Sibel Araf 17 yaşında 14/07/2008 Leyle Araf 32 yaşında 08/07/1993 Ateş Efe Arpa 27 yaşında 01/02/1998

Bir düşmandı onlar ta ki yardım ettiği kıza aşık olana kadar…

"Aşk sizce ne? Mutluluk? Üzüntü? Acı? Hayatım tam bir hayal kırıklığıyla geçmişti. İnsanlar beni hor görüyordu ta ki o güne kadar. Aşk hayatım o günden sonra alev almaya başlayacaktı. Ve siz de bu alevli Aşk hayatıma konuk olacaksınız" Lidya~

Ceren’in yeni taşındığı yerdeki okula gitmesi ve orda yaşadıkları

Açılay`ın babasını öldümüyle başladığı hayata yeni dostluklar ve sevgi eklenir. Fakat bir gün tanımadığı bir numaradan tehdit tarzı mesajlar almaya başlar ve bu mesajların bir türlü sonu yoktur.

Lsldösöxçwöddld

Virân olmuş yüreklerden uçarmış kanadı kırık kartallar. Gül`den geçer bülbüle varırmış. Sevdayı en çok sızlatandan dinler, sızlayana ağıt yakarmış. Yalnızlığa kazınmış yüreklerin fısıltısını işitir. Yetim çığlıkları haykırırmış. Bizimkisi yazgının elemli sonu kimine yâr kimine yara... Kimine Virân kimine Virâne...

Alya BOZDAĞ 20 yaşında ağilesi o 15 yaşındayken trafik kazasında öldü ogünden sonra hep çalışıp okumaya çalıştı... karan yiğit ALAGÖZ 25 yaşında ailesi yaşıyo ama onlarla birlikte kalmıyo 1 kardeşi var italyanın en büyük mafyası... Devamı kitabımda ilk kitabım ~♡~

Almeda iki aylığında Kuşadasına, sadece yeni başlangıçlardan önceki son iki ayını doya doya yaşamaya gelmişti. Fakat Kuşadasında daha önce hiç tatmadığı bir duyguyu ile tanışmıştı: Aşk. Ona eşsiz hissettiren Miraç Alp Arslan ile aşkın hem eşsiz bir duygu olduğunu hem de aniden gelebileceğini öğrenmişti. Fakat bu huzur sadece kısa mı sürecekti, yoksa sonsuza kadar devam mı edecekti? "Miraç, sen misin?" diye sordum şaşkın bir ses ile. "Benim. Sen kimsin, aşkın bana aniden getirdiği kız mı?" 🪷

İnsanlarda da reset tuşu olduğunu biliyor muydunuz? Ben elimde olmadan o tuşa basmış bulundum. Ve kendi hayatımın içinde bir yabancı gibi kayboldum. Sesimi duyan var mı, çünkü ben bu harabenin içinde kendi sesimin yankılarını bile tanıyamıyorum. Beni tanıyan var mı, kimim ben? Geçmişime küçük bir ışık arıyoum çünkü geçtiğim yolları bilmeden geleceğe yürümek uçurum gibi. Ya uçurumdan düşüşümü izleyeceğiz ya da o uçurumdan nasıl süzülerek yere indiğimi. Umarım uçmayı biliyorumdur..ben uçup uçamadığımı bilmiyorum ve tecrübe etmekten çok korkuyorum. Çıkmaz bir sokak düşünün sokağa geldiğiniz yol artık gözükmüyor ve ne taraftan geldiğinizi bile bilmiyorsunuz. Üzerinize sis çöküyor ve artık etrafınızı çevreleyen duvarları da görmek çok zor. Ne zamana kadar bu şekilde yasayabilirsiniz emin değilsiniz. Yolu bilmemek çok kötü hissettiriyo. Bu yüzden bilebildiginiz kadar şeyi bilin. Öğrenin. Öğrenin ki bu duvarların olduğu sokağa çıkmasın yolunuz. Uçmayı öğrenin ve benim nasıl öğrendiğimi de gelin beraber öğrenelim.

