Hayatına son vermek isteyen bir kadın ve ölümün tanrısı. Silva intihar etmek üzere bir uçurumdan atladığında kendini beş tanrının hükmettiği Wienor`da bulur. Ölüm Krallığı`nda Ölüm Sarayında kendini bulan Silva yaşama son bir şans vermek isterken büyük bir tehlike sinsice diyara sızmaktadır. Ölüme ardından da Ölüm Tanrısına çekilen Silva kendinin de normal bir insan olmadığını öğrendikten sonra tehliklerle ve aşkıyla karşı karşıya kalacaktır. En korkunç sonun, ölümün tanrısıyla mutlu bir son düşlemek mümkün mü, üstelik kıyamet bu kadar yakınken? "Dile Ay Işığı, iste, emret. Ben de senin için her şeyi mümkün kılayım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024

“Kıyamet gibi bir gece, uğursuz bir haber…”

Sonra gözleri, mıknatısın demiri çektiği gibi gözlerime kilitlendi. O karanlık irislerin ortasındaki göz bebekleri, sanki birer kara delik gibiydi; içine bakıldıkça daha da büyüyor, beni kendi dipsizliğine çekmek ister gibiydi. O an, etrafımızdaki her şey silinmiş, sadece o yoğun bakış kalmıştı. O bakışta, ilkel bir açlık, bastırılmış bir ihtiyaç, kontrol edilemez bir sahiplenme arzusu alev alev yanıyordu. Sanki ruhumun en derinlerine nüfuz etmek, beni tamamen kendi varlığına katmak istiyordu.

Bazı insanlar kalbini susturur, bazılarıysa onu diri diri mezara gömer. Ben büyürken geçmişin karanlık gölgeleri peşimden hiç ayrılmadı. Ve yıllar boyunca bir çift göz, uzaktan beni izledi—hiç farkında olmadım. Atlas… O hep oradaydı ama ben onu hiç görmedim. Adını bile bilmezken kaderimin çoktan onun ellerine yazıldığını bilmiyordum. Beni bulduğunda, hayatımın kontrolünü çoktan kaybetmiştim. Soğuk, suskun, ama bir o kadar tanıdık bir adamdı. Bana baktığında içimde yıllardır susturduğum fırtınalar uyanıyordu. Ona güvendim… Belki de en büyük hatam buydu. Çünkü bazı adamlar severken bile öldürür. Ve bazı aşklar, insanı hayatta tutmaz; sürükleyip karanlığa gömer. Atlas’ın gözlerinde hem beni kurtaracak ışığı, hem de sonumu gördüm. Geçmişin kanla yazılmış sırları, tek tek önümde açıldı. Ben kaçtım, o sustu. Ben sevdim, o öldürdü. Şimdi her gece rüyamda bana sadece bir şey soruyor: “Neden?” Cevabını bilmiyorum. Belki de hiç bilmeyeceğim. Bu bir aşk hikayesi değil; bu, kalbini ona veren bir kızın mezar sessizliği. Beni öldürdü, evet. Ama ben hâlâ onun içindeyim. Ve bu, en ağır ceza.

Yıllardır öğrencilik yaptığın okula şimdi neden yabancısın? Nefes almak… Garip hissettiriyordu, sanki herkes ve her şey bir rüyaymış gibi fakat bi o kadar gerçekmiş gibi. Ne olduğunu anlayamadığınız okul yılında vizyonlar görmeye başlarsanız ve kafanızda dönen bir ses size geçmişinize sürüklerken öylece yaşamaya devam edebilir misiniz? Yaşananlar bir oyun mu yoksa gerçek bir ihanet mi? Bu sorunun tek bir cevabı vardı. Oda onda, Tom Marvolo RİDDLE’NİN avuçlarının arasındaydı. “Yıllar geçti, hayatlar soldu insanlar değişti. Yaşanılan anılar sadece eski bir hatıra olarak kaldı. İyi ve kötü insanlar... Zaman onları elemedi. Çünkü onlardan önce elenmesi gereken bir yığın insan vardı, zaman bir kavram değil bir yaşanmışlık yaşanılabilecekliktir değişim gösteren ve göstermeye devam eden bir olgu. Hayatınızı yaşayın, gelecek için bir fotoğraf bıraksanız yeter. Asıl bırakmanız gereken yaşanılmış hayatlarınız olmalı” -MELANTHA VIELLA. (Büyü tarihçisi, yazarı) € +16 uyarısını belirtmek isterim. Bölüm içlerinde ayrı uyarılar yapılmamaktadır. € Hayran kurgusudur, değişiklikler yapılmıştır. Farklı gelebilir fakat sadece kendinizi olayların akışına bırakın € karmaşık gelen, eksik gelen yerler olabilir fakat her şey nihayete ericek. Güncellemler yapılacaktır. € Her şey bir kehanetle değişmek üzereydi! Peki bu kehaneti kim biliyordu? Kim neden bunu yaptı?

