İstanbul’un parıltılı gökdelenleri geceleri ışıl ışıl parlar, ama sokak aralarında sefalet ve sessizlik kol gezer. Halk, bir avuç güçlü adamın elinde oyuncak olmuşken, gizemli bir figür karanlıkta dolaşmaktadır. Onun adı Gece Efendisi. Gerçekte ise, deli rolü oynayan zeki ve takıntılı bir adam: Efsan Atabey. Şehir onu alaya alır, “deli” der, korkar ama aynı zamanda fısıltılarla ondan bahseder. Oysa kimse bilmez: deliliğinin ardında sakladığı şey bir intikam planıdır. Ve planın merkezinde artık bir isim vardır: Belediye başkanının kızı, mimar ve model İnci Efsun Bilgiç. Onların ilk karşılaşması sadece bir inci kolye ile başlar. Ama kısa sürede İnci, Gece Efendisi’nin oyunlarının tam ortasında bulur kendini. Babasına duyduğu sadakat ile bu karanlık yabancıya karşı hissettiği merak ve korku arasında parçalanır. Efsan’ın cümleleri delilikle zekânın sınırında dolaşırken, İnci her an “kaçmalı mıyım, yoksa onunla yürümeli miyim?” sorusuyla karşı karşıya kalır. Çünkü bu hikâyede aşk, güvenilmez bir köprü; ve entrika, şehri sarsacak bir yangın. Geceyi seçersen, sabahı kaybedersin. *** NOT: Tüm hakları şahsıma aittir. Kopyalanması ve çalınması kesinlikle yasaktır. @dadaaaa

Sonunu bile bile bir yolda ilerlemek nedir bilir misiniz ? Ya da canınızı acıtacağı halde bir şeyin peşinden koşmak. Yürüdüğünüz yolu sizin seçimleriniz oluşturur. İşte Selin’de bu yolda zorluklar yaşayacak. Bakalım onun yolunun sonu nereye çıkacak.

Belki de karar vermek için çok erkendi veya geç. Her şeyin bir sebebi olmalıydı...

10 kişinin ölmesiyle bir ulus sarsılıyor, Bir adam beyinlerle oynuyor. Dört kişi gerçeğin peşinde ama gerçek sandıklarından daha karanlık Hakları şahsıma aittir bu kurguda geçen olay, kişi, kurum, kuruluş gibi özellikler tamamen hayal ürünüdür gerçeklikle bir ilgisi yoktur.

Alphengard... karanlık şatonun duvarları içinde öğrenciler yalnızca iki yolda yürür: Büyücülük ya da suikastçılık. Lenora`nın sıradan hayatı, eline ulaşan mektupla tamamen değişir ve yepyeni bir dünyanın kapıları aralanır. Burası korkunç yaratıkların ve canavarların gezdiği, güç ve cesaretin sınandığı bir evren. Lenora burada yalnızca hayatı değil, kalbini değiştirecek bir aşkı ve gerçek dostluğu keşfedecek. Şimdi sıra sende. Alphengard`ın kapılarını araladın. karanlık ve gizem dolu bu dünya ya hoş geldin. hazır ol, çünkü bu yolculuk unutulmaz olacak.

"Vesvâs: Son Yok" adlı kitabımdaki Zühre karakterinin hikayesidir. (Kan gömleğine yapışmıştı. Titreyen parmaklarımla kumaşın düğmelerini yırtarken, bir anlığına gözlerini açtı. Bakışı, ölümün bile geri çekileceği türdendi. “Dokunma!” dedi, sesi boğuk ama kesin. Sanki her hece bıçak sırtındaydı. “Yaran kötü.” dedim. “Eğer—” “Elini çek!” Bir an bile tereddüt etmeden söyledi. Ama ben çektim mi? Hayır. Diğer eliyle beni itti. Geriye doğru sendeledim düşmemek adına... Tam o anda gözüm, yırtılan gömleğin altından görünen tenine kaydı.Dövmeyle kaplı gövdesinden sanki nereye bakacağımı biliyormuşum gibi göğsündeki dövmeye takıldı gözlerim... Karanlık tenine kazınmış bir yılan… Ve o yılanın dişlerinin hemen altına kazınmış, kanla yazılmış gibi duran bir kelime: MÂRAN.) Herşey köyde, tek odalı bir evde o zamanlar bir çok yaşıtımın hayalini bile kurmaktan çekindiği üniversite hayatına atılımım ile başlamıştı... Fakat işler hiçte istediğim gibi gitmemişti. Okumak uğruna bir çok zorluktan geçtiğim, yıllardır hayalini kurduğum ve nihayetinde okumak için gittiğim o büyük şehirde, insan tacirlerinin eline düşeceğimi bilemezdim? Bu da yetmezmiş gibi dünyanın bir diğer tarafında, koca bir şehri esir almış eli kanlı çete üyelerinin bir taht uğruna yaptıkları güç yarışlarının içine düşeceğimi de bilemezdim? Brezilya... ` Çıkış Yok ` denilen labirenti andıran bu sokaklardan çıkmanın tek bir yolu vardı. En güçlüyü bulmak ve onu yönetmek... Söylendiği kadar kolay olmayacaktı. Bulduğum gizemli kitap ve beraberinde yaptığım büyü ile ödemem gereken bir bedel olduğunu geç farketmiştim. Başıma iyi şeyler gelmemişti. Bana hiç acımamışlardı. Kimseye acımamıştım... Öldürdüğüm insanlar ve uğruma öldürülenler... Ben Zühre... O kadının deyişiyle ansızın gökyüzünde belirip tüm dengeleri alt üst edecek; Kanlı Yıldız.

