Odada duyulan silah sesiyle ömer omzundan vurulmuştu ama Asya bayılmıştı. Normal de bayılmazdı ama yaşadığı adrenalin fazla olunca şok geçirmişti. Villaya simay umay ömer ve Asya dışında abisi hakanda vardı gece gelmiş yatmıştı. Ama sabah ki silah sesi ile kalkınca odaya koşmuştu yarı baygın ömer yerde yatan Asya. Korumuştu kardeşi için simay için gelmiş evlenme teklifi edecekti artık zira Mardin de peşinde koşmayan yoktuyoktu. İstanbul`a gelse bile aşiretin ileri gelenleri simayı konuşuyordu artık canı sıkılıyordu gerekirse umayın sevdiği ile berdel yaparlardı ama alacaktı onu netti. Ama şimdi ki olan şey zor olduğu belliydi.

Yağmur, her zaman buluttan yağmaz. Güneş, bir kez olsun gece de doğar.

Bir iyiyle kötü olamaz mı? Bende ilk önce o kötü ben ise iyiyim ama anladım ki her insanın içinde iyide kötüde bulunuyor

Lal-ü Efgan (Efgan-u Lal) ismi ile yayımlanan ilk ve tek kitaptır. *** Geçmişin yaraları ve geleceğin karanlığı içinde tek başına hayata tutunmaya çalışan bir öğretmen, O öğretmeni canından çok sevecek bir asker, Kızı için her şeyi yapacak acımasız bir adam. Hepsinden öte acı dolu bir hayat ve yaşam mücadelesi. *** "Anlamıyor musun sen nişanlıyım. Evleneceğim yakında." Alaycı bakışları bana inanacak gibi değildi. "Sen beni anlamıyorsun asıl. Yalan söylediğini parmakların destekliyor. Yüzük takmayan nişanlı bir genç kız olur mu hiç?" Ondan kurtulmak için yalan söylemeyi göze almıştım, devamını da getirebilirdim. "Ne yani her nişanlı yüzük mü takmak zorunda. Yüzüğüm olmadı parmağıma o yüzden ölçüsünü değiştireceğiz. Hatta bu gün ‘müstakbel kocam’ gelecek ve beraber kuyumcuya gideceğiz. " "Nedense hiç inanasım gelmedi." "İnanıp inanmamak senin tercihin ayrıca..." "Öğretmen Hanım!" Duyduğum sesle lafım yarıda kesilirken nedense o sesi duyunca içim rahatlamıştı. Az önce stresten bayılacak haldeyken bir anda yüreğimdeki tonlarca ağırlıktaki ağrı uçup gitmişti. Uluç yavaş adımlarla yanımıza gelip durdu. Tam konuşmaya başlayacaktım ki Batın lafa başladı. "Oooo yoksa müstakbel kocan(!) bu adam mı, hı?" Batının söylediği ile gözlerim kocam açılmış şaşkın bakışlarla bakmaya başladım. Kim, Uluç mu? Yok artık, yalan söylüyorum ama buna kimseyi bulaştıramazdım hele ki rüyalarımın sahibi adamı. Tam itiraz cümleleri ağzımdan dökülecekken "Evet nişanlım." deyivermiştim. Dur bir dakika, ne dedim ben? Bu sefer kendi söylediklerimle şaşkına döndüm. Aklımdan hayır nişanlım değil derken ağzımdan tam tersi kelimeler dökülmüştü. *** ❗Cinsel içerik (öpücükler dahil değil) bulunmasa da şiddet ve tecavüz tanımları içerik. Bunu dikkate alarak okuyunuz.

"Selam Komiser Hanım. Sizin burada ne işiniz var? Bildiğim kadarıyla bu müze hafta sonları kapalı. Yoksa ben mi yanlış hatırlıyorum?" Soğuk nefesini boynumda hissettiğimde ne yapacağımı şaşırmıştım. Bu adam nasıl buldu beni? Ben ne kadar da sessiz(!) ilerliyordum halbuki. Bir anda önüme çıkmasıyla attığım ufak çaplı çığlığımı kesmek amacıyla bir eliyle ağzımı kapatmıştı, diğer eliyle de ellerimi bileklerimden kavrayıp onu itmemi engellemişti. Her şey şaka gibiydi. Şaka gibi bir gün... *** Instagram: ruhumcekilmis Not: House Of Wax(Mumya Evi)`dan esinlenilmiştir.

Ben ailemizin en küçüğüyüm ayrıca en büyüğü...büyük olmak için her şeyi bilmek mi gerekir yoksa uzun olmak mı...

