Bana okulda 1 saatin 60 dakika olduğunu öğrettiler. 1 dakikanın da 60 saniye olduğunu. Ama sensiz bir dakikanın sonsuza dek sürdüğünü öğretmediler. Kitap şöyle sonlandı; Tam pes etmek üzere olduğum bir gecede kafamın içinde verdiğim savaşı zorda olsa kazandı. O gecenin sabahına ben çıktım ama içimdeki kimseyi sağ bırakmadım... İYİ OKUMALAR DİLERİİİZ... Kitabı seveceğinize %99,99999 eminim. 1 bölüm okuyup kaçmayın ha 😁

"Sevdim demedim,çünkü bazı şeyler dile geldiğinde eksilir."

Kimi zaman bir pencere aralığı kadar yakındır aşk. Ve bazen, en tanıdık sokakta, en bilinmeyen duygular saklıdır. Kendi hâlinde bir mahallede, herkesin birbirini uzaktan tanıdığı, selamlaştığı o sıcak düzenin içinde iki kalp yavaşça birbirine yaklaşır. Ne büyük cümleler kurulur ne de büyük hatalar yapılır. Sadece bakışlar değişir, zaman yavaşlar ve içten bir hikâye başlar. Bu kitap, küçük adımlarla büyüyen, kalbe dokunan bir aşkı anlatıyor. Sessiz, sade ama güçlü. Tıpkı gerçek hayat gibi. Aynı sokakta büyüyüp birbirine yıllarca sadece "merhaba" diyen iki kalbin, bir akşam ezanı sonrası yolları kesişti. "Her tabelanın adı onu hatırlatıyordu. Ne zaman hatıralarımın yerine gerçeği gelecekti?"

✨İlk Kitabım✨ Başak daha küçük yaşta annesini ve daha doğmamış kardeşini trafik kazasında kaybetmiştir. En zor zamanlarında hem kuzeni hemde en yakın arkadaşı Selma yanında olmuştu. Selma ile birlikte babasından gizli hazırlandığı sınavı kazanıp en büyük hayali olan doktorluğa adım atmıştır. Bu hayaline giden yolda deniz gözlü Soral ile tanışacaktır. Peki bu ikili onları ayırmaya çalışan onca engele ve geçmişe karşı durabilecek midir? Peki sen aşkın en mavi haliyle tanışmaya var mısın? “Onun gözlerine bakmak engin bir denize bakmak gibiydi.”

"Korkma kırık bir kalpten, devam etmesi için kırılması gerekiyorsa bırak kırılsın." Sevgiyle büyütülmüş, huzurlu bir yaşamın içinde eksik bir parça gibi duruyordu kendi geçmişi. Ailesinin şefkatine rağmen, kalbinin derinlerinde her zaman cevap bekleyen bir soru vardı: Gerçek ailem kim? Sorunun peşine düşen Nazlı, bulduğu ailesinin hayatına yabancı biri gibi adım atacaktı. Sevgi, aidiyet, kan bağı ve sırlar arasında sıkışan bu genç kızın hikâyesi; benim hikayemdi. Hoş geldiniz!

Hiç bilmediğiniz bir yerde, tanımadığınız varlıkların arasında bir şeytana bağlı olduğunuzu öğrenseniz, ne yapardınız? Üstelik tüm varlıkların soyu sizin elinizde olsa... Asıl soru, siz hiç bir şeytana sonunu bile bile aşık oldunuz mu? Onun ateşinde kül olacağınızı bildiğiniz halde... (KİTAP YASAL OLARAK KORUMA ALTINDADIR. KURGUSUNUN KOPYALANMASI VEYA ÇALINMASI YASAKTIR.) (Wattpadte bir milyon okunmayı aşmış, düzenlenmiş bölümleriyle buraya tekrar yüklenmiştir.)

