Karanlığın içinde sessiz bir fısıltı yükseliyor… Adaletin terazisi, bu sefer devletin en derin sırlarının gölgesinde sallanıyor. Ben Lara Yılmaz. Ankara’nın soğuk, gri koridorlarında büyüdüm; adaletin adını yazdım, haklıyı savundum. Ama bu sefer farklı. Elime geçen “kod adı” sadece bir isim değil; içinde hayatımı, kimliğimi, geçmişimi saklayan bir kalkan. Savcı olmaktan çok daha fazlası gerekiyordu şimdi bana. Askeri birliğin kalbine gizlenmiş karanlık sırları ortaya çıkarmak, sadece kanun kitaplarının arasında değil, çatışmaların, ihanetin, kurgulanmış yalanların içinde savaşmak demekti. Yüksekova’nın buz tutmuş dağlarında, her adımda bir tehlike, her yüzleşmede bir sır saklı. Bana eşlik eden sert ve sırlarla dolu Yüzbaşı Alper Erdem, sadece bir muhafız değil; aynı zamanda çözemediğim bir bilmecenin ta kendisi. Sivil hukukla askeri disiplinin birbirine karıştığı bu yerde, hangi tarafın gerçek düşman olduğunu anlamak mümkün değil. Güven, burada lüks; hayatta kalmak ise zorunluluk. Bu hikâye, sınırların ötesinde saklanan yalanları, kendi içindeki savaşları ve unuttuğunuz ya da bilmediğiniz adaletin en çetin sınavını anlatıyor. “Kod Adı: Savcı” sadece bir görev değil, kimliklerin parçalandığı, kalplerin sınandığı ve cesaretin yeniden yazıldığı bir destan. Bir adım at. Gözlerini aç. Bu savaşta kimin yanında olacağına sen karar ver.

“Burçlar bir kandırmaca değildir. Onlar yıldızların harfidir. Ve Elif, göğe yazılmış bir isyandı.” Bu sadece bir başlangıçtı. Elif, çip sisteminin karanlık ağlarını, "duygu kaçakçıları"nın varlığını ve her burcun, sistemin kodunda gizli bir virüs olduğunu öğrenecekti. Ve Toz Çiçekleri... henüz tomurcuktu. ❗️Yapay zekaya yazdırılmış bir kurgudur! Profesyonel değildir! Eksikleri bulunmaktadır!❗️

KOD ADI: SON HAT – ÖZET Özel kuvvetler timi, Avrupa`nın doğusunda bir görev sırasında paralı askerler tarafından pusuya düşürülür. İletişimleri kesilir ve düşman hatları arasında mahsur kalırlar. Destek gelene kadar hayatta kalmak zorundadırlar. Tuzaklardan kurtulup taktiksel geri çekilmelerle düşmana karşı direnirler. Eski bir radyo istasyonunu savunma hattı olarak kullanarak son direnişlerini gerçekleştirirler. Mühimmatları tükenmek üzereyken, sonunda havadan destek gelir. Yoğun çatışmaların ardından paralı askerler geri çekilir ve tim hayatta kalmayı başarır. Görev tamamlanmıştır, ancak geride kan, barut ve unutulmaz bir mücadele kalır.

Çocukların bir seçim hakkı vardı. Seçenekler ise açık ve basitti. Ya ölürsün ya da öldürmek için yaşarsın. ♧ Bu bir savaş değil. Bu tek taraflı bir katliam... ♡ Seçiminin sorumluluğunu üstlen. Sorumluluk istemiyorsan, seçim yapma. Bunu da kabul etmiyorsan, öl. Bu herkes için en iyisi. Yararsız ağırlık taşıma lüksümüz yok. ◇ Çocukluk mu? Öyle bir dönemimiz yok. Başından beri hep bu dünyanın içindeydik. ♤ "Savaşçı filan değiliz biz. Tek yaptığımız kurulu makinalar gibi komutlara uymak." "O halde isyanın sebebi neydi?" "Kurulumumuz arızalı işlenmişse demek..."

Altı MİT ajanı, her şey aralarından birinin rehin alınmasıyla başladı. "İki yol var; Ya mantığını seçer bu işten en karlı şekilde kurtulursun ya da duygularının kuklası olur bir uğruna bin feda edersin." Bu bir ikilemdi. İlk ikilem. Bana sunduğu ilk ikilem.