Üzerimde beyaz bir gelinlik vardı aylar öncesinde. Karşımdaysa seviyorum dediğim adam. Ellerimin arasında onunla barabee topladığımız çiçekleri tutuyordum. Üzerinde benim seçtiğim damatlık vardı. Hayallerimi süsleyen adam gerçeğin en acı haliyle karşımda duruyordu. O gün bizim düğün, benimse ölüm günümdü. Yanında bir kadın vardı onun. Bu ben değildim. Kadın ona dokunuyor, ona gülümsüyordu. O gün bizim düğün günümüzdü. Yanında bir kadın vardı. Gözlerimin içine bakıp bu kadın benim karım diyordu... O gün sıcak tüm Mardin`i kavuruyordu. Bugünse Mardin onun ayıbını örtmek ister gibi beyaza bulanmıştı. Üzerimde siyah bir gelinlik vardı. Onun üzerindeyse karısının seçtiği damatlık. Karşımda duruyordu. Bugün bizim düğün günümüzdü. Bizim düğün günümüz, onlarınsa ölüm günüydü. Karşımda duruyor, gözlerimin içine bakıyordu.... Bugün benim günümdü...

"Vazgeçebilir misiniz majesteleri?" dedi Serhat. "Saçlarınızdan, özgürlüğünüzden, kendinizden vazgeçebilir misiniz?" "Evet"dedim hiç düşünmeden. Düşünseydim eğer vazgeçebilirdim. Bundan korkuyordum. Vazgeçmekten. Geri dönemezdim. Bunu kendime, halkıma, o faniye yapamazdım. "Vazgeçerim. Gözümü bile kırpmadan yaparım bunu." Serhat bana bakarken ne diyeceğini bilmiyor gibiydi. Son kez denemek istedi şansını."Peki gururumuz, ondanda vazgeçebilir misiniz majeste?" İşte bu en zor olanıydı belkide. Kendimi ezdirmekten hep nefret etmiştim ve şimdi ben kendimi ezmeye gidiyordum. Ama bu kadar şeyi göz ardı etmişken aptal bir gururun peşine düşemezdim. "Vazgeçtiğimi yeterince belli etmiyor muyum Serhat. Gidiyorum işte, bundan büyük kanıt olabilir mi?" Serhat dolu gözlerle bana bakarken belimdeki hançeri çekip çıkardım. Zamanım yoktu. Serhat`ın hamle yapmasına izin vermeden saçlarımı tutup kısacık kestim. Yıllarım, ruhumdan bir parçam, saçlarım ayaklarımın önüne,yere düşmüştü, Serhat öne doğru bir adım atmıştı ama yetişememişti. Canımın nasıl yandığını derinlerde hissediyordum. Saçlarımın rengi hemen solmuştu, oracıkta ölmüşlerdi. O kızıl saçlarım birden bire simsiyah kesilmişti. Kör gibi siyah ve ot gibi kısacık. Asmadım yüzümü. Kimse yıkıldığımı görmemeliydi. Şimdi vazgeçemezdim. Daha yolun başındaydım. Ve saçlarımın üzerine iki damla yaş düşmüştü. Biri yıllarına ağlayan kadından biri ise sevdiği kadının kıyamadığı saçlarının kesilmesine ağlayan bir adamdan. Arkamı dönüp hızla çıktım salondan. Konuşmak istemiyordum. Buraya kadardı. Yol burada ayrılıyordu. Kraliçe tacını burada bırakıyordu. Gururunu,kimliğini, ruhunu, kendini ve paha biçemediği herşeyini. Hiçbir şey işin herşeyinden vazgeçmişti kraliçe.

Yaşanmış bir aşk, yaşanacak tüm acıların anahtarı olabilir miydi?

birbirini seven ama bunu kabul edemeyen, kaybetmekten korkan fakat bunu itiraf etmeyen, geçmişleri yaralı olan fakat bunu kimseye göstermeyen iki genç... peki ya bir gün aralarına aileleri yüzünden kan davası çıkarsa ne olur? birbirlerini seven iki genç birbirlerine zarar verebilir mi birbirlerine kıyabilir mi? ya kıyarsa? hayatlarında ne değişecek?

"Rüya`nın kardeşi içerde kâbusu yaşıyor madem, Kâbusun kardeşi olsun o zaman. O acı çekiyorsa içerde, ben de acı verirdim dışarıda!" Sokakta tacize uğrayan kardeşini, haftalarca psikoloğun ve doktorun kapısında bekleyen Rüya, artık susmaktan bıkmıştı. Susamazdı çünkü susarsa, daha çok susturulacaktı. Kardeşi bir odanın içerisinde, erkek biri görüp korkacak diye cam kenarına bile geçmezken, Rüya kardeşini koruyamadığı için suçlu hissediyordu kendini. Ama o suçluluğu atabileceği bir fikir geldi aklına: İNTİKAM! O gün söz verdi Rüya; hem kendine, hem kardeşine... O artık Rüya değil, Kâbus olacaktı.

