"SENİN DERDİN NE?" diyerek bağırdım karşımda beni sinir eden adama, ağlamamak için kendimle mücadele veriyordum. Ama nafile bir mücadele olmuştu. Çünkü, gözyaşlarım yine bana ihanet ederek, yanaklarımdan aşağıya süzülüyordu. Arkası dönük olan Melih, bir hışımla bana döndü ve "Ne dedin tekrarlasana" dedi. Sağ dudağı yukarıya doğru kıvrılmış, ela gözlerinde küçümseyici bir bakış vardı. "Senin derdin ne?dedim." dişlerimin arasından. aslında avaz avaz bağırmak istiyordum, ama sadece sinirden dişlerimi sıkmakla yetinmek zorunda kaldım. " Ben senin kölen değilim... Bana emirler yağdırıp durma. " Oldukça öfkeliydim ve ağzımdan çıkanı kulaklarımın duymasını isteyecek hiç değildim. Melih, hızlı adımlarla aramızdaki mesafeyi kapattı. "Ahu, hep unutuyorsun... Ben sana istediğim gibi davranırım." Ela gözleri, en koyu rengini almış tehlikeliyim diye bas bas bağırıyordu. "Davranamazsın" dedim. Cılız ve kısık bir sesle, cevap vermedi. Gözleriyle, gözlerimi işgal etmeye devam etti. Arkasını dönüp çıkışa doğru ilerledi. Nereden geldiğini bilmediğim bir cesaretle; "ASLA SENİN İÇİN GÜLMEYECEĞİM! YÜZÜMDE ASLA SANA AİT BİR GÜLÜMSEME OLMAYACAK!" diyerek haykırdım.Melih, olduğu yerde bir süre durdu. Bir anda bana dönüp, ateş saçan ela gözlerini, kahve gözlerime dikti. "Ben, bencil bir adamım Ahu. Benim için asla gülmeyecek bir kadının... Gözyaşlarını bile istiyorum." Ölüm kokan bir ses tonuyla "GÖZYAŞLARI BİLE SADECE BANA AİT OLSUN İSTİYORUM."

Babası Güneş, annesi Aysima. Gökyüzünden kopup düştüler yeryüzüne. Onların aşkları büyüktü, engelleri aşılmazdı. Aşmak istediler, Aysima dayanamadı üzerine atılmış çamura, kaçtı sevdiğinden. İstemedi ama olması gerekenin bu olduğunu düşündü ve arkasına bile bakmadan kaçtı. Güneş Aysima’sından oldu. Aysima, karanlığa düşen Güneş’inden.. Bu Güneş ve Ay’ın hikayesi değil. Bu hikaye Mihrimah’ın babasızlığının hikayesi..

POLİS KURGUSUDUR!

Krallığı için evlenen Lily yaptıklarının Victor`ün kalbinde ve omuzlarında yük olacağını bilmeden ihanetlerine yenilerini ekler. Bunca karmaşanın içinde olayların sarpa sarmasına neden olacak bir kişi hayatlarına girer...

Dört eski dost, birlikte geçirecekleri bir ay, çözülmesi gereken bir cinayet, saklanan sırlar, gerçekler, hayatlarını değiştirecek insanlar... On yıl sonra Aslı Göktaş`ın cinayet dosyası yeniden açılır ve arkadaşları Aslı`nın cinayetini aydınlatmayı ona bir borç bilerek araştırmaya başlar. Siz bir ölüyü tekrar öldürebilir misiniz? Aslı bizimle tekrar dirildi ama biz onu öldürdük, bu sefer kendimizden! Onlar çıktıkları yolda birçok şey kazanıp, birçok şey kaybedecekler! Bu hikaye hayatın, bilinmeyen yüzlerce hayatın hikayesi... * "Sever mi insan gerçekten belki de katili olacak insanı? Ölüm sadece bedenen mi olur? Ya sevdiğimiz öldürürse ruhumuzu? Bu katil yapmaz mı insanı? Eğer bu dediklerim doğruysa hepimiz katiliyiz seven ruhların..." (Birinci kitabın başlangıç tarihi: 24.11.2020 Bitiş Tarihi: 22.20.2022)