Bir kızın acı ve gizemli hayatı

Bazı hikayelerin sonu yoktur. Aşk yaşanmışlıkların değil yaşanamamış duyguların esiridir ve sen sevgilim yüreğimdeki en derin yaradır senin sevgin. Sinem telaşla ne yapacağını bilemez bir halde ellerine bulaşan kana baktı.``Emir ...`` Sesi o kadar çaresiz çıkmıştı ki... O kadar aciz... Emir korkuyla kendisine bakan sevdiği kıza acı bir şekilde gülümsedi. Titreyen elini sevdiği kızın yanağına koyarak yavaşça gözyaşlarını sildi .``Seri işen seri ren do Ǩuǩumela naǩun dğaşi``Sesi fısıltı gibi çıkarken Emir hala gülümsüyordu. Daha fazla açık tutamadı gözlerini derin bir uykuya daldı.

Hayat herkese eşit davranmazdı, bu mahallede oturanlara daha bir ayrı... Bu mahallede oturanlar birbirleriyle komşudan ziyade aile gibiydiler. Acıları üzüntüleri kavgaları ve her şeye rağmen gülüşleri eksik olmazdı. Buradaki gençleri köşe başındaki bir çatı birleştirirdi. Mahallenin gözbebeği idi. Derme çatma görüntüsünün altında ne hikayelere konu olacak olaylar yaşanmıştı, kim bilir kaç kere yumruklanan duvarları sapasağlamdı. Nesilden nesile mahallenin ağabeylerinden şimdiki delikanlılara kalmıştı. Akşamları sevdikleri gelip bir soba etrafında toplanınca şarkılar türküler söylenmeye başlayınca onlardan mutlusu olmazdı. Sık sık polis ziyaretleri de yaşanan bu mekanın bir başı vardı herkes tarafından saygı duyulan, korkulan ama çok sevilen harbi delikanlı bir adamdı. Tüm mahalleye kol kanat gerer bir kendi derdine derman olamazdı. Delikanlı lügatında olması gereken tüm kuralları kısaca adamlığı gençlere o öğretirdi. Öğretirdi dediğime bakmayın kendi usulünce pata küte bazen güle oynaya artık o anda hangisi uygunsa.. Ondan alınan terbiye yanından bir kadın geçerken yere bakmaktı. Sokaklara tükürmemek.Kötü alışkanlıklar edinmemekti. Yardıma ihtiyacı olanın yardımına koşulsuz koşmaktı. Kavgaysa kavga paraysa para her mevzu kendi hallince beraber çözülürdü. Dert tasa çoktu fakat o ateş etrafında toplanıp eskimekten sökülmeye yüz tutmuş koltuklara oturunca sıkıntılar uçar giderdi.. Yine böyle bir akşamda olaylar patlak verdi.

Unutulan bir geçmiş uğruna feda edilen on bir gelecek. Yaşamak için verilen bir savaş vardı. onlar Katliam Timiydi. Acımasızlardı, duygusuzlardı ve ölümcüllerdi. Öl ya da öldür dünyasıydı bu dünya. Ya öleceksin ya da öldüreceksin seçim senin. "Gözler ruhun aynasıdır Benim Lotus Çiçeğim." Yalancıların arasındaki yalan. Yaşamak uğruna verilen bir çaba vardı. "En büyük korkun ne güzel kız?" Küçük bir kızın çocukluğunun ölüm hikayesiydi bu... Katili ise belliydi...

"Yarım kalmış hikayeler, tamamlanmış hikayelere göre zihinde daha fazla yer kaplarmış." ~ Zeigarnik "Ben yarım kaldığım yerden kök saldım." "Şimdi o kök ya beni hayatta tutacak. Ya da onun köklerine karışıp beni kurutacak."

Papatyam.... Üniversite aşkım :)

Gerçek Ailem Kurgusu !!! Alkolik üvey babasından şiddet gören , uğradığı şiddete rağmen annesinin onu umursamaması ile geçen 20 yılı çöp olmuş Melek . Annesinin eşyalarının arasında bulduğu mektup ile Melek ` in gerçek babasını ve abilerini bulma hikayesi.

Hasan ağa gene bir hafta olduğu gibi tarlasın da kendi halinde çalışan kızı dikkatlice her hareketini inceliyordu kızın kafası sadece çalıştığı yerde idi ne bir erkeğe bakar ne de işten kaytarırdı günün sonunda yevmiye sini alır sağa sola takılmadan evinegiderdi takmıştı kafasına kızı büyük oğlu Şirvan`a alacaktı oğlı deli dolu buraların en büyük ağası herkes karşısın da tir tir titrerdi onun. Şirvan , Asmin hikayesi

