Bir akşam, köyde dedikodular yayıldı:“Azad Ağa’nın kızı büyümüş, güzelliği dillere destanmış.”Bu sözler Şahmaran konağına kadar gitti.Ve kader, o gün yeniden yazılmaya başladı.Azad, kızını korumak için her zamankinden sertleşti.Ama Avjin’in kalbinde artık bir kıvılcım vardı.Annesi Zelal gibi sevmeyi bilmeyen bir dünyada, sevmeyi öğrenecekti belki de.Oysa kimse bilmiyordu…Sevda, bu topraklarda kadınlar için ya dua olurdu, ya da kefen.O gece rüyasında annesini gördü Avjin.Zelal beyazlar içinde, uzaktan ona bakıyordu.“Avjin…” dedi ince bir sesle, “sevda bazen ateştir kızım. Isıtmaz… yakar.”Sabah olduğunda Avjin’in gözleri yaşlıydı.Ama içinde ilk kez, annesinin kanından gelen o inatçı sevda kıpırdanıyordu.

Gonca Altıntaş İstanbul`da doktorluk yapmaktadır. Bir gün ansızın memleketi Diyarbakır`dan gelen telefonla, hemen Diyarbakır`a gider. Onu bekleyen olaylar çıkmaz bir hikâye yelken açar.

“Asteğmen Kaya. Bundan sonra benim timimdesin.” Ses tonundaki mesafe, dudaklarındaki sertlik… Kalbim daha hızlı çarptı ama bunun sebebi öfkeydi, tabii ki öfke! “Emredersiniz, komutanım,” dedim, sesimi titretmemeye çalışarak. O ise sadece kaşlarını kaldırdı. “Burada işini doğru yap. Benim timimde hata yapanın ikinci şansı olmaz.” İçimdeki ses gülerek fısıldadı: Hoş geldin Melis. Daha ilk dakikadan seni delirtti bu adam.

bir tim ve bir kız bebek bir gece vakti askeriyenin lojman kapısına bırakılan bir bebek ve görevden yeni dönmüş 4 kişilik bir tim. Ay timi.

Zorla başlayan bir evlilik, ne kadar zor ve zahmetli olabilirdi? Bir kadın onu istemeyen kocasına karşı ne kadar sabırlı olabilirdi? Peki ya adam sevmediği bir kadına nasıl duygularının değiştiğini anlatabilirdi.? Bu evlilik hiç bu kadar zahmetli olmayacaktı.

"Nilüferleri bilir misin? Hiçbir yere kök salamazlar." Ahu eşinden boşanıp çocuğuyla birlikte mahallesine döndüğünde geçmişinde bıraktığı kişiler ve duyguları yeniden karşısına çıkar. Zorunlu yaşanan ayrılıkların sebebi ortaya çıkmaya başlar yavaş yavaş. Avukatlık mesleğinin getirdiklerini yaparken bir yandan da onun kurallarıyla ve yasaklarıyla yaşamayı beceremediği savcı Arhan`la sürekli bir gel git içindedir. İlişkileri karmakarışık ve zordur. Bu yolun sonunda mahallesindeki ilk aşkıyla yaşayabilecek miydi? Onun kurallarına rağmen yanında kalmayı başarabilecek miydi?

Amerika`da başarılı bir estetik cerrahı olan Ahu Soydan annesinin rahatsızlığı üzerine yıllar sonra İstanbul`a döner. Geçmişiyle ve bastırdığı duygularla Ahu için dönüş, bir kaçış değil; yeni bir başlangıcın sancısıdır. Annesinin ortağı olduğu, İstanbul`un en prestijli estetik kliniğinde göreve başladığında karşısına kibirli, ukala bir o kadar egoist ama aynı zamanda yakışıklı bir çapkın çıkar: Yiğit Arslan. Aynı kliniği devralacak bu iki doktor yalnızca işlerini değil aralarındaki üstünlüğü de paylaşamaz. Kelimelerin ardında bastırılan duygular çatışmanın içinde kor gibi yanmaya başlar. İstanbul`un kalbinde yaşayan iki yalnız ruh... Bazı kalpler iyileşmek için değil kırılmak için yeniden atar.

Her şeyini kaybetmişti. Ailesi tarafından reddedilmiş, sevdiği adam tarafından ihanete uğramış, karnında taşıdığı bebekle sokaklarda kalmıştı. Ama o yıkılmadı. Çisem`in hayatta kalma mücadelesi, yalnızca kendisi için değil, doğmamış çocuğu ve bu dünyanın hor gördüğü tüm "istenmeyenler" içindi. Bir ara sokakta başlayan tesadüf, onu sadece geçmişiyle değil, geleceğiyle de yüzleştirecekti. Bu bir kurtuluş hikâyesi değil. Bu, küllerinden doğmaya yemin etmiş bir kadının yeniden var olma hikâyesi.