Uyandığımda saat gecenin 12:00 uyuyamıyordum bende bahçeye çıkıyım dedim ve bahçeye çıktım. Çardağa oturdum ve hayatımı düşündüm yada olmayan hayatımı kendimi ailemi ama en çok o kaza gününü,düşündüm ailem için üzüldüm ama sonra üzülmeye değmediklerini söyledim kendime,çardaktan kalktım ve eve doğru ilerledim. Tam o sırada ağaçların arasından bi ses geldi ve oraya baktım,birini gördüm kostümlü ve maskeli maskesinin üstünde ters bi ay yıldız vardı.Bi anda ortadan kayboldu. Bu neydi böyle çizgi filmlerden sıçramış gibi oldu olucak bide kahraman çıksın. ----------ALINTI-------------

Mihrimah...Ay ve Güneşin birleşimi... ~Öldürülen bir kadın...Gerçekten ölmüş müydü yoksa palavra mıydı?Peki 2 yıl sonra ortaya çıkan bu kadın da kimdi? Ya katil nereye kaybolmuştu? Yavaş yavaş açığa çıkan gizemler...

Serra ve Melih... Birbirlerine olan sevgileri kadar karmaşık, bir o kadar da derin yaralar taşıyan iki insan. Serra, edebiyat tutkusu içinde kendini bulan, duygularını satır aralarına saklayan bir editör; Melih ise, büyük davaların arasında boğulmuş, hayata keskin sınırlarla yaklaşan başarılı bir avukat. İkisi de kariyerlerinin zirvesine ulaşma yolunda, geçmişin yüklerinden kurtulmak isterken, birbirlerinde sığındıkları limanı kaybetme korkusuyla yüzleşiyor. Bu hikaye, iki kalbin aşka rağmen yarım kalmışlık duygusunu, ilişkilerinde açığa çıkan çatışmaları ve içsel hesaplaşmaları anlatıyor. Serra ve Melih`in geçmişten gelen travmaları, birbirlerine olan sevgilerini sorgulamalarına neden olurken, ikisinin de taşıdığı derin yaralar zamanla su yüzüne çıkıyor. Birbirlerine iyi gelmek isterken, her karşılaşma adım adım onları daha da zor bir yol ayrımına sürüklüyor. Melih’in güçlü ve kararlı duruşunun ardında sakladığı kırılganlık, Serra`nın güvenini zedelese de, ikisi de yaşadıkları hislerin gerçekliğinden kaçamıyor. “Aşk, her yarayı sarabilir mi? Yoksa bazı yaralar, en derin sevgiye rağmen kapanmayacak kadar mı büyüktür?” Bu hikaye, hayatın fırtınaları arasında savrulan iki insanın, yeniden iyileşip iyileşemeyeceklerini keşfetme yolculuğunu anlatıyor. Sevginin gücüne inananlar için... Serra ve Melih... Birbirlerine olan sevgileri kadar karmaşık, bir o kadar da derin yaralar taşıyan iki insan. Serra, edebiyat tutkusu içinde kendini bulan, duygularını satır aralarına saklayan bir editör; Melih ise, büyük davaların arasında boğulmuş, hayata keskin sınırlarla yaklaşan başarılı bir avukat. İkisi de kariyerlerinin zirvesine ulaşma yolunda, geçmişin yüklerinden kurtulmak