BİR TÖRE MESELESİ.... İnsan, hiç tanımadığı bir yabancıyla ömrünü birleştirir mi? Onlar evlendi. Aşkın, tutkunun ya da isteğin değil, yalnızca ailelerinin gölgesinin emriyle. O, kalbinin buzdan bir zırhla kaplandığı bir dünyadan geliyordu. Nefretin ve kinin dokuduğu bir aile tarafından büyütülen Berken Saburer, hayatında en ufak bir sevgi kırıntısı dahi görmemişti. O, bölgenin sayısız işi, gücü elinde tutan en zengin ailesinin, asık suratlı ama herkesin tanıdığı yakışıklı veliahtıydı. Diğer yanda ise, dünyası tamamen güneş ışığıyla örülüydü. Ailesinin koşulsuz sevgisiyle büyüyen Eflin, babasının üzerine atılan kara bir iftiranın kurbanıydı. O, annesinin hayattaki tek tesellisi, babasının ise gözünün nuruydu. Oysaki bu iki ruhun birbirlerinden habersiz, bambaşka hayalleri vardı. Birbirlerine nefes kadar yakın mesafede olsalar da, yörüngeleri asla kesişmeyecek kadar uzaktılar.

Ailesi bildiği insanların gerçek ailesi olmadığını öğrenen nazlının hayatı bir anda alt üst olur. Ancak herşey bitti derken asıl herşey yeni başlar zaten babası bildiği adam babası olmadığı ortaya çıktığına göre gerçek babası kimdir? Acı insanı kaç kere yıkar kaç kere öldürür, sevdiğin insanlardan mı yoksa sevmeye mecbur bırakıldığın insanlarla mı yıkar hayat insanı? Nazlı artık bir kararın eşiğindedir. Nazlı ruhunun infazına mı karar verecek yoksa ruhunu serbest mi bırakacak?

Hatırlamanın yasak olduğu bu şehirde, ne var benim geçmişimde? Hatırladıkça tükendiğim. Zihnimdeki boşluklar neyin nesi? Anılarımı benden kim çaldı?

Alya iki sey için and içti; Biri vatan. Diğeri intikam. Ailesini bir kaza görünümlü suikastte kaybeden. Ölüm ile dirilip Alya olan Leyla’nın verdiği yaşam mücadelesi ve içindeki öfkenin nasıl intikama dönüştüğünü okuyacağınız. Ailesini ondan alan gizli bir örgüt olan Hançer’in beş yıldızı adlı örgütü yok etmeye yemenin eder. Aksiyon, teşkilat tarzında ilerlerken ihanetleri ve sırlarıda peşinden getiren bir hikayeye sahiptir. O zaman ne diyelim; Alya’nın hikâyesi nasıl başlasın? Bir varmış bir yokmuş ile mi? Yoksa, evvel zaman içinde diye mi? Kitap İnkspired uygulamasında ve Web sitemde yayındadır. İnkspired uygulamasında 22k olup birçok okura ulaşması ile beraber 3.kitaba kadar da yayındadır orada. YouTube üzerinden soranlar olmuştu o nedenle atıyorum. İyi okumalar.☺️ YouTube kanalıma beklerim ( VATAN YAZARI)

Dayanamıyorum, bu ızdıraba artık dayanamıyorum. Kaç kez öldüm? Kaç kez geri döndüm? Her seferinde biraz daha fazla acı, biraz daha az insanlık. Adım Atilla. Bir sabah gözlerimi açtığımda kendimi tanımadığım bir dünyada, tanımadığım bir bedende buldum. Ölüm döngüsüne hapsolmuşum. Kılıçla kesiyorlar, yakıyorlar, boğuyorlar, parçalıyorlar… Ve ben her seferinde aynı yere, aynı ana geri dönüyorum. Ama bu kez farklı bir şey var: Hatırlıyorum. Her ölümü, her çığlığı, her damla kanı hatırlıyorum. Abim yanımda öldü. Alya beni kurtarmaya çalışırken gözlerimin önünde eridi. Felix… Felix artık insan değil. Ve ben? Ben her döngüde biraz daha karanlığa gömülüyorum. Bu dünya beni kırmaya çalışıyor. Jutsu, Lilith, kristaller, yasak kitaplar, lanetli kılıçlar… Hepsi benim için burada. Hepsi beni sonsuza dek bu cehennemde tutmak için. Ama çok yakında öğrenecekler: Ölüm artık benim lanetim değil. Silahım. “Bir daha öldüğümde, bu sefer gülerek öleceğim. Çünkü bu kez sıra onlarda.” ⚠️ Uyarı: Bu hikâye sizi rahatsız edecek. Bazı bölümler okurken nefesiniz tutulacak. Bazı ölümlerden sonra kitabı kapatıp bir süre bakmak istemeyeceksiniz. Ama kapatamayacaksınız. Çünkü Atilla bir kez daha gözlerini açtığında, siz de onunla birlikte geri döneceksiniz. #darkfantasy #ölümdöngüsü #isekai #acımasız #kanveintikam Hazırsan, döngü başlıyor. Hoş geldin. Bu sefer kim ölecek?

