( Zühre karakterinin hayat hikayesini anlatan ikinci kitabım "Mâran: Çıkış Yok" ) İki eli cebinde bana doğru yavaş yavaş adımlarken,kısık gözlerini bir an bile benden ayırmıyordu. "Ne yaptın bana?" dedi. Sorduğu sorunun verdiği panikle derin bir nefes verdim buz gibi havaya.Eli kolu bu kadar uzun olamazdı değil mi? Birisi birşey mi söylemişti ? Kendimi silkeleyip, kaçırdığım gözlerimi ona diktim.Hoşuna gitmiş olacak ki yüzünde bir sırıtış peyda oldu. Kesinlikle eğleniyordu. "Benim bu işle hiçbir alakam yok, herşey Semanın halt yemesi, bu deli saçması işe bulasmayalım dedim ama dinlemedi beni ve-" sözümü kesen adımlaması , önümde son bulurken bedenini benim ile aramda bir mesafe kalmaksızın bana yaklaştırdı ardında eğilip yüzünü yüzümle hizaladı. O anda gidip gelen otoyıkamanın ışığı pes edercesine hepten kesildi. Üzerimize yağan küçük cam parcaları ile kesilmekten ziyade patladığını anlamam zaman almadı. ` Hıh ` korkudan ağzımdan dökülen nidayla istemsiz olarak Doğana doğru çekildim.Aradaki mesafe tamamen kapanmış ve bedenlerimiz birbirine değer vaziyetteydi.Ben etrafımdaki olağanüstü durumlara bakınırken ne yaptığımın farkında bile değildim. Panik dalgası içimde dahada büyürken, karanlığın içindeki o bir çift göz, istifini hiç bozmadan geç kalmış konuşmayı yaptı. " Ne yaptıysan" düzeltmek adına tekrarlayıp " Ne yaptıysanız, işe yaradı. Sözünde durdun. O gün istemediğim herşeyin bugün kölesiyim küçük Vesvâs!"

Bir rüya kadar masum , bir sır kadar tehlikeli... "Gözlerine baktığımda, kaderimin yönünü değiştirdiğini hissediyorum..."KV "Benim gözlerimde sana ait bir iz bile bulamayacaksın..."RÇ

Ülkesini temsil etmek için Brezilya liginden ayrıldı ve şimdi Türkiye U-20 ligini domine etmek için sahaya adım atıyor. Azap Kangülü dünyanın en iyi oyuncusu olmak için dünyanın tüm oyuncularına meydan okuyarak kendini gösterecek mi yoksa gösteremeyecek mi?

pürüzlü sesimle "İyiyim" dedim. Kurumuş dudaklarımı ıslatarak konuştum. Bilincim giderken son dediğim. "Akın.. Akına bak. O vuruldu." oldu. Elimi Sılanın elinden boşluğa düştü. Son duyduğum ise Sıla`nın bağrışıydı.

"Bazı kız çocukları doğarken masallarla değil, yaralarla sarılır… Onların hikâyesi `bir varmış bir yokmuş`la değil, `hep yok sayıldım`la başlar."

Yaşlı bir adam, senelerce toprak üzerinde eskimiş at arabasıyla gezmiş, dünyaya sıkışıp kalmış ruhları toplamıştır. Onlara özel bir vaat verir. Hayata geri dönmek. Hayat geri dönmek isteyen her ruh onun bir esiri haline gelmiş. Ruhlar ise eski hayatlarına geri dönebilmek için yaşlı adamın bütün şartlarını kabul etmiş. Alara, geçirdiği talihsiz bir kaza sonucu komada kalmıştır. Her gece annesinin ağlamasını, babasının bir çözüm arayışını ve kız kardeşinin ise pencere kenarında solup gidişini izlemek zorunda kalır. Bu duruma daha fazla dayanamayan genç kız yaşlı adam ile görüşür ve teklifini kabul eder. Ancak genç kız bedenin bir kafes olduğunu, bunca zaman etrafa kör gözler ile baktığının farkında değildir. Ne zamanki ruhu serbest kalır işte o zaman bambaşka bir dünya ile tanışır. Kendisinin çok yabancı kaldığı bir dünyayla... - LadyReBeL - Hikaye klasiklerimin dışındadır.

