Bu bir oyun kazan yada kaybet bu kadar basit ama bu oyun bir çok kişinin hayatından bir şeyler aldıysa anne baba abi kardeş gibi intikam hem onların hem de onların için uğraşanlar içinse duygusal boşluklardan doğan aşklar yılladır kavuşmayanların aşkı yılladır aşkın dibini görenler yılladır aşkı için değişimler yapanlar burası yön ve bizim yönümüz: intikam aşk özlem aile mutluluk

Her şehrin bir kalbi vardır. Bazen o kalp, atmaz... Kodlanır. Gece çöktüğünde şehir susmaz; bir çığlıkla, bir kartla, bir izle konuşur. Ve bir gün, o izlerin ortasında, bir kız uyanır Lotus. İnsan olmayı unutan bir dünyada, duygularını susturarak yaşamayı seçmiş biri. Ama geçmişin sesi, susturulamaz. Okulda başlayan cinayetler, sokaklarda yankılanan tarot kartları, ve her adımı izleyen bir gölge... Lotus`un içindeki sır çözüldükçe, kan, aşk ve kod birbirine karışır.

Tüm acımasızlığıyla dünyaya korku salmış bir kadın, O, mafyanın korkulan simalarından Arven Kara.  Aynı zamanda  çeteyi çökertmek için mafyanın içine sızmış, devlet için çalışan bir polisti. Cinayetlerini bir sanat eseri gibi özenle  işleyen bir seri katil,  kendisine verilen görevleri sorgulamadan  yapan bir paralı asker. Arşivin tozlu raflarında kapanmış  ve kaderine terk edilmiş bir dosya yeni bir cinayetin işlenmesiyle tekrar açılır.   Ama bu cinayet aslında  tüm bilinen yanlışların doğru,  tüm doğruların ise yanlış olduğunu gösterir. Ne karanlıktı ne de tam aydınlık,  ne iyiydi ne tam anlamıyla kötü.  İyi ve kötünün savaşı değildi,   bu gri kodların hayatta kalma mücadelesiydi.

İhanetin ortasında güvendiğiniz insanlar artık bir süpheliye dönüşür, size gerçeğin bile gerçekliğini sorgulatırdı. Korumaya çalıştığınız inançlarınızı sarsan tek bir ihanet bütün dünyanızı yerle bir edebilirdi. En zoruysa sırtınıza saplanan bu bıçağın nereden geldiğini bilememekti. Peki ya, bu savaş alanında duygulara yer var mıydı? Evet, vardı. Çünkü duygular, olasılıkları dinlemez, seçtiği kişiye atardı. Ve eğer kader, kırmızı ipinizin diğer ucuna kalbinizin seçtiği kişiyi koyarsa, o zaman ölüm bile sizi ayıramazdı. Mira, çocukken anne ve babasını toprağa vermiş bir vatan emanetiydi. Ailesinin izinden giden Yüzbaşı Mira Ela BOZKURT bu yolda hiç beklemediği olaylarda yer alacaktı. Bu olaylarda en beklenmeyeni ise, bir zamanlar rakip olarak aynı parkurda koşmaya başladığı Savaş Kaden ÖZTÜRK ile aynı yolda yoldaş olacağıydı. Bu Gülpembe ve Umut`unun hikayesi; Bir çocuk iken başlayıp, sonsuzluğa uzanan...

Geçmişini hatırlamayan kendi benliğini arayan Asena`nın elinde yalnızca bir pusula ve çiğdem çiçeği vardı. Asena ve Altay`ın vatanı uğruna birleşmesi ile oluşan kaosları hep beraber okuyalım

