Karanlık bir gecede göl kıyısında başlayan sessizlik, yıllar sonra yeniden yankı bulur. Asel Mina ve arkadaşları, geçmişte yaşanan sarsıcı bir olayın gölgesinde yeniden bir araya gelir. Unutulmuş sanılan sorular, bir defterin tozlu sayfalarında tekrar can bulur. Sessizlik artık bir sığınak değil, bir tehlikedir. Her biri kendi sırlarını taşırken, geçmişin üzerindeki sis perdesi yavaş yavaş aralanır. Ama bazı gerçekler, ortaya çıktığında herkesi değiştirebilir. Bir ölüm. Bir sır. Ve artık kaçamayacakları bir gerçek. “Bazı sırlar insanın içinde sessizce oturmaz… Zamanla şekil değiştirir, büyür, keskinleşir. Ve bir gün en güvendiğin kişiden bir bıçak gibi çıkar.”

BU ZAMANA KADAR OKUDUĞUNUZ BÜTÜN GERÇEK AİLEM KİTAPLARINI UNUTTURACAK TEK KİTAP! Arkadaşlar bu kitabı iki kişi olarak yazıyoruz Birincisi ben geceninkizi1434 İkincisi de @Asmin047 Kapak tasarımı bana ait! (Ç)alınma kopyalanma durumlarda bizzat ben tarafından dava açılacaktır bilginize!

Bir kırılganlığın sessizliğinde büyümüş bir kızdım. Hep kenara itilen , sesini duyuramadıkça içine gömülen , sevginin neye benzendiğini bile hatırlamakta zorlanan... O ise ; bakışlarında öfke , koruma ve yıllardır aşkını omuzlarında sessizce taşıyan , iri yarı ama yüreği incelikle atan bir adam. Kırılan kalbim ürkeklikle geri çekilirse , o bir adım daha yaklaşır bana. Ben susarım , o anlar. Ben kaçmak isterim , o tutar. "Ben kolay bırakacak biri değilim , Mihri. Bende tutmak var , bırakmak değil." Dedi derin ama bi o kadar da sert bi ton da. Bana kızmış mıydı? Göz pınarlarım doldu. "Ben hala eksik hissediyorum Murat.. Kırık gibiyim." dediğim de gözleri yüzümü inceledi. "Kırık da olabilirsin , eksik de. Ben seni tamamlamak veya boşluk doldurmak için değil. Senin yanında durmak için sana gelmek istiyorum." Dediğinde yutkunup gözlerimi kaçırdım. "Ya senden gidersem , hiç korkmuyor musun ?"dedim fısıltı ile. Ondan gitmek... Son isteğim bile değildi. Bir adım atıp aramızda ki açıklığı bir nefes kadar yakına çekti. "Ben gider misin diye korkmam. Bani sevdiğin hâlde benden gidiyorsan , neden gittiğini de bilirim. Ama senin kimsenin incitmesine de izin vermem. Ne benim , ne de senin." Gözleri yüzümde gezinip tepkimi izledi. Devam etti, "Bana yaklaşmak istersen , adımını sen belirlersin. Ben sadece orada beklerim seni. Hep."

Her şey bir tıkla başladı. Bir sistem kuruldu; adına Vyrin sektörü denildi. Ama perde arkasında, üç şirket insan hayatlarını sayılara dönüştürüyordu. Hepsi aynı ağın parçasıydı. Veriler çalındı, kimlikler silindi, çocuklar susturuldu. Ve bir kadın bu karanlık sistemin içinde gerçeği görebilen tek kişi ;kendi geçmişiyle yüzleşirken, geleceği de tehlikeye attı.