Yıllar önce bir hastanede karışan bebekler, Vaveyla ve Kerem. On altı yıl sonra aynı hastanede Vaveyla`nın öz ailesi, Kerem`in üvey amcası ve ailesi ortaya çıkar. %19 görme engelli, ilkokuldan sonra okula gitmeyen, Türkiye ve Dünya`nın en ünlü restoranına çalışan Vaveyla, çalışma saatinde üvey babasından gelen aramayla bir abili olarak girdi o hastaneye, yedi kardeşin tek kız kardeşi olarak çıktı.

"Ben onun için sadece bir gölgeydim. Kaybolmak üzere var olan bir gölge..." Beren ailesinin geçirip kurtulamadığı trafik kazasından tam 6 yıl sonra intikam peşine düşerken, kendisini kurtulamadığı bir girdabın içinde bulur.

Buse normal bir kız olarak hayatına devam eder ama onun her adımını takip eden bir katil vardır. o gün geldiğinde Buse kendini başka yerde , başka bir boşlukta bulur ...

Bildirimler arasında bir DM vardı. Gönderen: @turalezvan Bir profil fotoğrafı. Net değil. Belki kasıtlı. Biyografi kısmında sadece şu yazıyor: “Gördüğün her sessizlik, bir şeyin yankısıdır.” Yankı kelimesinden hoşlanmam. Ama bu kez elim titremedi. Profili açtım. Takip etmiyordum. Ortak bir arkadaşımız da yoktu. İsviçre, Zürih yazıyordu konumda. Ne alaka? Neden ben? Mesaj şöyleydi:

Falan filan herzaman vardır okuyun

Yeni hayata başlamak gerekirdi bazen, ama nasıl olacağını bilemezdik. Bazen öyle bir şey olurdu ki bizi hayata döndürürdü tekrardan. Tam vazgeçmeye başladığımız zaman. Ala nın hikayesine hoş geldiniz.

“Yazlar bazen tatlı bazen acı geçermiş.”

Bir varmış bir yokmuş diye başlayan hikayelerin sonu mutlu sonla bitermiş peki ya bizim masalımız nasıl biticekti...

Model olan Mavi, bir gün ona gelen başrol teklifi ile oyuncu olur.

Müvekkilinin suçsuz olduğunu düşünen avukat ve aslında suçlu olup avukatına aşık olan iş adamı

Hayatı boyunca en çok istediği şeye kavuşan savcımızın hayatında neler olacağını gelin hep beraber okuyup inceleyelim

clara ve lancelot yüzyıllık ağaçlar gibi tutunacaklar mı birbirlerine yoksa sırları, hırsları, aileleri ile savaşmaya devam mı edecekler

“Hayatından saçan ışığı sen yakalayamazsan, senin sokaklarına lambalar da yaksalar aydınlanamazsın.” *GENÇ KURGU* Bazı sabahlar aynada kendini tanıyamaz insan. Bazı sabahlarsa, aynaya bakmaz. Adel ikisini de yaşamaya alışmıştı. Duvardaki demir yatak, gıcırdayan kapı, yemekhanede eksilmeyen o aynı çorbanın kokusu... Hepsi aynıydı. Ama o gün, bir şey farklıydı. Geceden kalma bir iz gibi, parmaklarının arasında kurumuş bir şey vardı. Kir değil. Boya değil. Kan... olabilir miydi? *TELİF HAKLARI SAKLIDIR.* Hikaye kendime aittir.

herşeyin tanesi gibi aslında vardır önemli olan o taneleri tane değil bir bütün gibi tutmaktır

Bazen aşık olsanız bile kaçmak zorunda kalıyor insan kendindenmi yoksa.kaderindenmi kaçıyor yada korkularından