Aslında herşey çok basitti. Aşk aramıyordum,ama beni bulmuştu. Aşk kavramına uyan birisi,tam karşımdaydı. Bana değer veriyor,beni gerçekten sevdiğini hissettiriyordu. Onu kaçırmak istemiyordum. Neydi,çekirge bir sıçrar iki sıçrar... bok kazanı mıydı o yoksa!? Aman her neyse! Başımla onayladım. "Evet demen gerekiyordu." Dedi,gülerek. Ah gülümsemesi,gamzesi vardı. Gamzesi olan bir erkek her zaman seksidir... Gülümsedim. "Evet." Evet,seninle evlenmeye evet. Yüz tane çocuk yapmaya evet. Seni sevmeye evet...

"Aşk bazen bir dokunuşta değil, kalp ritminde başlar..." Nazlı... Aldatılmış, yalnız bırakılmış ama asla teslim olmamış genç bir kadın. Karnında taşıdığı minik kalple yeni bir hayata doğru yola çıkarken, geçmişin izlerini ve geleceğin belirsizliğini Hakkâri dağlarında göğüslemeye hazır. Savaş... Adı gibi sert, bakışları gibi soğuk bir asker. Kimseye açmadığı kalbini, bir kadının sessiz gücüne ve doğmamış bir bebeğin tekmesine kaptıracağını nereden bilsin? Bir karargâh... Sessizlikle büyüyen bir bağ, söylenmeyen cümleler, dokunulmayan duygular... Ve o kalp atışı... Sadece bir bebeğin değil, kırık bir adamla yaralı bir kadının da yeniden başlamasının sesi. Bu hikâyede kan bağı yok... Ama can bağı her şeyin üstünde.

İki yarım hikâyedir aslında birbirini tamamlayan. Görünmez ip dediğimiz bir değil birçok yerden bağlar iki yüreği bir birine. İki yarım hayat birleşir ve koca bir ömür olur. Ne zaman gelir karşına çıkar kimse bilemez çünkü kader planla hareket etmez.Yarın uyandığında hiç kimse ne olacağını bilemez.Çünkü kader bir oyun ve insanlar sadece onun istediği doğrultuda sahnelenen aktörler.

KİRAZ MAHALLESİ🍒 Her mahallenin kendine özgü bir kokusu, bir rengi, bir sırrı vardır. Kiraz Mahallesi ise, umutla acının, sevdayla mücadelenin, geçmişle geleceğin kesiştiği bir yerdir. Yaren Çetinsoy, hayatın yükünü sırtında taşıyan genç bir kadındır. Bazen suskunluğu ile konuşur, bazen gözlerindeki derinlikte sakladığı sırlarla... Onun hikâyesi yalnızca kendi kalbinin değil, bir mahallenin kaderini de fısıldar. Çünkü kimi insanlar geldikleri yeri değiştirmez; varlıklarıyla oraya yeni bir ruh kazandırırlar. Kiraz Mahallesi`nin taş sokaklarında yankılanan her adım, aslında insanın kendi iç yolculuğuna da ışık tutar. Burada küçük görünen anlar, büyük anlamlar taşır; sıradan bir tebessüm bile yeri geldiğinde bir kalbi İyileştirir. Bu kitap, bazen en büyük gücün sessiz kalmakta değil, kalbini açabilmekte saklı olduğunu hatırlatır. Ve Kiraz Mahallesi, her satırında bize şunu söyler: "İnsan, en çok kendine tutunarak ayakta kalır... ve bazen kader, hiç ummadığın bir sokak başında seni bekler."

Mardin midyatın sahibi zengin genç ağası sert acımasız bir piskopat ve tüm kızların hayali olan yakışıklılığa sahip Aziz Şahmaran naif zarif güzelliğe sahip bütün herkesi kapıya görücü diken sert bir duruşa ve kararlılığa sahip Avjin Gümüş

Açelya, liseden yeni mezun olmuş, hayalleri ve hedefleri olan zeki ve dirençli bir genç kızdır. Mezuniyet kutlaması sonrası arkadaşlarıyla gittiği bar dönüşü evlerinin önünde onu bekleyen karanlık bir araç, hayatını sonsuza dek değiştirecektir. Babasının yıllar önce aldığı ve geri ödemediği büyük bir borç yüzünden, mafya lideri Baran onu zorla alıkoyar. Açelya, borcun bedelini ödemekle tehdit edilirken, bu adamın dünyasına zorla sürüklenir. Fakat Açelya sıradan biri değildir; teslim olmak gibi bir niyeti yoktur.

