"Ne tuhaf değil mi?... İnsanoğlu kaderinden kaçtığını zannederken oysa kaderine koşarmış süveyda." ➖️ "Öldürdün beni Vera. Bir gecede bin defa öldürdün." Ölse canı bu denli yanmazdı adamın lâkin Vera canından öteydi. Şimdi nerede ne halde olduğunu bilmediği canı. Cânanı... ➖️ ➖️ ➖️ Ölümü bekleyen bir kadın. Kadını ölümün pençesinden almak isteyen bir adam. Ölüm kan ve silahların gölgesinde filizlenen umutsuz bir sevda. Ve can kırıklarıyla dolu bir hayat. Peki ya aşk, yaşamın tek gayesi miydi? Merhamet hayatın neresindeydi? Kader geçmişin düğümlerini birer birer çözdüğünde umutsuz bir aşktan geriye ne kalırdı? 🥀 🥀 🥀 ❗️Uyarı. Okuyacakların dikkatine! Kitabım kesinlikle ve kesinlikle belirli bir yaş üstü içerikler barındırmamaktadır! Ancak bazı kısımlarında şiddet unsurlarına yer verilmiştir.❗️

Noksanın anlamı "EKSİKTİR!" Efnan`ın hayatı, hep yarım yamalak, noksan geçmişti. Gencecik bir kızdı, aklı hep çocukluğunda kalmıştı. Gerçi, yaşamak nedir bilmemiş, hayatın en büyük darbelerini, ailesinin "EKSİK" adı altında her defasında yüzüne vurulması ile yaşamış bir candan ibaretti. Onun adı NOKSAN`dı. Lakin yenilgilerinin hayatına dahil ettiği gerçekleri de vardı. `Geçmişin İzi!" Geçmişte yaşattığı gerçeği gün yüzüne çıkarmak isterken, EKSİK`le yolları kesişmişti. Onunla hiç ummadığı bir yolda karşılaşmış ve beraber yolculuk etmeye başlamışlardı. Bir kurşun, onaları birbirine bağlamıştı. Getirdiği gerçekler insanların yalanlarına tabi tutulmuştu. Adım Efnan. Anlamı; Cennette ki güzel gözlü kız demek. Kaderin bana yaşattığı şey... `NOKSANLIK!" Ardımı hiç bırakmamıştı... `Efnan Keleş `Berzan ŞahinKara @Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veyahut kopyalama işleminde. Yasal işleme başvurulacaktır.

"Beni öldüren kurşun değildi; mayın tarlasında bırakan adımlardı." Yağız, genç yaşında annesizliğin açtığı boşlukla büyümüş, idealleri dışında hayata tutunacak çok az şeyi olan bir matematik öğretmenidir. Çanakkalede ki sıradan ve sessiz yaşamı, ilk atamasının Diyarbakır’ın Ergani ilçesine çıkmasıyla değişir. Tek düşüncesi derslere girip çıkmak, kimseyle bağ kurmadan görev süresini tamamlayıp gitmektir. Ta ki sınıfın arka sırasındaki, gözlerinde yılların yükünü taşıyan o sessiz kıza; Nazlı’ya denk gelene kadar. Sürgün edilmiş bir ailenin kızı, babasının günahıyla damgalanmış bir hayatın taşıyıcısı. Geleceği ile idam fermanı arasında ince bir çizgide yürüyen genç bir kadın.. Farklı kültürlerden ve dünyalardan gelen bu iki insan, birbirlerinden uzak durmaya çalıştıkça daha da yaklaşırlar. İkisi de sessizdir, yaralıdır, hislerini söyleyemez. Öğretmen–öğrenci çizgisi, törelerin duvarı ve gerçeklerin soğukluğu aralarında bir mayın tarlası kurar. Anlatılmayan cümleler, tutulmayan bakışlar, bastırılan hisler… İki yıl boyunca ikisi de kendinden kaçarken, birbirlerinden kaçamazlar. Tarihi gecenin ardından gelen bir itiraf, bir söz, bir umut…Ve ardından bir terk ediş. Yağız günün birinde geri döndüğünde, hayat çoktan kararını vermiştir. Nazlı yoktur. Diyarbakır’ın sokaklarında ise tek bir cümle dolaşır. “Mehmet, kız kardeşini öldürdü.” Yağız, bu sözle yıkılır. Bir mezarın başında adını fısıldar. Bir gurur, bir töre, bir yanlış karar yüzünden sevdiği kızı kaybettiğini düşünür. Ama gerçek… Gerçek bambaşkadır. Mezarlıkta saklanan bir nefes, yıllardır aranan bir yüz, birdenbire açılan eski bir kapı…Hepsi tek bir anda Yağız’ın yüzüne çarpar. Bu hikaye, sadece bir öğretmen ve bir öğrencinin değil; sessizliğe mahkûm edilmiş bir coğrafyanın, hayalleri susturulmuş bir kız çocuğunun ve vicdanıyla çatışan bir adamın hikayesidir. Her doğru bir tehdit, her kelime bir patlayıcıdır. Ve bazen, insanın kalbiyle aklı arasında kalan adımlar, en ağır bedeli ödetir.

