Ölüm, kabullenilmesi en zor gerçektir. Kimileri ölümle yaşar, kimileri ise ölüm hiç yokmuş gibi... Deniz, ölümü kabullenemeyen insanlardan yalnızca biridir. Sevdiği adam, Poyraz`ın ölümüyle hayatı birden altüst olur. Kendi canından geçecek kadar derin bir acı içindedir. Poyraz`ın yanına gitmeyi ve onunla yeniden kavuşmayı aklına koyduğu gece, izlediği bir reklam her şeyi sonsuza dek değiştirir. Ölüm artık bir son olmak zorunda değildir.

Görüşmelerinde kendi kimliğinden farklı birini tanıtarak eğlenen Deren Akay, yine görüşmelerinden birinde hisleriyle yola çıkarak kendini anlatır fakat bu kişi öyle kolay arkada kalamaz.

"Bilmiyorum sen ne içinsin, Bir umudu saklar gibi ellerinle, Avucuna sığdırdığım bedenimle, Yolunu bulmuş gibisin. Bilmiyorum sen ne içinsin, Belki de bir rüzgara hayat olmak için, Gökyüzüme gelensin. Bilmiyorum sen ne içinsin, Yüreğime dokunan ellerinle, Hayat vermek için bedenime gelensin. İşte sen de bir şaire, hayatı sevdirensin. Benim içinsin."

İnsan bazen sevdiğini bilmeden yaşar...

Karanlığın tam ortasında, bir çığlık yankılandı… Evin duvarları, çaresiz kadının feryatlarını içine hapsederken, onun için kaçış neredeyse imkânsızdı. Öfkeden gözü dönmüş bir adam, karşısındakini paramparça etmeye hazırdı. Ama o sadece kendisini değil, karnındaki masum hayatı da korumak zorundaydı. Tam her şeyin bittiği an sanılırken, kapı büyük bir gürültüyle kırıldı. İçeri giren adam, savaşın tam ortasından çıkıp gelmişti. O, sadece bir asker değildi. O, hayat kurtarmaya yeminli bir adamdı. Fakat karşısında durduğu tehlike, cephede karşılaştığı düşmanlardan bile acımasızdı. Zaman daralıyor, hayatlar tükeniyordu. Bu gece yalnızca bir kurtuluş hikâyesi değil, hayatta kalmak için verilen bir savaş yazılacaktı. Peki Kanla sulanan bir gül nasıl iyileşirdi ?

Serapis`in kanatları vardı, ama uçup gidemedi. Elaris ona bir beden verdi, ama ruhunu kabul etmedi. Solaria Lumis, Seraphis evreninin en parlak ışıklarından biriydi. Ta ki işlediği suç, onu sonsuz yalnızlığa mahkûm edene kadar… Elarise sürgün edildi. İnsanlar arasında görünmez bir gölge gibi dolaşıyor. Ne sesi duyuluyor, ne de varlığı hissediliyor. Ne Seraphise ait, ne de Elarise… O artık İpek Derin adıyla bu diyarda yaşamaya mahkûm. Ama kader, onu unutmamıştı. Çünkü bir kişi onu gördü. Kuzey Karaca. Onun gözleri, görünmeyeni gördü. Bütün Elaris İpek’i unuturken, Kuzey ona baktı ve onu gerçekten gördü. Bu nasıl mümkündü? Onun gibi sıradan biri, Seraphisin düşmüş meleğini nasıl fark edebilirdi? Bu bir tesadüf müydü, yoksa kaderin çok önceden yazdığı bir hikâyenin ilk satırları mıydı? Solarya’nın geçmişi sırrını korurken, Kuzey’in unuttuğu bir şey vardı. Ve bazı hatıralar, bir kez uyandığında asla sessiz kalmaz. Bir melek sürgün edildi. Bir adam onu gördü. Ve şimdi, mühürlenmiş bir kader uyanıyor. Bazı sürgünler ebedidir. Ve bazı karşılaşmalar, asla sadece bir tesadüf değildir.

"Bu evliliğin senin için de benim için de cehennem olacağını biliyordum başkalarına cehennem olma diye kabul ettim."

