"Bazı yaralar görünmezdir. Ve bazı insanlar… o yaraları fark etmeden sarar." Lara, hayatı milimetrik kurallar ve sessizlikle örülmüş bir dünyada yaşıyor. Disiplinli, titiz, kontrollü. Çünkü bir zamanlar sevilmediğini düşündü ve kendini düzene sakladı. Gülmek yerine susmayı seçti. Kalbinde, kimsenin duyamadığı bir çocuk sesi var: "Biri beni gerçekten görür mü?" Atlas ise her şeyi şakaya vuruyor. Hayat onun için bir oyun sahnesi gibi. Ne kadar gülerse, o kadar az acıyor gibi... Çünkü bir gün ağladığında, kimse elini tutmamıştı. Şimdi ise kimseye acısını göstermiyor. Peki ya kader, bu iki zıt ruhu bir araya getirirse? Biri içindeki çocuğu saklamış, diğeri susturmuşken… Belki de birbirlerinin sesini ilk kez duyacaklar. “Kalbinin en sessiz köşesine sakladığın o ‘sen’… belki bir gün birinin bakışıyla uyanır.”

Bir var oluş, Bin yok oluşa bedeldir. Göt çeneli; Geçmişimizde sana karşı yapmamam gereken bir yanlışı yaptım. Ve sen silmek istemediğin halde ben seni sildim. (04.52) Siz; Suçlu olduğun halde mi yani? (04.53) Göt çeneli; Evet, suçlu olduğum halde. (04.53) Siz; Peki bay anonim, simdi neden pişman bir şekilde sizi hatırlamayan birine döndünüz. (04.54) Göt çeneli; Onu sadece kendimi affettirmeme izin verirsen öğreneceksin güzel gözlüm. (04.55)

...ben bir ceviz ağacıyım gülhane parkında...

Alin, hayatı boyunca ait olmadığı bir dünyanın içinde sıkışıp kalmıştı. Babasının gölgesinde geçen yıllar, onu sessiz ama güçlü bir fırtınaya dönüştürmüştü. Ancak bir gün, geçmişini ardında bırakıp bambaşka bir hayata adım atmak zorunda kaldı. Yeni bir aile, yabancı yüzler ve içinde kaybolduğu bir bilinmezlik… Fakat her başlangıç, beraberinde sırları da getirir. Güvenin kolay harcandığı, gerçeklerin gölgeler ardında saklandığı bu dünyada, Alin’in en büyük savaşı başlıyordu. Çünkü bazı geçmişler unutulmaz, bazı yaralar ise en derin izleri gelecekte bırakır

Aşk neydi hiç bilmediğimiz bir anda karşınıza çıkan birimiydi yoksa yıllarca beklediğiniz kişi mi? Doğru tam olarak neydi bizlere söylenen mi yoksa yaşananlar mı? GÖZLE görünene mi inanmalı insan kulağı ile duyduğuna mı?Hayat tam olarak neydi yaşadıklarımız mı yaşadıklarımız mı?Şuan yaşadıklarım bir bilinmezlikti ve ben bu bilinmezliği çözecektir.

Babaları tarafından zorla evlendirilen Ayza ve Maralın aşk hikayesi

"biz 8 çocuk onlar yüzünden bu haldeyiz şimdi sıra onlarda aynı acıları çekecekler belki daha fazlası" Bu kitabı okumaya hazır mısınız?

İhanetin gölgesinde kalan kadınların intikamı ağır olur. Mecburiyet, kollarını hayatına doladığı zaman susacağını sanır, seni hislerle yanıltır. Ama bazen onlar bile yanılır. Çünkü sen bir kadınsın. Sen susmak değil, haykırmak zorundasın. •Tüm hakları bana aittir.