Her şey tehlikeli bir hal almıştı. Beni ona bakarken yakalamıştı. Bana olan ilgisinden nefret ediyordum. Benim kim olduğumu biliyor muydu? Ya da ben onun kim olduğunu biliyor muydum? Benim onun peşinde olduğum gibi, O da benim mi peşimdeydi? ∞ Teyzesinin tahini çıkmasıyla tüm hayatını geride bırakıp sessiz bir kasabaya yerleşen Bengi`yi yeni bir başlangıç bekliyordu. Yolda kaza yaptıkları gizemli çocuğa yardım etmesiyle tüm hayatı alt üst olmuş, hiç bilmediği dünyaya adım atmak zorunda kalmıştı. Ailesini öldüren katilin peşindeyken, kendi içindeki karanlıkla da yüzleşmek zorunda kalan Bengi, artık sadece hayatta kalmak için değil, kim olduğunu öğrenmek içinde savaşacaktır. Çünkü o gizemli çocuk, gündüzleri normal insanken, geceleri kendini bilmeyen karanlığın ikiziydi. -------------------------------------------- Gerilim, kimlik, karanlık bağlar ve psikolojik çözülmenin sınırlarında dolaşan bir ilk roman, karanlığın İkizi.. Bu kitap sizi kendinizden bile şüphe ettirecek.

Karanlık, küller ve yıkım... Bu düşmüş dünyada, güç yalnızca acımasız olanların elinde…Ve onların en korkulanı, Kieran Blacktorn. Ancak, bir yabancı bu dünyaya adım attığında her şey değişti. Mia Ashford… Yanlış zamanda, yanlış yerde buldu kendini. Ona yabancı olan bu dünya, Kieran için de yabancıyı temsil ediyordu. Masumiyeti ve direnciyle karanlığı delen kıvılcım… Caius, yaptığı bir hatayla bu kıyamet dünyasının dengesini bozmuş, Kieran’ı öfkenin ve intikamın eşiğine sürüklemişti. Ama Kieran’ın aklını asıl karıştıran, bu yabancının kendisiydi. Mia, hem kaybolan insanlığın hem de bir adamın unuttuğu vicdanın son umudu olabilir miydi?

Saint Éloïse Lisesi… Ayrıcalıklı olanların bir numaralı okulu.... İhtişamın, hırsın, sınıf farkının ve sırların hüküm sürdüğü, her adımın dikkatle atılması gereken seçkin muhteşem bir dünya. Burada bazı dostluklar sarsılmaz bir güçken, bir anlık yanlış güven tüm hayatı altüst edebilir. Zenginliğin büyüleyici cazibesi ile kıskançlığın yıkıcı gölgesi arasında, kuralların yalnızca güç sahipleri tarafından yazıldığı bu okulda; akıllı olmanın yetersiz olduğunu ayakta kalmak için cesur olmanın gerektiğini sana tüm acımasızlığıyla gösteren okul. Ve aşk… Kimi zaman sığınılacak tek liman, kimi zaman ise en tehlikeli tuzak olduğunu bizlere anlatan karakterler. Peki, bu hikâyede sen kimin tarafında olacaksın?

Vera, adaletin soğuk yüzünü temsil eden bir savcıydı; ancak geceleri, şehrin karanlık sokaklarında, suikastçı olarak başka bir kimliğe bürünürdü. Emir ise, mafyanın acımasız dünyasında kendi krallığını kurmuş bir adamdı. İkisi de, birbirlerinin varlığından habersiz, şehrin iki yüzünü yönetiyordu. Bir gece, Vera`nın hedefi, Emir`in en güvendiği adamlardan biri oldu. Görevini tamamladıktan sonra, Vera`nın bıraktığı tek iz, kanlı bir ay ve kelebek figürüydü. Bu simge, şehrin alt dünyasında bir efsaneye dönüşmüştü. Emir, bu gizemli suikastçının peşine düştü, ancak her seferinde bir adım geride kalmıştı. Gündüzün aydınlığında, Vera ve Emir`in yolları kesişti. Emir, Vera`nın gözlerindeki o tanıdık parıltıyı fark etti. İkisi de birbirlerinin sırlarını keşfetmek üzereyken, şehirdeki bir dizi gizemli olay onları zoraki bir ittifaka zorladı. Bir yandan birbirlerine karşı derin bir güvensizlik beslerken, diğer yandan ortak düşmanlarına karşı birleşmek zorunda kaldılar. Zamanla, Vera ve Emir arasında beklenmedik bir bağ oluştu. Birlikte çalıştıkça, birbirlerinin dünyalarını anlamaya başladılar ve bu süreçte, şehrin karanlık yüzüne karşı bir aşk filizlendi. Ancak, her ikisinin de geçmişinden gelen gölgeler, bu tehlikeli ilişkinin üzerine düşmeye başladı. "Kırık Parçalar", Vera ve Emir`in hikayesini anlatıyor; adalet, ihanet, aşk ve intikamın iç içe geçtiği bir dünyada, kırık parçaları bir araya getirmeye çalışan iki insanın mücadelesini...