Ahu, hayatı boyunca yanlış bir yerde büyüdüğünü bilmeden yaşadı. Doğumda başka bir bebekle karıştırıldı, üvey ailesinin şiddetiyle büyüdü ve sonunda kaçıp kendi yolunu çizdi. Dövüşerek, yarışarak ve hayatta kalmayı öğrenerek kendini güçlendirdi. Ancak geçmişi onu bırakmadı. Gerçek ailesi onu bulduğunda, bambaşka bir dünyanın içerisindeydi—kan, güç ve kurallarla dolu bir mafya dünyasının. Yedi abi, onlarca kuzen ve kocaman bir aşiret… Hepsi onun kim olduğunu sorguluyor, kabul etmeye yanaşmıyor. Ama bilmedikleri bir şey var: Ahu artık o küçük, korunmasız kız değil. O, dövüş ringlerinde "Gece", yarışlarda "Gece`nin fısıltısı", mafya dünyasında ise "Anka" olarak anılan biri. Ama hiçbir unvan, gerçek aile olmanın ne demek olduğunu ona öğretemedi. Şimdi, Ahu hem kendi yerini bulmalı hem de onu küçümseyenlere kim olduğunu göstermeli. Kan bağı her şeyi belirler mi, yoksa aile olmak daha fazlasını mı gerektirir?

Taşındığı şehirde yeni bir liseye başlayan Alya`nın herkesten sakladığı sırrı ortaya çıkar. Fakat tanıştığı yeni bir çocuk onun hayatını temelinden değiştirir.

İlk hikayem yanlişlarım hatalarım olabilir. Ama desteğiniz benim için çok önemli. Yorum ve beğenileriniz ile daha güzel şeyler çıkacağına inanıyorum. Birbirlerine kenetlenmiş dört cesur kadının hayatını konu alıyor ama hikayemiz daha çok Leyla karakteri üzerinden ilerliyor. Hakkımızda hayırlısi olsun bakalım iyi okumalar..

Ben Elif. Bu da benim hikayem! Benim hikayem dediğime bakmayın başkalarını mutlu etmek için hikayesi, yaşamı elinden alınmış bir kızın hikayesi bu. Okulunu bile değiştirmeyecek bir taşınmanın kaderini etkileyecek bir kızın hikayesi bu.

En başından beri yalnış bi ailede büyüyen Milanın yeni hayatı

Zeren, sadece susturulmuş bir kız değil; susturulmuş bir kasabanın, bastırılmış annelerin, okutulmayan kızların sesidir. Bu kasabada kadınlar hep sessiz kaldı, ta ki biri "Bu defa susmayacağım!" diyene kadar. Bu roman; korkunun nasıl kalıtımsal aktarıldığını, ama cesaretin de bulaşıcı olduğunu anlatıyor. Çünkü bazen bir çığlık, bir ülkeyi uyandırabilir. Not: Bu benim ilk kurgum umarım beğenirsiniz💖Bu hikayenin sadece bir kurgu olarak değil, bizim sesimiz olarak kalmasını istiyorum. Bu roman bütün susan ve susturulanlar için...

18 Yaşındaki Aselin 23 yaşındaki Alaz ile ailesi tarafından evlendirilmesi ve evlendikten sonraki hayatı konu edilir.

17 yıl sonra gerçek ailemi buldum ama nasıl pnlara alışabilirim ki..