Sevdiğine güvenip yarı yolda kalan Roni... Ölen eşinden sonra oğluyla yalnız kalan Zagros.. Roni Hesna Zerxan ❣️ Zagros Berxwedan

İki kişinin aşkı

Bize iyice yaklaştığında bir şeyler demek için dudaklarımı araladım ki beklenmedik bir şey oldu. Gözlerini benden çekip yanımdan geçti gitti. Evet, sanki beni hiç görmemiş gibi yoluna devam etti. Sanki göz göze gelmemişiz, sanki... Sanki saçma bir oyun sayesinde aramızdaki duvarlar hiç yıkılmamış gibi. Eskisi gibi, hatta eskisinden de soğuk! Ne yaptığını sanıyordu? Hiç yaşanmamış gibi mi yapacaktı birden? Böyle yaptığında her şey olmamış gibi devam mı edecek sanıyordu? 11 Serisi şimdilik bir üçlemedir. Ateş, Kül ve Virane olmak üzere üç kısımdan oluşur. Kısımların hepsi bu kitapta toplanacaktır. İyi okumalar! Başlangıç Tarihi: 18.03.2021 (Kitabın tüm hakları şahsıma aittir. Herhangi bir yerde paylaşılamaz ya kopyalanamaz.)

Renisa Delacroix, rüya gördüğünün farkındaydı. Ama bu rüya… farklıydı. Havadaki nemli sis tenine yapışıyor, çıplak ayakları taş zeminde yankılanıyordu. Önünde büyük bir göl uzanıyordu, su o kadar karanlıktı ki içinde bir şeyler hareket ediyormuş gibi görünüyordu. Ve orada, gölün tam ortasında o vardı. Uzun, siyah bir pelerin rüzgârda savruluyordu. Yüzü gölgelerin arasında saklıydı ama Renisa onun gözlerini görebiliyordu—buz mavisi, ruhunu delip geçen gözler. O adamı tanımıyordu… ya da belki de tanıyordu. Adam ona doğru bir adım attı. Derin, yankılanan sesi rüzgârla birleşerek fısıldadı: “Sonunda…” Bir adım daha attı. “Zaman geldi, Renisa.” Kalbi deli gibi çarpmaya başladı. İsmini biliyordu. “Beni bul.” Ve o anda dünya paramparça oldu. Renisa çığlık atarak uyandı. Odanın içinde bir anlığına hala gölgelerin titreştiğini sandı. Derin bir nefes alarak yataktan kalktı, alnından ter süzülüyordu. Bu rüya yıllardır onu takip ediyordu. Ama bu sefer farklıydı. Adam ona daha yakındı… ve ilk kez onun sesini duymuştu. Titreyen ellerini saçlarına daldırdı. O gece, rüyalarının peşinden gitmeye karar verdi. Renisa Delacroix, yıllardır her gece gördüğü aynı rüyadan kaçamayacağını fark eder. Ancak, 18. doğum gününde, rüyası gerçeğe dönüşür ve hayatı sonsuza kadar değişir. Gölgeler Krallığı’nın prensesi olduğu ortaya çıkar ve onu bulmak için yıllardır bekleyen Kael, Renisa’nın karşısına çıkar. Güçlerini keşfederken, hem geçmişinin gizemleriyle hem de gölgeler dünyasının karanlık sırlarıyla yüzleşmek zorunda kalacaktır. Renisa, hem kendi kimliğini hem de kaderini keşfederken, onu bekleyen tehlikeler her geçen gün daha da yaklaşır.

Bu hikaye biraz karışıktı. Bu sefer bebekleri karıştıran bir hemşire yoktu. Bu sefer, bebeği olmayacağı için bir bebeği çalıp ailesinden koparan bir hemşire vardı. O bebek büyür, babasını ve abilerini bulup, başlarına bela olur. Fakaat, hikayenin bir süre sonra altı üstüne gelirse? Tahmin bile edemediğiniz karakterler gelecek, olaylar gelişecek. ``""""""""" "Baştan alabilir miyiz?" Dediğimde garipçe bana baktılar. "Ne var? Baştan alalım kurgunun konusunu beğenmedim." """"""""""

Sedef hiç beklemediği bir anda, hiç beklemediği insanlardan hayatının darbesini aldığında bir daha hiç kimseyi sevebileceğini düşünmüyordu. Tesadüf eseri hayatına giren gizemlerle dolu bir adam sayesinde sevmenin yeniden mümkün olabileceğini hissetmeye başlar.

