Yıllar önce çocukluk aşkıyla yolları ayrılan Ayliz hayatına devam etmenin yollarını kendi çapında bulmuştur. Ancak bir gün hiç beklemediği bir anda karşısına `o` çıktığında ne yapacağını bilemez. Tıpkı onunla eskisi gibi olup olmayacağını bilmediği gibi... "Tutuklusunuz hanımefendi." "Niye polis bey? Kalbinizi mi çaldım?"

Hakkari/Çukurca`da Görev yapan JÖH Kayı Timi Komutanı Yüzbaşı Yağız Mert ve PÖH Başkomiseri Elif Şahin`in başından geçenleri anlatmaktadır. Birgün Görevden sonra şu konuşmayı yaparlar "Neden polis oldun başkomiser"dyiye sordu Yağız. Elif ise şu cevabı verdi. "Bu sizi ilgilendirmez yüzbaşım,ben size soruyor muyum neden asker oldunuz diye" "Hayır sormuyorsunuz başkomiserim"dedi Yağız. "İyi sende bana bir daha neden polis oldun diye sorma anladın mı Yüzbaşı Yağız Mert"dedi Elif. "İyi sormam Başkomiser Elif Şahin"dedi Yağız. Tayin sayesinde başlayan İki Şehit Çocuğunun Aşk Hikayesi. DİKKAT:KİTAPTA +18 UNSURLAR BULUNMAMAKTADIR AMA ÇOK AZ ARGO VE KÜFÜR BULUNMAKTADIR! Başlangıç:14.04.2025 Bitiş:

Kırık Rozet Bir polis memuru, hayatının en büyük ödülünü kazandıktan sonra, ihanet ve karanlık bir oyunla karşı karşıya kalır. Demir Alkan, başarılarıyla tanınan, örnek alınan bir polisken, bir gün beklenmedik bir suçlamayla karşılaşır ve her şeyini kaybeder. İşini, itibarını ve hayatını yeniden kurabilmek için yıllarca mücadele eden Demir, karanlık bir gizemin içinde kendini bulur. Bir dostun, bir düşmanın ve bir ‘gölgenin’ peşinden sürüklenen Demir, adaletin peşinden giderken, en büyük düşmanının kim olduğunu asla bilemeyecek… Hayat, bazen kırık bir rozetin ardında saklı kalır.

Aysima ailesinin baskılarına daha fazla maruz kalamayarak evden kaçar. Ama beklemediği bir şeyle karşılaşır bir depoda eli kolu bağlı adamı görür. İşte olaylar ondan sonra başlar.

Açıklama güncellenecek...

0567***: cok ciddisin 0567***: çocuklarımızı görmeden yaşlanmanı istemem Barlas: Kimsin? 0567***: al işte mesajlaşırken bile ciddisin Barlas: Kimsin? 0567***: bu seni hiç ilgilendirmez

Yaren, Komutan Akın`ı mesleği yüzünden bırakır. Yaren bu duruma daha sonradan pişman olsa da geri dönmek ister. Ve Akın` a mesaj atar. Devamını hadi gelin birlikte okuyalım. Siz: Ayrılsak ölürüz biz. Siz: Bir bedende bütünüz biz. Siz: Ellerde ölürüz biz. Siz: Yok dokunduğun her yerim acıyor şimdi. Siz: Gidemezsin ki, gidemezsin ki. Siz: Biliyorum deli gibi sevdin. Siz: Ayrılalım artık diyemezsin ki, diyemezsin ki. 053**: Sen kendin gitmeyi tercih ettin. 053**: Ben her şeye rağmen sana kal dedim. Siz: Hatırlar mısın? Siz: Bu şarkı bizim şarkımızdı. Siz: Senden sonra bir daha bu şarkıyı dinleyemedim. Siz: Dinlemeyi geç. Siz: Şarkıyı duyduğumda seni hatırlamamak için kuytu köşe bir yere geçip ağlıyordum. 053**: Sahi, söylesene. 053**: Ağlamak unutmak için çözüm niteliğinde mi? 053**: Eğer öyleyse gittiğinde benim senin için döktüğüm gözyaşları neydi?

