“Bazı aşklar çocuk kalır…” Arhan, yaşadığı mahallenin dar sokaklarında hep kendinden bir adım önde yürüyen Bahar Ece’yi izlerdi. Ayağına dolanan toz bulutlarından daha hafif bir şeydi içindeki his; o zamanlar sevda denmezdi buna, “oyun arkadaşlığı” derlerdi. Ama Arhan, Bahar Ece’nin beyaz tokalarının güneşte parlamasını izlerken, bunun bir oyun olmadığını bilirdi. Mahallenin bayırında dururlardı. Bahar Ece’nin bir eli hep babasının hediye ettiği kırmızı bisikletin gidonunda olurdu, diğer eli ise Arhan’ın cebindeki misketlere uzanırdı. “En çok hangisini seviyorsun?” diye sormuştu bir gün Bahar Ece, elindeki cam misketi güneşe tutarak. Arhan o gün cevap vermemişti, ama içinden ‘seni’ demişti. Yıllar geçti, misketler kayboldu, sokakların tozu kalktı. Ama Arhan, çocukken her sabah Bahar Ece’yi gördüğü o köşede, hâlâ bir şeylerin eksik olduğunu hissederdi. Çünkü bazı aşklar çocuklukla birlikte büyümezdi; sadece içinde bir yerlerde, hep aynı masumiyetle kalırdı.

Deniz gizli olanı yutar derler hep; tüm sırları içinde tutar, dalgalarıyla korur. Peki bu sırlar artık gün yüzüne çıkmak istiyorsa ? O zaman denizin yapabileceği bir şey yoktur; tüm sırları karaya püskürtür. Denizin`in pek de sakin olmayan hayatında geçmişten gelen sırları karaya çıkmak üzereydi. Gerçeğe ulaşmak veya sırlar denizinin ortasında kalmak ? İşte bu onun seçimi.

Sahilde yürürken, denizin hafifçe vurduğu dalgaların sesi arasında, birbirimize yakın olmanın verdiği bir huzur vardı ama bir yandan da içinde bulunduğumuz anın şaşkınlığı kafamı kurcalıyordu. "Ne yani, şimdi biz anlaşmalı evlilik için mi nikah tarihi almış olduk?" dedim, biraz da şaşkınlıkla. Asaf, gülümseyerek başını eğdi ve gözlerini denize dikerek cevapladı. "Anlaşmalı evlilik demeyelim de, aşamaları hızlı atladık diyelim," dedi. "Tanışma, flört, itiraf, sevgililik, evlilik teklifi, ailelerin tanışması, kız isteme, söz, nişan, evlilik, kına düğün... Biz bayağı hızlı geçmişiz," dedim, biraz da eğlenerek. Asaf, omuzlarını hafifçe silkerek yanımda yürümeye devam etti. "Tanışma, flört, evlilik... Ben şikayetçi değilim açıkçası." dedi. Sözlerini söylerken gülümsedi, ama gözlerindeki o bakış onunda bu duruma hâlâ adapte olamadığını anlatıyordu. Bu durumdan bende şikayetçi değildim ama bir şey vardı, kafamın içinde dönüp duran tek bir soru... Birbirini seven ama sadece beş aydır tanışan insanların sırf diğeri kurtulsun diye daha adam akıllı birbirlerini tanımadan evlenmesi ne kadar doğruydu?" Gülfem AKAN Asaf KESKİN

"Kıskanır rengini baharda yeşiller, Sevda büyüsü gibisin sen Firuze..." Firuze`nin kaderi, adını aldığı şarkıyla başlamış ve şekil almıştı. Biri yeri, diğeri gökleri andıran gözlerini dünyaya açtığında imtihanı belirlenmişti. Başkan`ın kızı olarak doğmak belki de masum bir bebeğin en büyük suçuydu. Ama kaderin cilvesi dedikleri bir gerçek vardı. Bir sevda büyüsü ile savruldu ve her şeyin en başına döndü. Köylü İbrahim`in kızı Firuze, aşkın kollarına düştü. Başkan`ın kızı olma suçu bu kez peşini bırakmadı. Alp. Herkesin Kahraman lakabı ile seslendiği, zamanla ona isim olan Kahraman Alp. Daha küçücük bir çocuk iken Başkan ve ailesini kurtardı. Hayatını hep büyük bir sorumluluk yükü ile geçirdi. Fakat bilmiyordu, bu yük hayatın ona verdiği en büyük ödüldü. Onun ödülü Sevda Büyüsü idi. Wattpad: missyazarr İnstagram: missyazarr_w Tiktok: missyazarr

"Evet, Çağrı abi" Dedim. "Bana abi deme, benim bacım değilsin." Dedi kızarak. "Ama sen benim abimsin." Dedim. "Değilim, sadece senden yaşça büyüğüm." Dedi. "7 yaş?" Dedim şaşkınca "Çok mu?" Dedi. "Az mı?" Dedim. . . . Polis ve avukat kurgusudur, çocukluk aşkı diyebiliriz.

Geçmişte yapılan seçimler bugünü nasıl etkiler? Ya geçmiste yapılan tercihler hiç yapılmamış olsaydı?

