Rain, çocukluğunu karanlık bir evin içinde, kavgaların ve suskunlukların arasında geçirdi. Tek sığınağı babasıydı… fakat bir gün onu da toprağa verdi. Dünyası bir anda daha da karardı. Hayata tutunmak için ellerini demire, yağa, motor seslerine adadı. Bir araba tamircisi olarak geçimini sürdürdü; sessizliğini işin gürültüsünde boğdu. Ama kader, onun karşısına bambaşka bir sınav çıkardı. Garaj kapısından giren güzeller güzeli bir kadın, Rain’in yıllardır unuttuğu bir duyguyu, kalbinin çarpıntısını yeniden hatırlattı. Geçmişin acılarıyla geleceğin ihtimalleri arasında sıkışan Rain, kendi karanlığından sıyrılabilecek mi? Yoksa acılar, onu geri dönülmez bir yolun içine mi sürükleyecek?

İki suçlu düşünün.Her ikisi de katil.Birbirlerinden nefret ediyorlar. PEKİ YA İKİ MAHKUM BİR GÖREV İÇİN BİR ARAYA GELMEK ZORUNDA KALIRSA...

Mümkün olanlar, var olanlarla kısıtlı olmazdı...

Prens Rowan tahta çıkmak için kız kardeşiyle mücadele verirken, bir mahkum olan Sayuki`yi özel hizmetçisi yapar. Sayuki ile aralarında gelişen beklenmedik aşka Kral ve Kraliçe nasıl tepki verecek?... Bu kitap çok sayıda aşk üçgeni içerir.

“Kaleyi içten fethedecek olmak onlar için büyük kayıp.”

“Geçmişin gölgesinde, aşk en yasak yerde filizlendi.” Ahsen Güneri, on yaşındayken annesiyle babasının boşanma davasında bir seçim yaptı: annesini değil, babasını seçti. Üç yıl sonra, annesine benzediği gerekçesiyle aynı baba tarafından evden kovuldu. O geceden sonra ortadan kayboldu. Ne bir iz ne bir ses… Sadece sustu. Ankara’da başlayan bu sessizlik, yıllar sonra İstanbul’un karanlık sokaklarına uzanacaktı. Polis olan babası Kenan Güneri, dört yıl boyunca onu aradı; görevden alındı. On yıl daha aradı; umudunu ve akıl sağlığını kaybetti. Dayanamadı, intihar edip yoğun bakıma kaldırıldı. Devlet, yıllar önce kapanan dosyayı yeniden açtı ve başına onu en iyi anlayacak kişiyi getirdi: Başkomiser Ecevit Karayel’i. Ecevit bu dosyayı kayıp bir kızı bulmak için değil, yıllar önce haksız yere kendisini hapse attıran Kenan’dan hesap sormak için aldı. Ama hesap başka, hayat bambaşkaydı. Soruşturma ilerledikçe kimliği belirsiz bir kadın ona yardım etmeye başladı. Onu doğru izlere yönlendirdi, geçmişin kapalı kapılarını araladı. Ecevit o kadına güvenmeye, onu düşünmeye, hatta ona kapılmaya başladı. Bilmediği tek şey vardı: O kadın, aradığı Ahsen’in ta kendisiydi. Ahsen, başka bir kimlikle Ecevit’in hemen yanı başındaydı. Ona geçmişiyle yüzleşmeyi öğretiyor, aynı anda kalbinin en derin yerlerine dokunuyordu. Aralarında doğan şey, geçmişle, sırlarla ve kan bağıyla yasaklanmış bir aşktı. Çünkü Ahsen, yalnızca kayıp bir kadın değil; Ecevit’in asla âşık olmaması gereken tek kişiydi. Bu bir kayıp vakası değil. Bu, bir kimliğin çöküşü, bir aşkın doğuşu, bir adamın kendi geçmişine karşı yürüttüğü psikolojik savaşın hikâyesi. Ankara’dan İstanbul’a uzanan bu yolculukta bazı sesler yalnızca kaybolmaz…

Nehir, sessizliğe gömülmüş bir geçmişin izlerini taşırken sakin bir hayat kurduğunu sanıyordu. Ta ki isimsiz bir zarf, eski bir yansımanın kapısını aralayana kadar. Şimdi hem kendi zihninin hem de geçmişin labirentlerinde kaybolmadan, gerçekleri bulması gerek. Ama bazı yankılar susmaz... bazı geçmişler asla geçmez.

