Bazen bu duman da boğulmak istiyorum. Bazen bunu sadece ölmek için içtiğimi hatırlıyorum. Bazen bir kül gibi savrulmak ve kendimi kaybetmek istiyorum. Ben aslında sadece vazgeçiyorum.

"Sana kıyamam" diyenler değil miydi en çok bize kıyanlar. Zaten en çokta kıyamadıklarımız kıymaz mı bize?. Küçük bir gerçek; insanlar değişir, değişmez dediklerin bile. Hem yarasın hem yarabandı. "yarım kalmaz, yara kalır..."

Bir öğretmen ile öğrenci ilişkisi olur mu ? Yada öğretmen öğrenciyi sevmezse

“Ben sevilmedim… Ama ayakta kaldım.” Alara hiçbir zaman ait olamadığı bir evde, sevgisizlikle büyüdü. Ailesi onu görmedi, çevresi onu ezdi, geçmişi ise üzerine çöktü. En çok güvendiği insanlar onu sırtından bıçakladı, en çok sevdiği kişi annesi bile onu reddetti. Ama Alara, yıkılmadı. Güçlendi. Sessizliğin içinde yeniden doğdu. Terk edilmişlik, ihanet ve karanlığın içinden geçen bir genç kızın; intikama, güce ve yalnızlığa uzanan hikayesi… Gözyaşlarıyla yoğrulmuş, yumruklarla kazınmış bir dönüşüm öyküsü. Herkes ondan korkacak. Çünkü o artık "ezilen" değil. O artık karanlığın içinden çıkmış bir yıldırım. Ve bu kez diz çöken, o olmayacak.

“Ben ziyan oldum anne! Sen beni sevdin zannettin ama asıl sen beni boğdun. Sen beni korudun zannettin ama asıl sen beni öldürdün. Sen beni öptün zannettin ama kurumuş bir çiçek, öpücükle geri dönmüyor. Zaten ben hiç çocuk olmadım. Hiç doğum günüm olmadı benim. Hiç oyuncaklarımla evcilik oynayamadım. Çünkü oyunlarımda bile bir şeyler aradın. Sana göre ben akılsız, beceriksiz, kocaya kaçmaya meyilli bir asalaktım ama öyle değil anne, öyle değil. Ben hep okumak istedim. Hep öğretmen olayım istedim. Çalışır ve evimi alırım diyordum. Hatta… Hatta sen bilmezsin bir araba bile hayal ederdim. Haddime değilmiş gibi, sevgilisini hayal edermiş gibi, araba sürdüğümü hayal ederdim. İstediğim mesleği bile seçemedim. Bırak mesleği, çalışma hayatıma bile siz karar verdiniz. Şimdi evliyim ama “Mutlu muyum?” onu bile bilmiyorum. Sizin benden çaldığınız geçmişi, şimdi kim verecek bana? Benim bu dünyadan ve sizden alacak çok şeyim var ve alamadıkça, kendi oğluma da veremiyorum…” Çocuk Gelin’in Ziyan olmuş çocuğu olur! Çocuk Gelin Ayşe’nin devam hikâyesi niteliğinde olan kitabımla sizlerleyim...

işlediği ilk cinayetin hayatını değiştirceğini bilmeden hareket ediyordu.

Tek bölümlük kısa hikayedir

hep soğukkanlılığımı koruyan bir psikolog olmuşumdur ama bu adamın yaşadıkları , yaşayacakları ve bana da yaşatacakları vardı