“Ben Bilim İçin Gelmiştim… Yani Bir Nebze.” Ben Elva. Psikoloğum. Yüksek lisans öğrencisiyim. Aşka inancım var ama modern erkeklere yok. Şaka değil, bilimsel veri gibi konuşuyorum: Son üç yılda İstanbul’da tanıştığım erkeklerin %87’si konuşmaya “Kanka gibi takılalım mı?” diye başladı. %10’u “seni üzmem” sözünün patentini almaya çalıştı. Kalan %3? Onlar hâlâ düşünmede. Ben de dedim ki: > “Kızım sen niye kendini İstanbul erkeklerine feda ediyorsun? Karadenizli erkek sevdasına düşmüşsün, git orada saha araştırması yap!” Evet, evet… Psikolog olduğum için tüm ani kararlarımı “saha araştırması” kılıfına sokabiliyorum. Dönem ödevi: Kültürel bağlamda erkek davranışları. Ama benim iç sesim: Karadenizli erkek bulcam, bakacam, inceleyecem. Gözlem yapacam. En çok da gözüm üstünde duracak bir tane bulacam. Annem tabii inanmadı. — “Kızım sen araştırma için Karadeniz’e mi gidiyorsun, koca bulmaya mı?” — “Anne! Bilim diyorum sana bilim!” — “Hee… Bilim deyince Rimelini 6 çeşit almışsın. Rimelle mi araştırma yapacan?” Babam daha dürüst bir yorum yaptı: — “Kızım ben Karadenizliyim, neyin peşindesin? Karadenizli erkek dediğin huysuz olur. Hırçın olur. Şivesi olur. Sen bunları nereden öğrendin?” — “Dizilerden.” — “He işte o yüzden yanlış biliyorsun zaten.” Ama karar alındı bir kere. Ev arkadaşım bile anlamaya çalıştı: — “Elva cidden gidiyon mu?” — “Evet.” — “Peki bilimsel çalışmanın araştırma sorusu ne?” — “Karadenizli erkeklerin şive kullanımı ile duygusal samimiyet düzeyi arasında bağlantı var mıdır?” — “…Sen var ya, gerçekten manyaksın.” Valizimi hazırlarken kendime bile itiraf edemediklerim vardı. Mesela: ✔ Hırçın görünüşlü ama içi pamuk erkeklere düşmem ✔ “Gel de çay içek” diyen ses tonlarına erim ✔ Şiveli konuşana otomatik olarak gülümsemem ✔ Dalgayla kavga eden adamlara anlam veremem ama yine de hoşuma gider Ve işin acısı: Hiçbir İstanbul erkeği bunları karşılamıyor. Kararında sertlik eksik. Şive hakeza. Bir de sürekli “ya tatlım biz konuşuyoruz ama adı yok işte” kafasında geziyorlar. Ben de ne yaptım? Bilet aldım. Tek yön. Çünkü dönüş tarihini… kader belirleyecekti. (Daha doğrusu kredi kartı limitim, ama kader daha şiirsel duruyor.) Uçağa binerken telefonumu uçak moduna aldım ve kendi kendime dedim: > “Elva, bu bir sosyolojik saha çalışması. Erkek incelemeye gitmiyorsun. Kesinlikle gitmiyorsun. Yeminle gitmiyorsun.” İç sesim: He tabii… Uçaktan inince burnuma çarpan o tuzlu rüzgâr… İşte o anda kararımın doğruluğuna %300 emin oldum. Çay kokusu, mısır ekmeği kokusu, hafif bir yağmur… Ve her yerden birileri bağırıyor: — “Uşaaağğğ gel buraya!” — “Hamsi bitmiş deyyyy!” — “Yağmur geliyiii!” Ben: Evet. İşte burası. İdeal erkek profilinin üreme alanı. Kendimi antropolog gibi hissediyordum. Hatta valiz tekerleği bozulduğunda teyzelerden biri bana: — “Nere gidisun kız?” dediğinde bile profesyonel kaldım: — “Araştırma yapmaya geldim.” Teyze göz kırptı, bana şöyle dedi: — “Bakim… Yalan söliyin de ne araştırmasi? Kim nasip etse sana?” Kızardım. Ama belli etmeyeceğim için yüzümün tamamını saçımla kapattım. İşte böyle başladım hikâyeme… Saf bilim. Bol Karadeniz. Şive takıntısı. İdeal tip arayışı. Aşka dair tez yazmaya çalışan psikoloğun kaçak romantik macerası. Tek bilmediğim şey? Henüz tanımadığım bir adamın şivesiz, İstanbullu, kültür dışı bir mimarın bütün analizlerimi altüst edeceği. Ama o sonraki bölümlerin konusu. Şimdilik sadece Elva’nın Karadeniz’e geliş hikâyesi burada dursun. --- İstersen şimdi 1. Bölüm – Mert ile ilk çarpışma bölümünü yazayım mı? Yoksa tanıtımı daha da uzatalım mı?

