Bu bir aşık olan çocuğun hikayesi. Başları pek olmadı ama beğenmeyip çıkmayın, ve yorum yapın

Her şey normal düzeninde ilerler ama her normal bir gün anormale döner. 〄 Her şeyin bir düzeni vardır, bir ilki bir sonu vardır. Her durumun da bir açıklaması vardır. Öyle olmalıdır. Öyle olmalıydı. Elimde kaç dakikadır tuttuğumu bilmediğim kağıdı tekrar açıp okudum. Sertçe yutkundum. Bu el yazısı abime aitti, biliyordum ama neden böyle bir şey yazdığını ve nereye kaybolduğunu bilmiyordum. Benden yardım istiyordu, hayır benden değil. Benden birine ulaşarak yardım etmemi istiyordu. Saçmaydı. Ulaşmamı istediği kişi abimin yıllarca yakın arkadaşı olup daha sonra düşmanı olan kişiydi. Neredeyse 8 yıldır görmediğim o kişiydi. En yakın arkadaşı ama sonradan en azılı olan düşmanı... Kartlar yeniden dağıtılacaktı ya da çoktan dağıtılmış ve en sondaki zor olan bana kalmıştı.

"Beni öldüren kurşun değildi; mayın tarlasında bırakan adımlardı." Yağız, genç yaşında annesizliğin açtığı boşlukla büyümüş, idealleri dışında hayata tutunacak çok az şeyi olan bir matematik öğretmenidir. Çanakkalede ki sıradan ve sessiz yaşamı, ilk atamasının Diyarbakır’ın Ergani ilçesine çıkmasıyla değişir. Tek düşüncesi derslere girip çıkmak, kimseyle bağ kurmadan görev süresini tamamlayıp gitmektir. Ta ki sınıfın arka sırasındaki, gözlerinde yılların yükünü taşıyan o sessiz kıza; Nazlı’ya denk gelene kadar. Sürgün edilmiş bir ailenin kızı, babasının günahıyla damgalanmış bir hayatın taşıyıcısı. Geleceği ile idam fermanı arasında ince bir çizgide yürüyen genç bir kadın...Yağız, bir öğretmen olarak görevini aşar; sistemin ve geleneğin sınırlarını zorlayarak, sınıfındaki çocukları hayata kazandırmak için her riski göze alır. Nazlı ise sadece onlardan biridir... ama bir şekilde her zaman farklıdır. Onu koruyup kollamak isterken her adımda kendi vicdanıyla ve korkularıyla savaşmasına yol açar. Farklı kültürlerden ve dünyalardan gelen bu iki insan, birbirlerinden uzak durmaya çalıştıkça daha da yaklaşırlar. İkisi de sessizdir, yaralıdır, hislerini söyleyemez. Öğretmen–öğrenci çizgisi, törelerin duvarı ve gerçeklerin soğukluğu aralarında bir mayın tarlası kurar. Anlatılmayan cümleler, tutulmayan bakışlar, bastırılan hisler… İki yıl boyunca ikisi de kendinden kaçarken, birbirlerinden kaçamazlar. Tarihi gecenin ardından gelen bir itiraf, bir söz, bir umut…Ve ardından bir terk ediş. Yağız günün birinde geri döndüğünde, hayat çoktan kararını vermiştir. Nazlı yoktur. Diyarbakır’ın sokaklarında ise tek bir cümle dolaşır. “Mehmet, kız kardeşini öldürdü.” Yağız, bu sözle yıkılır. Bir mezarın başında adını fısıldar. Bir gurur, bir töre, bir yanlış karar yüzünden sevdiği kızı kaybettiğini düşünür. Ama gerçek… Gerçek bambaşkadır. Mezarlıkta saklanan bir nefes, yıllardır aranan bir yüz, birdenbire açılan eski bir kapı…Hepsi tek bir anda Yağız’ın yüzüne çarpar. Çünkü gerçek bazen ölümden bile ağırdır; bazen yaşamak, ölmekten daha büyük bir cezadır. Bu hikaye, sadece bir öğretmen ve bir öğrencinin değil; sessizliğe mahkûm edilmiş bir coğrafyanın, hayalleri susturulmuş bir kız çocuğunun ve vicdanıyla çatışan bir adamın hikayesidir. Her doğru bir tehdit, her kelime bir patlayıcıdır. Ve bazen, insanın kalbiyle aklı arasında kalan adımlar, en ağır bedeli ödetir. Mayın Tarlası, bir aşkın değil, iki dünyanın çarpışmasının hikâyesi.