Nehir annesinin ölümünden sonra kuzeni Azat ile hayatına devam etmeye başlamıştı. Ancak bir gün abilerinin geri döndüğünü öğrendikten sonra küçüklükten beri hayali olan polislik mesleğine iyice hırslanmıştı. Nehir bu yolda hem bazı sırları açığa kavuşturacak hem de ailesinin eksikliğini gidermeye çalışacaktı. Kim bilir belki de bir aşk ansızın onun kapısını çalardı.

"Piramit; insanların zayıflıklarından beslenen ve her öğünde biraz daha güçlenen bir parazit. Her zaman daha fazlasını isteyecek ve aç gözlülüğü sonu olacak. Doğru zamanı bekle. Onları yenmek için en zayıf oldukları anda, çaresiz bir anlarında saldırmak zorundasın. Meltem`e güvenme. Piramit`ten herhangi birine güvenmeyi aklından bile geçirme. Onlar neye hizmet ettiklerini tam olarak bilmiyorlar. Bu yüzden anlatsan da anlamayacaklar. Beyinleri yıkanmış olacak. Sadakatleri sahte, gerçeklikleri yalan olacak. Ve en ufak şeyde, ilk harcanan onlar olacak."

Polis memuru Tuana,mafya tarafından kaçırıldığında hayatı tamamen değişir. Yeni kimliğiyle karanlık işlere zorlanan Tuana, içinde yanan intikam ateşini bastıramaz. Bu karanlık dünyaya Tuana`nın tek amacı ise intikam almaktır.

Bu kitap 1985 yılında yaşayan Piraye ve diğer üç gencin naif aşkını anlatıyor. Ailesini acı bir şekilde kaybeden Piraye Maral amcalarıyla yaşamaya devam eder. Yengelerinin ona kül kedisi gibi davranmalarından artık bunalırken bir de oğullarından biri ile evlendirme isteklerine engel olmak adına pamuk şeker çalarak hırsızlık yapıp hapse girer. Dört duvarın ardının o evden daha güvenli olduğuna inanır. Kasabaya yumurta satmaya gittiğinde gördüğü ve aklından çıkaramadığı delikanlının ise orada komiser olduğundan ve nezarete pamuk şeker bırakacağından henüz haberi yoktur.

"Herkes uğraşır durur doğru insanı bulmak için ama kimse bakmaz doğru insan mıyım, diye bir söz okumuştum. Ben seni gördükten sonra hep bunu dedim hep kendime Bal." dedi. O kadar zarif o kadar narin bir kalbi vardı ki... Nasıl biliyorsun demeyin hissediyordum. Her şeyi bilemezdiniz ama bazen bazı şeyleri hissederdiniz. "Allah seni bana nasip etti. Beni dünyanın en mutlu insanı yaptı." Ellerimi cebime sokup gülümsedim. "Mutlu olmana sevindim çünkü bende mutluyum." dediğimde gülüşünü duydum. Kısacık ve sessizdi ama ben duymuştum. "O zaman bizden mutlusu yok." dedi. Güldüm dediğine. Nasıl olurdu zaten değil mi?

545*******: Siz kimsiniz? Siz: AY SONUNDA Siz: Ay bi sakin olim öhm (Gönderilmedi) Siz: AY NE DİCEM Kİ (Gönderilmedi) Siz: Ne dicem bilmiom nası başlim?? (Gönderilmedi) Siz: Eşarbını yan bağlama Siz: Eşarbını yan bağlamağğ Siz: Ben söyleyim sen ağlama 545*******: ??? Kendini her an garip bir şekilde nezarethanede bulan kız, ve adalet peşinde koşan bir adam... Not: Her şey kurgudur. Argo, şiddet ve olumsuz örnek olabilecek davranışlar içerir. Şimdiden iyi okumalar:)

“Kendi obasını terk etmek zorunda kalan genç kız, artık önündeki kader yazgısı nereye ve kime götürürse onu yaşayacaktır.”

Ölüm onları bir araya getirmişti. Aralarında koca bir mezar varken mutlu olamazlardı.

Bir iş uğruna insanları öldüren motorcu bir katil ve katılın peşine düşen kadın polis... ~ Herkes küçük bir çocukken saftır. Hem temiz anlamında, hem de kolayca herkese kanan ve güvenen anlamında. Güvenmek aptallıktı.

... 05** [15:46] tatlıya bağlayabilmeyi umuyordum memur bey Hazal [15:46] Hanım. 05** [15:46] Yes ma`am! o7 Hazal [15:46] Eğlencelisin. [15:47] Seni sorgularken de bu kadar eğlenecek misin merak ediyorum. 05** [15:48] harika [15:48] şimdi iki rakibim var: [15:49] ringdeki adam ve sen.

İki polis kuzen, meslekleri ve aileleri arasında sıkışmışken, birbirlerine duydukları yasak aşkı gizlemeye çalışır. Aşkları, görev ve aile bağlarıyla test edilirken, çıkmaz bir yolun ortasında kalırlar.

bir mahalle kurgusuyla karşınızdayım o halde ilk bölümü şuan hem Wattpad hem de kitapped platformunda yayında.