ÖNCELİKLE HİKAYEDE GEÇECEK OLAN YERLERİN HİÇBİR KİŞİ, KURUM, KURULUŞ, YER VE MEKANLARLA ALAKASI YOKTUR. HİKAYEDE GEÇECEK OLAN ŞEHİRDEKİ KÖY İSMİ GERÇEK DEĞİLDİR GERÇEK HİÇBİR KİŞİ, KURUM VE KURULUŞ İSMİ KULLANILMAYACAKTIR. SADECE GÜNÜMÜZDEKİ OLAYLARDAN İLHAM ALINARAK ÖĞRETMEN VE ASKER KURGUSU KALEME ALINACAKTIR. HİKAYEDE GEÇECEK OLAN HER ŞEY GERÇEK İSİMLERİYLE DEĞİL ONLARIN BENZERLERİNDEN ÜRETİLMİŞ YENİ İSİMLERLE ANLATILACAKTIR. UZAKTAKİ SES (7 KİŞİLİK SERİSİ) SEVDİĞİN KADININ 7 KİŞİLİKLİ, ÇOKLU KİŞİLİK BOZUKLUĞU OLDUĞUNU ÖĞRENSEN YİNE DE SEVMEYE DEVAM EDER MİYDİN? SEVDİĞİN ADAM SENİ ARKASINDA BIRAKMAMAK İÇİN SENDEN VAZGEÇSE NE KADAR DAYANABİLİRDİN? Çocukluğundan bu yana Öğretmen olmak isteyen, Sare Lia Saruhan okulu bitirdikten hemen sonra atanmak için çok fazla emek ve çaba sarfetmişti ve fırsat karşısına 2 yıl sonra 24 yaşında genç bir öğretmen olarak Şırnak’ın Çakırdere köyündeki bir köy okulunda çıkmıştı. Peki kendisinden olmayanı kabullenmeyen, yabancıyı istemeyen Çakırdere köyünde ne zamana kadar güvenle yaşayabilirdi? Teroristlerin hedefi olduğunda Öğretmenliğe devam etmek ister miydi? Göğsündeki bayrağı gururla taşıyan, yetimhaneden çıktığında üniversiteyi bitirip sonrasında asker olma hayalini gerçekleştiren Yüzbaşı Tuna kızılhan, girdiği her mücadeleden timiyle birlikte zaferle gelmişti vatanı için gurur kaynağı olan yalnız bir adamdı göğsünde bugüne dek taşıdığı tek bir aşk vardı o da vatanına olan aşkıydı. Peki ya beklenmedik bir his kalbine süzüldüğünde bu hisse karşı galip gelebilir miydi? 7 KİŞİLİKLİ BİR KIZ VE HAYATSIZ VE ROBOT DİYE ANILAN ÖĞRETMEN VE YÜZBAŞININ HİKAYESİ🪖👩🏻‍🏫

Tekneyle eğlenmeye çıkan genç bir arkadaş gurubu harika bir şekilde zaman geçirirken tekne de olan seri cinayetler... Teknik aksaklık yüzünden(!) Denizin ortasında mahsur kaldılar. Kaçış yok! Katil olan bir teknede yaşamaya çalışan bir grup insan ve yakalanmak istemeyen bir piskopatın hikâyesi.

Örgütün kaybolan başını bulmak için görevlendirilen sis timinin yapılan ihanetlere karşı duyduğu intikamı ve hiçbir şeyin dışarıdan göründüğü gibi olmadığı anlatan bir hikâye.

Ailesi öldürülmüş bir adamın ihanet sebebiyle seçtiği yol ve yarım kalmış bir aşkın devamı...

“Ne yazık ki gerçekler, her zaman ortaya çıkacağı günü bekler,” dedim, vücudum hıçkırıkların ardından titrerken. “O gün geldiğinde, kalbime sapladığın hançeri çıkarıp sana saplamak için gözlerinin içine bakacağım. Ve sen… bunu bile bile, gözlerim gözlerinle buluşsun diye bana yalvaracaksın, Kral Aren.” İhanet, sanılanın aksine her zaman zehirli değildir. Öyle ihanetler vardır ki, düşman da kardeş de acı çeker. Öyle terk edişler olur ki, terk eden de terk edilen de... onları izleyen bir çift gözde tuhaf bir huzur bırakır. Ve bazı ölümler vardır ki... bir soytarıyı deli eder. Bir bakmışsın, gülüşleriyle sarayları inleten o soytarı, şimdi karanlık bir mahzende, tek başına nefes alışlarıyla titriyor. Titreyen nefes büyür... büyür... sonra kulakları kanatan, yürek yakan bir çığlığa dönüşür. Kulağını tıkarsın, gözlerini kaparsın... ama nafile. Gözlerini tekrar açtığında... yer altının en karanlığında mahvolan o soytarı, Velvaria Kralı’nın tahtının solunda tüm ihtişamıyla kraliçe olmuştur. Değişmeyen tek şey... gözlerindeki yangındır.

Gölge bir iz değil... Gölge, karanlıkta yürüyen adaletin tam kendisiydi 🐦‍🔥

Düşmandan aşka mı? Güldürmeyin beni. Nefes kesici bir aşktan düşmana ile karşınızdayım...

ÖRGÜTÜNÜN İLK KURUCUSUNU KURTARMAK İSTERKEN HAPİSHANEYE DÜŞEN VE ÇOCUKLUK ARKADŞIYLA KARŞILAŞAN BİR KADIN… (BÖLÜMLER CMT YA DA PZR AKŞAMI)

BİRBİRİNDEN İNTİKAM ALMAK İSTEYEN DÖRT GENÇ VE ARALARINDAKİ MASUM BİR KIZ. İŞTE BU HENGÂMEDE BİR KİŞİ ÇIKIP BİR OYUN DÜZENLİYOR. İLTİFATLAR VE İTİRAFLAR BU OYUNA KENDİSİYLE BERABER ÜÇ KİŞİ DAHA ALIYOR. ÜÇ KURBAN DAHA. OYUNUN KURALLARI BASİT: 1-HER İLTİFATINA KARŞILIK OLARAK BİR İTİRAF GERÇEKLEŞTİRECEKSİN 2-EĞER İTİRAF YAPMAZSAN ÖLÜRSÜN 3-OYUNDAN KAÇARSAN ÖLÜRSÜN 4-HAİNİ BULAMAZSAN ÖLÜRSÜN... BAKALIM EKİBİMİZ HAİNİ BULABİLECEK Mİ?