Kadına baktım. Baya afetti, fıstık gibi daş daş. Hazır bakmışken biraz daha baktım. Bu adam, kadını nasıl tavlamış acaba? "Ne bakıp duruyorsun karıma" diye konuşan dayıya baktığımda kaşlarımı kaldırdım "Çok dikkatimi çekti" dedim, geri durmadan. "Eşref saatinde mi tavladınız? Nasıl baktı size söyleyin de biz de bir şeyler kapalım" söylediğim şeyden sonra kadın gülümseyerek bana baktı, abimse dirseğiyle kolumu dürtüyordu. Oflayarak abime baktım, dayı da kaşlarını çatmış bana bakıyordu ama umrumda değildi "ne var abi yalan mı söyleyeyim ne dürtüp duruyorsun!" Abim anında renkten renge girerken sarışın afet kahkahayı bastı. "Ay ne güzel gülüyor," yanındaki kasıntı adama döndüm "bir de sen gül bakalım dayı, yanına yakışacak mısın?" bu dediğim şeyden sonra kadın, kocasının koluna alnını yaslayıp gülmeye devam etti "Dayı diyip durma bana, teyze" Anında afalladım "teyze kim lan" şaşkınlıkla kendimi gösterdim "bana mı teyze dedi o dayı?" "Hâlâ dayı diyor!" "Seninle uğraşamayacağım" "İsabet olur" Dik dik ona baktım. "Çok gıcıksın" "Sen daha gıcıksın ve karıma bakmayı kes!" Sarışın kadın şaşkınlıkla adama döndüğünde "pes artık" dedi "inanamıyorum Miran! Çocuk sayılır o!" "Ama hayatım alacaklı gibi bakıyor?" "Belki de gelecekliyimdir" herkes bana döndü "Of hadi ama! Hani pozitif falan olursa diye şaka yaptım" "Ok" dedi, adam Gece, daha dünyaya gözlerini açtığı anda hayattan koparılmış bir çocuktu; doğduğu gün hastanede bilinçli bir şekilde başka bir aileye verilerek hiç bilmediği bir oyunun içine sürüklenmiş, hiç ait olmadığı bir ailenin yanında büyümek zorunda bırakılmıştı. Onu sevgiyle büyütmeleri gerekirken, yalnızca kendi hırslarının gölgesinde büyütmüşlerdi Bu, sadece kayıp bir kızın hikâyesi değil... Bu, yeniden doğan bir Gece`nin hikâyesi...

