Bazen sevgi geçmişten beri sizi tutsak eden bir prangadır... ZORLA! Ve biz "Sanıyorduk ki bu hikaye zıtlıkların, hayır bu hikaye zifirindi. Karanlık çoktan farkı açmıştı. "Bu roman inadın ve zıtlığın karanlığa esir olduğu bir sevginin sadece başlangıcıdır..

Başlama tarihi. 01.09.2024 Arkadaşını kurtarmak için polisle anlaşarak evlendi. Fakat arkadaşının peşinde Savaş Karakurt denilen mafya lideri vardı. Böylelikle Savaş Karakurt onun işlerine çomak sokan Defne Yıldız Aksoy`un da peşine düşmüş oldu. Polisle evli olduğu için güvende olduğunu sanan Defne büyük bir sürprizle karşılaşır. Ve hayatı tamamen değişir. Böylelikle o sürpriz onun hayatını inançlarını güvenini altüst eder... Geçmişinden kurtulmaya çalışarak yıllarca savaş veren Defne`nin karşısına yine geçmişi çıkarak onu zor duruma sokar. Ve böylelikle travmaları tetiklenir. Tüm cephelerde savaşmak zorunda kalan Defne Yıldız Aksoy son kez öğrendiği büyük bir gerçekle dünya başına yıkılır... Bu yolda ona destek olan ailesi zor bir süreçten geçer... Ve artık hiçbir şey eskisi gibi olmaz.

Başını tekrar eğdi ve beni bir kez daha öptü. Bu sefer daha kısa, ama daha yoğun bir öpücüktü. “Beni öldürmeyeceğine söz vermiştin…” dedim kısık bir sesle. Ne diyeceğimi bilmiyordum ve düşünebildiğim ilk şeyi söylemiştim. Ardından alnını benimkine yasladı, sesi fısıltı gibi çıktı. “Ama seni mahvedebilirim Lina… Öyle bir mahvederim ki, kendini benden istemeden kurtaramazsın.” dediğinde inanamaz gözlerle ona bakıyordum. “Sana zarar vermem Lina. Ama seni bırakmayı da düşünmüyorum.” Ayağı kalkmak için hamle yapacakken gözlerim ağırlaştı. Az önce hazdan dolayı bir iğne vurdu da ben bunu hissetmemiş miydim? Kesinlikle sorunun cevabı evetti çünkü tam olarak boynumda keskin bir sızı hissediyordum!

Ben Okyanus, büyük bir Yangın’dan çıkmayı başarmış ama Kül’e dönmüş bir İstihbarat Ajanı.   Karanlık ve fırtınalı bir Okyanus, Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya...   Okyanus, içine çektiği herşeyi hırçın dalgaları ile boğardı. Mahvolurdu ama kendini kaybetmezdi. Ben Okyanus’tum, öyleyse neden kendi kendimi boğuyordum?   Okyanus’un, yıllar boyunca kendini korumak için zorlukla inşa ettiği duvarları onu yeni bulan gerçek ailesi yıkmayı başarabilecek miydi?   Okyanus’ta boğulacak mıdır?   Yangın’da Kül’e mi dönüşecektir?   Yoksa komutanının orman gözlerinde kaybolacak mıdır?   Nefret ettiği gökyüzünü tekrar sevmeye başladığında her şeyin üstesinden gelmeyi öğrenebilecek miydi?   Peki ya, Kızıl ailesi? Aile sırları, Okyanus’un bilinmeyen geçmişi...   Alabora Timi ve Kızıl Timi neden birlikte görev almaya başladı? Çözülmesi gereken askeri bir sır vardı ama herşey de küçük bir kızda saklıydı... Okyanus mu? Kül mü? Yoksa her ihtimalde de Okyanus’un Kül`ü müydü? “Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya, Şanlıurfa. Emret, komutanım!”   “Yüzbaşı Deniz Akif Alabora, Şanlıurfa. Emret, komutanım!”

Bir yerde okumuştum: "Tepeden tırnağa yaralısın, sevmek senin neyine. " yazıyordu. Kalbime kazımak istedim bu cümleyi, çok dokunmuştu.

Varlığı sigarayı bıraktırdı. Yokluğu sigaraya başlattırdı...

Ailesi öldürüldüğünde Beril`in tek seçeneği ona yardım eden çeteye sığınmaktı. İntikam Beril için bu yolda ilerlemesini sağlayan duyguydu. Ama keşke iş sadece intikamda bitseydi.

bilim insanı olan Alin Yıldız bı deney yapar denyde 7 denek verdır ve denek 7 kendisi dir herkez hafızası silinir bi kişi sadece Alin`i hatırlar Emre Kara ve Aline aşık olduktan sonra özgürlüğü seçerek alin`i hafızasından siler ama geçmiş peşlerini bırakmaz kitapın türü gerilim ve romantik drama dır içinde küfür içere bilir

Hayat, benim için istediğim gibi yaşayamayacaksam neden yaşıyorum? diyeceğim bir yerdi. Hiç bir zaman kafamı yere eğip, özür dileyen yada pısrık kalan bir kız değildim. ve böyle gideceğinden emindim. ama hayat bana inat yaparcasına karşıma çıkmaması gereken birini çıkarmıştı. Kim olduğunu bilmiyordum. Ama isminin önüne gelen tehlikeli, ve mafya kelimeleri beni ondan kaçmam için yeterliydi. Kaçtım. Başım dik bir şekilde onu her gördüğümde ağzının payı verdim ama bizi birleştiren kaderdi. bu yüzden kaçmayı bıraktım. Artık ona hayatı cehennem edecektim...