Kadın mafya lideri olan Afra`nın düşmanı olan Aras ile düşmandan aşka olan hikayesi #güçlükadın

Bir şehirde hatta bir ülkede yaşanan ardı arkası kesilmeyen cinayetler... Hepsinde aynı vaka... Ve Azrail lakaplı bir katil... Katil hakkında bilinen sadece iki şey var; 1.Onu kimsenin görmemiş olması. 2.Onu gören herkesin ölmesi. Peki sadece bir dedektif bu katili bulabilir mi?

Ters köşe okumayı sever misin? O zaman bu hikaye hoşuna gidecek

Bazı aşkların başı mutluluk, sonu ise yalnızca acıdır. Bizi ayıran sınırlar çizgilerle değil, silahların gölgesiyle çizildi. O, vatanı için savaşan bir askerdi; ben, karşı tarafın kılıcıyla yürüyen bir düşman… Ama kalplerimiz, cephelerin ötesinde buluşmuştu. Gizli umutlarımız vardı; birbirimize dokunamadan büyüyen bir sevda. Savaş, aşkı sınadı ve bizi kaçınılmaz sona sürükledi. O gün, sırtını bana döndüğünde… tek seçenek kalmıştı: ihanetle yüzleşmek. Tetiğe bastığında ikimiz de düştük. Kan, toprakla buluştu; gözyaşları sessiz kaldı. Ne kazanan vardı, ne de affedilen. Sadece iki yorgun kalp… Ve bir tek gerçek kaldı geriye: Bazı aşkların bedeli kanla ödenir, kefareti ise gözyaşıyla. ---

Hafızasını kaybetmiş birisi ne ister ? İNTİKAM --Şimdi unut istersen.Ama unutursan bende unuturum, hatırlarsan bende hatırlarım.Karar senin ... --Eğer unutmazsam yaşamak isterim , yaşamanı isterim...Eğer unutmazsam yaşamak için bir sebebim olur ,sebebin olur... Eğer unutmazsam sana tekrar bir sebep veririm... Bize mutlu son yakışmadı ki.Herkese gülen hayat bize bakmamıştı bile.Sadece acı vermek için bakmıştı bize.Acı Çektirmek İçin...

💥 Yedi Mermi, Bir Mısra 💥 Gece susar, şehir nefesini tutar, kalpler kırılır… Ve susan kalplerin attığı tek ses, merminin tıkırtısıdır. Arya, yaralı bir şiir gibi hayatın karanlık sokaklarında dolaşırken, geçmişinin hayaletleri peşini bırakmaz. Emre, devletin gölgesinde kaybolmuş, ruhundaki savaş hiç bitmemiş bir adamdır. Aralarındaki sessizlik, yedi merminin soğuk yükü kadar ağırdır. Bir adım, bir kelime, bir mısra yeterdir her şeyi değiştirmeye... ya da yok etmeye. Bu hikaye, susturulmuş acıların, çözülemeyen sırların ve kanla yazılmış aşkın hikayesidir. Bir mermi, bir mısra; bazen hayatı kurtarır, bazen gömer. Eğer hazır değilsen, bu karanlık labirente adım atma. Çünkü burada susmak, ölümle eşdeğerdir. Yedi Mermi, Bir Mısra seni içine çekecek; nefesini kesecek, ruhunu yaralayacak… Ve son mısra söylenene dek, çıkmana izin vermeyecek. 🌟 Kitap kapağı @kriyus1873 tarafından yapılmıştır. Kendisine de tekrardan çok teşekkür ederim.

Kaya kardeşler her kitapta aşk, aile, inanç ve kendi kalpleriyle sınanacaklar.