Ahu İlge BENAN`IN aşk hikayesi ve gerçek ailesiyle geçirdiği zorlu dönemler. Bu dönemlerde yanında olan kardeşi gibi gördüğü insanlar ve sevdiği adam. Bakalım Ahu`nun hikayesi nasıl şekillenecek.

İntikam almak için evlendiği kıza hiç bişey yapmadan ona daha çok bağlanır ve kör kütük aşık olur

Masalın geçmiş hayatını arkasında bıraktığını sandığı ama lise aşkının bir anda hayatına tekrar girmesi...

Hayatı yarım bırakılmış tüm genç kızlarımıza✨

Ben normalde watpaddi kullanıyordum ama dedim burada da neden yazmıyorum ve yazmaya başladım Size cringe gelebilir ama yazmaya devam edeceğim Klasik bir gerçek ailem kurgusundan farklı olarak ana kız karaktererimiz bir bebek gerisini de okuyarak öğren tatlım

Anne ve babanızın ölümünden sonra sizi özel numara arıyor ve ölümlerinin kasıtlı olduğunu söylüyor... Bu durumda ne yapılır?

Nil yedinci sınıftan beri tanıştığı Tunç`a iki senedir platoniktir. Arkadaşlarının gazlamasıyla Tunç`a hislerini itiraf eder ama fark etmediği şey şudur ki yanlışlıkla erkek fake hesabından yazmıştır. Belki yanlışlar bu sefer onları doğruya götürür. benekliçiçekböceği: Hesabımı nasıl buldun sen? 10demirkan: bizim de kendimize göre hünerlerimiz var benekli çiçek

..... "Yalan hiçte bile kıskanmadım ben seni" dedim sinirden nefes nefese kalmıştım. -Belki de onun yakınlığından kalbin yerinden çıkacak gibi attığı içindir.- Sus ne alakası var, sinirlendiğim için öyle oldu!!! "Hımm bu değini duysa sana katılmayacak çok kız var kızıl" dedi benim aksime büyük bir sakinlikle "Beni başkalarıyla karıştırma, o kızlar gibi seni her gördüğünde heyecandan tuhaf şeyler yapmıyorum en azından ben" dedim bir çırpıda ama bu dediğime ben bile tam olarak inanamadım. "Yani ben seni heyecanlandırmıyo muyum?" dedi kaşlarını tam tersini ima edercesine kaldırırken benimle alay ettiğini belli eden sinir bozucu bir sırıtış belirdi yüzünde. Beni mahveden gamzeleri olmasa belki yüzüne bir yumruk indirip içimdeki ateşi söndürebilirdim. Ama ordalardı işte. .....

Babamın ölümüyle annem bunalıma girmişti odasından çıkmıyordu o zamanlar daha küçüktüm annem bana küstüğü için benimle konuşmuyor sanıyordum amcam annemin bu haline dayanamayıp İzmir’e yerleşmemizi sağladı Araz ve Sinemle burada tanıştık bilmediğim gerçekleri öğrenirken eski benden eser kalmamıştı ben Mercan babamın pastanesinde sıradan bir hayatım vardı yani en azından ben öyle sanıyordum.

17 yıl boyunca gerçek ailesinden ayrı kalan İnci gerçekleri öğrendiğinde babası onu istemez ve gerçek ailesinin yanına gitmek zorundadır.

Aslında ben bunu kendim yani hikayem olarak yazıyorum çünkü ben zsizin hayatınızı yaşamadım sizde benim kini ben bunu hayatlar aynı değil açıklamak istedim

Bu insanlar tamamen gerçek ve hepsinden izin alınmıştır. Eğlence amaçlıdır!!!