0 53*:Şşt yakışıklı naber 0 53*:Hayatının geri kalanını benimle geçirmeye ne dersin??? 😏 0 53*:Benim kocam olarak 🙃 "Yazdım" "Sonunda dediğimi yaptın" "Öyle deme ya şu anda kalbim nasıl atıyo bilemezsin" Arkadaşım Oya `nın ısrarları üzerine abimin arkadaşı olan Arel`e yazmıştım. ----- Abimin en yakın arkadaşına aşık olursam ne olurdu... Çıtır bir kitaptır aynı sizin gibi 😘 Küfür içerir!!!

0566... : Kedin, kedimi sıkıştırmış. Meyra: Ne? 0566... : Kedin diyorum, kedimi tekte düşürmüş. 0566... : Köşeye sıkıştırmış. 0566... : Namusuna göz dikmiş yani. . . . . 01.02.2025

Hayır, aşk iyilik oyununa benzemiyordu. Aşk iyilik oyununu ta kendisiydi. Benimki öyleydi.

İki eski sevgili, ayrıldıktan sonra ilk kez; üstelik terk eden tarafın yeniden birleşmek istemesi ile konuşmaya başlamışlardır. Biraz mizah, birazdan çok kötü espri. Hera ve Can`ın hikayesine hoş geldiniz... @Heramera: İflah olmazsın sen. @Heramera: Ulan evimin kapısına gelip beni terk ettiğin taksinin fişini bırakmak ruh hastalığının kaçıncı seviyesi? @Cantoker: Hera, Hera, Hera. @Cantoker: O fişi bıraktım çünkü @Cantoker: İt gibi pişman olduğumu anladığında alnıma çarpman kolay olsun istedim. @Cantoker: Kızın yerine kendimize trip atıyoruz aldığımız tepkiye bak.

&Arkadaşıyla kafasını dağıtmak için çıktığı Bar`da hayatımın hatasını yaparak, pişmanlık içinde geri döner, bulamadı işi de bulmuştur...& #kitap benimdir herhangi bir kopyalama çalma gibi durumda adli işlem başlatılacaktır#

Lara Ferzan, lise son sınıf öğrencisi olarak hayatının en zor dönemini geçirmektedir. Aşk, arkadaşlık ve kendi kimliğiyle mücadele ederken, hayatında hiç beklemediği bir değişiklik olur: Alpaslan Kıraç. Babasının ısrarlarıyla İstanbul`a alışmaya çalışan Lara, Alpaslan Kıraç ile tanıştıktan sonra her şey değişir. Başlangıçta birbirlerinden nefret eden ikili zoraki bir anlaşmayla sahte bir ilişki kurarlar. Alpaslan, karanlık geçmişi ve soğuk tavırlarıyla Lara’yı daha da sinirlendirirken, Lara da Alpaslan’ın içindeki gizemi çözmeye çalışırken kendi sırlarıyla yüzleşir. İkisi de birbirine tahammül edemezken, zamanla bu sahte ilişki gerçek duygulara dönüşmeye başlar. Lara’nın güçlü duruşu ve gizli dünyası, Alpaslan’ın karanlık sırlarıyla birleşirken, ikisi de birbirlerinin hayatlarına dokunur ve hayatta karşılaştıkları en büyük sınavı geçmek zorunda kalırlar. 11 Serisi şimdilik bir üçlemedir. Ateş, Kül ve Virane olmak üzere üç kısımdan oluşur. Kısımların hepsi bu kitapta toplanacaktır. İyi okumalar! Başlangıç Tarihi: 18.03.2021 (Kitabın tüm hakları şahsıma aittir. Herhangi bir yerde paylaşılamaz ya kopyalanamaz.)

Edebiyat dersinin sonlarına doğru titreyen telefonum beni rahatsız etmeye başlamıştı. Nihayet öğretmenimiz bizi bıraktığında sınıftan çıkar çıkmaz telefona sarıldım hemen. 0535*******: Sesli bir mesajınız var. Sesi açmadan hızla sınıfa girip yakın arkadaşlarımın yanına doğru yaklaştım. Dördü birden oturmuş bir şeyler konuşuyorlardı. Telefonumu önlerine koyup yakınmaya başladım. "Ben ne yapacağım? Bu ne oğlum? Kafayı yersin heee!"

katilim olur musun yeniden yaşamaya inat?