isterken, birbirlerinde sığındıkları limanı kaybetme korkusuyla yüzleşiyor. Bu hikaye, iki kalbin aşka rağmen yarım kalmışlık duygusunu, ilişkilerinde açığa çıkan çatışmaları ve içsel hesaplaşmaları anlatıyor. Serra ve Melih`in geçmişten gelen travmaları, birbirlerine olan sevgilerini sorgulamalarına neden olurken, ikisinin de taşıdığı derin yaralar zamanla su yüzüne çıkıyor. Birbirlerine iyi gelmek isterken, her karşılaşma adım adım onları daha da zor bir yol ayrımına sürüklüyor. Melih’in güçlü ve kararlı duruşunun ardında sakladığı kırılganlık, Serra`nın güvenini zedelese de, ikisi de yaşadıkları hislerin gerçekliğinden kaçamıyor. “Aşk, her yarayı sarabilir mi? Yoksa bazı yaralar, en derin sevgiye rağmen kapanmayacak kadar mı büyüktür?” Bu hikaye, hayatın fırtınaları arasında savrulan iki insanın, yeniden iyileşip iyileşemeyeceklerini keşfetme yolculuğunu anlatıyor. Sevginin gücüne inananlar için... Bu açıklama, Serra ve Melih`in ilişkilerindeki karmaşık duyguları ve derin sorunları yansıtarak okuyucuların ilgisini çekecek bir giriş sunuyor. Serra ve Melih... Birbirlerine olan sevgileri kadar karmaşık, bir o kadar da derin yaralar taşıyan iki insan. Serra, edebiyat tutkusu içinde kendini bulan, duygularını satır aralarına saklayan bir editör; Melih ise, büyük davaların arasında boğulmuş, hayata keskin sınırlarla yaklaşan başarılı bir avukat. İkisi de kariyerlerinin zirvesine ulaşma yolunda, geçmişin yüklerinden kurtulmak isterken, birbirlerinde sığındıkları limanı kaybetme korkusuyla yüzleşiyor. Bu hikaye, iki kalbin aşka rağmen yarım kalmışlık duygusunu, ilişkilerinde açığa çıkan çatışmaları ve içsel hesaplaşmaları anlatıyor. Serra ve Melih`in geçmişten gelen travmaları, birbirlerine olan sevgilerini sorgulamalarına neden olurken, ikisinin de taşıdığı derin yaralar zamanla su yüzüne çıkıyor. Birbirlerine iyi gelmek isterken, her karşılaşma adım adım onları daha da zor bir yol ayrımına sürüklüyor. Melih’in güçlü ve kararlı duruşunun ardında sakladığı kırılganlık, Serra`nın güvenini zedelese de, ikisi de yaşadıkları hislerin gerçekliğinden kaçamıyor. “Aşk, her yarayı sarabilir mi? Yoksa bazı yaralar, en derin sevgiye rağmen kapanmayacak kadar mı büyüktür?” Bu hikaye, hayatın fırtınaları arasında savrulan iki insanın, yeniden iyileşip iyileşemeyeceklerini keşfetme yolculuğunu anlatıyor. Sevginin gücüne inananlar için... Bu açıklama, Serra ve Melih`in ilişkilerindeki karmaşık duyguları ve derin sorunları yansıtarak okuyucuların ilgisini çekecek bir giriş sunuyor.