(Wattpad`te de yüklüdür.) Üniversite son sınıf öğrencisi olan Defne Doğan, hayatını sıradan bir düzen içinde sürdürmektedir. Hastanedeki staj günleri, arkadaşları Kutay, Batu, Sarp ve Neşe ile geçirdiği anlar, onun sıradan ama mutlu rutinini oluşturur. Ancak, bir gün bu düzen sonsuza dek değişir. Hayatı altüst eden o karşılaşma yaşanır: Hapishaneden getirilen gizemli bir mahkum, Alaz Savaşer. Planlı bir buluşma, beklenmedik bir bağa dönüşür. Uzun zamandır hapishanede geçirdiği günler boyunca zihninde bir plan kurmuş ve bu planın merkezine hayalindeki kızı, Defne’yi yerleştirmiştir. Alaz, geçmişin gölgelerinden sıyrılıp hayalini kurduğu mutlu günlere ulaşmak için her şeyi göze almıştır. Ancak önlerinde büyük engeller vardır, en önemlisi de Alaz’ın babası. Defne, Alaz`ın karanlık olduğunu sandığı geçmişiyle yüzleşirken kendi masum dünyasının dışında bir hayatla tanışır. Bu yeni dünyanın içinde, aşk ve tehlike iç içe geçmiştir. Duruşma gününde Defne`ye verdiği sözü bir yemin niteliğindeydi. "Defne..." "Alaz?" "Seni her zaman ne olursa olsun koruyacağım. Söz veriyorum." İkili, bir yanda birbirlerine olan tutkularını büyütürken, diğer yanda hayatta kalmak ve bu aşkı yaşatmak için savaşmak zorundadır. Duruşma gününde verilen bu yemin, sadece bir söz değil, onların hayatta kalma manifestosudur. "Ben de seni seviyorum." "Dur. Yoksa bana ikinci kalp krizini geçirtmeye mi niyetlisin?" "Bir Tutam Karanlık, Bir Ömür Aşk," karşı konulmaz bir çekimin nasıl güçlü bir aşka dönüştüğünü, karanlık sırların sevgiyle nasıl aydınlandığını anlatan büyüleyici bir hikaye. Alaz ve Defne’nin tüm zorluklara rağmen birbirlerine tutunma çabası, sizi hem heyecanlandıracak hem de derinden etkileyecek. Şimdi, Defne ve Alaz’ın nefes kesen, sürprizlerle dolu ve her şeye rağmen birbirinden vazgeçmeyen bir aşk hikayesine tanıklık etmeye hazır mısınız? Bu hikaye, bizim hikayemiz.. Karanlık bir dünyada aydınlığı bulmanın hikayesi. Yani, kendimizi…

Üç yıl boyunca hücrenin sessizliğinde unutuldu. Karanlığın içinde kayboldu, gerçeği görünmez oldu. Ailesinin sıcaklığı ona yabancılaşmıştı, gerisi bilinmezliğe gömüldü. Ta ki bir sabah kapısı sessizce açılana kadar...

Ünlü avukat seungmini gece arayan azıllı mahkum Le minho kendisini savunması için seungmini parayla satın alır buna istemeyen seungmine şöyle cevap verir "ya kalbini yada seni satın alacağım avukat şimdi karar ver kalbinimi senimi"

Bir gün bir avukat mahkumuna karşı birşeyler hissederse ne mi olur?

Tutsak:bur avukatım ve adaleti savunmak istiyordum fakat bir hatam yüzünden hapishaneye düşmüştüm ama hapishanede bir mahkumla tanıştım ve hayatım değişti.

Yalnız İngiliz mahkumların olduğu bir hapishaneye doktor olarak gelen İlke Akdemir. Geldiği günden sonra ise en korkunç grup olan "Blood" isimli grupun gözüne kestirdiği doktor olur. Blood grupu; (erkek) Damon Warrior- grupun lideri. Samuel Guerre- Milo Miller- (kadın) Eleanor River- Olivia Williams - Peki ya bizim türk kız onlarla başa çıkabilecek miydi? Özellikle grupun lideri ile.. -Nefretten aşka -İlk erkek karakter aşık oluyor -smut, argo. *Çiftler* - Damon Warrior+İlke Akdemir - Samuel Guerre+Olivia Williams - Milo Miller+ Eleanor River

Müebbet ve idama mahkûm edilmiş suçlular için ruhsal destek verilmek üzere bir psikiyatrist atanır. Psikiyatrist olan Funda, idama mahkûm edilmiş bir adam ile bütün doğru bildiklerinin yanlış olduğunu sorgulamaya başlar. Seanslar sonucun da Funda, ölüme kısa bir zamanı kalan bu adama bir şeyler hissetmeye başlar.