Ailesinin ölümüyle hayatının dönüm noktasını yaşayan Bala ,şimdi Mardin`in en büyük aşiretlerinden biri olan Aslabeylerden Miran ile tanışarak ikinci dönüm noktasını yaşayacak keyifli okumalar . En parlak yıldızlara ✨

Etrafınızı kan ve barut kokusu saracak. Mideniz bulanacak, ama ayakta durmaya çalışacaksınız. Beyniniz uyuşacak, mantığınız susacak. Yalnızca acıyla yanacaksınız. Ölüm gölgesi gibi üzerinize çökerken siz, inatla yaşama tutunmaya çalışacaksınız. Korkusuz olmaya çabalarken içinizdeki çocuk sessizce ağlayacak. Pişman olacaksınız, ama aynı zamanda kendinizle de gurur duyacaksınız. Hayatınız yanarken tek yapabileceğiniz şey, nefes almak için kendinizi zorlamak olacak. Aldığınız her nefes ciğerlerinizi yakacak. Sanki her solukta iç organlarınız alev alacak. Ölümün pençesindeyken, hayatın kollarına atılmak isteyeceksiniz. Ama susarsanız suçlu, konuşursanız gamsız sayılacaksınız. Hayatın acı gerçekleri sizi cehenneme sürüklerken, bu dünyada bir cennet aramaya mahkûm olacaksınız. Gizli görevde olan bir askerin hikayesi... Gerçek hayat hikayelerinden esinlenilmiştir. Bu kitabı elinizden bırakmak istemeyeceksiniz! Pişman olmayacaksınız.

Bu bir şiir kitabıdır

1992-1993 Hakkâri, Kuzey Irak "Hiçbir acı, beklemek kadar acı değildir. Kurt yalnızlığına düştüğün zaman bil ki artık kendinde de değilsindir..." ~ Yüzbaşı Selçuk Acar Gerçekler acıdır. Lakin bu hikâyenin gerçeği nedir? Gerçeğin ne olduğunu bilmeden acıyı nasıl tadabilirsin ki? O zaman gel benimle! O zamanın yalnızlığını gel benim içimde gör ve hisset! Ana yok, baba yok, kardeş yok! Yalnızca sen ve kurtarılmayı bekleyen ruhlar var. Boş bedenlerin arasına sıkıştırılmış ve onca insanın arasında yalnızlığa mahkûm edilmiş ruhları gör! Ölüme bir nefes kadar yakın, yaşamaya ise ulaşılamayacak kadar uzak bedenlerin içine hapsolmuş ruhlarla tanışmaya hazır mısın? O zaman acılara dayanmaya hazır ol. Bu bilindik bir acı olmayacak. Çaresiz ve yapayalnız bırakılanların acısı... İsimsizlerin... Yapayalnız bir karakol, yapayalnız bir sürü çaresizce yardım bekleyen insan, çaresiz bir komutan, çaresiz bir sürü çocuk... Çığlık sesleri, imdat çağrıları, bir askerin silah arkadaşı için feryatları, ilk görevinde şehit olan bir asker ve tahmininden daha fazlası... Onların bir adı ya da sıfatı yok. Sadece şu cümle ile anlatılır bu hikâye: Hakkâri, yolun sonu...

Mardine yeni taşınan bekar bir anne Gülperi Saraç. Mardinin korkulu kabusu Baran Harzemşah. Severek evlendiği kocasının onu en yakın arkadaşı ile aldattığını öğrenen Gülperi 3 yaşındaki kızı ile tek ailesi olan teyzesinin yanına, Mardine gider. Teyzesi Harzemşah konağında hizmetçi olarak çalıştığı için ablasının emanetini yanından ayırmak istemez bu yüzden Harzemşah konağında çalışmasını teklif eder. Gülperinin gidecek yeri olmadığı için kabul eder fakat hesaba katmadığı bir şey vardır. Harzemşah aşiretinin tek varisi Baran Harzemşah ona ilk görüşte aşık olacaktır. bu hikayede Gülperi ve Baranın aşkına engel olanlar mı kazanacaktı yoksa onların masum ve güçlü aşkı mı? Bu bir wattpad kitabıdır. Kopyala yapıştır yapılmıştır.

Ben Afet Lâl`dim. Kendi doğal afeti olan o kızdım. Yıllarca acı çeken o kızdım. Bazenleri dili lâl olan bir kızdım. 💘 "Bugün beni hastaneden aradılar... Afet doğumda karışmış olabilir yarın DNA testi yapmaya gidiyoruz" dediğinde benim için zaman durdu. "Ne? Nasıl... Doğumda mı karışmışım? "

Hayatınız boyunca size yakın olan birinin aslında size çok uzak olduğunu fark ettiniz mi? Size bakan ama kör olan gözlere ben burdayım diye haykırmaya çalıştınız mı? Siz hiç kendi hikayenizin ikinci kadını oldunuz mu?

Bunca hayatı bi karıştırılma yüzünden yaşanmamıştı

Berdel edilen Hawin`in acıklı hikâyesi...