Hayattaki en büyük korkusu sevdiklerini kaybetmek olan, çocuk ruhlu, kitap kurdu Erva... Hayatını işine adamış, ailesi ve sevdikleri için canını oraya koyacak kadar cesur, gözü kara Başkomiser Kerem... Geçmişte başlayan, gelecekle şekillenen bir aşk hikayesi... "İçe atılan duyguların patlaması büyük olur demiştin. Ben seni içimde o kadar çok büyüttüm ki Erva, patlamam da sana bağırarak seni sevdiğimi söylemem oldu." Kitappad`deki "Geçmişten Gelen Sen" isimli ilk kitaptır. Kitabımın tüm hakları bana aittir. Kopyalanmasına hiçbir şekilde iznim yoktur. (Ç)alınması durumunda hukuken gerekli işlemler tarafımca bizzat yapılacaktır.

Bundan yıllar önce Kronos isimli bir yapay zeka icat eden insanlık, kendi elleriyle geleceğini yavaş yavaş hazırladı. Başta her şey mükemmel gidiyordu ta ki Kronos zamanı kontrol etmeye başlayana kadar. DÜNYA BÜTÜN KÖTÜLÜKLERİN İYİ NİYETLE YAPILDIĞI BİR YERDİ... "Seni daha iyi koruyabilmek için." Ve kurt kızı yedi. Kocaman ağzının kenarında yalan bir tebessümle gizledi çoğu şeyi. Kan hariç. ÖYLE SÖYLENİRDİ... "Sen beni kendinden bile koruyamadın başkalarından mı koruyacaksın?" Gülümsedi. "İsteseydim koruyamaz mıydım?" FAKAT, "Çok garip... İnsan hep mi böyle? Ancak çok sarsıcı bir olay olmadan bu boşluğu göremiyor ama hep onunla yaşıyor." YALAN MIYDI?.. Şeyma DALDALLI

Başlangıç: 27.06.24 Yüksek tavanlı salonun ortasında, rengarenk süslemelerle donatılmış masaların arasında dolaşan genç bir kadın vardı. Etrafındaki konuklarla içtenlikle sohbet ediyor, gülüşü neredeyse ışık saçıyordu. Güzel gözleri vardı, o yaşına kadar herkes ona böyle söylemişti. Kırmızı elbisesi, kırmızının en güzel tonuydu, saçları, siyah renginin en koyusuydu. Tam o sırada, salonun diğer ucunda, kravatı gevşemiş ve gülümseyen bir adam belirdi. Yeterince uzun boyluydu, esmerdi. Adam, çevresinde tanıdık bir yüze bakınırken kadının elbisesi dikkatini fazlasıyla çektiğini fark etti ve istemeden de olsa kadına odaklandı. ``Bu kim?`` diye geçirdi içinden. Kadını kendisinin tanımamasına rağmen, birçok kişinin kadını tanıdığını fark ettiğinde kadının gözleri, salonda dans eden gelin ve damattan, o adama kaydı.

Yonka`da yaşayan Bade, hayatındaki en büyük kayıpla yüzleşirken sonunun ne olacağını o da bilmiyordu.

"Niye gitmeme izin vermiyorsun? Neden beni sana, kendini de bana mahkum ediyorsun? Bırak gideyim ne olursun?" Önünde diz çökmüş bir vaziyette yalvarıyordum artık. Belki bu, onunla adam akıllı ilk konuşmamızdı ve ben bitmiş bir haldeydim. Şu an kalkıp, kapıyı çarpıp çıksam her şey bitecekti sanki. Ama yapamıyordum. Buna ne gücüm vardı ne de inancım. Affedilmek istiyordum artık. Karşımda bana nefret kusan adam beni affetsin istiyordum. Ancak o zaman hayatıma devam edebilirdim. Son bir gayret kafamı kaldırıp gözlerinin içine baktım. Gözlerimdeki yaşlar görüşümü kısıtlasa da o buğulu kehribar gözleri görebiliyordum. Uzun zaman sonra ilk defa net bir şekilde gözlerimin içine bakıyordu. Bu durumdan cesaret alarak tekrar konuşmaya başladım. "Ben senin için neyim baba? Hiç mi değerim yok? Kimim ben!" "Katilsin! Karımın katili!" *** İdil, herkes gibi hatalar yapan sıradan bir kız çocuğuydu. Ama yaptığı tek bir hata kendi dahil etrafındaki herkesin hayatına mal oldu. Elinde kalan sadece annesine ait bir mezar, kendisinden nefret eden yarım kalmış bir aile ve asla silip atamadığı `katil` damgasıydı.

Lisede asıkını görmezden geldiği kıza , yıllar sonra aşık olan kağan ... Elif`i askına inandırabilecek mi ? Not : düzenli bölüm geliyordur.

Uyuşturucu satıp çocuk kaçakçılığı yapan babasını bitirmeye çalışan Asel yardım almak için hiç çalmaması gereken bir kapıyı çalar