Sokakta insanların yolunu değiştirdiği, ya da yüzünü bile görmek istemediği bir kadındım. Dilan Yağız... Ablasının ve annesinin yükünü omuzlarında taşıyan ve bitmek bilmeyen ızdırapları ile yürümek zorunda kalan Dilan Yağız. ....... "Bileğindeki yara izinin onun yüzünden olduğunu bilmiyor." eli cebinde Dilan`ı izlerken devam etti. "Bunu bilmeye hakkı var. onun hayatını kurtaranın da, bu yüzden aşık olduğu adamın da sen olduğunu bilmeye hakkı var." 10 Ocak 2025 Evet sevgili okurlarım yepis yeni bir hikaye ile yeniden başlıyorum. Umarım beğeneceğiniz bir hikaye daha olur.

Gelecek tarihlerde sonradan doğa üstü güçler kazanan ana karakter, Dünyada normal bir insanken kazandığı güçlerle ilgili başından geçen olaylarla içinde bulunduğu evrenden bile ayrıldığı bir yolculuğa çıkma hikayesi.

28.09.2025`de yazıldı. Bazı insanlar birbirini bulmak için değil, zamanı sınamak için karşılaşır. İkra, 2016 yılında İstanbul’un eski bir semtinde, taşındığı dairenin tavan arasında eski bir defter bulur. Defterdeki yazılar, 1952 yılında yaşamış bir gazeteci olan Aras Demiral’a aittir. Sayfalarındaki cümleler öylesine derindir ki, İkra kendini yazıların sahibiyle tuhaf bir bağ içinde bulur sanki her satır, yıllar öncesinden ona yazılmış gibidir. Aras, zamanında doğru şeyleri yazmak için geç kaldığına inanmış bir yazardır. İkra ise, geçmişi bırakmakta zorlanan bir tarihçidir. İkisi de kendi dönemlerinde yalnızdır; ama kelimeler, aralarındaki yetmiş yıllık boşluğu aşmayı başarır. Bir defter, bir cümle ve bir rastlantı... Bazen kaderin en sessiz anında, zaman yanılır. Ve yanlış zamanda gelen biri, insanın hayatındaki en doğru kişiye dönüşür.

Üvey anne ve babasıyla ve küçük kardeşiyle birlikte yaşayan G.O.A.T, bir gün yaşadığı şehre düzenlenen suikast nedeniyle kardeşiyle birlikte kaçmak zorunda kalır. Ancak üvey anne ve babalarına ne olduğunu bilmiyorlardır. Fakat G.O.A.T küçük kardeşini korumak ve ölmemek için şehirden uzaklaşırlar. Şehrin uzağında bir ormana kaçarlar ve kaybolurlar. Ancak bir mağara bulup sığınarak içlerindeki korkuyu biraz da olsa azaltırlar. Daha sonra ise doğdukları andan beri onları gözetleyen evrenin kralı onları perişan halde bulur. Hemen ikisinide sarayına getirir ve asıl macerayı bundan sonra anlarlar.

"Gölgeler ışıksız olmaz. Sen benim ışığım oldun" Bir yüzbaşı ve bir öğretmenin aşkını anlatan bir roman. Senelerdir aşkına karşılık bulamamış bir Teğmen ve onun biricik Zeyna`sının hikayesi. Tarık ve Bige`nin aşık olup bunu birbirine itiraf etmeye çalışmalarının yanısıra Serdar`ın; buzlar kraliçesi sevdiği, biricik Çimen gözlü`sü, Zeyna`sına kavuşmaya çalışmasını okumak için acele edin.

