"Mürekkep bitti ,zincir kırıldı beni sana bağlayan halat kör bıçaklarla kesildi"..

Yetimhaneden kurtuldun diye sevinirken hiç bilmediğin bir ortama düştün.

Barınma hakkı insanların temel hakkıydı. Barınma, maddi anlamda ev demek olsada aslında ailedir. İnsan ailesine barınır, sığınır. Peki olmayanlar? Onlar hayata üşüyerek başlamıştı. Okşanmayan saçları, sıvazlanmayan sırtları, tutulmayan elleri hep üşürdü. Ve bu üşüme hissine hiç bir yorgan, battaniye engel olamazdı. Çünkü hiçbir yorgan anne ve baba eli kadar sıcak değildi. Tabii elleri buz olanlar hariç… Onlar yüzünden o masum canların ihtiyaçları oldukları sevgi kıvılcımı küle, sevgiyi tutan kalpleri küle bulanmıştı, bulanmaya devam edecekti.

Açıklama yok.💙

Sadece telefondan bir numara sallayarak ona şaka yapmak istemiştim ve olaylar beklediğim ‘den kötü sonuçlar aldım …

Mafya kurgudur. Aşk, işkence ve argo kelimeler bulunur.

Belki de o gün oraya gitmemeliydim...

Düşman ailelere sahip olan Aksa Gök ve Ares Avcı yıllardır birbirlerinden nefret ediyorlardı. İki mafya çocuğu olan bu ikili birbirlerini öldürmeye ant içmişlerdir. Ta ki o güne yani ikisinin de hayatının devrim noktası olan o tarihe kadar...

Beria daha 16 yaşında ailesinin baskısına dayanamayarak evden kaçar ve arkadaşıyla yaşamaya başlar. Bir süre sonra kendine tamamen yeni hayat inşa etmiş Beria kendini çok zor durumda bulduğu bi zamanda karşısına yarı yabancı yarı Türk mafya olan Ares Oner çıkar...

Nora, bir gece barda içeceğini yudumlarken genç bir adam hayatına dahil olmaya çalışır. Bir yandan bu gizemli adamın bir tehdit mi yoksa yakınlaşma çabasında mı olduğunu anlamaya çalışırken, diğer yandan geçmişten gelen bilmediği sırlar ve belalar başına dert olur. Yıllar öncesinde kaçtığı karanlık, onu emici bir şekilde içine çeker. Nora`nın her şey için gücü vardır ama esaret karşısında çaresiz kalır. Nora`nın hikâyesi...

Kitappadde olan bir kitap okumak istiyor ama kendinize göre kitap bulamıyorsanız sizin için ayrıntılı sekilde yazılmıştır.

Babasına para göndermek için yeni bir evde çalışan Yasmin o evein sahibinin ona aşık olacani bilemezdi heleki bu adam mafyayaa

"karanlıkta bile seni bulurum çünkü sen benim yönümsün."

Bilgeler der ki, kaderimiz biz daha doğmadan yıldızlara işlenmiştir. Bize yazılan kader zamanı gelince harekete geçer. Ben kaderimle yaklaşık 6 ay önce karşılaştım. Bu ulvi planda payıma düşen ise iki büyük güç arasında basit bir piyon olmaktı. Ya ben Doğan Karahanlıyı bitirecektim ya o beni. Not: Bu kitap bazı bölümlerde şiddet ögeleri içermektedir. Rahatsız olabilecek okuyucuların geçmesi tavsiyemdir :)

Ailemin intikamını almak için erkek kılığına girip, mafyaların arasına sızdım. En fazla ne olabilirdi ki? "En başından beri kadın olduğunu biliyordum..."

Karşımda duran adama baktım. Çenemi iyice kaldırarak gözlerimi koyu kehribar gözlerine diktim. Adem elması kavislenirken dudağımın kenarı yukarı doğru kalktı. "Ne oldu Akbora korktun mu?" O kendini bana daha çok yaklaştırırken konuşmaya devam ettim. "İnsanlara o kadar yargı dağıtıyorsun; gücün görücü usülü aldığın karına mı yetmedi?" Elleri saçlarımla buluştu. Parmakları sarı saçlarımın arasında gezinirken "Gücüm bir sana birde kızıma yetmiyor be Zifos." Elini yanağıma koydu. "Ya bir gün gözlerini benden çekersen? O zaman kahrolurum Berfin. Unutma, yağmur olmadan fırtınanın olması imkansız. Sen olmadan ben olamam."