Eyşan ile Mahir... bir bilinmezliğin buluşması. yara iken derman olmak, kara iken ak...

İnsanların hatası yüzünden ödenen bir bedel olabilir miydi insan? ... "Sen benim için bedel değil şükür sebemimsin." Adam bunları dışından söylemeyi isterdi. ...

“Her karanlık bir zamanlar aydınlıktı. Oysa her aydınlık da karanlığa dönüşmeye mahkûmdu.” . Psikoloji öğrencisi Alara Yıldırım, gözlerini hiç tanımadığı bir evde açtığında artık hiçbir şey eskisi gibi değildir. Kendini, ailesinin geçmişte yaptığı hataların bedelini ödemek zorunda kaldığı karanlık bir dünyanın ortasında bulur. O an, Alara’nın hayatı ikiye ayrılır: Bir yanda ailesinin hayatı, diğer yanda kendi özgürlüğü ve kalbinde hâlâ yer eden Mert... Zorla adım attığı bu tehlikeli dünyanın içinde Alara, hem hayatta kalmak hem de kim olduğunu yeniden keşfetmek zorundadır. Korku, aşk, fedakârlık ve çaresizlik arasında sıkışan Alara ya tanımadığı bir yabancı olan Taylan Karasoy ile evlenecektir ya da ailesinin hayatını riske atacaktır. Her ailenin bedelini biri öderdi ama Alara, bu bedeli ödemeye hazır mıydı?

Evlilikte keramet var, Allah şifasını verir dediler, Allah`ın hakkı üçtür yaşarsın dediler. Yaşarken öldüm de uyandım ben. Wattpad`te 11,7Bin okunması ile Burada.

Sevdiğine güvenip yarı yolda kalan Roni... Ölen eşinden sonra oğluyla yalnız kalan Zagros.. Roni Hesna Zerxan ❣️ Zagros Berxwedan

Mardin midyatın sahibi zengin genç ağası sert acımasız bir piskopat ve tüm kızların hayali olan yakışıklılığa sahip Aziz Şahmaran naif zarif güzelliğe sahip bütün herkesi kapıya görücü diken sert bir duruşa ve kararlılığa sahip Avjin Gümüş

KIZIL ŞEYTAN (BERDEL) Kitabımızın ikincisidir bir birileriyle hiç bir bağlantıları yoktur! Ayrı ayrı okuyabilirsiniz... Hiç beklemediğiniz bir anda kendinizi bir evliliğin içinde bulursanız? Hele ki engelliyseniz... Başlangıç tarihi; 23.08.2025