" Seni gördüğüm zaman atan kalbim başka bir bedende atıyor gibiydi. İnsan bir kere gördüğü adama aşık olur muydu? Bir daha görmeyeceğini bile bile? Olurdu bence. Hayattı sonuçta. Önüne ne çıkaracağı belli olmayan, çıktığında da zamansız çıktığına söven biriydim. Bende şans olmadığı için kesin hiç beklemediğim anda çıkardı her şey ortaya. Hadi hayırlısı" Günlüğüm benim en iyi dostumdu. Sevdiğim adam orada saklıydı. Bir kaç kağıt parçasının arasına sıkışmıştı benim için. Söylemezdim çünkü bir defa görmüştüm onu. Peki hiç beklemediğim anda karşıma çıkarsa. Ya da abimin silah arkadaşı olursa

Acı dolu geçmişine rağmen dimdik durabilen güçlü kadın karakterin hayatı...

Cinayetler, yolsuzluk, rüşvet skandalları, yeraltı örgütleri ve adaletin çoktan unuttuğu kayıp ruhlar… Şehir çürürken, Dedektif Kurtis Varlov gerçeği ortaya çıkarmaya yeminli. Keskin zekâsı ve umursamaz tavırları, onu hem tehlikeli bir düşman hem de vazgeçilmez bir müttefik yapıyor. Polis müfettişi Maximilian ile arasındaki bağ, dostluk ve düşmanlık arasında ince bir ipte sallanıyor. Ama Kurtis’in peşinde olduğu tek sır başkalarına ait değil—onun en karanlık vakası, kendi geçmişinde gömülü. Peki hakikat mi daha ölümcül, yoksa onu aramak mı?

"Hiç kimsenin ilgisine ihtiyaç duymadığın gün olgunlaşırsın ,  hiç kimseden beklentiye girmediğin gün yara almazsın"

545*******: Siz kimsiniz? Siz: AY SONUNDA Siz: Ay bi sakin olim öhm (Gönderilmedi) Siz: AY NE DİCEM Kİ (Gönderilmedi) Siz: Ne dicem bilmiom nası başlim?? (Gönderilmedi) Siz: Eşarbını yan bağlama Siz: Eşarbını yan bağlamağğ Siz: Ben söyleyim sen ağlama 545*******: ??? Kendini her an garip bir şekilde nezarethanede bulan kız, ve adalet peşinde koşan bir adam... Not: Her şey kurgudur. Argo, şiddet ve olumsuz örnek olabilecek davranışlar içerir. Şimdiden iyi okumalar:)

Bu kitap madamosiella ve cruelladevil tarafından yazılmaktadır. Gözlerini gözlerimden bir saniye bile ayırmadan aramızdaki mesafeyi kapatarak karşıma dikildi. Sadece birkaç santim ötemde postalları postallarıma değiyordu. Kolunu başımın yanından geçirip aynaya yaslandı. Geriye doğru bir adım atıp etkisi altından çıkmaya çalışsamda zihnim için gereksiz bir çabadan ibaretti bu davranışım. Sırtım aynanın soğuk yüzüyle bütünleşince çelik yeleğe saplanan kurşunun unutmaya çalıştığım acısı sırtıma yayılarak varlığını yeniden hissettirdi. Katlanarak artan ağrı bedenime daha derin bir acı vermeye başladığında bütün çabalarıma rağmen yüzümün kasılmasına engel olamamıştım. Uzun kemikli parmakları belimi kavrayarak aynadan ayırırken acımı azaltmak istercesine belli belirsiz dolaştı bulunduğu yerde. Acı ufak bir sızıya dönüşmüştü evet ama artık onunla burun burunaydım. Bal rengi irisleri yüzüm ve gözlerim arasında mekik dokurken usulca kulağıma yaklaştı ve sıcak nefesinin tenimi yalayıp geçmesine izin verdi. "O küçük iğneli dilin bazen sınırlarımı fazla zorluyor." Sıcak nefesi yeniden nefesime karışırken, başımı dikleştirdim ve ona meydan okudum. Aramızdaki ast üst ilişkisini yok sayarak tıpkı onun bana yaptığı gibi kulağına doğru yükselerek fısıldadım. "Senin sınırların benim sınırlarımı zorladığın yerde son buluyor Atmaca. Sınırların geçilmesin istiyorsan önce benim sabrımın sınırlarında dolanmaktan vazgeç."

