Alin, Kiraz çiçeği mahallesinde kendi halinde yaşayan bir kızdır. Ancak bu sade yaşamı, mahalleye geri dönen arkadaşının abisi Kılıç ile bozulur. Bazen bir salıncak, bir kıvılcımı doğurur. … Şimdi izninizle size soruyorum. Siz de bizimle salıncağa binmek ister misiniz? Unutmayın, salıncaklar sadece mutlu etmez. Aynı zaman da yakar. Öyle bir yakar ki mutluluk duyarsın alev almaktan. Ta ki kül olana kadar. …

Bir insanın evi olmazmıydı kendini bir yere ait değilmiş gibi hisseder miydi meysanın bir evi yoktu kendini bir yere aitmiş gibi hissetmiyordu Yasir ona aile ev olucaktı işte o zaman kendini gerçekten bir yere aitmiş gibi hissedecekti. Kısaca konusu Meysa babasından şiddet gören bir kızdır yasir ise onu babasından korumak için elinden ne gelirse yapmaya hazırdır.

Siz: Kız seni yerler yerler 03:35 Ufuk: Nw diyprsun gecw gece 03:40 Siz: Seni ham yapar bu zilliler 03:40 Ufuk: Ne? 03:41 Siz: Yaylanmadan yürü 03:41 ‘Ufuk adlı kişi tarafından engellendiniz

Hayat, arkadaşı Gizemin abisine aşık olmuştur ama hislerinin farkında değildir. Onlara yaptığı ziyaretlerde fotoğraflarda gördüğü adama aşık olmuştur. Bir gün ansızın Gizemin telefonunu karıştırarak abisinin numarasını alır ve olaylar başlar. Hayat: Fotoğraflardan daha yakışıklı bir beymişsiniz. Fotoğraflar aldatıcı derlerdi de inanmazdım. Polat Alemdarım: Telefonumda kayıtlı değilsin. Kimsin ve beni nereden tanıyorsun? Ayrıca benim fotoğraflarım bir yabancıyı alakadar edemez o kadar. Şimdi kimliğini açık etmek ister misin yoksa ben mesleki yöntemlerimi kullanarak seni bulayım mı? Hayat: Kimliğimi açıklamak zorunda mıyım? Sana zararı olamayacak masum biriyim sadece. Etrafında bile dolanamıyorum. Bırak da birazcık olsun senle konuşayım. Hevesimi alayım. Polat Alemdarım: Kızım beni dellendirme. Sabah sabah başıma nerden çıktın ya?

Yüzünde bir telaş vardı ve bu biraz tedirgin olmamı sağlıyordu. “Şey abi” tam cümlesini tamamlıyordu ki kapının açılması ile bizim ve odadaki herkesin gözleri kapıya döndü. Buradaydı 3 yıl sonra. Tam kapının önünde duruyordu ve direkt bana bakıyordu.

Karanfil Mahallesi’nde çiçekçi olan Kardelen’in hayatı Abimin arkadaşı-arkadaşımın abisi

Dilim tutulmuşçasına tek kelime edemiyordum. Tek yapabildiğim derin derin nefes almaktı. Bu halime karşı dudağının köşesi tehlikeli bir gülümsemeyle kıvrıldı. Dudaklarını dekolteme değdirene kadar o tehlikeli bakışlarını gözlerimden çekmemişti. “Dilini mi yuttun yoksa senden uzak durmam konusunda fikrin mi değişti?” “Değişmedi.” Dakikalar sonra sonunda sesimi bulabilmiştim. İtirazımla birlikte dekoltemi hafifçe dişledi. Bu hareketiyle birlikte omuzlarını tutan parmaklarım olduğu yeri sıkmıştı. Şimdiye çoktan kucağından inmiş olmam gerekiyordu. İstemediğim bir şeyi yapacak birisi kesinlikle değildi. Sorun da buydu ya, onu istiyordum ve bunu çok iyi biliyordu. Aksini iddia etsem de bir halta yaramamış, ona karşı koyamamıştım.