Kalbi patlayacak gibiydi sarılmak istiyordu sanki bir kere sarılsa o buz dagı eriyecekti o koca gözlerinde çocukluğu gençliği saklıydı Kendisine ne kadar zor söylesede bu hayatta nefes aldığı tek yer onun yanı onun gözleriydi kafasında sadece bi düşünce vardı onu yanında tutmak zorundaydı eger bu hayata veda edecekse o olmak zorundaydı kafasında bu düşüncelerle boguşurken onun sesiyle irkildi … Mihran daha ne kadar böyle sessiz kalacaksın Mihran derin bi nefes aldı ve o güçlü ve sert duruşuyla … 1 hafta süren var Yusuf iyi düşün benimle evlenmek zorundasın ve benim senden bi çocugum olacak sadece bu şartla babanı kurtarabilirsin ve sevdiğin kadını kararını ver Yusuf’un gözleri öfkeyle doldu ve mihrana doğru bi adım attı Mihran Yusuf’un nefesini hissedebiliyordu … Mihran Altınzade seninle evlenmek benim için ölmek demek ama şunu bil ben ölürsem senide peşimde götürürüm Mihran hafif bir tebessümle Yusuf’a baktı ve …Olur seninle ölmekte bana uyar…

Alaya alarak konuştu. "Ben onlar için ödenen bir bedelden fazlası değilim.Sende çok takma." İçim sızladı.O benim için ödenen bir bedelden çok daha fazlasıydı.

Esra`nın tüm hayatı, 15 yaşında annesini kaybettikten sonra başlamıştı. Yıllar boyunca okulunu dahi bırakıp tamamen, annesinden sonra hayata küsen kumarbaz, içkici babasının borçlarını ödemeye adamıştı kendisini. Amacı, yıllarca onu yeniden hayata döndürmek, ve eski babasını ortaya çıkarmak olmuş ve bunun için savaşıp durmuştu. Derken babası bir gün eve, eli kanlı bir kâtil olarak gelmişti. Öldürdüğü kişi ise, tehlikeli bir adamın erkek kardeşiydi...

gerçek aile kurgusu Ben Arjin Armina Koray, babasının yetimhaneye bıraktığı annesinde hiç sevmediği o kızdım. Ailesi olmasına rağmen kimsesiz olan o çocuk... **** Bayılma dan bir kaç dakika önce karşımdaki adama baktım ve "kimsin sen"dedim. Adam sadece gözlerime baktı ve "sonunda buldum seni" dedi. Ve bayılma`dan önce gördüğüm son şey ela rengi gözleriydi *** #Not: bu benim yazdığım ilk kitap olucak eğer yazım hatası olursa şimdiden üzgünüm. Hepinize iyi okumalar diliyorum ☺️☺️

Suçun gölgesinde kurulan dostluklar, ihanetle sınanan aşklar ve kül olmuş hayatlardan yükselen birer taç… Alper “Çakal”, Bora “Çelik” ve Vural “Gölge”... Yasadışı ticaretin içinde var olmayı seçmiş, kendi adaletlerini kendi kurallarıyla yazan üç adam. Ama geçmişleri ve sırları, sadece düşmanlarını değil, kalplerini de hedef alıyor. Alara ve Bora’nın tutkulu ama yıkıcı aşkı, bir fotoğrafla darmadağın olurken; sahnede görünmeyen oyuncular yeni planlarını devreye sokuyor. Karanlık sokaklar, kirli eller ve suskun intikamların hüküm sürdüğü bu dünyada, herkesin canı yanacak. Taç giymek isteyen, önce kül olmayı göze almalı.