Aile kurgusu. Öz kızlarını öldü sanan aile, Üvey kızlarını çok seven aile, Her şey ortaya çıkarsa sonra ne olur? Derin öz ailesin kabul edecek mi? Ya Derin’i ailesinden koparan kişi tanıdıkları biriyse, her şey açığa çıkınca ne olacak? Not, az miktarda bazı bölümlerde argo, küfür ve şiddet bulunmaktadır. *** Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraflar Pinterest’den alınsada kendim birleştirmiş olup, kurgunun ismi tamamen şahsıma aittir.

Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yüreği yanan adam sevdası için her acıyı çekmeye hazırdı. Gerçekleri öğrendiğinde ise yandığı kadar yakacaktı… “Baktım ki sen gelmiyorsun, sevdiğim… O halde ben de senin yanına gelecek her yolu denerim…” Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Kapak tasarımı ChatGPT tarafından yapıldı. Kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

15 yıl önce yaşadıklarının getirisini hâlâ çeken Hayat ve karşısına en umulmadık anda çıkan Turhan`ın hikayesine hoşgeldiniz.

"Geçmişin kanı geleceği kirletir " Lüks ve ihtişamın ardında saklanan karanlık sırlar, aşk ve ihanetin harmanladığı bir oyun

10 kişinin ölmesiyle bir ulus sarsılıyor, Bir adam beyinlerle oynuyor. Dört kişi gerçeğin peşinde ama gerçek sandıklarından daha karanlık Hakları şahsıma aittir bu kurguda geçen olay, kişi, kurum, kuruluş gibi özellikler tamamen hayal ürünüdür gerçeklikle bir ilgisi yoktur.

İsmi saklı olan söylendiği vakit ya ölüm ya da ölüm olacaktı....

İnsan tanımalı. Önce kendini, sonra dostunu en son düşmanını. Yoksa katil gündüzler kalır, güzel gecelere. Karar vermeli cinayetin failine, katiline. Ancak o zaman alışır dostunun ihanetine Bir ölüm kaç cesede bedel? Bu mudur iki çocuğa düşen ecel? Bir ruha denk mi beş beden? Kaçın buradan, ölüm sizi görmeden

Ilgın mahallesi...Taşları zamana meydan okuyan, kokusu ise hep aynı kalan o nadir yerlerden biri. Burası, hızla akıp giden dünyaya inat, kendi ritminde yaşayam bir kalp atışı. Bu kitap, size sadece o kalp atışını dinletmekle kalmayacak; aynı zamanda her köşe başında biriktirilen sessiz hayalleri, yıkılmayan bağları ve zamanla küllenen, sonra aniden parlayan o eski acıları gösterecek. Ne kadar değişirse değişsin, Ilgın mahallesinin ruhu hep aynı kalır ve şimdi o ruh, kapısını size aralıyor. Sakın unutmayın, Bir mahallenin kaderi, orada yaşayanların sakladığı sırlardan ibarettir. Ve bu sırlar, sizi bekliyor.

"Her yumruk bir hatıradır, bazıları yara, bazıları ise iz bırakır." .... Kan, ter ve ihanetin iç içe geçtiği bu yerde hayatta kalmak, direnmek zordu. Yeraltında bulunan bu derin çukurdan kurtulabilecek miydi Zelal, yoksa karanlığın içinde savrulup gidecek miydi? Her maçta yalnızca rakipleriyle değil, aynı zamanda kendisiyle de savaşmak zorundaydı, Kız kardeşi için yapmak zorundaydı. Kül.. karanlığa doğmuş ve karanlığın adı olmuş bir adamdı. Otoritesi, gücü ve gizlediği kimliğiyle Zelal`in karşısına dikildiğinde, bu artık sadece bir dövüş değil; ruhunu da içine çeken bir savaşa dönüşecekti. Zelal geçmişinden kaçarken ansızın düştüğü bu çukurda kazanabilecek miydi?