İki deli,iki yaralı,iki yalnız ikiside ölüme aşık ikisininde ruhu yok kalpleri yok o kalpler o ruhlar nasıl canlanacak nasıl olacak kimse bilmiyor ölüm mezarlıklar hüzün yeridir ama kim bilir mezarlıklar iki ruhu iki kalbi yeniden nasıl canlandıracak? +Canın çok mu yanıyor? -Çok yanıyor +İyileştirebilir miyim? Sarsam -Sara sara nereye kadar sararsın hep kanayan bir yarayı? Bir süre sonra bıkar bırakırsın kendi haline. +Peki deniz gözlü çocuk göreceğiz. Bunlar bir sevgi öpücükleri değildi bunlar birer merhem şifa öpücükleriydi. İlk kez o gün yüsra sakın bu adamla geçer dedi geçecek miydi? Bilmiyordu ama umut etti o gece ölüme aşık kadını yaşama hayran bırakmıştı rüzgar keskin... Mafyanın oğlu olan rüzgar karanlıktadır ve onu bu karanlıktan çıkarak kişi de yüsradır ve nice sırlar var... Hayat bazen yalanlardan ibarettir biri çıkar karşına ve hayatındaki herşeyin yalan olduğunu öğrenirsin... "Sen ve ben, başkaları nasıl okursa okusun. Yalnızca bizim anlayacağımız bir hikayeyiz..."

Açelya ve Semih’in birbirine olan sonsuz aşkı ve biraz zorbalık

Aytekin ve Nilda yetimhanede tanışan iki yoldaş.Nildanın doğum gününde Nildanın evlatlık alınması sonucu ayrılırlar.Yıllar sonra ikiside hayalindeki mesleğe kavuşmuş olurlar ama birbirlerini tanımaları zorlaşır...

Modern zamanların en yaygın psikolojik vakalarından biri olan tükenmişliksendromu; stres, iş dünyası, ev ve sosyal yaşantı gibi birçok parametrenin de etkisiyle kişinin enerjisinin bittiğini hissetmesi olarak açıklanan yaşam kuşağı.

Selam bacılar. Burada kurgu aradım ama pek bulamadım. Beşiktaşlı kızlarım sizlere bomba bir kurguyla geliyorum umarım seversiniz. Öpüyorum siziii

Geceye Küsen: Geceler iyi mi, meçhul. Lakin yine de gecenizin iyi geçmesini diliyorum. Zira bazılarımız için, geceler pek iyi geçmiyor ;)) Sabahsız Biri` gönderine yorum yaptı. " Ağlamak için gözden yaş mı akmalı? Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?" Bu şiir, bu gece benden size gelsin, geceye küsen hanımefendi :) *** Mehir ve Diyar`ın hikâyesine hoşgeldiniz...

Bu benim ilk kurgumdur umarım beğenirsiniz

Sevdiğini adamın çocuklarına hamile iken, düşmanı eline düşen Aden.✨Zaman tüm gerçekleri gösterecek✨

Babası annesine aşiretin aldığı kararla kuma getirdi diye annesi babasını boşadı ve annesini seçip annesiyle çocuk yaşında İstanbul`a taşınan ve büyüdüğünde hem şirket sahibi hemde Cumhuriyet Baş Savcısı olan ve 20 yıl sonra babasından ve aşiretten intikam almak için Mardin`e geri dönen Mardin`in kayıp hanımağası

Bir lisede başlayan masum bir aşk, ihanete, kayıplara ve karanlığa dönüşür. Ece, geçmişin gölgesinde sevdikleriyle yüzleşirken, bir yandan hayatta kalmaya çalışırken, onu takip eden tehlikeli bir sırrın pençesindedir. Aşk, kayıp ve intihar arasında kalan bu hikâye, bazen en derin yaraların görünmeyen taraflarını ortaya çıkarıyor...

Okul zorbası çocuk kötü davrandığı zamanla kıza aşk oldu Kızda çocuğun aşkını fırsat çevirdi ve çocuğun ona yaptıklarını ödetmek için çocuğa aşık rölü yaptı ama kız harçektan çocuğa aşk oldu ve intikamdan vaz geçti ama artık çok geçti

Biraz fazla hızlı olcak sahneler ama bu kadar oluyor

Sarhoşken araba kullandım ne olabilir ki?