Beyaz ona acıyan, küçümseyici bakışları umursamadan, dudakarını aralayıp titrek ve ciliz bir sesle, "Söyle..." demişti babasına. Keskin bakışlarının hedefi olduğundaysa acı bir şekilde tebessüm etti. Bunu yapmak bile canını çok yakmıştı. Aciz biri gibi duramamaya çalışsa da içinde birbirine karışmış olan duygularla bu hiç mümkün olmamıştı. Ejder`in bakışlarının hedefi olmasıyla sol gözünden bir damla gözyaşı aktı. Sesi duyulmayacak kadar kısık çıkmıştı. Ama içinde barındırdığı duygular tüm odayı doldurucak büyüklükteydi. Tüm bakışlar üzerindeydi, onlara bakmadan tek bir kişiye bakmaya devam ederek konuştu. "Cevabını söyle" diye söyledi kirılgan bir sesle. Ne diyeceğini biliyordu ama yine de duymak istiyordu. Alışıktı hayal kırıklıklarına. Ama babasının bilmediği bir şey vardı. Ölmek baylmak gibi kısa vâdeli değildi! Ejder gözlerini sertçe kapattığında gözünden bir damla yaş firar etti. Maskenin altında görünmeyen o bir damla boynuna doğru yol çizdi. Fısıldar gibi, "Öldürün" dediği anda duyduğu çarpmanın tok sesiyle ekranı hemen kapattı. O kadar cesur bir değildi ki, bu manzaraya bakabilsin. Beyaz bacaklarının onu taşıyamaması sonucu sertçe yere çarpar. Hüngür hüngür ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Gözleri sızladı. Gözyaşları derisini yakarak yanağında uzun bir yol çizdi. Ama o tek bir ses bile çıkarmıyordu. O anda hissettiği burukluk ona ölüm duygusundan da ağır bir duyguyu tatdırmıştı. Arkasında bir enkaz brrakıp gitmişti Ejder. Yıkılmaz sanılan o binayı yıkıpda geçmişti...

Onun bir gülüşü, yıllardır öğrendiğim tüm emirleri unutturdu bana. Savaşı biliyordum, kaybetmeyi de… Ama ilk kez kalbim teslim oldu, hem de düşmana değil — bir kadına. Bu aşk, cephane kadar tehlikeli. Ve ben namlunun ucundayım. ***** Savaş alanındaki kurşunlardan hiçbir an korkmamıştım ama onun bir ‘git’ deyişinde darmadağın oldum. Üniformamı çıkarabiliyordum ama kalbimden onu üniforma gibi çıkaramıyordum. Kalbimden albayın kızını sökemiyordum.

Ateş kaya: Canım dediğim canımı aldı,yar bildiğim yara açtı ASme Sahra Şah: Coğrafya kaderdir denilirdi ama ben ailemin işlediği günahların kehanetiyle cezalandırıldım Aşkım uğruna bir zalime direnişimdir... Bahoz Peyman :Varsın en zalimi ben olayım ama Aşk zehirse içmeyede zalim olmayada varım... Not:Gerçek hayat hikâyeleri

kendi yaramı sarmasını öğrenmiştim zaten. kimseye ihtiyacım yoktu. kendi kendime yeterdim. ilk yaram değildi ve biliyordum ki son da olmayacaktı. Deniz`dim ben. sadece Deniz. yetim, öksüz Deniz. kimsesi olmayan Deniz idim. soy adım bile benim değildi. ölmeyi bile becerememiş beceriksiz Deniz`dim. keşke ölseydim, keşke yok olsaydım...🥀🥹

"Bizim evlenmenin tek nedeni kan davasının bitmesidir. Madem benle evlendin... O zaman oğluma anne olacaksın!" Dedi, Ardından konakta ki herkesi şaşkına çeviren cümleler çıktı dudaklarını arasından, "ve benimde sevdiğim kadın." Cümleler dudaklarını arasından çıktıktan sonra kimseye bakmadan dudaklarında oluşan güzel gülüşü ile konağı terk etti. Ben ise arkasında öylece kaldım. O zaman anladım, kimsesiz bir çocuğa anne, sevmeyi bilmeyen birinin sevgiyi öğretecektim. Ve bende onu sevecektim. ____________________ Leyla kondurmaz. Kimsesiz büyüyen anne sevgiye muhtaç olan bir kızdı. Yılardır acı çekerek büyümüş ve bu acılar sayesinde güçlenmişti. Güney Kandemir ise Leyla gibi kimsesiz büyüyen ve anne sevgisine muhtaç bir çocuktu. Kondurmaz ailesi ve Kandemir ailesi 20 yıldır bitmeyen kan davası yüzünden bir çok ailenin canı yanmış bir çok çocuk babasız büyümüştü. kondurmaz ailesi bu davanın bitmesi için kızları Leyla`yı berdel olarak Mardin`in hükümdarı diyerek bilinen Devran ile evlendirmeleri gerekiyor. Ve bu evlilikte oğlu Güneye anne olarak gelecek ama bunca zaman aşık olmayı bile bilmeyen Devran nın kalbini fethede bilecekmi? ________________ _____________