Herşey Dlovan kod adlı teröristin askerlerden kaçıp hain yolu ile peçelinin masasına koydurduğu mektup ile başlamıştı.Vee dördüzleri hem vatanları için hemde öğrendikleri gerçek ile savaşıp bakalım herşeyin üstesinden gelebilecekler mi ???....

Kitabı seveceğini düşünüyorum ama akıl sağlığın için aynı şeyi söyleyemem 🙃😉

Barışa giden yolda birbirini vurdu, aynı Tanrı`nın çocukları... -- (!)Wattpad isimli uygulamada yayınladığım ancak buradan da devam edeceğim kurgumdur. Lütfen yorumlarınızı buna göre yapınız.(!) BU KURGUDA GEÇEN OLAYLARIN HİÇBİR KURUM KURULUŞ VE KİŞİLERLE ALAKASI YOKTUR. TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR.

"Ya oyunu oynarsın ya da oyun seninle oynar." Seden Sayedar, art arda işlenen cinayetlerin son kurbanı olan eski Büyükelçi Fuat Alas Sayedar`ın torunuydu. Nihai görevi ise, herkes için zamanında vadedilmiş olan özgürlüğe köprü oluşturmaktı. İki Düzenbaz, Tetikçi ve bir Hain`in hikayesi. Her oyunun sonu; bir ölümün nüksedişi ve bir savaşın başlangıcını doğurur. Acta est fabula. *Oyun bitti,* NOT: KURGUDA YER ALAN KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR.

Sadece gül" demişti bana sanki yıllar önce burda aynı yerde söylediği gibi "gül"demişti nasıl bilmiyorum ama sırf her güldüğümde acı çekeceğini kendinden nefret edeceğini bildiğim için yapacaktım yıllar önce bana yaşattığı acıları ona şimdi ben yaşatacağım; o her gün benim yaptığım gibi ölmeye çalışırken onu kendi ellerimle kurtarıp gerçek ölümü tatmasını sağlayacağım. Gözlerime bakıp öldür beni dayanamıyorum diye yalvarana kadar durmayacağımı bildiği gibi onun asla yalvarmayacağını çok iyi biliyor ve o ela gözlerine bakarken saf nefreti görüyorum. Ne arıyordum ki? Bana 2 yıl önce baktığı gibi aşk arıyordum evet ben bana bunca acıları çektiren adamda hala aşkı arıyorum ama ne var biliyormusun bana artık aşkla baksa bile ben davamdan geri dönmem . Bana bitir artık bu savaşı yeter diyenlere karşı daha çok savaşacak ve kazanacağım ve bunu herkes hayranlıkla izleyecek bende Helin Kanlar`sam bu burda kalmaz, kalamaz, izin vermem. - =;Bu hikaye masum bir kızın etrafında ki suçlu insanlar yüzünden cezalandırıldığı ve sırf kız olduğu için ailesi tarafından hep yargılandığı ve hep zorbalığa uğradığı bir çocukluktan sonra bir adama aşık olup her türlü kötülüğün başına gelmesine rağmen ayakta kalmaya çalışırken hep darbe almasıyla artık bambaşka birine dönüşür çevresi bu kızı tanıyamazken tüm korkuları, darbeleri ve yaraları yıllar sonra teker teker ortaya çıkıyorken yaşadığı bir küllerinden doğma hikayesi. & [Bu hikaye her darbeyi aldığı halde her seferinde ayakta kalıp direnen ve hep küllerinden doğanlara gelsin]

Mücadele içinde birbirine tutunan bir grup genç ve peşlerini bırakmayan kötü bir geçmiş. Ya geçmişe takılıp kalacak ve yok olacaklardı ya da birbirlerine tutunup geleceğe umutla bakacaklardı. Zorlu bir hayat sınavı onları bekliyordu. "KANIYORUZ GENÇLER NE ÖLÜYÜZ NE DİRİ!"