"Sana neden inanayım Kuserli kızı?!" "Soyadınızı veren o makama geri dönmek istemez misin Şah oğlu?!" Beklemediğim anda elimden her şeyimi alacak dediğim adam, beni kendi zindanımdan çıkaracağını nerden bilebilirdim... Zaaflar insanın kendine sıktığı en can alıcı tek kurşun muydu?... Yoksa bağzı zaaflar nefes almanın tek yolu mu?... Kitapta dovüş sahneleri, tehlikeli eylemler bulunmaktadır!!!!!

mafya, aşiret, anlaşmalı evlilik. “Senin için dünyayı yakarım, Mersa.” dediğinde, nefesinin suratıma çarpması beni ürpertti. Kesinlikle ondan böyle bir hamle beklemiyordum. Nefesinin suratıma çarpmasından dolayı kendiliğinden birkaç adım geriye gittim. Sırtım duvara yaslanınca, iyice yakınıma geldi ve kafasını eğerek yüzümüzü eşitlemek yerine, bir elini çeneme yerleştirip kafamı kaldırarak ona bakmamı sağladı. “Ne bir başkası, ne de bütün dünya. Çok istiyorlarsa çıksın karşıma. Senin için gözümün kararmayacağını mı sanıyorsun?” dedi, sözlerini bir bir yapacağını biliyordum. Bunu bilmek sertçe yutkunmama sebep oldu. 05.11.24

Mafyam........ Doktorum............. Umudun olmadığında aydınlatan elimden tutan mafyam ~Nida Güneş karaarslan~ Benim yanlızlığıma ilaç olan doktoruma ~Alaz karaarslan~

O, Karasoy imparatorluğunun gömdüğü kızdı lakin ölü olarak bilinen ama şimdi babası Şerif Karasoy`dan hem annesinin hem de ablasının intikamını almak için yetistirilen Yakut`un kusursuz intikam planı, yolunun tehlikeli, acımasız ve bir o kadar da çekici düşmanı Ejder`le kesişmesiyle alt üst olur.

​Kaderin cilvesi mi, yoksa intikamın en tatlı tuzağı mı? ​Onun adı, karanlığın en derinine kazınmış bir fısıltıydı. Karan , acımasızlığıyla nam salmış, merhameti sözlüğünden silmiş bir adam. ​lavinia ise, hayatını çalan adamın, yani düşmanının kızıydı. Masumiyeti, tehlikeli bir intikam oyununun ortasına düşmüş, ölüm çiçeği . ​Onları bir araya getiren şey ne aşktı, ne de tesadüf. Yalnızca yıkım vaat eden, kaçınılmaz bir kaderdi. Her dokunuş, yasak bir yemindi. Her bakış, en tehlikeli itiraf. ​Onun kollarında, düşmanının kanlı gölgesinde, Lavinia ait olmadığı bir dünyaya tutsak kaldı. Peki, bu imkânsız aşk, etraflarındaki iki düşman aileyi de ateşe vermeye yeter mi?

Her hikâye bir bakışla başlar… Kimi zaman bir sokak köşesinde, kimi zaman kalabalığın içinde ama en çok, göz göze gelindiği o sessiz anda. Derin Kara, düzenli bir hayatın içinde kendi fırtınalarını bastırmaya çalışan genç bir kadındı. Aras Demir, sessizliğin ardına gizlenmiş bir savaş. Onların yolları kesiştiğinde, ne geçmiş sustu ne de kalpler… sadece dünya bir anlığına durdu. Bir bakışla başlayan bu hikâye, iki farklı dünyanın çarpışmasıydı. Birinin karanlığı diğerinin ışığına dokunduğunda, her şey yeniden şekillenecekti. Ama her temasın bir bedeli vardı. Bazı insanlar kaderini seçmez, sadece ona doğru yürür. Aras ve Derin… belki de çoktan seçilmişti. “Bu hikâye, kalbin sus dediği ama aklın direndiği anlar için yazıldı."

Hayatında yaşanmış hiç birşeyi farkında olmayna iki gencin birbirine aşık olması sonucu ortaya dökülen bir hikaye…

Başını tekrar eğdi ve beni bir kez daha öptü. Bu sefer daha kısa, ama daha yoğun bir öpücüktü. “Beni öldürmeyeceğine söz vermiştin…” dedim kısık bir sesle. Ne diyeceğimi bilmiyordum ve düşünebildiğim ilk şeyi söylemiştim. Ardından alnını benimkine yasladı, sesi fısıltı gibi çıktı. “Ama seni mahvedebilirim Lina… Öyle bir mahvederim ki, kendini benden istemeden kurtaramazsın.” dediğinde inanamaz gözlerle ona bakıyordum. “Sana zarar vermem Lina. Ama seni bırakmayı da düşünmüyorum.” Ayağı kalkmak için hamle yapacakken gözlerim ağırlaştı. Az önce hazdan dolayı bir iğne vurdu da ben bunu hissetmemiş miydim? Kesinlikle sorunun cevabı evetti çünkü tam olarak boynumda keskin bir sızı hissediyordum!

"Albino bir birey olmak benim suçum değildi. Kar Aktan, yıllarca hırsızlık yaparak yaşamaya çalışan genç kızımız. 23 yıl sonra gerçek ailesine kavuşuyor. Ancak ailesiyle gitmek yerine onları kendisiyle beraber kalmaya davet ediyor. Ancak abileri buna izin vermeyip onu Karadeniz`e kaçırıyor. "Beni kurtarıcak kimse yok, gelmeyecekler" "Kar Aktan yalnız degilsin ben varım. "