"𝑵𝒆𝒅𝒆𝒏 𝒉𝒆𝒓𝒔𝒆𝒚 𝒃𝒐𝒚𝒍𝒆 𝒐𝒍𝒅𝒖.. 𝑩𝒐𝒚𝒍𝒆 𝒃𝒊𝒕𝒎𝒆𝒎𝒆𝒍𝒊𝒚𝒅𝒊" İrem, okul için ailesinden uzak bir şehre gelmişti. İlk zamanlarda herşey normaldi yani.. okulun biraz yakınındaki "o" ormana gidene kadar...

1994 yılında uzun soluklu bir deney yapılır x-4 deneyi 3 bebeği X4 geni eklenir Günümüz Ülkenin en büyük seri katillerinden biri ortaya çıkmıştır bu olaya bakan savcının kız kardeşi katil tarafından kaçırılır

Kitabı hevesle yazdım umarım beğenirsiniz yorum yazmayı unutmayın ilham kaynağımsınız

Bir arkadasin ihaneti.

Benliğimdeki Rönesans`ın içinde daima bir Orta Çağ vardı. Ve ben bunun farkındaydım. Babam da öyle! Fakat diğerleri değildi. Önder de öyle! Büyük bir hata yapmış Orta Çağ`ımın kapısında duran nöbetçiyi öldürmüştü. Böylelikle kapı açılmış ve ikimiz de geri dönüşü olmayan bir yola girmiştik.

!Dikkat! Kitapta cinayet, işkence, vb. şeylere artı olarak cinsel sahneler bulunmaktadır. Etkilenecek olan kişiler okumasın lütfen. . Bir hatanın kefaretini kaç kişi öderdi? Bir yanlışın kefareti kaç günahsız canın boynuna asılırdı? . "23 65`ten merkeze, 23 65`ten merkeze. Bilinen yere acil ambulans!" . "Hastayı kaybettik. Ölüm saati 23.52." . Genç ve yeteneği yüksek Dimra Alacık. Sessiz ama sözcüklerle çığlık atan Yaren Yücesoy. Zekası yadsınamayacak kadar parlak olan Polen Ezel. Oyunculuk yeteneği göz kamaştıracak Asır Yılmaz. . "Hepsi farklı şekillerde öldürülmüş." "Bağlantıları yok amirim, yakınlarından hiç kimse öldürülen kişileri tanımıyor." . "Bir kadının zekası hafife alınmamalıydı." . Öldürülen 24 kişi, 24 ay, 2 sene. Hiçbirinin bağlantısı yoktu ama hepsi aynı günde öldürülmüştü. .

Melek adındaki genç bir kız, eskiden polis olan biri tarafından kaçırılır. Bakalım Melek o adamlardan kaçabilecek mi?

Cinayet üzerine birleşti kaderleri. Cinayeti çözümlerken her ilerleyişleri tehlikeydi, aynı onlar gibi. Korkusuzlardı...Gözlerindeki parıltılar, içlerinde oluşan yangını apaçık belli ediyordu. Bu cinayet onlar için sadece bir olay değil, bir meydan okumaydı. Buldukları küçük detaylar gerçekliğe yaklaştırırken, ölüm adım adım yaklaşıyordu. Hazin bir son yaklaşıyor olabilirdi. Son yaklaşıyor, hissediyorlardı. Oyuncular belliydi, senaryo netti. En azından onlar öyle sanıyordu. Ancak sahne arkasında çok daha büyük bir oyun oynanıyordu. Perde açılmadan, maskeler düşmeden oynanması gereken son bir oyun kalmıştı. Ya da onlar öyle zannediyorlardı. Film perdesi yeni aralanıyordu ve onlar haberdar değildi. Her şey şimdi başlıyor. Ve bu oyunun kuralları, hiçbiri tarafından bilinmiyordu...

10. Sınıfa giden Ece,okullarına yeni gelen bir çocukla birlikte yıllar önce işlenen bir cinayeti araştırmaya başlar.

1907 yılı 13 Haziran günü, iki arkadaş tesadüfen tanıştıkları bir hancı ile arkadaş olurlar. Rum asıllı bu adam, Abdülhamid Han’a yürekten bağlıdır. İki arkadaştan, Hüsrev’in kuzeni Paris’ten dönünce, ikisinin de hayatı değişecektir. Jön Türk’lerin ateşli bir savunucusu olan bu genç adam ve hancı arasındaki çekişme esrarengiz bir cinayet ile son bulunca, beklenmedik bir sonun başlangıcı başlar. Daralan zaman içerisinde, İstanbul büyük bir takibin merkezi olacaktır.