Bir emanet sözü, bir baba vasiyeti, edinilen intikam yeminleri ve susulan bir aşk… Ali nefesini kendi elleriyle koparıp bir kenara attığı o yeminin içinde kavrulurken, tekrar bir yemin ile kavuştuğu nefesindeki devası ile ne yapacaktı? Efsun Ailesinin ölümünden sonra çıktığı intikam yolunda, yanında olan adamın kim olduğunu bilmediğini zannetse de yüreğinin en ücra köşelerinde onu haykıran gerçeklik ile ne yapacaktı? İntikam onları aynı yola koydu.
Gerçekler ise aynı ateşe. Bir aşk, bir yeminle ne kadar susturulabilir? 
Ve bir kalp, sevdiğini korumak için kendinden kaçabilir mi? Efsun ve Ali… Onların hikayeleri hasret çektikleri, gönül verdikleri sevdalarının ilk mısrasındaki ayrılıklarından başlıyordu. ALINTI; “Yeşillerine çekmişsin yine yağmurlu bulutlarını” Ali yorgunda olsa Efsun’da ki değişikliği anında fark etmişti. Bir elini tezgahın üstüne koyup başını hafifçe eğerek Efsun’un yüzünü inceledi. Efsun ise o an bakışlarını Ali’den çekip bulunduğu konumdan hareket ederek arkası Ali’ye dönük bir şekilde dolabın içinden bardak çıkardı. “Nezle oluyorum galiba. Gözlerim ondan böyle sulu duruyor” dedi bardağa su doldurarak. Ali nefesini hafifçe dışarı verip anlayışlı bir şekilde gülümsedi. Mutfak tezgahının önünde yan yana durduğu Efsun’a baktı suyunu bitirmesini bekleyerek. Efsun yoğunluktan ve koşturmadan hesabını veremediği o mahzen olayının geldiğini anlayarak dudaklarına dayadığı suyu sanki hiç bitmeyecekmiş gibi yudum yudum içmeye başladı. Bakışlarını mutfak dolabına odaklayarak özellikle Ali’den tarafa çevirmiyordu. Saniyelerin kovalandığı zamanın içinde yanındaki adamın tek bir ses dahi çıkartmadan durması Efsun’da merak hissi uyandırdığında bardak hala dudaklarına dayalıyken yan bakışla Ali’ye baktı. Ali Efsun’un bu çocuk gibi hareketi ile içinden dolup taşan tebessümünü dudaklarına kondurmuş başını iki yana sallamıştı. Efsun’a derin bir tonda bakmasının yanı sıra su gibi berrak olan anın atmosferinde takılıp kalmışlardı adeta. “Kaçarın yok” Ali yeterince yakın olduğu Efsun’a doğru hafifçe eğilip ona bir sır veriyormuş gibi fısıldadı. Bu yakınlığın etkisiyle Efsun’un dudaklarına hala dayalı olan bardaktaki suyun boğazına kaçmasına ve boğazının yırtılır gibi öksürmesine sebep oldu. Ali onun bu çocukça halleri ile ne yapacağını bilemez şekilde gülerek Efsun’un kolunu tutup elindeki bardağı alarak tezgahın üstüne koydu ve hala Efsun’un kolunu tutarken diğer eliyle onun sırtına hafifçe vurmaya başladı. “Bir su içirmedin insana Ali. Neyden kaçıyormuşum acaba ben? Kaçtığım hiçbir şey yok” Efsun kendinden emin bakışlarını ve başını Ali’ye doğru dikti. O an aralarındaki yakınlığın ikisi de farkına varmış gibi Ali yüzündeki gülümsemeyi silmiş ve geriye doğru çekilmişti Efsun’un kolunu tuttuğu elini de çekerek. “Sanma ki sözümü dinlemeyip o mahzene girdiğin günü unuttum. Bu yolda şu an birlikte ilerliyorsak gruptaki diğer kişilerin benim verdiğim emirleri yerine getirdiği gibi sende aynısını yapmak zorundasın. Diğerlerinden hiçbir farkın yok” dedi Ali ciddiyete kavuştuğu sesi ile. Bakışları az önceki durumun aksine bir yabancının kimliğine bürünmüştü. Bu kendine verdiği sözlerin takınması gerektiği ifadeydi. “Yanlışın var Ali. Diğer kişiler her zaman yan yana duracağın emrindeki kişiler olabilir ama ben sadece bu iş bitene kadar varım. O yüzden yapacağımız işleri ya da görevleri tehlikeye atmayacaksa bana doğru gelen şeyleri yapmakta kararlıyım. Ya kendi isteğinle kabullenirsin ya da zorla“ Efsun’da meydan okuyan bakışlarını Ali’den esirgemedi.Bir