Gece yavaş yavaş çökmeye başlamıştı. Yavaşça sert kayaların arkasına sinerken , birkaç metre ötede tim askerlerinin varlığını görebiliyordum. Gözlerim etrafta gezinirken ,sol çaprazdan gelen hafif kıpırtıyla o tarafa döndüm. Terörist silahını çekmiş , timi hedef almıştı. Hiç düşünmeden silahımı kaldırıp, tek hamlede kafasına sıkarken, timdeki herkesin gözleri beni buldu. Bu sırada arkamdan kafama dayanan namlunun soğukluğunu hissettim. Hızlıca arkama dönerken, gözlerim onun yeşil gözleriyle tekrar kesişti. O an bir görevin bitip, yeni bir görevin başladığını anladım...

12.12.12 ....

Sınır dışı operasyonlar dahil, çoğu görevde başarı sağlayan bir tim. Komutanı kadın olan, eğitimlerdeki gayretini bir an bile kaybetmeyen bir tim. Ve verilebilecek en önemli görevlerden biri... Başarısız olması durumunda ülkenin bir savaşa yönelebileceği sınır dışı bir görev. Ve gönderilen tim: İntikam Timi. Timin komutanı olan Albina, bu meslek için yıllarını, kanlarını, hayallerini veren bir kadındı. Timin komutanı olmayı en çok hak eden kişiydi. Önemli görev için bir komutan daha time eklenene kadar... Bir hafta içinde ulaşmak istedikleri yere yürüyerek ulaşabileceklerdi. Karların hakim olduğu beyazlıklar, ayak izlerini barındıracaktı. Bir ülkeye sahte kimliklerle giriş yapacaklardı. Ancak, yürüyebilecekler miydi? Onların ardından gönüllü yola çıkan gençlerin niyetleri peki... İyi miydi? Hainler de girmiş miydi ülkeye? "Bir tarihi anımsatıyor şuan bulunduğum konum... Tarih olur muyuz biz de? Belki sarıkamış değil, dağlar derler bize sadece. Belki duymazlar adımızı bile? Belki duyup ertesi gün unutulur adımız şanımız... Belki şehit olduğum gün değil, ertesi gün akıllarda günlük sorular canlanınca ölürüm..."

okyanus etkisi tesadüfen ruh eşlerin karşılaşmasına denir bizim kızlar tesadüfleri sevmezler ama onları bir görev birleştirir kızlar yıllarca onlara eziyet eden adamı vatanlarına ihanet ederken bulurlar ve bütün belgeleri komutanlarına verirler ve adam vatan haini olarak tutuklanır

Sonunda, ekran yeniden ışıldadı. Bilinmeyen numara: “Geçmişten bir hatıra, unutmuş olabilirsin ama ben unuttum sanma.” Bu cümle, içimde bir şeyleri yeniden harekete geçirdi. Korkuyla karışık bir merak hissettim. Unutmak istediğim ama içimde hala derin izler bırakan bir şeyler vardı. "Ne demek istiyorsun?" diye düşündüm ama kendimi daha fazla açmak istemiyordum. Bett yanımdan ayrılmaya hazırlanırken, bana doğru döndü. "Cidden önemli bir şey mi bu? İstersen mesajı görmezden gel," dedi, ama o sırada bir şey beni durdurdu. İçimdeki merak, korkunun çok ötesine geçmişti. Bir yandan Bett’in sözleriyle gerilimi daha da artırırken, diğer yandan içimdeki ses, geçmişle yüzleşmenin kaçınılmaz olduğunu fısıldıyordu. “Yanıt vermeliyim,” dedim kendi kendime. Başka seçeneğim yok gibiydi. Bilinmeyen numaraya cevap yazdım: “Hatırlamıyorum, ama merak ediyorum. Ne istiyorsun?” Mesajı gönderirken, içimdeki tedirginlik bir nebze de olsa azaldı. Yanıtın ne olacağını bilmeden beklemek zorundaydım, ama bu sefer daha kararlıydım. O an, Bett’in yüzündeki endişenin yerini belirsiz bir anlayış aldı. "Senin kararın," dedi, ama ben o an karar vermiştim. Geçmişimle yüzleşmek zorundaydım; belki de bu, kaybolmuş hissettiğim yolları yeniden bulmanın bir yoluydu. Ekranda bir yanıt belirdi: “Beni hatırlamıyorsan, belki de bir yerden başlamalıyız. Bir hatıra paylaşmak istiyorum.” Bu cümle, içimdeki korkuyu tırmandırırken, aynı zamanda bir merak ateşi yaktı. Hangi hatıra? Hangi geçmiş? Geçmişimle ilgili bu yeni ipuçları, beni nereye götürecekti? Kendimi hazırlarken, bu mesajın hayatımı nasıl değiştirebileceğini düşündüm. Belki de kaybettiğim bir parçayı bulacaktım; belki de yüzleşmem gereken bir gerçek. Zihnimdeki belirsizlikler, beni bu yola itiyordu ve artık geri dönüş yoktu.