Ailesinin durum kötü olduğu için bir adama satılmak zorunda kalır. Aslan`ın evine yatılı kalmak üzere gider ve aslan`la tanışır ama bir sorun vardı aslan olacak adamla zaten daha önce tanışmıştı. Arkadaşı berk tanıştırmıştı onları... Nehir aslana satıldığı için nefret etmesi gerekiyordu ama içindeki duygular aynı şeyi söylemiyordu.

"Sis, göz gözü görmeyecek kadar yoğundu. Ama Şef’in sesi, sisin içinden bir bıçak gibi kesip geçti: `Herkes yerinde mi? Nefesini tut, çünkü cehennem şimdi başlıyor.` O an herkes sustu. Ayak sesleri yoktu. Telsiz sustu. Saat 02:43’te Leopar, düşmanın en zayıf noktasını tespit etti. Zehir, sistemlerini çökertti. Çök Tilkisi, ilk kurşunu sıktı. Ve Panter, kapıyı tek hamlede parçaladı. Gölge bile görünmez oldu… Sadece bir fısıltı kaldı geriye: `Sis geldiyse, artık kimse güvende değildir.`"

"Kalbine mi sıkayım? Kalbime mi sıkayım Gülyâre. Söyle ne yapayım?" Gökler ağlar mıydı insana? Toprak? Dağlar? Ağlar mıydı? Ağlardı. Şimdi gecenin bu kör vaktinde, iki yanındaki ormanda kanat çırpan kuşlar bile ağlıyordu Gülyâre`ye. Yiten umutlarına, hiç edilen sevdasına, bağrından sökülüp alınan evladına ağlıyordu gökteki kuşlar. Körpe yüreğinde büyüttüğü sevdası ise şimdi dizlerinin dibindeydi. Gülyâre`nin elindeki silahı kendi büyük elleriyle kavrayıp tam kalbinin üzerine bastırdı Hazar. Dilindeki düğümü çözüp konuşurken takati kalmamıştı artık kadının. "Başka bir sonumuz olabilir Hazar. Yapma bunu ne olur?" - - - Hazar. Gaddar Hazar. Kalpsiz Hazar. Merhametsiz Hazar. Herkese iyilik meleği olan ama Gülyâre`ye azap meleği olan Hazar. Herkesin gölgesinde nefes aldığı ama Gülyâre`in nefesini kesen Hazar. Ne yapacaktı şimdi. Tetiğe basıp yaktığı intikam ateşiyle kendini mi yakacaktı. Kendi sonu olupta, bir hiç uğruna kaybettiği kardeşlerinin üçüncüsü mü olacaktı? Yoksa vazgeçip intikam uğruna ruhunu tarumar ettiği kadından yeniden aşk mı dilenecekti. Hayır. Hayır bunu yapamazdı. Kardeşlerinin kanının üzerine mutlu sonlu bir rüyayı yaşayamazdı varlığı kabus olan bir adam. Buna hakkı da yoktu. Herkes sussa vicdanı buna izin vermezdi. Şimdi burada dizlerinin dibine yıkıldığı karısı halen Hazar`a umutla bakıyordu geldikleri sona rağmen. Başını salladı Hazar umutsuzca. "Bizim mutlu sonlu bir hikayemiz hiç olmayacaktı Gülyâre." Yutkundu. Sanki alacağı bir nefes onu bu cehennemden kurtaracakmış gibi. Ama yolun sonuydu onun için. Sonra denizlerle göklerin vuslatı gibi son defa birleşti iki çift mavi. "Oğlumuza iyi bakacağını biliyorum. Ama senden tek bir isteğim var... beni kötü bilmesin. Hak etmediğimi biliyorum ama yinede bencilce beni kötü bilmemesini istiyorum." "Yapma Hazar..." Kelimeleri umutla dolu, sesi hiç utanmadan sıkılmadan yalvardığını gizlemiyordu Gülyâre. Hazar dinlemedi karısını. Küçük basit bir hareketle tetiğe bastı. Ölüm sesi karanlık ormanda yankılanırken o küçük metal parçasının günahkar kalbini parçalamasına izin verdi. Sonra ne mi oldu? Hiç. Koskocaman bir hiç. 🥀 🥀 🥀

Kocası Uygar`ı istihbarata ihanet ettiği için tutuklatan Yakut, yıllar sonra tekrar karşılaştıklarında ondan nefret etmenin ve onu sevmenin arasında, farklı duygular yaşamaya başlar.