Farklı hapishanelerden gelen farklı hastalıklara sahip hastalar. Onlarca kişiyi öldüren katiller. Farklı acılar çeken, farklı işkenceler gören mahkumlar. Hayatlarını yaşayamayan çocuklar. Katil, mahkum, çocuk. Biz bunlardık. Katilde olmuş, onlarca kişiyi de öldürmüştük. Mahkumda olmuş, onlarca işkence de görmüştük. Çocukta olmuş, çocukluğumuzu da yaşayamamıştık. Şimdi ise, ölmemiz bekleniyordu. Ya ecelimizle, ya cinayetle.

Isız karanlık`ın içinde kaybolmuş ruh... İnsanlar hep böyle kötü mü olurdu? İnsanlar doğduğu gün doğum günlerini kutlarken Efil her zaman lanetler okuyordu. O kendini dünyaya gelmeyi laik görmüyordu. Babası, annesini terk edip yurtdışında başka bir kadınla evlenmişti. Annesi ise babası onları terk ettiğinden beri sürekli onlara baskı yapar ve asi davranırdı. Öfke ve Şiddetle beslenirdi annesi. Babasından hep nefret etmişti. O nefretle büyümüş bir kızdı. Onun tek şansı ise minik kız kardeşiydi, Umay Zeynep... Efil annesinin baskıları üzerine bir Savcı olmuştu. Azim`i ve hedefleri ile Savcı olmuştu... Bir kaç yıl önce babasının yasa dışı yolar ile hapse girdiğini öğrendi. O bunu bir intikam olarak görüyordu. İçinde bir intikam arzusu büyümüştü... Babası yüzünden bu hayat ona zindan olmuştu. Sizce Efil ne yapacak? Bir savcı olarak o davaya mı katılacaktı? Yoksa Bir kenara çekilip her şeyi uzaktan mı izleyecekti?

Birgün daha kilit altında uyandım. İdamıma kaç gün veya kaç saat kaldığı hakkında hiçbir fikrim yoktu. Büyük bir belirsizlik ve bıkkınlık arasında kalmıştım. Bıkmış vaziyetteydim. Her an her şey olabilir her an bu ızdıraptan kurtulabilirdim. 6 gündür birkaç parça kuru ekmek ve sudan başka hiçbir şey verilmeden soğuk zindanda tutulmuştum. Üstelik sorun çıkarmamam için tek hücreye konulmuş olmam da cabasıydı. Bu ise bana daha büyük bir ceza olmuştu. YALNIZLIK... Ben normal bir gençtim , hala öyle hissediyorum , gezmeyi sosyalleşmeyi severdim ta ki o güne kadar...

❝Kazanan her şeyi alır.❞ ── 2024 yılında, 14 Mayıs`ta gerçekleşen ve bütün Türkiye`ye kök salmış bir cinayet vardı: Bir süredir babasının koltuğunda gözü olduğu iddia edilen başkan yardımcısı Altay Songur Çağın`ın ellerine kanını buladığı kişi, sağ kolu Giray Talaz Taşkın`dan başkası değildi. Kan, kurulan kumpaslar, sırta yenilen bıçaklar, ihmaller ve ihtimaller ile dolu bu masaya 1 sandalye daha eklenmiş, başkan yardımcısının suçunu aklamak için 29 yaşına yeni basmış, 1.5 sene öncesinde mesleğinin iftiralar ile elinden alınmasıyla birlikte kendi köşesine çekilen dedektif Hazan Duha Efser bu masaya dahil olan kişi olmuştu.

"Özgürlüğümüze değil, özgürlüğünüze değil, daima ÖZGÜR kalmanıza."