"Öldürsene Beni" Bazen yaşamak, ölmeyi dilemekten daha ağırdır. Bir mesajla başladı her şey. Bir kadın, yaşamakla ölmek arasında sıkıştı. Bir adam, ölümü sunarken yaşamayı öğretmek istedi. Herkese ölüm kokarken kadına yaşam olmak istedi. Peki bu istek gerçekleşecek mi? Bade ve Kılıç. Bu ölüm kokan hayata doğan iki insan. Hayatları, ölüme yalnızca bir nefes uzaklıkta. Oyunların ve entrikaların ortasında, her adım zehirle çizilmiş. Bu oyunda sağ kalmak istiyorsan... sen de oynayacaksın. Unutma kızım, bazen yaşamak için önce yanman gerekir. Bade Araz, yanan kelebek. Göz göre göre yakılan bir kalbin isyanı. Unutma kelebeğin her kanat çırpışı ölüme bir adım daha yaklaşması Kılıç Alpacı, ölüm kokan adam. Elleri ölüm kokan adam yaşatır mı kelebeği Cehennemde geçen bir masalın başrolündeki adam size ateşten başka ne vaadebilir ki? Zehirle mühürlenmiş bir öpücük, kanla yazılmış sadakatler ve yanmak pahasına özgürleşen bir kadın. Bu hikâyede herkesin bir oyunu var. Ama unutma… bazı oyunlar sadece hayatta kalmak için var Bu bir aşk değil, bu bir hayatta kalma savaşı. Ve karanlığın ortasında yanan bir sorunun cevabı var mı? Bir bataklıkta insan temiz kalır mı?

“Her adım bir plan, her plan bir tehlikeydi.” Karanlık bazen bir sokak köşesinde gizlenir, bazen de insanın kalbinde. Beş yabancı… Beşi de geçmişinden kaçarken, aynı karanlığın içine düşmek üzere. Birbirlerine güvenmemeleri gerekiyordu, ama başka çareleri de yoktu. Her biri bir şey saklıyor, her biri bir adım önde olmaya çalışıyor. Kimse kim olduğunu tam olarak anlatmaz, kimse ne aradığını dürüstçe söylemez. Her biri bir sır taşır; o sır, diğerlerinin hayatına mal olacak kadar tehlikelidir. Adım adım örülen bir planın içinde, dostla düşman arasındaki çizgi bulanıklaşır. İhanet, aşk kadar yakıcı; intikam, adalet kadar karmaşık hale gelir. Karanlığın içinde herkes bir piyon, ama biri oyunun ustasıdır. Ve oyun başladığında artık geri dönüş yoktur… İhanet, bir refleks; vicdan, lüks bir aksesuar; aşk, ölümle eşdeğer bir risk. Ve sonunda sadece biri hayatta kalacak. Ama kazanan bile kaybedecek… Karanlığın Piyonları; kimsenin masum olmadığı bir oyunun en sessiz çığlığı.

Amansız bir macera`

Zeke Draker, Ejderha Avcısı ailesinin doğrudan soyundan gelen birey olarak uyanış gerçekleştiremez ve kılıç ustalığı yerine şifacı yeteneğiyle doğar. Ailesi tarafından reddedilen Zeke, güçlenmek için çabalarken trajik bir şekilde hayatını kaybeder.Ejderha Avcısı ailesinin dışladığı Zeke, ölümün eşiğinde geçmişe döner ve yeni gücüyle kaderini yeniden yazar.

Ben küçükken annemin bana "Kaybolduğunda ve kimseyi bulamadığında benim ismimi bağır." dediğini hatırlıyorum. O zamanlar bu bana çok saçma gelmişti ama "Tamam." demiştim. Peki annemin ismini bile hatırlamadığımda ne yapacaktım? *Tehlikeli bir girdabın içine habersizce düşen birinin hikayesi...* ###### Kısaca 13 yaşlarında iki kızın hafızalarını kaybedip bilmedikleri bu garip yerden kaçıp hafızalarını kurtarmaya çalışması.

Ben bir aşiret kızıydım. Kurallar, beklentiler ve "uygun eş adayları" arasında sıkışmış bir hayatım vardı. Ama kalbim mi? O, kitaplarda okuduğum imkânsız aşklara çoktan kaptırmıştı kendini. Yanlış numaraya mesaj atmadım. Mafya babasına âşık olmadım. Ama gidip kendi ellerimle bir üsteğmene musallat oldum. Masal sandım. Klişe bir hikâye yazacağım sandım. Ama hayat, o klişeleri bile aratacak kadar acımasızdı. “En fazla ne olabilir ki?” dedim. Ve her şey, tam da o soruyla başladı.

korkuyla alakalı ben değil kardeşim yazcak umarım beğenirsinizz.