21 yaşında olan Pelin küçüken yaşadığı bir olayda babası annesini kalbinden biçaklıyarak hayatan kopardı bunun acısını yılarca unutmayan Pelin annesine verdiği intikamsözü ićin babasını öldürmeyi pilanlıyordu arkadaşları ile İtalya`ya kaçan babasını ve amcasını bulmaya giderbu yolda ona eşlik eden arkadaşları Nazlı , Bora ve baran ile birlikte İtalya`ya gidecekleri sıra davetsiz misafirleri olan Aras onlara katılmak için ısrar eder Aras onlara geçmişte verdiği sözü çiğneyip evlatlık edinmeyi kabul eti onlar onlar beş kişilik bir guruptu amao günden sonra dört kişi kaldılar bakalım Tekrar birleşebileceklermi bizim bu kanlı oyunumuza ortak olmak ister misiniz bu oyun sırlar ve gerçeklerle dolu hazırsanız KANLI OYUN BAŞLIYOR Gerçeklerle yüzleşemesen yanarsın Pes etme kaybetsen bile Bir çocuğun ruhunu öldürmekte cinayetir

Arkadaşlar kitabımı Wattpad uygulamasında da yayınlıyorum bazı arkadaşlarım kitabıma erişebilsin diye buradan da yayınlamaya başlayacağım.

Aydınlık her zaman bilmek istediklerimizi göstermezdi, karanlığa ihtiyacımızı vardı. Karanlık bize bilemediklerimizi hissettirir di. bugun karanlığımız olan yarın aydınlığımız olabilirdi.

Uzun yıllar boyunca oturduğu yerden taşınıp yeni arkadaşlıklar ve yeni aşklar kurmaya çalışan iki gencin hikayesi.Bu hikaye mutluluk,dram ve daha bir çok duygu barındıran bir hikâye olcak.Fazla spoi vermeden hikayeye geçelim.

“Bazen en sessiz çığlıklar, en çok kırılan kalplerden yükselir…” Mimi sıradan bir liseli kız gibi görünür. Ama kimse onun evde sadece bir gölge gibi yaşadığını, okulda görünmez olduğunu, en yakın sandığı kişinin bile onu sessizce tükettiğini bilmez. Ta ki Michael’la tanışana kadar. Yeme bozukluklarıyla savaşan, duvarlara değil kendi içine kapanan bu çocuk, Mimi’nin hayatına çatlak bir cam gibi girer. Ve ikisi, kendi iç dünyalarında kırılmış iki insan olarak, birbirlerinin yansımalarını fark ederler. Ama hiçbir kırık cam, sadece yansımayı göstermez. Geçmişler, sırlar, ihanetler ve gözyaşları yavaş yavaş birikirken, Mimi ve Michael birbirlerinde ne bulacak? Aşk mı, yoksa kendilerini daha da derine çeken bir boşluk mu? Camdan Kalpler, görünmeyenlerin sesi olmayı seçenlerin, içten içe yanarken dışarıya sessiz kalanların hikâyesi… Ağlatan, düşündüren ve kalbe dokunan bir dram/romantik serüven. Kırılmak kaçınılmazsa, o zaman parçalarla dans etmeyi öğrenmek gerek…

Çoçukluğum gözümün önünden film şeriti gibi geçerken elimden hiçbir şey gelmiyordu. Kurtulmak için çığlıklar atarken sesim çıkmıyordu. Yardım etmek için çırpınan benliğim hareket edemiyordu. Sanki bir kilit vardı görmediğim. Bağlanmıştım o sokağa, kilit vurulmuştu çıkış bildiğim kapıya. Duvarlar üzerime üzerime geliyordu. Dostum dediğim herkes bir yol ayrımındaydı, hangi yoldan devam edersem birini kaybedecek gibi hissediyordum.

Bir Apartman, İki Gizli Hedef İntikam bir seçim değil, nefes almak kadar doğal bir zorunluluktu.Görünmez savaşların başladığı yerdi o apartman. "Kalbim sana savaş açtı. Ama en çok sana yenildi."

Adli tıp doktoru Sahra, öldürülen Yunan ajanının vücudunda SS-13 kodunu çözdüğünde bir hedefe dönüşür. Kurum saldırıya uğrar, ölüm kaçınılmaz görünür. Onu korumakla görevlendirilen Özel İstihbarat Komutanı Saruhan Yıldıran, hem düşmanlarla hem de zamana karşı yarışırken, kodun ardındaki ölümcül sırrı açığa çıkarmaya çalışır. Casusluk, ihanet ve ölümün iç içe geçtiği bu mücadelede, hayatta kalmak için her şeylerini ortaya koymaları gerekecek.