Geçmişin bilinmezlikleri ve yara izleriyle dolu olan Nil Sare Doğan, kendisini annesinin ölümüyle suçlar. Annesinin ona biçtiği kader sırlardan başka bir şey değildir. Cenaze günü evinde bulduğu tehdit mektupları ve annesine olan mahcup tutumu onu bu sırları çözmeye iterken yolun sonunda pişman olması an kaçınılmazdır. Sırlar onu bir odaya iterken, nil o odadan sadece ölüm kokusu alır. Duvar, üzerleri çarpıya bulanmış çocuk resimleriyle doludur ve tam ortasında henüz çarpıya bulanmamış dört çocuk vardır. Şimdi ise onun yaşlarında olan bu dört kişinin inine sızmalıdır ama sızdığı bu yer sıcak bir yuvayı anımsatır, nil ise hiç görmediği yuvayı onlar sayesinde tanıma fırsatı yakalar, onlar ise bu oyunun en büyük parçalarıdır. Bir kez daha ise bu bilinmezlikte, kendisini terk eden babasıyla karşılaşmayı hiç beklemiyordur. Babası av mı yoksa bir avcı mıdır? Nilin tek istediği yalnız kalmamaktır, bu yolda ona biçilen sonları tekrardan kendi yazmakta ise çok ısrarcıdır.

Ben almila yıllarca bir yalanla bir büyümüş olan almila.

"Her kilidin bir anahtarı vardır, tıpkı her kalbin bir sahibi olduğu gibi... Yıllar önce birbirlerini bulabilmek için mühürlerini bedenlerine kazıyan Asena ve Yaman, kaderin sert rüzgarlarıyla savrulmuştu. Yıllar sonra, karşılaştıklarında ise Yaman, geçmişin izlerini unutmuş, Asena`yı bir terörist sanarak vurmuştu. Oysa mühürleri onları bir araya getirmek için oradaydı... Adaletin, aşkın ve kaderin kesiştiği bu yolculukta, mühür gerçekten sahibini bulabilecek mi?"

Tüm krallıkların ortasında barışın hakim sürdüğü, başarılı kişilerin okuduğu okul aslında sırlarla doluysa? Ailesi isyancı olduğu için damgalanmış, hiçbir sihir gücünü kullanamayan Savira Lysandra. En büyük ve en güçlü krallık olan Nerethis Krallığının varisi Azerion Vaelkor. Burası sırlarla dolu bir okul. Sır tutamayan ölüme mahkumdur. Bir ejderhadan ne kadar uzak kalabilirsin? Kader bunun ne kadarına izin verir?

YETİŞKİN İÇERİKLİ BİR KİTAPTIR!!! Geçmişte yaşadığı bir skandal yüzünden 5 yıl içeride yatan mafya lideri Aksel Kaçkın. Sonunda özgürlüğüne kavuşur. Lakin 5 yıl önce nişanlısını bu skandalda kaybeden Asker Karen Altay onun peşindedir. Sevdiği kadınla evlilik hayali kuran bir askerdi. Karen Altay. Ansızın bir gecede nişanlısını kaybetmişti. Gözünü bürüyen intikam ateşiyle bunu yapanların peşine düşer. "Ateşin adı Kaçkın`dı, barutun sahibi Altay. Aynı hikâyede buluştular. Patlamamak mümkün müydü?"

İstanbul... sokaklarında hapsedilmiş düşüncelerin süründüğünü ve çiçeklerinin kanla sulandığı karanlık şehir. Her köşesinde korkuyu, ihaneti saklayan bir gölge var. Duru Ceylin Öztürk. Gündüzleri bir cerrah, geceleri maskesini takıp hükümete meydan okuyan genç bir kadın: Kasırga. Ve onun karşısında, en az kendisi kadar tehlikeli, maskesinin ardında sırlar taşıyan bir adam: Fırtına. Aynı düşmana karşı, farklı intikamlarla yan yana gelen ve maskelerinin ardına saklanan iki yabancı isim... Fakat maskeler düştüğünde, birbirlerine mi güvenecekler, yoksa birbirlerinin en büyük düşmanı mı olacaklar? İntikam, gerçekten özgürlüğü getirir mi?Yoksa sadece daha büyük bir yıkımı mı çağırır?