Yurttaki oda arkadaşlarıyla anlaşamayıp sadece görünce öylesine selamlaştığı bir kızla aynı evde yaşamaya başlayan kız, nereden bilebilirdi ki arkadaşının abisine aşık olup onunla evleneceğini...

Çocukluktan süregelen şeyler bazen sadece sevdiğim yemekler ya da sevdiğimiz renkler mi olur? Kalbimiz çocukluktan beri aynı kişiyi sevemez mi? Peki bu sevgi alışkanlık mı olur aşk mı?

• ABİMİN ARKADAŞI • YAŞ FARKI (7) • ÇOCUKLUK AŞKI • ARKADAŞIMIN ABİSİ •ROMANTİK KOMEDİ "Şimdi ben seni sevmeyip de ne yapayım? Söyle bana ben seninle ne yapayım?" ... Dramın ve komedinin birbiriyle ahenkli bir şekilde dans ettiği bu serüvende birbirinden kopmak zorunda kalan iki çocukluk aşkı bize eşlik edecek; Ali Agâh ve Efşan. Babasının cezaevine girmesinden sonra memleketinden gitmek zorunda kalan Efşan Duman yedi yıl sonra vedalaşma şansının bile olmadığı mahallesine geri döner. Aile sıcaklığı, dostları ve kalbini emanet ettiği adam yerli yerindedir. Fakat Efşan yılların ondan çaldığı gençliğine kavuşurken başına gelen belalardan nasıl kurtulacak? Her şey eskisi gibi tozpembe olacak mı?

Bir zamanlar "Abi" dediğin adam, bugün kalbinin en büyük engeli olabilir. ​Veterinerlik öğrencisi Çisem, yaz tatili için döndüğü Saklıbahçe Mahallesi`nde çocukluk arkadaşı Tuna Abi`yi bulur. Tuna (26), babadan kalma holdingin tepesinde, yorgunluktan ezilmiş ve hayatın neşesini unutmuş bir iş insanıdır. ​Çisem, Tuna`nın gözlerindeki o cam ve çelik soğukluğunu silmek, onu çocukluğundaki tasasız haline geri döndürmek ister. Ancak Alp`in koruyucu mesafesi, Tuna`nın omuzlarındaki ağır sorumluluklar ve aralarındaki "Abi" bariyeri, Çisem`in her adımını zorlaştırır. ​Çisem, Tuna`yı çocukluk bankına çektiğinde, Tuna elindeki yıpranmış bir ahşap parçasıyla karşılık verir: Üzerinde "Çisem & Tuna" yazan, unutulmuş bir hatıra. ​Tuna`nın yorgunluğu sadece işten mi? Yoksa yıllardır bastırdığı başka bir şeyden mi? ​Bu yaz, Saklıbahçe`de hatıralar canlanacak, sınırlar aşılacak. Ama Çisem, Tuna`nın kalbine ulaşmayı başarabilecek mi, yoksa sonsuza dek sadece "ufaklık" olarak mı kalacak?

Mahalle kurgusu, arkadaşımın abisi kurgusu, Genç kurgu. Kenan abi: Mehpare, neden bugün okula gitmedin? Kenan abi: bir şey yok dimi? Kenan abi: varsa söyle hal edeyim. Mehpare: yok abi bir şey İyim. Mehpare: endişelenme bir sorun Yok. Mehpare: bugün ders yoktu Oyuzden abi.

Her şey Nazlı’nın mahallede gördüğü yakışıklıya laf atmasıyla başladı.

Diş Hekimliği Okuyan Asmin,derbi günü gittiği kafede yakın arkadaşının abisi ile aralarındaki elektriği fark etmemiş,basit bir duygu sanıp geçiştirmişti.Peki o duygu,sandığı kadar basitmiydi?

Bir borç meselesinden değişen hayatım