Baş karakterimiz Alya Aydın, İstanbul’da babası ve annesiyle birlikte yaşamaktadır. Ancak trajik bir şekilde annesini bir trafik kazasında kaybeder. Bu olayın ardından babasıyla birlikte İzmir’e taşınmak zorunda kalırlar. Yeni şehirde, babası Alya’yı bir devlet okuluna kaydettirir. Devlet okulunda bir gün yapılan bir duyuru hayatını değiştirir: Demirhan Koleji’ne 5 burslu öğrenci alınacaktır. Alya, bu sınava katılır ve büyük bir başarı göstererek %100 burslu olarak koleje kabul edilir. Okula başladığında, yanında 5 yeni arkadaşıyla birlikte hayatının belki de en heyecanlı dönemine adım atar. İlk günlerinden birinde, Alya Aras Demirhan ile karşılaşır. Aras, sert ve kendine güvenen bir karakterdir ve aralarında ilk başta çatışmalar yaşanır. Hikaye ilerledikçe Aras, Alya’ya karşı karmaşık duygular beslemeye başlar. Başta zorbalık ve sert davranışlar Alya’yı etkilerken, zamanla Aras’ın bu davranışlarının ardında gizli bir sevgi ve takıntı olduğu ortaya çıkar. Alya ise başlangıçta Aras’ı sadece bir “düşman” ya da “rakip” olarak görür, ancak Aras’ın hisleri ve ilgisi hikaye ilerledikçe Alya’nın hayatında önemli bir yer edinir.

İki düşman ailenin senelerce olan düşmanlığı yüzünden birbirinden ayrılan iki insan…

Her şey normal düzeninde ilerler ama her normal bir gün anormale döner. 〄 Her şeyin bir düzeni vardır, bir ilki bir sonu vardır. Her durumun da bir açıklaması vardır. Öyle olmalıdır. Öyle olmalıydı. Elimde kaç dakikadır tuttuğumu bilmediğim kağıdı tekrar açıp okudum. Sertçe yutkundum. Bu el yazısı abime aitti, biliyordum ama neden böyle bir şey yazdığını ve nereye kaybolduğunu bilmiyordum. Benden yardım istiyordu, hayır benden değil. Benden birine ulaşarak yardım etmemi istiyordu. Saçmaydı. Ulaşmamı istediği kişi abimin yıllarca yakın arkadaşı olup daha sonra düşmanı olan kişiydi. Neredeyse 8 yıldır görmediğim o kişiydi. En yakın arkadaşı ama sonradan en azılı olan düşmanı... Kartlar yeniden dağıtılacaktı ya da çoktan dağıtılmış ve en sondaki zor olan bana kalmıştı.

"Kabuğu olmayan biri için duygular tehlikelidir"

İki yaralı birbirime merhem mi olur yoksa daha derin bir yara mı? Biri kalbinden, diğeri duygusundan noksan. Alya Altınay, kalbinde geçmişin izleri, gözlerinde intikamın ateşi. Karen Demirkan, duygusuz bir intikamın içinde kaybolmuş bir adam. İntikamın ortasında doğan bir duygu... Aşk mı yoksa yeni bir savaş mı? Bir taraf aşkı reddederken, diğeri ona sığınmaya çalışacak. Fakat infilak yaklaşıyordu. Bu patlamadan kim sağ çıkacak? Aşk mı, intikam mı? Belki de her ikisi. Belkide hiç biri. Alya Altınay`ın kaderi Karen Demirkan`ı bulduğunda ne olacaktı? Ya birlik, Ya da hiçlik. Ama bir gerçek vardı: Kaçış yoktu... Ne geçmişten, ne de ondan. Bazı kalpler iyileşmez, sadece infilak ederdi. Lütfen yorumlarda konudan sapmayın, ya da başka bir kitap tanıtımı yapmayın‼️ Kitabımın hakları tamamen bana aittir. Çalınması ya da kopyalanması durumunda yasal işlem başlamaktan kaçınmam‼️

"Evli miyim? Ne demek evliyim? Sen ne diyorsun? Seni parçalarım" “Buz kadar soğuk bir plan... Kan kadar kırmızı bir intikam… Hazal neye karıştığını anlamadan, Aras’ın oyununda başroldeydi.” “İntikam için kurduğu oyunda, aşkı hesaba katmadı… KANLI BUZ çözülürken, herkes yanacak!” Hazal Durukan 10 yıl İtalya`da yaşadıktan sonra ne zamandır beklediği şeyi yapmak için İstanbul`a dönmeye karar verir. İstanbul`a geldiği gün bir anda Evlendiğini öğrenir. Nasıl olduğu hakkında hiçbir fikri olmayan bu kadını zorlu günler bekliyordu. Ayrıca İstanbul`a geldiği gün uçaktan iner inmez bir mafya tarafından kaçırılır. Onu kaçıran adam onun bilmeden evlendiği kocasıydı. Karışık olayların içinde kalan Hazal`ın kafasıda olaylar kadar karşıktı...