Romalı şair Ovidius 2000 yıl önce bir şiirinde ‘’ Video Meliora Proboque Deteriora Sequor, yani İyi yolu görüyor ve takdir ediyorum ama kötü yoldan gidiyorum ‘’ der. İşe gitmekle kahve içmek arasında, rüyasında gördüğü cinayet mahalline gitmek ile bunu ciddiye almamak arasında ve en önemlisi bir seri katili sevmek ile ele vermek arasında bir seçim yapmak zorunda kaldı. İyi yolu takdir eden Vera tereddüt etmeden kötü yoldan gittiğinde kendi kaderini kendi yazdığının da farkına vardı. Seçtiği yolun kayalıklarla dolu olacağını biliyordu. Yokuş aşağı inerken bir yandan da yukarı çıkması gerektiğini biliyordu. Sevdiği adamı kendi elleriyle içinde bulundukları bataklıktan çıkartırken dibe batacağını, çırpındıkça daha derine gömüleceğini de biliyordu. Aşkının peşinden gidecek kadar cesur, sevdiği adam kurtulsun diye bütün anılarının silinmesine müsaade edecek kadar da gözü karaydı. Vera ve Demir’in hikayesi ıssız bir sokakta bir cinayetle başladı. Bu hikayeyi bitirecek olan da yine bir cinayetti.

Ölüm,cinayet,aşk,"Tek suçum, onu sevmekti"

"𝐻𝑒𝑟𝓼𝑒𝑦 𝑖𝑛𝑡𝑖𝑘𝑎𝑚 𝑖𝑐𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑝𝑒𝑘𝑖 𝑖𝑛𝑡𝑖𝑘𝑎𝑚𝑑𝑎𝑛 𝑏𝑖𝑟𝑎𝑧 𝑑𝑎ℎ𝑎 𝑖𝑙𝑒𝑟𝑖 𝑔𝑖𝑑𝑖𝑙𝑖𝑟𝑠𝑒 𝑛𝑒 𝑜𝑙𝑢𝑟?" Emma daha 13 yaşındayken küçük kardeşiyle birlikte mahalledeki 6lı gruplardan olan çocuklar tarafından zorbalık görürler yine aynı şekilde bir gün okula giderken çocuklar yine bu iki kardeşe sataşırlar ve bir tanesi Emma`nın kardeşi Lina`yı iter zavallı Lina kafasını taşa vurur ve orada can verir. Emma henüz onlara karşılık verecek güçte olmadığı için saatlerce bağıra bağıra ağlar emma küçük bir kağıda bu çocukların isimlerini karalar ve kendine büyüdüğünde kardeşine yaşattıklarını onlara yaşatmadan ölmeyecegini dair and içer yıllarca içindeki intikam duygusuyla büyür ve en sonunda o çocukların peşine düşer.

Her şey tek bir nefesle başladı. Her şey tek bir nefesle bitti. Peki tek bir nefes bize ne yapacaktı?

İstanbul`da üst üste ve aynı mantıkla işlenen kadın cinayetleri üzerine bir ekip oluşturulur. Heyecanın ve Aksiyonun yanında tutkuyla harmanlanmış bu kitap gerçeklikten bir o kadar uzak, bir o kadar da yakındır.

Ben sadece çocukluğumu yasamak istiyordum katil olmak istemiyordum

Rol aldığı bir dizinin setine gelmemesi nedeniyle aranan Ünlü oyuncunun eski sevgilisinin evinde ölü bulunmasını ve sonra katılın adalete teslim edilmesini anlatan bendenizin kitabı...

Farklı hayatlar, farklı insanlar, farklı suçlar ve dedektif bir kadın. Dopdolu bir macera, farklı cinayet vakaları ile hikayelere ayrı bir gizem veriyor. E okumak için hazır mısınız?

Rus kökenli katil Mirza Kavalier çektiği onca işkenceden sağ kurtularak adaleti kendi elleriyle sağlamaya yemin eder ve bir katliam yaparak çeşitli cinayetler işler ama genç polis Simay Barlas olayın peşine düşer ve asıl katilin sevdiği adam Mirza Kavalier olduğunu öğrenir. Biri parmaklıklar ardına hapsedilirken diğeri ise hayatına kaldığı yerden devam etmek ister ancak bu imkansız aşk ikisininde yüreğinde asılı kalmıştır ya biri mesleğinden vazgeçicekti yada diğeri ilkelerinden ve doğrularından asıl vazgeçen kim olacak?

Bir babanın kızı için canını hiçe sayması fakat daha sonra ...

