. NEFİLİM MESELESİ İsmini bir melekten alan Angela Downster , Amerika da sıradan bir kasaba da yaşarken , bir anda kendini New York`ta çekilirken bulur. TV. haberleri , gazeteler , dergiler ve hatta caddelerde ki posterler de o kadar çok New York`u görür ki bunun bir çağrı olduğunu anlar. Angela`nın ufak bir aile sırrı vardır. O insanların düşüncelerinde gezinebilir ve saklı olanları öğrenebilir. Angela bunu yıllardır bir başarı elde etmek için kullanmıştır ve kasabanın en görkemli evinin sahibidir. Yinede tüm bunlar aldığı çağrının yanında yetersiz kalır. Kendisini büyük annesine giderken bulur. Olanları anlatır. Büyükannesinin boşver olur mu öyle şey demesini bekliyordur ama o sadece çağrıya kulak ver der Büyükannesinin sesi kulaklarında yankılanırken Angele kendini büyük bir boşlukta bulur. Oradan çıkar ve gecenin geç saatine rağmen evinin yolunu tutar. Hava almak iyi gelmiştir cünkü bu gizemi bir an önce cözmeli ve ondan kurtulmalıdır. Tabi aşkın pencesinden kurtulmak mümkünse.

Her 29 yılda bir, buluşması imkânsız iki yıldız — Alvare ve Nareth — aynı yörüngeye girer ve bir tutulma gerçekleştirir. Bu tutulmaya Paracronia adını veren insanlar der ki, Paracronia gecesi Karuvan’da bir geçit açılırmış; birbirine bağlı özel ruhların buluşması için. Karuvan’ın gri gökyüzü altında yaşayan genç doktor Meyra, sekiz yıl önce kaybolan kardeşinin izini hâlâ sürmektedir. Ama bir gece, geçmişin karanlığında yaşayan bir mahkûmun mesajıyla her şey değişir: “Yarın hapishaneden kaçacağım. Gerekli her şey hazır.” Mesaj 2025’e değil… 1996’ya aittir. Ve o gece, geçit Karuvan’da yeniden açılır. Zamanı durdur. Yoksa o seni durdurur.

Soluksuz kalmış, kesik nefesleri arasında ellerine baktı. Kızıla boyanmış ellerindeki kaygan his ona yabancı değildi. Yetim bir kız çocuğuyken nasıl bu hale gelebilmişti? Bir tesadüf mü, yoksa kurgulanmış bir oyun mu?

Eylül bir gün burda ki hayatında bir normal bir günün ardından uykuya geçer ama bilmediği bir şey vardı Karakterimiz acaba ne olacak

Bir sabah büyük bir heyecanla kilometrelerce yolu aşarak arkeoloji kazısına gittim. Meğerse o heyecanım, beni oraya çeken ruhum yüzündenmiş. Orada hiç bilmediğim o evrene açılan bir kapının aralanacağını bilseydim, yine de gider miydim? Eğer o kapının beni kaçırıldığım hayatıma götüreceğini, orada ailemi, ırkımı ve aynı doğanımı bulacağımı bilseydim, yine de gider miydim? Günlerce bunu düşündüm ama artık geri dönüş yoktu. Dünya ardımda kalmıştı. Burada yaşayacak, buraya ayak uyduracaktım çünkü ait olduğum yer burasıydı. Aslında büyük bir sorunum vardı. Buranın Yöneticileri, doğduğum anda beni öldürmek istemişti. Ve hâlâ istiyorlardı. Aynı doğanımla yan yana olduğumda daha da güçlenen büyüm, onların varlığını tehdit ediyordu.