Küllerinden doğdu. Önce av oldu sonra avcı..

Bir imza, iki ayrı yabancıyı tek bir çatı altında birleştirdi. Bir anlaşma ile başlayan evlilikleri, zamanla en büyük sınavlarına dönüştü. Çünkü yatak odasının duvarları, hiçbir anlaşmayı tanımadı. Bir bakış ve bir dokunuş bütün sınırları yok etti. Leyla Öztay`ın ve Rüzgar Sancaktar`ın hikayesine hoşgeldiniz.

"Kendi dünyasında her şeyin yolunda gittiğini sanan Eliz, bir gün öğrendiği gerçeklerle sarsılır ve tüm hayatını geride bırakır. Yaşadığı korkunç olayın ortasında bir adamla tanışır ve kendini onun peşinde bulur. Ona güvenmemesi gerektiğinin farkındadır ama ne yapacağını bilemez halde onu takip ederken kendisini bir anda şehrin Yasak Bölgesi TİAZZA`nın önünde bulur. Buraya girdiğinde bir daha çıkamayacağını bilir. Gidecek başka bir yeri olmayan genç kız, kendisini kurtaran adamın zoruyla Tiazza`ya adım atmak zorunda kalır. Ardında kalan oyunlardan ve düşmanlardan habersiz olan Eliz`i Tiazza da yeni bir hayat bekler. Her şeyin bir nebze düzeleceğini sanan Eliz, tüm gerçeklerle daha da sarsılacaktır. "Burası..." derken sesimin titrediğinin farkındaydım. Nefes almak zorlaştı ve bir anlığına gözlerim karardı. Kötü insanlardan kaçmama yardım eden adam aslında kötünün ta kendisiydi ve o an ben bir şeytanla anlaşma yapmıştım. Üst dudakları yukarıya doğru keyifle kıvrıldı. Halinden oldukça memnun görünüyordu. Dudakları aralanırken ortaya attığı sözler bomba etkisi yarattı. "Tiazza`ya hoş geldin kaçak!" NOT : Tiazza herhangi bir ülkede bulunan bir mahalle/cadde/ bölge vs. bir yer değildir. Tamamen benim hayal gücümle uydurduğum bir isim ama siz kendi yaşadığınız şehirde bir yermiş gibi hayal edebilirsiniz.

Minerva, dünyaya yalnız gelen bir çocuktu. Ve öyle sanıyordu ki yalnız da ölecekti. Ama hayat, bir çarpışmayla son bulmadı; asıl orada başladı. Zincirlerle örülü bir kader, küllerinden doğan bir kimlik ve bir daha asla göremeyeceği bir annenin kanıyla yazılmış duası... Minerva artık sadece sokaklarda hayatta kalmaya çalışan bir kız değil; o, büyünün hüküm sürdüğü bir dünyada şeytanlaşmış soy olan Decterx ailesinin varisi olan Leonardo Decterx `in kayıp kızıydı..... İkinci yaşamında annesinin ölümüne neden olan kişilerden intikamını almaya ant içmişti. Ama kendi geçmişi kadar karanlık bir gerçeği hâlâ bilmiyordu: Bazen gerçek, geçmişten gelen bir yankıdır. Nefretten doğan kin ise geleceğin aynasıdır....

Mafya kurgudur. Aşk, işkence ve argo kelimeler bulunur.

-Beni delirtmek mi istiyorsun? Büzme o dudaklarını.+Üzdü mü? -Hayır, delirtti.

Aile kurgusu. Öz kızlarını öldü sanan aile, Üvey kızlarını çok seven aile, Her şey ortaya çıkarsa sonra ne olur? Derin öz ailesin kabul edecek mi? Ya Derin’i ailesinden koparan kişi tanıdıkları biriyse, her şey açığa çıkınca ne olacak? Not, az miktarda bazı bölümlerde argo, küfür ve şiddet bulunmaktadır. *** Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraflar Pinterest’den alınsada kendim birleştirmiş olup, kurgunun ismi tamamen şahsıma aittir.