6 Şubat Kahramanmaraş depremine özel...

Lise son sınıf olan, Aden Bolatlı ve Toprak Akdemir`in aileleri uzun zamandır yakın arkadaştı. Ve Aden 8 yıldır Toprak`a platonikti, Toprak ise Aden`i doğru düzgün tanımıyordu bile. Aden`in ailesi iş için başka bir şehre gidicekti, Aden ise hem tek arkadaşı olan Ela`dan hem de Platonik olduğu Toprak`tan uzaklaşmak istemediği için gitmek istemediğini söyler. Bu yüzden de Aden`in ailesi, Aden`i Toprak`ın ailesine emanet eder ve 6 aylığına yani okul bitene kadarlığına Aden Toprak`ın ailesi ile birlikte kalmaya başlar.

Çocukluklarında yaşadıkları gizemli bir olayın ardından birbirinden kopamayan sekiz arkadaş. İçlerinden birinin başına gelen sarsıcı olay, tüm dengeleri altüst eder. Diğerleri ise olayın ardında kalan karanlığı çözmek için geçmişle, sırlarla ve kendi korkularıyla yüzleşmek zorunda kalır.

Herkesin bir hayali vardır. Çoğumuz da gerçekleşmesi için çabalarız. Bazen çabalarımız meyve verir, bazense bir hiç uğruna çabalamış oluruz. Önümüze binbir türlü engel çıkabilir. Bazen bu çevremiz olur. Mesela karşı komşumuz veyahut herhangi bir tanıdığımız. Bazen ailemiz olur. Ki bence en zor geçilmesi engel ailedir. Aile herşeydir. Dünya üzerindeki kan bağınızın olduğu sayılı insan topluluğudur. Bu yüzden bazı şeylere onlar istediği için boyun eğmek zorunda kalabiliriz. Ama bu demek değil ki onlar için hayatımızdan hayallerimizden vazgeçelim. İstediği şeyi kafasına koyan birinin önüne kimse çıkamaz. Bu onu büyüten anne-babası olsa bile. Annemin `Asker olursan benim senin gibi kızım olmaz` diyen sesi kulaklarımda çınlarken yazmıştım tercih formuna o okulu. Yine annemin sesi çınlarken açmıştım sonuçların açıklandığı internet sitesini. Anneme o okulu kazandığımı söylerkende aynı ses çınlıyordu kulaklarımda. 3-4 yaşlarında polis olmaya karar vermiş; 10-11 yaşlarında da asker olamaya karar vermiş ve tonlarca yemin etmiştim olacağıma dair. İlk başlarda daha yaşım küçük olduğu için ailem çok ciddiye almamıştı. Ama zaman geçtikçe fikrimin değişmediğini görüp vazgeçrimek için çabalamışlardı. Ama ben ailemin bütün çabalarına rağmen o okula gitmiştim. Her şey o kadar yolundaydı ki anca bir rüya bu kadar yolunda giderdi herhalde... Ama sonrasında başıma gelenler... *Kitap tamamen bana aittir! Herhangi bir telif hakkı ihlali sonucunda yasal işlem başlatılacaktır! Lütfen emeğe saygı gösterelim!* Anlaşıyınız için teşekkür ederim. Keyifli okumalar dilerim...

Elif Aden annesi ve kardeşini acı bir şekilde kaybetmişti.Yaşadığı olaylardan sonra sessizliğe gömüldü.Bir gece ansızın hayatına dahil olan adamla dengesini şaşıran Elif Aden o adam sayesinde aşkı ,dostluğu,koşulsuz sevgiyi öğrenecek. Hadi gelin bir kadının küllerinden yeniden doğuşunu okuyalım. Papatyanın gözyaşlarında buluşalım. 🌼🌼🌼🌼