VİRAN ALAZ DEMİR Duru Ateş, terk edilmişliğin ne olduğunu çok erken öğrenmiştir. Annesi daha o küçükken hiçbir açıklama yapmadan evi terk etmiş, onu sadece adı “baba” olan bir adamla baş başa bırakmıştır. Mehmet Ateş, kızını hiçbir zaman sevmemiştir. Duru, onun gözünde sadece yükten ibarettir. Ve şimdi o yük, bir borcun bedeli olarak satılmak üzeredir. Mehmet Ateş, tüm borçlarını silmek karşılığında Duru’yu Eyüp Polat adındaki karanlık bağlantılara sahip, takıntılı bir adama vermek ister. Duru bunu reddeder. Ancak babası kararlıdır: O gece Duru, hayatında ilk kez "kendi" olmak ister. Tüm kırgınlıklarını, haykıramadığı öfkelerini bastırmak için bir gece kulübüne gider. İçer, dans eder, kendini kaybeder… Ve bir anda, hiç düşünmeden bir adamı öper. O adam: Viran Alaz Demir. Kim olduğunu bilmeden öptüğü bu yabancı, aslında kimsenin tanımadığı ama herkesin korktuğu biridir. Gizli bir suç örgütünün lideridir. Karanlık, mesafeli, acımasız… Ve o gece her şeyin değişmesine neden olur. Artık Duru’nun kaçacak yeri yoktur. Bir adamın geçmişiyle, gücüyle, öfkesiyle ve tutkusuyla baş başadır. Ama belki de ilk kez, biri onu gerçekten sahiplenmektedir. Aşk mı? Tutsaklık mı? Küller mi, yoksa alev mi? Cevap tek bir cümlede gizli: Benimle yan... Konu bana aittir. Bu kurguyu beğeniceğinizi düşünüyorum. Okuyan hekese iyi okumalar.!

Bilmediğim bir eve girdim en fazla ne olabilir ki...

Tüm yazılan kelimeler cümleler bana aittir. Hiçbir kopyalama yoktur. YAZAR: MEDİNE UÇKUN

. Bazen yaralı olmadığın halde yaranı fark edersin; iyileşmek zaman alır, bazen de iyileşmek kadar iyileştirmek istemezsin. "Şifa gibisin turuncu. Şifa gibi... Avuçlarının arasında cennet bahçelerinin en güzelini saklıyorsun." Kanadı kırık kuşun kanadına merhem oldun, oysa kuşun kalbine bıraktığı hasarı; avuçlarının arasından kanatları iyileşerek uçtuğunda, gitmesinden kalan hiçbir iz kalmadığında anlarsın. Gece yarısı tanımadığı bir insan tarafından öldürülmek için kovalanır Seren, ancak bu öldürülmeye baş kaldıran Leo; Seren`i kurtarmak için yaralanır. Daha zaman olduğunu düşünmesine rağmen karşısına çıkmak zorunda kaldığı Seren`e ise bu durumu anlatmak için zorlanır; kendini anlatmak için hazır hissedene kadar, Seren`in yanında kalmasına sağlayarak ona desteğini sağlar. Kimseye inanma Seren, kimseye güvenme Seren; hayatın bir o kadar uzak, bir o kadar yakınında. Bazen düşmanı uzaklarda aramana gerek kalmaz; belki bir adım uzağında, belki bir nefes mesafesi yakındadır. 🌇 Kitabın içinde geçen hiçbir kurum, kuruluş, olay ve karakterler; gerçek değildir, gerçek olamayacak kadar gerçeklikten uzaktır.

Yıllar önce ailesinden koparılan Arya, üvey ailesi ile mutlu mesut yaşıyordu. Ta ki Ares ortaya çıkana kadar. Her şey bir anda olmuştu. Ares`in hayatına dahil olması ile bütün hayatı bir anda değişti. Kendisini çok farklı dünyalarda buldu. Gerçek benliğini buldu. Hayatımdaki amacını buldu.

Ben Hafsa Soykan, aynı zamanda Aurelia Mendez. Aslında gerçek beni tanımak için çıktığı yolda yıllarca kan kaybetmiş, eziyet görmüş ancak amaçlarından asla vazgeçmemiş olan ben, kimdim? Kendimi bulmak uğruna onlarca kez elini kana bulamış, vücudunda olanlardan çok ruhunda kalan izlerle yaşamaya mahkum olan ben, bu yolun sonunda amacıma ulaşabilecek miydim?