İstanbul’un hiç durmak bilmeyen kalp atışlarına eşlik eden korna sesleri ve bitmek bilmez bir koşuşturmacanın ortasında, Suadiye’nin nadir çınar ve erguvan ağaçlarıyla süslü caddesi, şehrin karmaşasına inat bir sükunet köşesi gibiydi. Damla, bu caddenin en zarif binalarından birinin önünde durdu. Cam kapıdaki yansımasına kısa bir bakış attı: Üzerine mükemmel oturmuş beyaz önlüğü, toplu saçları ve kendinden emin duruşuyla, buraya ait olduğunu her haliyle belli eden genç ve başarılı bir estetisyen.Bugün, o sükunet köşesinde fırtınalar kopartacak önemli bir gündü. Kliniğinin kapısından içeri girerken, bugünkü son randevusunun kariyeri için bir dönüm noktası olacağını biliyordu. Milyonlarca takipçisi olan bir sosyal medya fenomeni olan hastası, sadece burun ameliyatı olmak için gelmiyordu; beraberinde getirdiği muazzam bir görünürlük ve itibar da getiriyordu. Bu operasyonun başarısı, Damla`nın adını İstanbul`un en aranan estetisyenlerinden biri yapacaktı.Her şey planlandığı gibi mükemmel ilerliyordu. Steril, şık ve modern kliniği, başarının somut bir kanıtıydı. En pahalı ekipmanlar, en nitelikli personel ve her detayıyla kusursuz bir işletme... Damla, yıllar süren emek, özveri ve çalışmanın ardından nihayet kariyerinin zirvesindeydi. Oysa zirve, aynı zamanda en sarp yokuşun da başlangıcıydı ve o, farkında olmadan, her şeyin bir anda altüst olacağı o uçurumun eşiğinde yürüyordu

Kocası mecbur kaldığı için eski sevgilini onun üzerine kuma getireceğini duyunca hamile olduğunu söylemeden onu terk edip giden kadın üçüzler doğurur ve babalarını hep iyi bilir olarak anlatır 17 yıl sonra üçüzler babaları ile tanışmak ister ama kızı her şeyi öğrenmiş ve intikam almayı kafasına koymuştur onun intikamının ateşi her kesi yakacak mı yoksa bu yolda intikamından vaz mı geçecek

"UZAK DUR… YOKSA KENDİNİ KAYBEDERSİN." Yüzyıllar önce cadılarla insanlar arasındaki savaşta, insanlığı korumak için özel güçlerle doğan Koruyucular ortaya çıktı . İnsan gibi görünseler de güçleri, zekâları ve doğaları onlardan farklıydı. Cadı büyülerinin giderek arttığı son dönemde Bethany, Koruyuculardan uzaklaşıp inzivaya çekilmişti. Ancak geçmişten gelen bir lanet ve bitmeyen bir intikam, tüm planlarını tersine döndürmüştü . Şimdi Koruyucuların ona hiç olmadığı kadar ihtiyacı vardı. Bethany ise geri dönmenin eşiğindeydi. Ya lanetine rağmen Koruyucularla yeniden savaşacaktı ya da doğasına sırt çevirip milyonlarca insanı cadıların eline bırakacaktı...

Sıraç pişmanlığın ve yaptığı hataların ağırlığı altında kalmıştı, Feride ise geçte olsa masumluğun ve anlaşılmanın hazzıyla rahatça bir nefes aldı. Kader ağlarını ikisi içinde örmüştü. Biri ateş diğeri suydu günü geldiğinde mutlak sonları ateş suya karışacaktı.

“Bu delilikse ben zaten deliyim. Onun için bir hiç olmaktansa cehennemi olmayı yeğlerim.” *** Liora Teniz, bir gece hayatında hiç görmediği bir adam tarafından kaçırılır. İlk ve ikinci hayatı onun ellerinde son bulur fakat yine kaçırılacağı o geceye geri dönmekten kurtulamaz. Üçüncü hayatında ise yaşayabilmek için yeraltı dünyasının frenkıranı ile sözleşmeli bir evlilik yapmak zorunda kalır. Bu kez ölmemek için öldürmeyi göze almalıdır.