Savaşmaktan korkmayan bir adam, peki neden aşktan bu kadar kokar? Aşk, en sert savaşlardan bile daha korkutucu olabilir mi? İnsan, sevdikçe kaybetmekten korkmaz mı?

Bazen yağmurlar sadece yağmak için değil, insanı yeniden doğurmak için iner gökten; yakıp yıkmak için değil temizleyip yeniden var etmek için iner.

"Aşk, ait olduğu yeri unutan bir Ayışığıydı." Mihrimah Umay KESKİN`in hayatı, babasının holding kulesinden bakınca görünen İstanbul kadar kusursuz ve soğuktu. O, yüksek sosyetenin altın kurallarını yaşayan, duygularını bir zırh gibi taşıyan Gündüz`dü. Alphan Toygar DEMİRTAŞ ise, şehrin kalabalık sokaklarında, alın teriyle ailesini ayakta tutmaya çalışan bir savaşçıydı. O, gururunu ve mücadelesini cebinde taşıyan, sıradanlığın içindeki parıltıydı; Gece`ydi. Bir trafik kazasıyla kesişen yolları, zorunlu bir ortaklığa dönüştü. Mihrimah, bu küstah ve dürüst adamı, ailesinin kirli sırlarını gizlemek için asistanı yaptı. Alphan ise, borçları yüzünden gururunu yutarak Mihrimah`ın gölgesine girmek zorunda kaldı. İki zıt dünyanın çarpışması, karşı konulmaz bir kimyayı doğurdu. Ancak bu yasak yakınlık, Mihrimah`ın babası Koray KESKİN`in karanlık geçmişinden gelen bir gölge tarafından tehdit ediliyordu. Ayışığı, Gündüz`e sızarken, kimin kimi yaktığı, kimin kimi kurtardığı belirsizdi. Ama tek bir gerçek vardı: Bu aşk, ya tüm duvarları yıkacak ya da her ikisini de yakıp küle çevirecekti. "O, Gündüz`ün en keskin kuralı; o, Gece`nin en asi gölgesiydi. İki zıt dünyanın çarpışması, yalnızca Ayışığı`nda mümkündü."

"Ne tuhaf değil mi?... İnsanoğlu kaderinden kaçtığını zannederken oysa kaderine koşarmış süveyda." ➖️ "Öldürdün beni Vera. Bir gecede bin defa öldürdün." Ölse canı bu denli yanmazdı adamın lâkin Vera canından öteydi. Şimdi nerede ne halde olduğunu bilmediği canı. Cânanı... ➖️ ➖️ ➖️ Ölümü bekleyen bir kadın. Kadını ölümün pençesinden almak isteyen bir adam. Ölüm kan ve silahların gölgesinde filizlenen umutsuz bir sevda. Ve can kırıklarıyla dolu bir hayat. Peki ya aşk, yaşamın tek gayesi miydi? Merhamet hayatın neresindeydi? Kader geçmişin düğümlerini birer birer çözdüğünde umutsuz bir aşktan geriye ne kalırdı? 🥀 🥀 🥀 ❗️Uyarı. Okuyacakların dikkatine! Kitabım kesinlikle ve kesinlikle belirli bir yaş üstü içerikler barındırmamaktadır! Ancak bazı kısımlarında şiddet unsurlarına yer verilmiştir.❗️

Minel 17 yaşında kendine aşık,cıvıl cıvıl,neşeli bir kızdır ama birden gelen mesajla ailesinin gerçek olmadığını öğrenir

Yanlışlıkla zaman da yolculuk yapıp geçmişe gelen arkadaş grubu ve orada tanıştıkları yeni arkadaşları

⏳Eczacı Hâle aylar süren baş ağrısı için tomografi çektirir.. ⏳Ama o tomografi cihazı değil zaman makinesidir.. ⏳Gözlerini açtığında kendisini Osmanlı sarayında şifacı olarak bulur..

Ortak ve bir o kadar uzak bir geçmiş... İki ayrı dünyanın aynı evrende birleştiği hayatta, zoraki bir birlikteliğin eşiğindeki iki genç, geçmişin izlerini yavaşça ortaya sererken kendileri de pek kolay olmayan bir imtihanın başlangıcındalardır. 054***: Kimsin Siz: Asıl sen kimsin? Klavyede gezinen parmakları oldukça temkinliydi. Siz: Mesaj atan sizsiniz farkındaysanız 054***: Rehberimde kayıtlısın Siz: Neden? 054***: Kim olduğunu söylersen bilebilirim belki Siz: Tanımadığım bir numaraya ne diye bilgilerimi paylaşayım? *Engellediniz* Kitabın tüm hakları saklıdır© Çalınması durumunda gerekli işlemler ivedilikle yapılacaktır.

