. Oyunun en önemli taşı. Ve kadın, Nevra Gece Şah. Şah korumasız kaldığında oyun mat ile biter. Bu oyunda şah korumasız kalmıştı. Mat ise onu koruyarak oyunu biterecek kişiydi. Oyundaki mat kimdi, savunmasız kalan hangisiydi?.. Oyun oynarken sakız çiğnemeyi severdi; çiğner, çiğner ve çiğnerdi... Tadı kaçınca son bulurdu, çöpe giderdi. Sakızı seven şah mıydı, mat mı? Bir oyunda iki şah vardı, bunlar ise düşmandan gayrısı olamazdı. Taşları dizen, oyunu yanlış kurmuş olabilir miydi? Oyun baştan yanlıştı, sakız ise kurallar gibi çiğnenmek için vardı. Hikayeleri ne satrançtı ne de sakız, hikayeleri asparagastı. Karşılaşmaları ise bir yol, hakikati bulduracak...

Toprak hayalleri için verdiği sözü tutmak üzere bir yola çıkar. Mayıs dergisinin fotoğrafçısı olmak için taşındığı yerde başlarda işler sandığı kadar yolunda gitmez. Derginin sahibiyle görüşmek için türlü yollar deneyen Toprak, her türlü deliliği yapmaya hazırdır. Bu sırada hayatına yeni giren insanlarla daha önce yaşamadığı, eksikliğini hissettiği her şeye yavaş yavaş kavuşur. Hayatının güzel yerlere evrildiğini fark ederken beklenmedik duygular, güzel arkadaşlıklar, başına gelmiş saçma sapan olaylar Toprak`a eşlik eder.

Ölüm onları bir araya getirmişti. Aralarında koca bir mezar varken mutlu olamazlardı.

Bu öykümün konusu; tekrar eden bir karasinek rüyası... Nasıl çözümlenecek?

“Eflin beni takip et!” Araf şuan bana çok özel ve güzel bir yeri göstereceğini söyleyerek beni dağa çıkartıyordu. ”Araf, dikkatli ol!” Tam o sırada Araf’a doğru gelen bir araba gördüm Araf’a seslenecekken araba Araf’a çarptı… Ağlayarak Araf’ın yanına gittim. ”Araf! Lütfen uyan!” HASTANE Hastaneye gelmiştik Araf’ın çıkmasını bekliyorduk. Ben ise anneme sarılmış vaziyette ağlıyordum. Aniden doktor çıktı hepimiz doktora bakmaya başladık. ”Araf Eser’in yakınları sizler misiniz?” ”Evet, biziz.” ”Araf Eser gayet iyi durumda ancak.. Kafasına aldığı sert darbe yüzünden hafızasını kaybetti.” Daha çok ağlamaya başladım ve anneme baktım. ”N-ne yani anne, Araf beni hatırlamayacak mı..?”

Evinde hizmetli olarak çalıştığım adama aşık olursam ne olur?

Ela Tek gece geçirdiği adamı birdaha görmiyecegini düşünüyordu ama işler hiç öyle diğildi

05**: çok güzelsin 05**: gerçekten güzelliğin başa bela 05**: sana bakan o puştları dövmemek için kendimi zor tutuyorum. *Görüldü* Yazıyor* Ahu:Kimsiniz? 05**: inşallah kocan

TAMAMLANDI! TÜM BÖLÜMLERİ RAHATLIKLA OKUYABİLİRSİNİZ. Hayatı darmadağın olan, yakışıklı ve yetişkin bir adam... Adamın hayatının darmadağın olduğu günde hayatını düzene sokmaya başlayacağını düşünen bir kadın... İkisinin de peşinde olan biri var ve bu kişiye karşı birlikte direnmek zorundalar. Kaderleri bir olduğu için bu yolda beraber ilerlemek dışında yapabilecekleri bir şey yok. Peki, onların peşinde olan kişi kim? Dahası onlardan ne istiyor? Bunu zaman gösterecek ve o kişinin kim olduğunu anladıklarında oyun daha yeni başlamış olacak. "Hayatımız boyunca yapmış olduğumuz seçimler kaderimizi belirler. Hiç birimiz seçimlerimizin sonucundaki yaşantımızın nasıl olacağını bilemeyiz. Bunu zaman gösterir. Tıpkı Algın Türk ve Yetkin Mirzanlı`da olduğu gibi. Hayatları çok zor ve ne olursa olsun bir olup kenetlenmek zorundalar."

" Ne zaman yalnız hissedersen dön bak arkana çünkü her zaman senin için orada olacağım." Babaannesinin hastalığı yüzünden eski mahallesine geri dönen Hakan... Sakince mahallesinde yaşayıp giden Züleyha... Bir mahalle kurgusudur.

Neden böyle bir şey yapıyorum, benim fikrim sormadın bile? " Alayla gülüp hemen cevap verdi. "Sence senin fikirlerin önemli mi küçük kızım "