10yaşındaki bir kızın yaşadığı şehirde patlama sonucu ailesini kaybetmesiyle intikam için asker olma istegiyle yanıp tutuşan kadın askerin hikayesi...

Kasabanın dar sokakları, gece olunca bambaşka bir kimliğe bürünürdü. Gündüzleri ne kadar sakin ve huzurluysa, geceleri bir o kadar gizemli ve tehlikeliydi. Özellikle son aylarda artan hırsızlık ve kayıplar, kasabanın huzurunu iyice kaçırmıştı. İşte tam da bu yüzden, kasabanın en cesur dört kişisi bir araya gelerek "Gece Yarısı Bekçileri " adını verdikleri gizli bir ekip kurdu.

“ VE BAŞLADI “ gülümseyip Kamere döndüm “ Araştıralım bakalım şu Kadir’i ne yapar ne içer nereye gider ne işle meşgulmüş sonra öldürecek miyiz süründürecek miyiz ona karar verirsin bizde ona göre yol çizeriz “ dediğim ile Kamer kafa sallayıp onayladı ve Elisa ile bakıştık “ Eee hadi daha bir sürü işimiz var ben nerde yaşadığına bakayım öğreneyim arkadaş çevresine bakayım Meva sende işine bakarsın nerelere takılırmış onuda Kamer bakar sonra da nasıl ilerleyeceğiz karar veririz” dediğim ile kafalarını ı salayıp hepimiz işe koyulduk ilk önce nerede oturduğunu bulmalıydık Elisa o`konuda çok iyi ve tecrübeliydi çünkü bir ” hacker “ bilişim uzmanlığı okumuştu bu işleri çok iyi biliyordu “ Kamer telefon numarası dosyada yazıyor mu ? “ Elisanın dediği ile Kamer dosya bakış atıp “ evet yazıyor “ dedi dosyayı uzattı Elisanın Kadirin oturduğu semti bulması dakikalarını almadı.

"Annem bana Lavin`im derdi." Efruz`un gözleri beni buldu. "Özledin mi ?" Gözlerimi can dostuma kenetledim. "Özledim ama içimdeki o har o kin.. beni ondan uzak tutuyor.Çakır rengindeki gözlerini unutuyorum." "O senin annen bu kin? Ona bakan gözlerimi kıstım acıyla gülümsedim. "Komiser.Bana anne deme o senin annen hiç deme."Benim gibi oda gözlerini kısarak bana bakmaya başladı. "Ama-" "Komiser!Kim kendi kızının adını ölüm koyar?Hangi annenin yüreği buna dayanır?" Lavin isminin anlamı beyaz ölüm demekti.Beni bıraktığı gün söylemişti.Bana o kelimeyi hak ettiğimi yaptığıyla açıklamıştı. "Savcım-" Savcım olmuştu değil mi? Herkesin savcısı.Bir babamın ağzından çıkmamıştı o kelime.Birde o kadından. "Benim babam...bana İpeğim derdi.Naif kızım, zarafetli kızım... derdi bana." Efruz bana bunları söylerken hak ediyorsun bakışı atmış, gülümsemişti.Peki ya neden annemi söylerken gülmemişti. "Şimdi anladın mı komiser?Bir anne yavrusuna ölüm der ama bir baba ona en güzel sıfatları sıralar." Gözlerime hüzünle baktı. Efruzu ağlarken hiç görmemiştim, gözlerinin dolduğunuda.Gözleri bu sefer benim yüzümden dolmuştu. O kadın için dökecek göz yaşı olmamalıydı. "Benim babamın bana verdiği tek kötü sıfat yetimdi ama annem bana bütün kötü sıfatları layık gördü." Yapma der gibi baktı bu sefer onun gözleri.Sırtımı dayayacağım babamdan sonraki tek limanım.Ama bu konuşmayı bitirmeliydim. "Ben iki kez öldüm.Annemin ellerimi bırıkışıyla, babamın kucağımda... kollarımın arasında yok oluşuyla öldüm." Bu sözlerimi sıralarken eskisi gibi rahat değildim. "Ben üç canlıyım komiser.Benimde ölüm günüm sevdiğim birinin kollarının arasından kayıp gitmemle olacak. O sen olma Efruz eğer ben sana, dostuma, kardeşime, sırdaşıma bu acıyı yaşatırsam kefenim bana dar gelir, toprak beni kabul etmez. "Aynı babam gibi..."

Yaşamak, acı çekmektir. Hayatta kalabilmek ise bu acıda anlam bulmaktır… Tw: Bu bir polisiye kitabıdır. Cinayet, silah, kan gibi öğelerden rahatsız oluyorsanız okumasanız iyi olur.