Kanlıdere’nin taşkın suları yıllardır sırlarıyla birlikte akıyor. Dağların gölgesinde, Karadeniz’in sert rüzgârlarıyla savrulan iki köy: Gurcana ve Furcuna… Bir zamanlar Gurcana’lıların toprağı olan, bereketli ve stratejik arazi, tarihin acımasız bir tuzağı sonucu Furcuna köyünün eline geçmişti. Yüzyıllardır süren düşmanlık, nesiller boyunca kanla, gururla ve inatla taşındı. Köylerin başındaki adamlar, Kanlıdere kıyısındaki bu toprağı yeniden almak için kararlılık ve kurnazlık ile savaşmak zorundadır. Fırtınalar kadar taşkın, Karadeniz kadar hırçın bu mücadelede aşk, ihanet, cesaret ve gurur iç içe geçiyor. Her adımda geçmişin gölgesi ve sırları, günümüzün çatışmalarına hükmediyor. “FurTina Ardında”, sadece bir toprak mücadelesi değil; Mazinin yüküyle yaşayan insanlar, geleceği birlikte mi yoksa karşı karşıya mı inşa edecek? sorusunu soran bir hikaye.

Ben kimdim? Görevim neydi? Bu sefer hangi bedenin içindeydim? Bu soruları kendime her gözümü açtığımda soruyorum. Çünkü artık kendi dünyamda değilde bir oyun dünyasının içinde olduğuma inanmaya başlamıştım. Seviye atladıkça bir sonra ki seviye dahada zorlaşıyordu. Bu oyunda sıkışıp kalmıştım. İki seçeneğim vardı; Ya tüm seviyeleri tamamlayıp kendi dünyama dönecektim yada oyunun içinde öylece ölüp gidecektim.

O, Karasoy imparatorluğunun gömdüğü kızdı lakin ölü olarak bilinen ama şimdi babası Şerif Karasoy`dan hem annesinin hem de ablasının intikamını almak için yetistirilen Yakut`un kusursuz intikam planı, yolunun tehlikeli, acımasız ve bir o kadar da çekici düşmanı Ejder`le kesişmesiyle alt üst olur.

Bilgeler der ki, kaderimiz biz daha doğmadan yıldızlara işlenmiştir. Bize yazılan kader zamanı gelince harekete geçer. Ben kaderimle yaklaşık 6 ay önce karşılaştım. Bu ulvi planda payıma düşen ise iki büyük güç arasında basit bir piyon olmaktı. Ya ben Doğan Karahanlıyı bitirecektim ya o beni. Not: Bu kitap bazı bölümlerde şiddet ögeleri içermektedir. Rahatsız olabilecek okuyucuların geçmesi tavsiyemdir :)

Gerçekleşen bir kehanet son bedenlerine hapsolan reenkarne ruhlar...

Thistlewood, uçsuz bucaksız çayırlardan, renk renk çiçeklerden, her mevsim çağıldayan nehirlerden ve içinde binbir gizemi barındıran ormanlardan oluşan, asırlardır sihirini koruyan bir peri kasabasıdır. Sakinleri, periler ve insanlar arasındaki dengeyi yönetmekte en üstün yerlerden biri olmasına rağmen bir gece, gökyüzünün hakimi olduğuna inanılan Limaria takım yıldızını oluşturan 12 yıldız gökten düşer ve gök ile yer arasındaki duvar yıkılır. Kötü güçler Whispera evrenini ele geçirmeye başlar; yer ve gök birbirine karışır, yüzyıllardır uyanmayı bekleyen lanet fırsatını bulur. Bu lanetten kurtulmanın tek yolu, insanlık ve perilerin birleşiminden oluşmuş melez bir veliahtın kanını feda etmesidir. Ortalık karışırken, herkes kayıp veliahtı arar… Peki, bu melez veliaht kimdir ve evreni kurtarmayı başarabilecekmidir?

Kendi halinde yaşayan tıp fakültesi öğrencisi Kayra bir gün fazla miktarda paraya ihtiyacı olduğu için ek iş aramaya başlar.Arkadaşı sayesinde bulduğu tekerlekli sandalyeye bağlı bir adamın bakımını üstlenme işini başta kabul etmez fakat sonra kararı değişir. Bakacağı adam yani Doğan önceki nişanlısı yüzünden kadınlara güveni olmayan ketum bir iş adamıdır. Kader yine de ağlarını örer ve onları bir araya getirir. Peki onlar bir arada kalmayı başarabilecekler midir? "Benimle hiç konuşmayacak mısınız?" Yüzünde herhangi bir duygu belirtisi yoktu."Pekâlâ bende kendi kendime konuşurum.Yapmadığım şey değil sonuçta" yine tepki vermedi.Hep yaptığı gibi sadece yüzüme baktı.