Daha yeni doğmuş olan Büşra Şevval Mardin in en büyük aşiretinin hanım ağası olacağından habersizdi. Daha bebek yaşta verilmişti eline aile yüzüğü. Bilmiyorduki o yüzük yük olacaktı ona. ... Kanla yazılan kader ve yanında getirdiği kederdi benim üzerimdeki. Yanlızlığın eseriydi şimdiki halim... ... Benim için beyazlar artık zifiri karanlıktı... ... 19. Bölümden... Önümüze konulan seçenekler ve seçmek zorunda kaldığımız seçenekler kesinllikle aynı değildi. Zorunluluklar, hayata katılan zorluktu. Bunu tecrübe etmek ise başa gelinebilecek en kötü şeydi. Çünkü zorluklar hayata sürülen kara leke gibiydi. Bu leke ömrünüz boyunca üzerinizde leke olarak kalır, çıkmazdı. Bü ise size acı verirdi. Benim üzerimde ki kara lekeler say say bitmezdi. Benim kara lekem doğumumla başlamıştı. Benim doğmam hataydı. Önce dedem, sonra annem, sonra babam ve en son bütün sülalem. Bunlardan ayrı olarak ise ezeli düşmanlarımdı lekelerim. Şimdi ise hayatıma yeni birisi ekleniyordu. Şu an kara lekemi yoksa hayatıma giren ilk ak lekemi bilemiyordum ama ilerleyen zamanlarda belli olacaktı.

Hafızasını kaybedip kendi oğlundan geç haberi olan bir doktor anne , Esir düştüğü kazada eşini kaybetti sanıp oğlundan haberi olmayan bir baba.. Kaderin bi çift için oyunuu.. Ateş:benim bi oğlum var yani teklifimi kabul ediceksen haberin olsun Deniz:Nasıl yani çocuğun mu var? Ateş:evet Deniz:kaç yaşında peki ismi ne? Ateş:2 buçuk yaşında daha, ismi alp Deniz:çok küçük daha Ateş:evet Deniz:kabul, kabul eriyorum asker bey Alp`e anne sevgisini eksik hissetirmeyeceğim, kendi çocuğum gibi severim onu :)) Ateş:tamam o zaman doktor hanım ikinizede canım pahasına çok iyi bakacağım :)) güveniyorum sana anne sevgisinden mahrum kalmış küçük çocuğa Deniz kendi çocuğu gibi bakar hayatın Deniz Altuğ, Ateş Demir ve alp ile ilgili gerçeği Deniz ve Ateş`in anlaşmalı olan evliliğinin gerçeğe dönüşmesi gelin hep beraber birlikte bakalım bi şans verin lütfen kitabıma eminim beğeneceksiniz.

Küçük yaşta bı adam tarafından Halime kalan kız 18 yaşına girdiğinde 5 aylık hamileyken şiddet gördüğü adam la evlenmek zorunda kalıyor Ama doğuma 2 ay kala gerçek ailesi tarafından bulunur

Aynı kapının önünde durduğumuz da kızın bana olan samimi bakışları değişti ve bana anlam veremediğim bir şekide baktı. Galiba ikimizin akrıştırılma ihtimali onu sinirlendirmiş, üzmüş, endişelendirmişti. Odaya girdiğimiz de kocaman bir doktor odasında ayrı yerlere dağılmış dört aile gördüm. Karışmış beş çocuk vardı. Beş karıştırılmış çocuk... İki erkek, üç kız bebeğin hayatı değiştirilmişti bir 22 kasım gecesinde..

Açelya arkadaşı ile gece clubüne gider. Ama içkiyi fazla kaçırır ve sarhoş olur sabah ise hiç tanımadığı bir adamla yattığını fark eder, işte açelyanın hayatı o günden sonra tepetaklak olur.

Nerden bilebilirdim ki beni kaçırıp tüm geçmişimi silen bir adama aşık olacağımı?

Gözden ırak olunca gönülden de ırak olur sanıyorsun ya, aslında öyle de oluyor. "O çok eski bi` sevdaydı bitti" diyorsun, "Varla yok arası hatırlamıyorum bile" diyorsun. Unuttum sanıyorsun ama biri yanından geçerken onun gibi yürüyor, onun gibi bakıyor, onun gibi gülüyor bütün unuttukların boşa gidiyor... Demiş Cemil Meriç. Kadının hislerine en güzel açıklamayı bu sözler getiriyordu belki de ...... Adamsa , onun açılmamış kapıları vardı henüz, yıkılması gereken duvarları.......