Bir menajerin hikayesi.

"Üç kara gül, üç mucize ve üç doğuş..." & Küçük yaşta ailesini kaybeden Doğa, büyüdüğünde anne ve babasının katili olan kuzeni tarafından bir not buluyor. Bu sayede yıllar sonra katil, yeniden kızın peşine düşüyor. Doğa, davanın yeniden açılmasıyla birlikte başkomiser Aral Şahin ile tanışıyor. Katili bulma süreci, hayatın onlara olan sürprizleri, gerçeklerle yüzleşme ve beklenmedik olaylar arasında bir de aşk dahil oluyor. Ama bir sorun vardı, aşklarını zedeleyen koca bir sorun...

Karanlık bir odaydı , sadece loş bir ışıktı odayı aydınlatan . Ve masanın üzerinde bir gece lambası. Kimin ne yaptığını çok az görüyordun . Gece lambasının ışığında geceye karışan zar sesleri , duyuluyordu odada. Ve ite o an bütün zarlar atıldı. Bütün oda sessizliğe büründü o an ve geriye kalan zar Şah Mat .

Noktalı virgüldü onlar. Tek onlar değil, hepimiz. Zihniyle savaşanlar, kendine düşman olanlar, ağlayanlar, korkanlar, hayatından vazgeçenler, ruhuna yabancılaşanlar... Biliyorum, en yakından tanıyorsunuz hepsini. İşte bu yüzden noktalı virgülüz biz. Hikayesi devam edenlerdeniz. Bütün hücrelerimiz `VAZGEÇ` derken `YAŞA` diyen tek bir parçaya tutunanlardanız. Düşmekten kanlar içinde kalmış dizlerimizi bir yara bandıyla kapar yine koşmaya devam ederiz. Ruhumuz bedenimize tutsakken Özgürlüğü düşleyenlerdeniz. O halde sizde tekrarlayın ` Hikayem bitmedi, devam ediyor.` Çünkü bu hepimizin hikayesi... " -Peki sence... Sen tam olarak kimsin Özgür? - Ben Özgür Akal. Bipolarım... "

Bir tarafım kan ağlarken, bir tarafım rol yapmalıydı. Ben buydum, bu doğmuştum...

çocukluğundan beridir hayatını hep ailesinin görecelerine göre yaşayan kız (kadın) ile annesi ve babasını dahi hiç tanımayan sokaklarda büyümüş çocuk (adam) tanışırsa ne olur? hayatlarında hiç bu kadar soğukla tanışmayan iki yabancı şimdi zemheriyle tanışacaklar.

Ensemde nefesini hissediyordum. Dönsem yüz yüze gelecektik. Ama bağlı olduğum sandalyede hareket etmem çok zordu. O da bunu bildiği için yaklaşıyordu bana. Gözlerimde ki bağ o kadar sıkıydı ki karanlık canımı yakıyordu. Sürekli içimden biri beni kurtarsın diye yalvarıyordum. Ben ilk kez birine bu kadar muhtaç hissediyordum kendimi. Karan`ı özlemiştim. Korkuyordum. Biri vardı çok bilinmeyenli hayatımın ortasında durmuş beni izliyordu. Ben ise gözlerinde ki yansımamı. Biri de vardı ki gözlerini benden hiç çekmemişti. Ben Arsen. Karanlığıma hoşgeldiniz.

Deniz ve arhan aralarındaki bu çekimin düşmanlıktan daha başka anlamları olduğunu biliyordu. Birbirinden hoşlanmayan bu çift aynı takımda olmak zorundadır.Bakalım aşktan ümidini kesen deniz ve evlilik düşmanı arhan bu sorunların içinden çıkabilecek mi?

" Abi ya, demedim mi ben gelmeyelim diye? En güzel anı bozduk!" "Olum ne biliyim ben, canım kardeşimizin bu kadar çapkın olduğunu? Hemen yengeyi ayartcağını?" Alaz sinirini zor tutuğunu belli ederek konuşmaya başladı " Oğlum, canlarım, bir tanelerim, kardeşlerim... Ben size gelmeyin demedim mi lan!?" " Biz ne bilek ya sizi böyle şey, yılış yılış bulucağımızı." . . `Ben, bir gün bırakma korkusuyla tuttum bu elleri.` Her aşk bitmez. Bazıları bitmişken bile bitmemiştir kalbinizde.

"Bu kadın vallahi deli. Sen nereden geldin be kadın Mardin`e......." ................................... "Allah`tan başkasından korkmam Mustafa Hamza Alibeyoğlu" ................................... "Seni seviyorum Mustafa. Benim bedenim de kalbim de hayatım da senin. Sen benim kış güneşim, sen benim huzurum, yeniden bana getirdiğin neşemsin. Ben sana gözüm kapalı güveniyorum. Sende bana inandığın, güvendiğin için çok teşekkür ederim"

Merhaba.. Ben Aybüke.. Anne ve baba sevgisinin ne demek olduğunu bilmeyen o küçük kız çocuğu. Ben Aybüke.. Küçük yaşta büyümüş sonrasında da minik kardeşini büyütmeyi kendine görev edinmiş o kız. Ben Aybüke.. Kendi başına ayakta durmayı öğrenmiş kendisine ve kardeşine yetinmeyi başarabilmiş o kadın. Ve ben Aybüke.. Yıllarca kardeşine adadığı hayatının bi anda kardeşinin gerçek kardeşi olmadığını öğrenmesi ve kardeşinin gerçek ailesinin ortaya çıkmasıyla hayatı alt üst olmuş o kadın. Peki acaba gerçekten alt üst mü oldu? Hem dememiş mi Şems-i Tebrizi "Nereden biliyorsun hayatının altının üstünden güzel olmadığını?"? Alt üst olmuş hayatıma hoşgeldiniz.