~☆ Beyaz saçları sebebiyle kendisinin lanetli olduğuna inanan Bianca,aslında herşeyin okuduğu efsanelerdeki gibi mucizevi birer yaşam zincirinden ibaret olduğunu öğrenecektir. ~☆

Manolya çiçek yaprakları yanaklarımı ıslatan damlalar gibi düşüyordu. Çiçek yaprağı damlaların düştüğü zaman tek başıma ağlıyordum. Ne baharın sıcak güneşi, ne ağaçların arasından süzülen yaz güneş ışığı, ne sonbahar bulutların arasından sızan güneş ışığı, ne de karda yansıyan o güneş ışığı... beni aydınlatabiliyordu. Mutluluğun ne olduğunu bile bilmiyordum. Çünkü... ne zaman bir umut ışığı görsem hemen soğuyordu. Bu lanet dünyada varlığıma ihtiyaç olmadığımı düşünerek yaşadım hep. Ta ki onunla tanıştığım zamana kadar.

Kader, çoğu için tek bir yol demektir… Ama onların kaderi dört yüzlüydü. Almea, geçmişinin gölgesinde yürüyen güçlü ama kırılgan bir savaşçı. Nerea, başka bir dünyanın sırlarını üzerinde taşıyan sessiz bir yabancı. Arwen, farkında olmadığı güçlerin eşiğinde duran karanlık bir yolcu. Ve Arwen’in arkadaşı"Rivan" sadakati ile tehlike arasına sıkışmış, kendi yüzünü gizleyen biri. Dördünün yolu, gecenin en koyu anında kesişti. Onları bir araya getiren şey bir tesadüf değildi; evren onların ruhlarına çoktan mühür vurmuştu. Gizemli işaretler, kayıp bir kehanet ve dört yüzlü bir kader… Her biri kendi gerçeğiyle yüzleştikçe anladılar: Kader sadece yaşanan bir şey değil— karanlık tarafından seçilenlerin taşıdığı bir yüktü. Dört yüz, dört sır, tek bir son. Ama son, kimin yüzüyle yazılacaktı?

Dünya tüm imparatorlukların barış ve huzur içinde yönetildiği bir yerdi. Krallıklar birbirine karşı saygı duyar, empati kurardı. O güne kadar böyleydi en azından. Tüm dünya hiç ummadık haberlerle uyandı. Xylos`un kralının öldürülmesi ve kralın tek veliahtı Rex Grimm`in tahta geçmesi kimsenin istemediği bir şeydi. Çünkü Rex Grimm çocukluğundan beri ne hayvanlara ne insanlara saygı duymamış bir caniydi. Rex çok vakit geçmeden sınır komşusu Solara`ya savaş açmıştı. Solara hazırlıksız yakalanmıştı çünkü kimse savaş beklemiyordu. Xylos, Solara`yı devirmişti ve bu yetmemiş, Xylos ordusu Solara halkını sömürüp işkence ediyordu. Nemesis Lind bunlara katlanamıyordu. Tek istediği adalet ve intikamdı. Buna izin vermeyecekti. Ama Nemesis`in de Rex`in de beklemediği bir şey gelişecekti.

Sıradan görünen şeyler yanıltıcı olabilir. Kendilerini bir anda "Yeni Dünya Düzenine" hizmet etmekle görevli bulan gençlerin hikayesidir bu. Amerika da başlayan ve tüm dünyaya yayılan "The Eye- Tek Göz`ün Hermetik Tarikatı" dünya üzerinde başarılı gördükleri gençlere bir şekilde ulaşıp onları tarikata davet eder. Yeni düzenin temsilcileri olmaları için onları egitirler. En iyi futbolcular , şarkıcılar , yazarlar , oyuncular , bilim insanlar , devlet adamları , okültistler ve büyücüler özenle seçilir yıllarca süren eğitimlere tabi tutulur. Görevleri tek gözün dünya üzerinde ki hakimiyetini sağlamaktır. Medyayı , modayı , bilimi ve büyüyü elinde tutan Tek Göz`ün Hermetik Tarikatı başta masum gibi gözükse de kitleleri kontrol altına almak , onları yönetmek gibi delicesine amaçları vardır. Kendilerini bir anda karanlığa hizmet etmekte bulan gençler daha ne olduğunu anlayamadan kendilerini şöhretin , ünün , paranın cazibesine kaptıracak ve yeni dünyaya yön verirken bulacaklardır kendisini. Mafyatik , karanlık , büyüsel ve sonsuz olasılıklarla dolu bu dünyada hayatta kalabilecek misin ? Eğer cevabı merak ediyorsan okumaya başla !