"Aşk bedel ödetir, Meva..." dedi alev topuna dönmüş gözlerini gözlerime esir ederken. Büyük bir gayretle bedenini ileriye doğru itelediğim sırada bileğimi kavrayıp, "Annenin katili ben değilim." Diyebildi. Durgundu. Güçlü omuzları çöküntüye uğrarken, dehşetle baktı bir kez daha yüzüme. Bir şey demesine fırsat vermeden asileşen gözlerimi gözlerine dikip cevap verdim. "Annemin değil, yok olan duygularımın katilisin. Tüm hakları saklıdır! Aksi takdirde yasal işlemler başlatılacaktır!

Instagram: zamaninsilgisi Wattpad uygulamasında yayımlanma Tarihi 19 Aralık 2021 ⚖ (Kişi, kurum ve kuruluşlarla alakası yoktur. Her şey bir kurmacadır.) ⚖ Derin sayılabilecek bir nefes aldı Eymen, bunu yapmasına kaşlarımı çattım. "Belki sen beni her görüşünde pişman olacaksın…” dedi ardından. Ne yaptığını anlıyordum ama ben gidiyordum. “Eymen ben gidiyorum biz ne yapıyoruz?” serzenişimin altı tamamen doluydu. Cümleme hiç takılmadan devam etti. “Artık yüzümü bile görmek istemeyeceksin hatta en kötüsü." doğru cümleleri arar gibi bir saniye durup tekrar nefes aldı. "Bir daha karşılaşmayacağız ama ben bin kere düşündükten sonra bunu yapacağım ve hiç pişman olmayacağım." sol eli yanağımı bulunca gözlerimi kapattım. Bir haftadır ara ara denk gelen daha önce kimse de duymadığım koku akın akın ciğerime dolarken ne yaptığımızın farkına vararak ikimizi ayırdığımda diyeceğim tek bir şey bile yoktu bu konuda. Gözlerim kapalıyken hissettiğimden çok, aldığım kokusu, ilk geldiğim güne dönmeme sebep oldu ve sonrasında olanlar aklımdan bir bir sırasıyla geçti. İlk defa ailem öldüğünden beri birini bu kadar çok kaybetmekten korkuyordum hatta ilk defa hayatımda ilk defa yalnızlığım bu kadar azalmıştı.

Bu kitap madamosiella ve cruelladevil tarafından yazılmaktadır. Gözlerini gözlerimden bir saniye bile ayırmadan aramızdaki mesafeyi kapatarak karşıma dikildi. Sadece birkaç santim ötemde postalları postallarıma değiyordu. Kolunu başımın yanından geçirip aynaya yaslandı. Geriye doğru bir adım atıp etkisi altından çıkmaya çalışsamda zihnim için gereksiz bir çabadan ibaretti bu davranışım. Sırtım aynanın soğuk yüzüyle bütünleşince çelik yeleğe saplanan kurşunun unutmaya çalıştığım acısı sırtıma yayılarak varlığını yeniden hissettirdi. Katlanarak artan ağrı bedenime daha derin bir acı vermeye başladığında bütün çabalarıma rağmen yüzümün kasılmasına engel olamamıştım. Uzun kemikli parmakları belimi kavrayarak aynadan ayırırken acımı azaltmak istercesine belli belirsiz dolaştı bulunduğu yerde. Acı ufak bir sızıya dönüşmüştü evet ama artık onunla burun burunaydım. Bal rengi irisleri yüzüm ve gözlerim arasında mekik dokurken usulca kulağıma yaklaştı ve sıcak nefesinin tenimi yalayıp geçmesine izin verdi. "O küçük iğneli dilin bazen sınırlarımı fazla zorluyor." Sıcak nefesi yeniden nefesime karışırken, başımı dikleştirdim ve ona meydan okudum. Aramızdaki ast üst ilişkisini yok sayarak tıpkı onun bana yaptığı gibi kulağına doğru yükselerek fısıldadım. "Senin sınırların benim sınırlarımı zorladığın yerde son buluyor Atmaca. Sınırların geçilmesin istiyorsan önce benim sabrımın sınırlarında dolanmaktan vazgeç."