Yaşlı katedral bencil insanoğlunun kadim sırlarını sonsuza dek saklayamazdı. Hayatı bulanıklaştıran hayalet sırlar vardır. Kimse görmez, duymaz, bilmez ancak biz ruhumuzun karanlık uçurumlarıyla birlikte yaşamanın ağırlığı altında durmaksızın ezilirdik. Tıpkı Elizabeth Bloom gibi. Elizabeth Bloom bakmakla yükümlü olduğu büyükannesi ile oldukça sıradan bir hayata sahiptir. Sığındığı Paris`in büyüsü onu hiç etkilememişti 1968`in sonbaharına kadar. Ethan Moreau, Elizabeth`in hayatını bulanıklaştıran adam. Radikal kararlar ve de dönüm noktalarından ibaretti hayat. Belki de taze kararlar, hayattaki dönüm noktalarının başlangıcı, ilk adımıydı. İnci Alabora, kızıyla birlikte 2024`ün yazında ardında bıraktığı ülkesine geri döner. Tek hedefi büyükannesinin ona anlattığı masallarla yazarlık kariyerinde emin adımlarla ilerlemektir. Sonbaharda büyükannesini ziyaret ettiği sırada büyükannesinin yazılarının arasında elli yıl önce yazılmaya başlayan mektupları bulur. Okuduğu kağıt parçası onu, tanımadığı birini bulması adına tekrardan okyanus ötesine sürükleyecektir. Artık İnci`nin beyaz sırlarının yanısıra devasa sırlar karaya vurmuştu. Ve eve dönüş başlamıştı. Bu hikaye Elizabeth`in, Cora`nın, Grace`in, İnci`nin eve dönüş hikayesiydi. Günün birinde herkes evine geri dönerdi.

Bazen neden yaşadığını düşünür insan ben de düsünüyodum bugün o gün dü yaşama sebebimin olmadını farkettiğim ve herşeyi bitirdim gündü saat 8 civarlarıydı ve ben kendimi denize bıraktım...

Arif ve Züleyha

Wilson ailesinin hayatı

Eski bir köy kurgusudur. Dönemini yansıtmakta olup, insanların bilinçsiz ve cahil olduğunu yansıtan birçok olay örgüsüne sahiptir.

İnsanlar ölümü bedenin fonksiyonlarını kaybetmesi sanıyor. Ölenler için “yaşamını kaybetti” deniliyor. Tanrı katında yaşadığımız hayat bir gün bile değilse yaşam nedir o zaman? Yediğiniz yemekten içtiğiniz sudan tat alıyor musunuz? Eşinizle veya sevgilinizle çalıştığınız işte arkadaşlarınızla mutlu musunuz? Seviştiğinizde ruhunuz orgazma ulaşmıyor mu, yanlış kişiyle mi seks yapıyorsunuz? Her şeye kızıyor, herkesi mi suçluyorsunuz ? Şu anda ki yaşamınızdan siz değil de sizi bu duruma sokanlar mı sorumlu? Neden istedikleriniz olmuyor. Hep hayal dünyasında mı yaşıyorsunuz? Umudunuz hala yerinde mi? Hz. İsa için “ölüleri diriltiyor” denilirdi, peki siz ölü müsünüz? Diri mi? Tanrıya göre ölüm diye bir şey yoksa yaşadığınız bu hayat nedir peki? Cenneti veya cehennemi ölüm diye inandığınız şeyden sonramı sanıyorsunuz? Yaşadığınız hayattan tat almıyorsanız, ölüsünüz demektir ve dirilmeye ihtiyacınız vardır. Ve dirildiğinizde; yaşam dediğimiz olguda gözünüzün gördüğü, ruhunuzun hissettiği hiçbir şey size asla acı veremez. Korku, endişe, telaş ve her türlü acı ölüler dünyasındadır, madde aleminden mana alemine geçeceksiniz, isteseniz de istemeseniz de. Çünkü Tanrı “dönüşünüz banadır, herkes bu cehennem hayatını tadacaktır sonra cennete gireceksiniz” der. Cehennem zihindir, size korku, vesvese veren her şeydir, bir an önce kurtulmanız gerekendir. Cennet ise kalptir, Tanrı oradadır, kendinize bir iyilik yapın Tanrıyla tanışın. ÖLÜM VE AŞK

(Çizgi studio: purplegirllibrary ) Tam 4 haftadır staj için otel araştırmama rağmen hiç bir  otel bizi kabul etmedi... Evet yanlış okumadınız...Bizi Ben Defne Kara , Berk Kaya , Mert Öztürk,Sevil Atasoy ve İklim Atakul.

İkisi de birbirini tanıyor muydu yoksa birbirine yabancı mıydı ? Bunu nasıl bileceklerdi?

19 yaşındaki on-jo hayranı olduğu moonstar grubunun yeni üyesi olacak...fakat bu yolda onun hiç beklemediği şeyler kapısını çalacak bunlardan biri de"aşk"❤️

Sahil yolu o meşhur yol, ben bu yolda ilk şiirimi yazmıştım Hazan`a, evet Hazan bir şiirdi ben ise onu sayfalara sığdıramayan amatör bir şair.

Hacı’nın futbola başladıktan sonra yaşadığı zorlukları aşarak kendini en iyi yapma yolculuğu