“İmkanım olsaydı, seni sonsuza dek severdim.” Hayatım yalnızca İstanbul’un yedi tepesinde geçmiş; dünyaya yalnızca İstanbul’un yüksek kulelerinden bakmıştım. Ünlü bir ailenin ünsüz bir kızıydım. Ben, yazamayan bir yazardım. İsmim ise ülkemin maviliklerinde gizliydi. Ben Deniz. Deniz Alturoğlu. Tek kelime bir mahlasın ardından bütün dünyaya haykırdım. “Merhaba dünya, ben Yazamayan Yazar!” Fakat bugüne dek beni duyan kimse olmamıştı, ona rastlayana dek. 🌊🐚🌁 Deniz, hayatı boyunca İstanbul’da yaşamış, içine kapanık bir kadındır. Durumu iyi olan İstanbullu bir ailenin ortanca kızıdır. Kardeşlerine nazaran sakin bir hayatın ümidiyle beslenen Deniz, altmış katlı bir gökdelenin en üst katında, deniz manzaralı odasında masa başı bir iş yapmaktadır. “ “Sanmayın ki mutsuzum, onlar bilmez ama elimde rapor okumam için bana verdikleri şu bilgisayar benim tek özgürlüğüm.” “ Fakat kimse görmediğinde o yalnızca Yazamayan Yazar’dır. Hayatının anlamını yalnızca gizli anlarda bulduğunu hissetse de yaşamını bir şekilde sürdürmeye devam etmektedir. Ailesini mutlu ettikten sonra yaşamını dilediği şekilde düzenleyecektir. Planları ona en güçlü dayanaktı. Ta ki o gün hastaneye gitmek zorunda kalana dek. Bir ilkbahar akşamında doktorunun ona söylediği cümle ile her şeye yeniden başlamaya karar verir. Onun artık sandığından daha kısıtlı bir zamanı kalmıştır. “Elimde, içinde yalnızca iki tişört, iki elbise, para, defter, bilgisayar ve iki pantolon olan bir sırt çantası var. Bunca riske rağmen sorsanız, inanın içimde gram korku yok.” Muğla’nın kıyı köylerinden birine gittiğinde kimseyi tanımayacaktır. Oysa kader, hayatını gemisine adamış genç bir adamla yollarını kesiştirene dek. Deniz, içinde hapsolduğu kafesin anahtarını bulmak için sarılacaktır bu özgür adama. Asaf Çakır. ⚓️🛥️🪢 Yaşadığı talihsiz bir olay sonucu deniz subaylığını bir kenara iten Asaf, Muğla’nın sakin bir köyünde gemisinde yaşamaktadır. Özgürdür ama mutlu? Hayır, o yalnızca sakinliği mutluluk sanmaktadır. Onun hayatı da bir gün yoluna çıkacak olan bir kadınla değişecektir. Kadının aradığı anahtarı gerçekten o ona verebilecek midir? “Çok vaktim kalmadı benim ama biliyorum, sen bana özgürlüğü öğreteceksin.” *** “Seni itiyorum, git diyorum; kalıyorsun. Sana da kızgın olmam gerekirken sanki bir çocuk gibi elinden tutup bugüne dek neyi görmediysen hepsini gösteresim geliyor. Her şeyinin ilki olmak istiyorum. Hayatı en baştan sadece benimle yaşamanı istiyor içimde daha önce hiç tanışmadığım birileri.” Onların aşkına Muğla’nın minik köyü, uçsuz bucaksız deniz ve de rüzgar şahit olacak, unutulacaklarını sandıkları bu dünyada onların hikayesi bütün köylerde dilden dile dolaşacaktır. Deniz, size umudun hikayesini anlatmaya geldi; hem de yazamayan bir yazar olarak… 🌊⚓️🦋🌺 Romantik/ Dram **Bu kitabın hiçbir kurum kuruluş ve/veya kişi ya da yer ile alakası yoktur. Tamamen hayal ürünüdür. Herhangi bir benzerlik veya aynı olma durumu yalnızca tesadüften ibarettir. **KİTABIN HAKLARI TARAFIMA AİTTİR. ÇALINMA, KOPYALANMA GİBİ DURUMLARDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Asher 4 yaşındayken ailesinin düşmanları tarafından kaçırılır ve onu İngiltere`ye göttürürler asher onu kaçıranların ellerinden kaçarak bir yalının önünde durur ve o yalı sahipleri tarafından bulunur. Ve sahiplenilir Aile asheri kanından canından olarak bilerek onu kendi soylarına alırlar herkes çok mutludur taki o güne kadar

Yetişkin içerik, argo ve şiddet bulunmaktadır. Bunu bilerek okumaya başlayın lütfen. "Adını söylemedin." dedi. Güldüm. "Bir daha karşılaşacakmışız ya. O zaman söylerim." O da güldü. "O zamana ben öğrenirim zaten." "O halde kendine iyi bak Tunga." Bana sadece Yiğit adını söylemişti. Ben Tunga deyince bakışları merakla bana döndü. "Benim kim olduğumu biliyormuşsun!" Arabadan geri çekilip el salladım. O bana şaşkın şaşkın bakarken Sıtkı amca eski arabasıyla köy yoluna çıktı.

"Onu biz öldürmedik ama hepimiz bıçağı eline verdik."