Şuan kafamda börküm elimde oklarım ve yayım mutluyum, heyecanlıyım, rahatım. Günümüzde bu şekilde gezmek dikkat çekmese her yere böyle giderdim galiba. Ben kendi kendime düşünürken, "Hazır mısın Hare Hatun!" diye seslendi Ayaz. Bir garibime gitti böyle seslenmesi. Bende yarışma havasına girmeye başladım yavaş yavaş. "Ben hazırım Ayaz Alp sen hazır mısın? " diye bağırarak atış alanına doğru ilerledim. Madem bir oyun oynuyoruz kurallarına göre oynayalım. Ayaz`ın gülümsediğini gördüm, sanki daha da bir keyiflendi. Alana vardım yayımı elime aldım bir deneme çekişi yaptım tam bana uygun yay. Oklarımı tirkeşime doldururken "Ne bakarsın öyle Ayaz Alp yoksa korkar mısın benden de put gibi durarsın orda?" dememle etrafta gülüşmeler oldu. Ayaz`ın hareketlendiğini gördüm o da tirkeşine oklarını doldurmaya başladı. "Korkmam tabi ki de Hare Hatun yenildiğinde ki yüzünü düşünür idim. " dedi keyifle. ... Oklarımı tek tek putaya atarken gözüm Ayaz`ın putasına kaydı benden çokça iyi atış yapıyordu. Kazanmam biraz zor. Bende farklı bir yol izlerim o zaman son kalan 3 okumu normal atmak yerine, diz çökerek attım. Bu şekil attığımı gören arkadaşlarım alkışladılar beni. Atışlar bitti ok toplamaya giderken Ayaz`a baktım donmuş bir şekilde beni izliyordu. Kazanamasam da afilli atış yaparak onu şaşırtabilirim. Şu arkadaki cahil de belki biraz öğrenir kadınların herşeyi başarabileceğini. Hâlâ Ayaz bana bakarken "Ne bakarsın öyle Ayaz Alp şaşırttım mı yoksa seni. "diye konuştum... ...

Kızın babası yüzünden zorluklar çeken çift. "Şimdi hoşçakal deme zamanı, ama sen hoşça kalmayı hakk etmiyorsun be çiçeğim"

Açelya`nın etrafında geçen olaylara yer vermektedir. -Kalbinin gökkuşağın da bana yer var mı? -Var ama arkadaşım olarak

Kazanıyorduk, kaybediyorduk, kanlarımızda boğuluyorduk... Bu kumarda ya şah olmak vardı ya da piyon... Ya en önemlisi ya da en görünmezi... Geçmişimize esir düşmek her geçen gün bizi daha da ölüme sürüklemekteydi. Her acımız bir kibritti. Her acıya bir kibrit yakacak ve zafer ateşini başlatacaktık. Bilinmemezliğin içinde olmak her geçen gün bizi daha fazla karanlığa itecek olsa da ne kalpler susacaktı, ne de ruhumuz yıkılacaktı. Bedenlerimiz vâr olmasa bile kalplerimiz daima bağlı kalacaktı. O karanlıkta ki tek umut ışığımız birbirimiz olacaktık. Ama birimiz diğerine uymazsa karanlık bizim ışıklarımızı sonsuza kadar söndürecekti. Işıklarımızın sönmesi demek, bizim ölmemiz demekti...

Yalnızlık dram entrika

Her insanın hayatını değiştiren bir olay, bir kişi ve ya bir gece olurmuş. Benim hayatımı değiştiren o geceyse beni büyümeye mi zorlamıştı yoksa benim içimdeki beni mi öldürmüştü, bunu hiç anlamıyordum. Tek bildiğim o geceden sonra benim artık eski Balın olmadığımdı. Hayatımı yeniden çizen o gece beni ben yapan her şeyide yanında götürmüştü.