Bir okul, bir eğitim kampı, bir aşk. Bir güç, bir bedel, bir çığlık. Bir kız, bir geçmiş, bir hikaye. Bir ses, bir Seda, bin sessizlik. °°° Vampirler ve insanların savaşı, yapılan hileler sonucu sona erdiğinde dünyada yalnızca üç tür kalmıştır. Vampirler, cadılar ve insanlar. Cadılar, sayı bakımından oldukça az oldukları için kimsenin gözüne batmadan yaşarken vampirler her yere dağılmış olsalar bile kendilerini insanlardan gizlemektedirler. İnsanlar ise, çoğu zaman hiçbir şeyden habersiz bir şekilde dünyayı kullanmaya devam ederler. Bir şeyleri öğrenenler, vampir olmak zorunda kalır, çünkü insanlar güvenilmezdirler. Seda`nın hikayesi de böyle başlar, bir şeylere şahit olmakla. Bir şeylerin ortasında kalmakla. Seda, hayatının başrolünü yıllar önce yapmış, hikayesinin sonunda ölmemiş ama hayatı yerle bir olmuş 17 yaşında bir kızdır. Yeni açılan bir yatılı okulda, yalnızca kendisi gibi olanların yanında kalmaya başladığında geçmişi peşini bırakmaz. Seda`nın, bir yandan geçmişini korumaya çalışırken bir yandan da yavaş yavaş hayatına dahil olan şeyleri sindirmesi gerekmektedir. Geçmişi, onun zaafıdır ve zaaflar oynadığında ortaya çıkacak zararlar herkesin suçu ancak tek bir kişinin yüküdür. Bu işin sonunda, sağ çıkabilen çok az kişi vardır. Ve sağ çıkmak, bedenin yaşaması ve ya kalbin atması değildir çoğu zaman. Her şeye rağmen iplerini elinde tutabilmektir. O ipleri ateşe vermemektir. Benliğini gizlemek zorunda kalan ve bazen, sırf onun için gizlediği benliğini, yine onun yüzünden kaybeden herkese...

Bir bedel ödenmeliydi birinin feda edilmesi gerekiyordu peki bu kişi kim olucaktı, daha hiç birşeyden haberi dahi olmayan Kumsal Karadeniz`e geri döndüğünde onu bekleyen sadece ailesi değildi... Mardin`in uçsuz bucaksız topraklarının hakimi onun geri döndüğünü duyduğu anda kadınını almak için yola çıktı.

Birbiriyle karşılaşmaması gereken iki kişinin bir gece ansızın barda tanışması ve sonrasında istenmedik bir sürü olayın gelişmesi ile sıcak ve soğuk çatışması olacak ikilinin hikayesi.. Onlar kim mi?? Devamı bölümlerde... ~~

Hayatı darbeler,ağlayışlar ve çığlıklar üzerine kurulan iki kadın, geçmişinin gölgesinde yaşayan iki adam, mutluluğu görücü usulü bulan bir adam, hırsına yenik düşen her zaman sevdiği kadını tehdit ile elde etmeye çalışan bir adam. Sırf bir yalan uğruna karısına kötü davrandı adam, bilmeden dökmüştü incilerini güzel kadının...

Mahşer Varis Özkan. Yangın Zaman Kara