“Telefonun ekranı hala ıslaktı; tıpkı onu bulan kızın avuçları gibi, titreyen bir sırla doluydu gece.” Ahiz elinde bulduğu telefonun ölümler için olduğunu nerden bilebilirdiki? Belki insanlara güvenmemeliydi… -“Sadece ayak sesleri, uzaktan geçen bir araba ve… Telefonun içinden gelen o tek sinyal sesi:”Bip.”

Hatırlamak bazen bir lütuftur,bazen bir lanet... Bazı dosyalar kapanmaz.Bazı isimler silinmez ve bazı katiller bulunmaz...Kanla yazılmış bu hikâyede kurbanların sessiz çığlıkları satır aralarına gizlenmiştir.Geçmiş,herkesi kanla imzalanmış bir sırrın içine çekerken;bir isim unutulmuştur ya da unutturulmuştur. Peki, gerçeği bulmak için ne kadar ileri gidilebilir?

KARTLARIN YÜZÜ AÇILIYOR ©️ UYARI: Kitabımın telif hakları bana ait olup kullandığım isimler ve kurgumun içeriği iznim dışında kullanılamaz! ``Kartların Yüzü Açılıyor`` adıyla Kitappad’de yayımlanan ilk kitaptır! 🌸🌸 Aşktan daha güçlü bağlar vardır ve kader onu size hiç ummadığınız anda hiç ummadığınız kişilerle getirir. Hayat; .... Demir; ... Ayaklarının üzerinde durmayı çok küçük yaşta öğrenen iki farklı genç. `AŞKTAN DAHA GÜÇLÜ BAĞLAR VARDIR` Sizi derinden etkileyecek bir kurgu ile merhaba diyoruz. Daha önce okuduğunuz öğretmen-öğrenci kurgularından çok farklı.

Bir bilinmezlik hikayesi…

Kendi hayel gücümden kaynaklanmıştır. Kitapta geçen herşey hayel ürünüdür

Bir model düşün kız aslında model olmak istemiyordu babasın izinden yani futbol olmak istordu hem model hem futbol aynı anda gidermiş hadi gelin bakalım

Isız karanlık`ın içinde kaybolmuş ruh... İnsanlar hep böyle kötü mü olurdu? İnsanlar doğduğu gün doğum günlerini kutlarken Efil her zaman lanetler okuyordu. O kendini dünyaya gelmeyi laik görmüyordu. Babası, annesini terk edip yurtdışında başka bir kadınla evlenmişti. Annesi ise babası onları terk ettiğinden beri sürekli onlara baskı yapar ve asi davranırdı. Öfke ve Şiddetle beslenirdi annesi. Babasından hep nefret etmişti. O nefretle büyümüş bir kızdı. Onun tek şansı ise minik kız kardeşiydi, Umay Zeynep... Efil annesinin baskıları üzerine bir Savcı olmuştu. Azim`i ve hedefleri ile Savcı olmuştu... Bir kaç yıl önce babasının yasa dışı yolar ile hapse girdiğini öğrendi. O bunu bir intikam olarak görüyordu. İçinde bir intikam arzusu büyümüştü... Babası yüzünden bu hayat ona zindan olmuştu. Sizce Efil ne yapacak? Bir savcı olarak o davaya mı katılacaktı? Yoksa Bir kenara çekilip her şeyi uzaktan mı izleyecekti?

Ayakkabının tabanının yere çarpma sesini işittim, hızlandı hızlandı ve giderek yavaşlayıp durdu sonra yeniden yavaşça ritim tuttu. “Kimse bilemezdi böylesi korkunç kaza yaşanacağını.” “Kimse… O yüzden kendimizi toparlayıp bunu yapanlara yaptıklarının cezasını herkes,” soluklandı yada ben öyle anladım. “Teker teker uygun gördüğü cezayı versin.” “Bir planın var mı Toprak?” “Elbette,” içeride resmen dünya toplantısı yapılırmışcasına ciddiyet yüksekti. “Şöyle ki,” deyip duraksadı. Ardından. “O gece teslimatı yaparken izleniyorduk.” Nasıl izleniyorduk? Ben izliyordum. Beni fark mı etmişti? Duyduklarım kalbimin hızlanmasına sebep oldu birden dudaklarım soğumaya ellerim titremeye başladı.

Hayat otobüsün sağ camından dışarıyı izlerken sol camdaki kaçırdıklarımız gibidir…