Aşk, intikamın gölgesinde doğarsa… Kimi yakar, kimi kurtarır? Zerya, geceleri piyanonun tuşlarında hayat bulan zarif bir kadınken, gündüzleri yasal olmayan yollarda taşıdığı mücevherlerle karanlığa adım atan bir taşıyıcıydı. Onun iki hayatı vardı biri melodilerle süslenmiş, diğeri suskun ve tehlikeli. Ve Gölge… Adı yok, yüzü yok. Ama Zerya’nın hafızasında silinmeyecek bir iz. Yıllarını onu uzaktan izleyerek geçirmiş, geçmişin karanlığında büyüyen bir mafya. Sessizliğin içinden gelen bir kurşun gibi yakındı şimdi. Ona yaklaştı. Yaklaştıkça yanmaya başladı. Tutku, intikamdan daha ağır basarsa ne olur? İhanetle sarmalanmış bir geçmişin, tutkuyla yoğrulmuş bir geleceğe dönüştüğü bu hikâyede; bir kadın intikam için yola çıkıyor. Ama bu kez aşk, sadece bir silah. Ve intikam, oyunun sadece başlangıcı. Zerya’nın sesiyle başlayan piyano, şimdi kurşun sesleriyle susacak. İntikamla başlayan bu oyun, şimdi aşkın en sarsıcı hâline dönüşüyor. Ve bu kez kazanan yok. Sadece yananlar var. Zerya Karanis&BA diğer adıyla Gölge.⚜️

İntikamın, sadakatin ve gücün birbirine karıştığı bir dünyada, kaybolmuş bir krallığı geri almak için savaşan genç bir prensesin destanı... Zindanda geçen yılların ardından, Althea` nın mücadelesi sadece kişisel bir hesaplaşma değil, aynı zamanda bir halkın kaderini belirleyecek bir savaşa dönüşecek.

Okuldan eve dönerken önüme bir teyze geldi ve bana bir kolye verdi. " Teyze bu kolyeyi bana niye veriyorsun" "Göreceksin" Teyze bir kelime söyledi ve gitti ben bu kolye ile ne yapıcağım . HERA`NIN KALBİ

Zengin bir ailenin tek varisi iken bir anda kendisini farklı yaşamların ortasında bulan, kurtulmaya çalışırken olmadık yerde aşka denk gelen bir genç kızın hikayesi..

Bir adam yüzünden hayatımın değiştiğini söylesem. Dikkat! Bazı bölümlerde +18 sahneler olabilir. O sahneler gelince haber vereceğim. İstemeyen geçebilir. Bu akışı bozmayacaktır.

Kadem: Uğur, Şans İlerleyen Bölümlerde... ------- “beni seviyor musun?” dedi. “tam anlamıyla değil.” “o zaman evleneceğimizin de bir garantisi yok.” Dediğinde şoka girmiştim. “sen beni sadece tanımak istiyorsun anladığım kadarıyla, sana göre uygunsam da evlenmek.” “pazardan meyve seçmiyoruz, ben bunu demedim.” ------- “o zaman burada bitirelim, çok da istekli değilsin anladığım kadarıyla.” “olur.” dedim. “cesaretimle senin korkaklığının gölgesinde kalamam.” ------- “e bana da liste yaparsın artık.” Dedi Umut. “önce karar ver, sonra yaparım. Beni boşu boşuna yorma.” Dedim. “bakarız.” Dediğinde tekrar kıkırdadık. “iradene hastayım.” Dedi Can. “ben de diyetlere. Alerji yapıyorlar.” Dedi Umut. “o zaman neden kızı yoruyorsun oğlum?” dedi Seyit. “e hepinizin diyetisyeni vardı, benim olmasın mı?” ------- “beyaz atlı prensini bulmuşsun.” Dedi Bora göz kırparken. “beyaz atlı olduğunu sanmıyorum, önce güvenliği aramaya kalktı.” Dediğimde herkes kahkaha attı. “bu Can’ın başına birkaç kere daha gelmişti, onlardan birisi sanmıştır seni, o yüzden.” Dedi Seyit. “evlen de kurtul şu muhabbetlerden be kardeşim.” Dedi Bora. “iyice sardın sen de benim evliliğime, gören de emekli oldum hala evlenmedim zanneder.” Dedi Can. ------- “yanında ben varken hesap ödetmeyeceğimi bilmiyor musun?” dedi Umut. “bilmiyorum.” Dedim. “ayrıca yeni komşularıma da bir jest yapmak istedim.” dedim. “şimdi nemlendirici rujumu çıkartıp sürmem mi gerekecek?” diye sordu Bora. “ne yani şimdi prenses mi oldum?” dedi Can. “hesap kavgası yapmayacak mıyız?” dedi Seyit. ------- “ne kadar süre?” “bilmiyorum, neden bu kadar çok soru soruyorsun?” diye sordum. Terslememiştim. Sadece merak etmiştim. “merak ettiğimden. Peki o adam da orada olacak mı?” Sessiz kaldım. Kuzey’den bahsediyordu. “muhtemelen.” Dedim yutkunurken. “o zaman birlikte gideriz, benim de olmam işleri hızlandırır.” Dedi gözlerimin içine bakarken.