Luna ve Aiden, iki ayrı dünyadan gelmiş olmalarına rağmen maskelerin ardında adalet arayışında birleşirler. Birbirlerinden habersiz, aynı suçluları farklı yöntemlerle cezalandıran bu iki kişi, bir operasyon sırasında istemeden karşı karşıya gelir. Her ne kadar yolları çakışsa da birbirlerine olan güvenleri zayıftır ve kişisel sırları aralarındaki gerilimi sürekli artırır.

Üniversiteden mezun olduktan sonra büyüdüğü şehre...İstanbul`a geri dönen Nilda Nur. 24 yılı acılarla ve hüzünle geçen Nilda Nur... ****************************** 2 haftadır isimsiz birinden mektup almaya başlar ve mektupta yazan cümle her seferinde aynıdır. "Ölmek için çok güzelsin ama her güzel şeyin bir sonu vardır. " Nilda mektupları önemsemez ve hayatına devam eder. Ta ki bir gün kapısının önünde bez bebeğe batırılmış kanlı bir bıçak bulana kadar. Bebeğin üstündeki notu alır ve okur. "Senin gibi güzel bir kızın ölümü abisi yüzünden olacak...ne üzücü. Senden nefret eden abin yüzünden öleceksin güzel kız." Daha fazla dayanamaz ve yıllardır konuşmadığı abisinin yanına gider. ***************************** "Bana açıklama yapmak zorundasın! Bu kim ve benden ne istiyor ?" Boş bakışlarını mektuptan kaldırıp bana baktı. "Beni ilgilendirmiyor. Mektupta yazdığı gibi...Senden nefret ediyorum ve umrumda değilsin." ****************************** Başlama tarihi: 27 /08 / 2024

Ortaokuldan beri birbirine plotanik olan deniz ve alper birbirlerine açılamıyorlar. Alper okuldan mezun olup polis okuluna girince konuşamaz oldular. Ama bir gün karşılaşacakları akıllarına hiç gelmezdi..

Yumruklarıyla mı serilmek istersin yere? Yoksa silahımın tiz sesiyle mi? Düzene bağlı bir kız, Düzensizliğin içinde yok olmuş bir oğlan, Bir numara ile başlayan, bir dosya ile biten hikaye. Belki tozlu raflar arasındadır bu dosyanın yeri, Belki de kor ateşin külleri arasında...

Daha yazacak çok şey var, ama önce mendilim kurusun. Mesele, birine yaşarken omuz vermekti, öleni taşımak zaten sünnet sayılmaz mıydı? Herkesin yüreğinde mavilikler büyürken, benim yüreğimde büyüyenler ise sadece acılarımdı... "Sevmek bazen bir uçurum kenarında durmak gibidir; tutunacak bir dalın varsa, düşmekten korkmazsın. Peki ya o dal, kendi gövdesinden kırılmışsa?"

"Ben çok kişi öldürdüm ama aşkımızı kimse öldüremeyecek..."

Vahşice işlenen bir cinayet. Onu çözmeye çalışan Azrail lakaplı polis memuru. Peki katili bulabilecek mi?

Ordu`nun merkezinde okuyan üniversite öğrencisi Parla Soykan, duygularını ve hislerini bir kişiye adar.Bu adam ise komiserdir.

Aşk bazen bir yanlış kapıdan geçer… ve artık hiçbir şey eskisi gibi olmaz. Derin, sıradan bir hayatın içinde, sessizce var olmayı seçmiş bir kadındı. Ta ki bir gece, yanlış binaya girene kadar. Kapısını araladığı dünya; karanlık, tehlikeli ve geri dönülmezdi. Karan… Adı gibi gizemli, gölgelerin hüküm sürdüğü bir hayatın en sessiz ama en güçlü adamı. Kuralları olan, sınırları çizen, dokunulmazlığına alışkın bir adam. Ama o gece, bu kadının bakışları her şeyi değiştirdi. Derin’in masumiyetiyle Karan’ın gölgeli geçmişi çarpıştığında, yasaklar çiğnenecek, kalpler hesap vermeye başlayacak. Çünkü bazen… En dokunulmaz olan, en çok dokunmak isteyilendir.