Almira Ertekin ve Miran Samyeli`nin hikayesi. . Almira ortaklarının oğlundan kaçarken ormanda bir kulubeye girer ve elinde silahlı üç adam ile karşılaşır. Ama işin en kötüsü Almira iki ay önce şehit olan eşinden hamiledir ve düşük tehlikesi vardı. . Miran ise ihanet eden adamına ders vermek isterken içeriye giren kızla gözlerini ondan alamamıştır. Ama işin en kötüsü kızın hamile olduğunu bilmiyordur. . Ufak bir kesit👇🏼 İlerdeki kulube dikkatimi çekerken inşallah biri vardır umuduyla koştum. Nefes nefese içeri dalarken bana silah doğrultan adam ile ikimizde şaşkınca birbirimize bakıyorduk. Hemen silahını indirip yanındakilerede indirmesi için işaret yaparken sandalyede bağlı adam dikkatimi çekmişti. Ne oluyodu burda? Adamlar sandalyedeki adama bakarak bize arkalarını dönerken karşımdaki adam bir adım yaklaşıyordu ki korkuyla geriledim. Elini sakin olmam için öne doğru tutarken yağmurdan kaçarken doluya tutulmuştum. . Not: Kitapta sürekli bir şiddet asla olamaz girişte vardır ve akışı ilerletmek içindir. Kadına kalkan elleriniz yansın! . Bir diğer not: Beş hikayemden yenisidir ve diğerlerinde beklerim🫶🏼 . Kapak, kitap ismi ve karakterler bana aittir! Zaten kapaktada pek bir şey yok pinteresten iki resim hop yan yana koy yallah😅 Çokta umrumda değil yani🤷🏼 . Hadi iyi okumalar çiçeğimmmm🌸

‘Uzaktan sevmek alnımıza yazılmış bir yazı.’ Okuduğum bir sözün hayatımı anlatacağını nereden bilebilirdim ki?

Babaları askerlik arkadaşı olan, çocukluklarını birlikte geçirmiş Betül ve Samet... Samet talihsiz bir kazayla babasını toprağa verip eski neşesini yitirdiğinde Betül`ün desteğiyle ayakta kalır. Ortaokul ve lise yıllarını aynı sınıflarda tamamlayan ikili, zaman ilerledikçe bağlarını yavaş yavaş koparmaya başlar. Bu durumdan oldukça hoşnutsuz olan Betül bir gün Samet`in karşısına geçip bunu yüzüne vurur. Samet`se artık çocuk olmadıklarını, görüşmelerinin dini açıdan uygun olmadığını söyler. Bazı gerçeklerin farkına varan Betül de kendini ondan uzak tutmaya başlar. Üniversiteye geçip ikisi de serpilip büyüdüğü vakitse, artık Samet için zor zamanlar başlamıştır. Bir yandan okulu, bir yandan çalışması gereken bir işi varken gönlünün sesine bir müddet daha kulak veremeyecektir.

Tesadüfen tanıdığı ve ona yardımcı olan avukatın, hayatının tam merkezine oturacağını nerden bilebilirdi Delfin. --------------------------- "Avukatın var mı? Avukat olmadan mahkemeye çıkamazsın" Gözlerimi devirdim tekrardan. "Hayır yok" Bir iki dakikalık sessizliğin ardından ağzını bir iki kere açıp kapayınca bıkkınca nefesimi dışarı üfledim. "Hadi hadi çıkar ağzındaki baklayı" "Aslında senin avukatın olabilirim istersen

"Accidit in puncto quod non contingit in anno.” (Bir yılda olmayan, bir anda olur) Gerçekten öyle miydi? Balkonumda otururken karşımdaki karargâha bakıyordum. Önünde duran dört tankı gördüğümde sırtımı dikleştirip merakla onları izlemeye başladım. Hepsi tek tek indiğinde, ip gibi dizilmişlerdi. Albay olduğunu tahmin ettiğim kişi önce herkesi inceledi ve sert, itiraz istenmeyen tonla "Yüzbaşı Bintuğ Liva." diye seslendi. Bu isim, tüm orduyu sırtlayacak kadar güçlü, kuvvetliydi. Onunla karşılaşabilecek miydik? "Bir gün seninle ikinci kez karşılaşacağız, işte o zaman doğru olanı yapacağız."