En büyük mesafe yürekte başlar...

Tanrılar yoktu… Ama tanrıcılık oynayanlar vardı.” Bir zamanlar ölümün eşiğine bırakılmış bir kız çocuğuydu Lavinia. Ailesi, uğruna ellerini kana bulayan çocuğu bir gün bir yük gibi terk etti. Ama kader, acımasız olduğu kadar döngüseldi. Yıllar sonra, o terk eden aile yeniden onun kapısına geldi—bu kez sığınmak için. Lavinia artık yeraltı dünyasının en önde gelen isimlerinden biriydi. Kurduğu imparatorluk, kan ve zekâyla örülmüştü. Yalnız büyüdü, tek başına savaştı ve kendine ait olmayan bir soyadını küllerinden bir marka gibi doğurdu. Ama asıl savaş, ailesi yanında belirdiğinde başladı. Geçmişin sırları, gece gibi ağır ağır çöktü hayatının üstüne. Gerçek babasını öğrendi… Yıllarca onunla aynı masalarda oturmuş, aynı savaşın içinde çarpışmışlardı. Yüz yüze gelmişlerdi. Ama birbirlerinin kim olduğunu bilmeden. Ve şimdi Lavinia, sadece ihanetin değil, kaderin de tokadını yemişti. Bir yanda yıllar önce onu ölüme terk eden ailesiyle, şimdi o sır perdesi yırtılmıştı, ve ardında başka bir oyun başlamıştı. Öte yanda kanla kurulmuş bir tahtın üstünde her an devrilmeye hazır dengeler… Bu savaş ne sadece toprak, ne de saltanat meselesiydi. Bu, Lavinia’nın geçmişiyle yüzleşip kendi kaderinin iplerini yeniden örme savaşıydı.

İntihar etmek isteyen bir kız o gün karşılaştığı kişi ile kendini bir savaşın içinde bulur. Kanlar, kayıplar, gözyaşları ve bol bol kahkahalar. Onlar Ekip`ti. Her zorlukta birbirinin arkasını kollayan sokak çocukları. Her ağlayıştan sonra gülüncek birşey bulup kahkahalar atanlardı. "Delisin." Dedim ona o ise cevap olarak; "Sana deliyim." Demişti. Bana gerçekten deli miydi?

Kaslı kollarını anında duvara sabitledi ve beni kafese aldı. ‘’Yani seni şu an burada öpsem hiçbir şey hissetmezsin öyle mi?’’ diye yineledi. ‘Ne öpmesinden bahsediyorsun çekil önümden saçmalamayı kes beni etrafındaki diğer salaklarla karıştırma’ Kafasını sallayarak cık cıkladı ‘’Yanlış cevap, soruma cevap ver’’ gözlerinin içine sinirle baktım. Ares her zamanki Aresti işte. Beni kışkırtıp gidecekti. ‘Evet hiçbir şey hissetmem’ dedim. (NE DEDİM BEN!) Gülerek yüzünü biraz daha yakınlaştırdı. ‘’Görelim o zaman’’ Dudakları usulca dudağıma değerken ne yapacağımı şaşırmıştım. Sanki vücudum kitlenmişti, sıcaklık bedenimi sardı. Ustaca dudaklarımla oynaşırken ben tepki veremiyordum daha önce hiç öpüşmedim çünkü! Aklım başıma geldiğinde tüm gücümle onu ittirdim fakat yerinden sendelemedi bile. Bu hareketimden rahatsız olarak tüm vücudunu bana yasladı. Sıcaklık iyice bedenimi sararken alt dudağımı hafifçe ısırarak çekti dudaklarını. ‘’Hala bir şeyler hissetmediğine emin misin Hera?’’ gözlerimin içine baktı. Sanki içimi görüyormuş gibi. Ona karşı hala birşeyler hissettiğim doğruydu ama ben dersimi almıştım, bunu onun bilmesine gerek yoktu.