Leyla, yattığı hastane odasında ölümü bekleyen bir kadındı. Yalnızlığında boğulmasına ramak kala eline aldığı telefondan bir numara salladı. Ve salladığı numara, hapishanede yaşayan bir mahkuma aitti. 📮 Leyla: Konuşacak kimsem yok. Bir çiçeğim bile yok. A: Çiçeklerle derdin ne senin? Çok çiçek istiyorsan git kendine saksıda çiçek al. Her neyse, benim de konuşacak kimsem yok ama senin gibi zırlamıyorum. Leyla: Çiçeğinde mi yok? A: Çiçeğim de yok manyak karı. Leyla: Karı değil, kadın. Ayrıca kadın olduğumu nereden anladın? A: Hangi erkek konuşacak bir çiçeğim bile yok diye zırlar ki? Leyla: Haklısın, o zaman sen de erkek olmalısın. Neyse, bak senin de konuşacak kimsen yokmuş! Neden birbirimizin mesaj arkadaşı olmuyoruz? *Kitap kapağı için @writerladyy `e teşekkür ederim.

Başarılı bir avukat olan Lotus birgün aldığı dava için cezaevine gider.Müvekkiliyle konuşup davayı halledeceğini söyler.Ama geldiginden belli onu pürdikkat izleyenden habersizdir. Sarp bu zamana kadar hep çocukluk aşkını aramış ama bulamamıştır.Yetimhaneden bir mafya babası tarafından evlatlık edinmiş mafya olup çıkmıştır.Bir saldırıda polislere yakalanıp hapise atılmıştır. Çocukluk aşkını hapise girdiginde adamları tarafindan bulunmuştur. Peki Lotus nerden bilebilirki bi mafyanin zorla avukatlığını yapıcağını?

"Doğuruyor mu lan bu?"diye sordu Aaron kaşlarını çatarak. "Siktir"diyerek hızla yerinden kalkan Atlas yanlarına yaklaştı. Meryem`in göğsü şiddetle inip kalkarken alnında soğuk terler birikmişti.Başını iki yana sallayarak dik tutamadığı sırtını yere bıraktı.Korkuyordu....yalnız ve çaresiz bir halde çocuğunu bu kamyonda doğurmaktan,yanında annesi olmadan,elini tutan kocası olmadan doğurmaktan korkuyordu. "Şimdi değil,şu an değil" Gideceği yeri bile belli değilken bir de bebeğe bakamamaktan korkuyordu.Sıktığı yumruğunu yere tekrar tekrar vurdu.Saçları yüzüne yapışıyordu.Elbisesinin eteklerini kavrayan elleri kasıldı.Zayıf omuzları düşerken ağlaması daha da şiddetlendi. "Hayır"diye bağırdı kendi dilinde.Sözcükleri kaba,tınısı sertti. Çığlığı yükseldikçe yutkunan adam ne yapacağını bilemez halde dönüp duruyordu.Telefonu çalmaya başlayınca hızla açtı. "Abi yaklaşıyoruz"dedi Cliff ve Türkiye sınırlarına girdiğini anladı.En azından içi bir nebze rahatlamıştı.Saatler süren yolculuk bitecekti.Birkaç saat sonra kendileri inecekti.Atlas`ın sorgulayan bakışlarına döndü. "Yaklaşıyoruz"dedi kısaca. 💥 Gözyaşlarımla yıkayacaktım kan gölüne çevrilen hayatları...terk ettim her daim güzellikle anma hayalini kurduğum vatanımı,ve her daim keşkelerimi bırakacağım hayatımın geri kalanını. Yeni hayatıma karnımdaki bebeğim ile birlikte ilk adımımı attım.Türkiye`ye demişti adını bilmediğim bir adam ancak neresi olduğunu bilmiyordum,haritadan bir yerde demişti annem de,en azından bir yokluk içinde yaşayan bizler gibi olmayacaksın dedi teselli ederken,var olacaksın Meryem dedi annem. Var olmaya gidiyordum ancak bilmiyordum ki varlık içinde yok olup gideceğimi...bilmiyordum. Hiç yorgun düştüğün oldu mu?

Bir suçlu ve bir doktorun aşkı ne kadar temiz kalabilir?

İlk suçumu işlediğimde 21 yaşımdaydım.Kimse sormadı bana neden öldürdün diye beni bir mahkemeye çıkardılar ve direk karar verdiler hakkımda.O an bir şey hissettim ama bu hissin ne demek olduğunu bilmiyordum.Birisi öğretene kadar...

Hiçbir suçum yoktu. Ama kaderime razı gelmiştim. Saçlarımı at kuyruğu topladım ve yatağın yanına oturdum. Parmaklıkların arasında bir çok kişi vardı. İki çift yeşil göz ise beni takip ediyordu...