"Her şeyini yağmurda kaybetmiş bir adama yağmuru sevdirmek gibidir hayat. Bir hayale tutnur insan. Oysa yarayı saranda aynı kişidir, yarayı açanda." Kara&Mavi ∞ 1. Sıfırıncı ders +18 2. Son şans +18

Gözümden düşen göz yaşımı eliyle tuttu ve parmağından aşağı akmasını izledi, bu yaptığı tuhafıma gitse`de aldırmadım ve yeniden önüme döndüm. "Larmes." Dediği ile ona döndüm ve anlamsızca bir bakış attım suratına. Ne demek istiyordu ki? Bakışlarımı görünce hala havada tuttuğu parmağını gösterdi ve tekrar konuştu. "Göz yaşları..."

"Bu evliliğin senin için de benim için de cehennem olacağını biliyordum başkalarına cehennem olma diye kabul ettim."

"Şakağından öptüğümden beri çok dincim." Gülümsedim büyükçe. "O günden sonra kurşun yedin, hatırlatırım." "Buna rağmen çok dincim." dedi Yavuz. "Pozitif enerji mi verdim?" diye sordum. "Vallahi yaptın bir şeyler." diyen Yavuz bu kez izin almadan yaklaştı şakağıma. Önce ellerimi kavradı. Gülümsedi. Gülümsemesiyle öptü şakağımdan. Geri çekilmek istemedi... "Yavuz?" dedim büyük bir endiş hâlinde. "Bir gören olacak." "Olsun." dedi Yavuz azıcık geri çekilip. "Olmasın." dedim net bir dille. Dinlemedi Yavuz. Bir kez daha yaklaştı şakağıma. Bir öpücük daha bıraktı. Öpücüğü o kadar masumdu ki... Tıpkı yeni açmış bir çiçeğin yaprağına düşen ilk sabah çiyi gibiydi. Hafif, neredeyse hissedilmez. Ama aynı zamanda, o çiçeğin özünü barındırıyordu. İşte o masumiyetin ardında, bir volkanın derinlerindeki lav gibi, sabırla bekleyen bir arzu da vardı. Dudakları şakağıma değdiğinde yayılan sıcaklık, tenimi yakıp kavurmasa da, ruhumu derinden titretiyordu. Gözlerini kapattığını hissettim. Kirpiklerinin hafifçe şakağıma dokunuşu, fısıltıyla söylenen bir sır gibiydi. O an, zaman durdu. Etrafımızdaki tüm sesler kayboldu. Ne kuş sesi ne dışarıdaki hastaların sesi... Sadece onun nefesinin sıcaklığı ve dudaklarının tenime bıraktığı o tarifsiz his vardı. İçimde yeşeren karmaşık duygularla, ne yapacağımı bilemez bir halde kaldım. Kalbim, bu beklenmedik yakınlığın etkisiyle hızlanırken, zihnimde bin bir soru yankılanıyordu. "Nazelif?" dedi Yavuz sol şakağıma öpücük bırakıp. "Çok güzelsin." "Yavuz?" dedim kısık çıkan sesimle. Sağ şakağımdan öptü Yavuz. "Çok özelsin." . . Asker & Doktor"

Kitaptaki bütün haklar saklıdır izinsiz olarak alınamaz başka platformlarda yayınlanamaz

Başak Ertunç mezun yks öğrencisidir. Tarihi çok kötüdür bir gün tarih hocasına soru yazmak için sınıf grubundan tarih hocasının numarası yerine sınıf arkadaşına yazar. Bu onların hikayesinin başlangıcıdır. Ahmet Kayaalp, Başağı ilk gördüğü andan beri beğenmiştir ancak hem kendinin aklını hemde başağın aklını karıştırmamak için susmuştur. Onlar susmuştu ancak kader susmazdı onun olayları erteleme huyu yoktur. Onların gerek komik gerek kalp kırıklarıyla döşenmiş yolunda yürümeye var mısınız?