"Adını ben koydum, çünkü kader bile susmayı seçti. Okulun ilk gününden başlayan bu macera, doğum gününe dayanır mıydı?peki,bu yolculukta yanıma beş kişiyi alır mıydım, bu yolu seçer miydim bilinmez... Ama benim tek seçeneğim buydu. Belki de ben seçmiştim bu kitabı. Adını ben koydum ama sonunu sen yazdın."

Su soğuktu. Elimi uzattığımda beni üşüten sonrasında sıcaklığına alıştıran basit bir sıvıydı. İçimdeki alev büyüdü. İlk başta ellerimin arasından kayıp giden küçük kar tanelerini andıran kıvılcımlar zamanla büyük bir kar topu hâlini aldı. Yıllanmış ağaçtan sararmış bir yaprak süzülerek yere düştü. Üzerine basılan sayısız ayaklar sayesinde binlerce kez parçalara ayrıldı. Ateş yaktı. Su boğdu. İnce parmaklarımın arasından süzülen kan damlaları zemine parlak bir sıvı damlattı. Gözlerim kapanmadan önce onun gözlerini gördüm. Elini yüzüme uzatıp titreyen parmaklarıyla yanağıma dokundu ama ona cevap veremedim. Hissettiğim son şey saçlarımı öpen sıcak dudakları oldu. " Üzgünüm " dedi kısık çıkan sesiyle. " Beni affedebilecek misin? "

Sırlar saygılıdır acın büyükse, saracağız elbet yaranı yarın kefene. Kendini bildi bileli yanında olan iki kızla geleceklerini dikkatle inşa eden Nim, 17. yaş günü için arkadaşlarıyla küçük bir Avrupa turuna çıkar. Onlar için özel olan şey, ailelerinin yanlarında olmadan tek başlarına “başarısızlığın” zikredilmediği huzurlu bir tatil geçirmekti. Öyle de oldu. Hepsinin arzusu birlikte anılarına anı katmaktı. Yine onların istediği oldu. Lakin bir şeyleri eksik istediler. O gün üç kızdan ikisinin kaderi son buldu, geriye kalanınki de baştan yazıldı. Artık geleceğine inanmayan, sevgiye ve sevilmeye ihtiyacı kalmayan Nim, yaşadığı travmayı atlatmak için herkesten uzaklaştı. Ailesinin bile adını daha önce hiç duymadığı bir şehre taşındı. Yeni okula son senesini bitirmek için girdi. Kendi başına yaşıyordu. Evi zihni gibi sessiz ve karanlıktı. Hayatına giren insanlar çıkanları arattı. Nim nefes alamadı, sevgisizlikle üşüdü. Aynı uçaktan bilet almalarına rağmen başka bir uçakta uyanan Nim, sizce yeni bir hayat kazandı mı yoksa kaybetti mi? Peki çoğunluğu zengin çocukları olan o uçağın, rotada bile olmayan dağa çarpması suikast mıydı? Belki de pilotun kazasıydı. Sırlar saygılıdır acın büyükse, saracağız elbet yaranı yarın kefene.

"Geçmişin kanı geleceği kirletir " Lüks ve ihtişamın ardında saklanan karanlık sırlar, aşk ve ihanetin harmanladığı bir oyun

|Üç yıl önce boşanan Ceren ve Aras, 6 yaşındaki kızları Ada’nın hastalığıyla yeniden bir araya gelir. Ada, en zor günlerinde anne ve babasının yan yana olmasını ister; onlar da geçmişin gölgesine rağmen birbirlerine katlanarak aynı evi paylaşır. Geçmişe dair unutulmuş anılar, yılların ardında kalan duyguları sinsice yeniden alevlendirir ve saklı kalan yaralarını yeniden ortaya çıkarır.|

Geri döndügü mahallede kapısını ilk açan yıllardır görmediği abisinin en yakın arkadaşıdır.Tanıdık bir tebessüm,geçmişten gelen güvenli bir sıcaklık taşır.Tanıdık bir yüzle başlayan sade ve içten bir hikaye.

İkisi bir araya geldiğinde, geçmişin karanlık sırları, aşk ve kaybın ölümsüz etkisiyle gün yüzüne çıkacak, yıllar süren bir arayış nihayet sonuca ulaşacaktı. Zamanın, aşkın ve ölümün birleştiği bu gizemli yolculukta, Gülşah ve Kürşad’ın hayatları birbirine dokunacak, ancak geçmişin ağır yükü onları sonsuz bir döngüye hapsedecekti. Geçmişten günümüze uzanan bir aşk hikayesi... Gülşah ve Kürşad`ın hikayesi... Tüm hikaye bir kurgudan ibarettir.

"Bembeyaz bir odaya kapattı beni... Suçum neydi bilmeden, cezamı içime gömdüm. Duvarlar sessizdi, babam gibi. Ben o gün çocukluğumu içeride bıraktım."