Neydi yaşamamızın amacı, yoksa sadece hayatta kalmak mıydı? Hayatta yaptığınız herşey yaşam mücadesiyle tek hamlede mahvosaydı ne hissedersiniz? Biz buna zorlandık bu soruların cevaplarını acı bir şekilde yaşamaya...

"Aşkla oynamak,ateşle oynamak gibidir.. Peki..sende ateşle oynayacak cesaret var mı kızıl serçe? " ---- Trigger warning: İntihar,Küfür Kitap Kapağı: @tuana_miy

Birden bire hayatımın tümü. Oldun gecelerime gün gibi doğdun GÜNÜMÜNKARASI

Hayal etmiştik ikimizde belki de sadece ben ama ben ona yalan söylememiştim o ise bana hiç doğru birşey söylememişti belki onun doğruları benim yanlışımdı hay-at bizi bu durumda sanırım kötü etkilemişti ya da biz bu oluşturduğumuz küçük dünya- mıza ayak uyduramamıştık...

Her insan kendi mahzeninde kaybolur ..

İyi cok sevşyorum

Savcı adaletle sorumludur, Mahkum ise suçtan peki ya Savcı mahkumla hapis olursa onunla beraber tutsak olursa ruhları o zaman mahkuma tek o ruhların kilidini açmaya düşer mahkum bunu yapar mı? Adaleti korur mu? ruhların anahtarı bulunmaz ruhlar hep bir yere hapis olur bu ruhları kurtarmak sadece o anahtarın elinde ama o anahtar hiç bir zaman bulunmayacak...

MİNA`NIN BİR SEÇİM YAPMASI GEREKİR YA BABASI ÖLECEK YA DA İSTEMEDİĞİ BİRİ İLE ÇALIŞIP YUVA KURACAK

Alina Rushell ve yeşil elmas

Yavuz abi. Seneler sonra onu görünce içimden bi` parça tamamlanmış gibi hissetmiştim. Kahve gözlerini görünce katlanamamıştı gönlüm. Kalbimin en güzel köşesine sıkışmış üzerini kilitlemiştim. Kimse bilemezdi onu, kimseye belli etmezdim.

"Asır ya sen beni öldür ya da ben seni" dedim Asır`ın kalbinin üzerine bastırdığım silaha kaydı bir anlık gözlerim ama hemen gözlerimi tekrar gözlerine diktim. Tıpkı benim gibi gözleri doluydu. "Alev ben seni öldürmem, ama sen istersen öldür beni sen bizden vaz geçmişsin diycem ama sen bizi zaten hiç kabul etmedin.İnsan kabul etmediği bir aşktan vazgeçerken hiç zorlanmasa gerek... "

Avukat İzem Karacakaya ve Savcı Çağlar Duman’ın imkansızlığa giden büyük aşkı…

"Bütün kehanetler Ekim`de doğar" Bana kızgınca baktı ve elini belime sadaka kendine çekti gözlerine baktım kalbim sanki hiç yaşam belirtisi görmemiş gibi atıyordu ve o da bende ve etraf susukundu "Yanlış" dedi otoriter ve tartışmaya kapalıydı "Bütün mucizeler Ekim`de doğar" Ben birşey demey fırsat bulamadan dudakları dudaklarımı bulmuştu

Hiç gitmek istemediği bir ülkeye zorla annesi tarafından götürülen Mira çok kızgın ve agresiftir, üstelik erkek arkadaşından da ülke yüzünden mesafesi onu hepten üzer, ve bu da yetmezmiş gibi Rusya’nın dondurucu havasından dolayı da hiç de memnun değildir. Edindiği arkadaşlar tarafından eğlence olsun diye Mira’yı özel bir alana götürürler, hiçbir şeyden haberi olmayan Mira bir anda kendisini kargaşanın ortasında hayatı değişirken bulur. Bir yanlış anlaşılma sonucu ise, gittiği eğlence de radarına girmemesi gereken bir adamla karşı karşıya kalır. Rusya onun kurtuluşu ve mucizesi mi olacaktı? Yoksa kötü bir kaderin yazılmışı olarak mı kalacaktı? Büyük sırlar. Büyük aşklar. İnanılmaz eğlence ve adrenalin.

İçindeki korku olmasaydı herşey daha farklı olabilirdi...

Geçmişten gelen İzleri nasıl silebilirdik ki? Bizim seçimimiz olmayan yaşanmışlıkları, hiç bilmediğimiz gerçekleri daha biz doğmadan önce çizilmiş kaderimizi nasıl değiştirebilirdik. İşlemediğim bir günahın bedeli yüklenmişti omuzlarıma bana ait olmayan günah`ın cezasını çekme vaktiydi.

Bir uzak mesafe aşkı hikayesi..

Yolumuzun yarısı daha o kadar mutluluk...

Bazen uçmak için özgür olmak gerekir ama ben...

ikimize mutlu bir son yazdım.