Ejderhalar… Çoğu masalda prensesin hapsedildiği karanlık kulenin gardiyanı, bazen de tenha mağaralarda biriktirdikleri ganimetleri saklayan kötü canavarlar. Masalın sonlarında cesur bir şövalye ortaya çıkar ve kötü ejderhayı öldürerek halkın kahramanı ilan edilir. Sizce bu kadar basit olabilir miydi her şey? Hayır, bunlar sadece çocuk masallarında olur. Burada değil. Ejderhalar evrenimizi şekillendiren canlılardır. Onlar kâinatın denge taşları, özgürlüğün daimî temsilcileridir. Uçsuz bucaksız gökyüzünde kanat çırparak yeryüzündeki bütün canlılara hükmederler. Peki, bir ejderhanın ölmesi diyarların karanlığa sürüklenmesine sebep olabilir miydi? Belki de olurdu… Bilinenin aksine her karanlık kötü değildir, aydınlığın da karanlığa ihtiyacı vardır. Tıpkı aydınlık ve karanlığın sürekli değişmesi gibi biz de değişiriz. Hiçbir zaman olduğumuz yerde kalmayız. Alisa`nın da hayatı değişti ve o bu kadar hızlı olacağını tahmin etmemişti. Ama oldu, bilmediği geçmişi yüzünden başka bir diyara sürgün edildi. Onu öldürmeye çalışan saplantılı bir katil ve kendisinin gizemli geçmişi peşini orada da bırakmadı. Yaşadıkları sadece başlangıçtı. Bugünü tehlikelerle doluydu, geleceği ise sorularla…

TARİH: Gölgeler Barışı’ndan 412 yıl önce Vampirler kuzey şehirlerini işgal etmişti. Kurt sürüleri her dolunayda şehirleri yakıyordu. Cadılar ise Ley Hatlarını kapatmış, büyüyü çekmişti. Dünya tamamen çökmek üzereydi. Üç krallık çaresiz kalınca görüşmeyi kabul etmek zorunda kaldı. Ama kimse kimseye güvenmiyordu. Sislerin arasından yürüdü, yanında rünle donatılmış bir baston. İlk gelen cadılar kraliçesi Lunara Evermyst’di. Hava anında aydınlandı. Taş onun enerjisini kabul etti. Ayağını yere vurdukça taşlar titredi. Arenaya girer girmez dönüşmeye hazırdı. Eşik Taşı hafif mavi ışık yayarak Ragnar Fenrheim’in içindeki vahşiliği bastırdı. Son gelen ise Valefor Draven’di. Kara rüzgârla göründü. Geldikten birkaç saniye sonra arena tamamen soğudu. Eşik Taşı, kırmızı bir ışıkla onun güçlerini nötrledi. Üç imparator taşın etrafındaki masaya oturdu. Birden taşın içinden üç renkli ışık belirginleşti. Saf beyaz cadıları, koyu mavi kurtları, kızıl gri ise vampirleri simgeliyordu.

200 yıl önce gerçekleşen savaş yoksulluğu, yoksulluk baş kaldırıları, baş kaldırılar ise inançsızlığı doğurmuştu. Kızılkum, küskün toprakların üstüne inşaa edilmiş bir çöl şehri haline gelmişti. Geçen yüzyıllar orada bir şey değiştirmemiş, Buhara cadılarının laneti baş göstermeye devam etmişti. Yıkılan krallıklarının her köşesini almak için yemin etti Yula. Kurtuluş için, Kaybettikleri için, İntikam için.

"Gümüş Gölge" adıyla anılan genç suikastçı Jinx için hayat, sadece yerine getirilmesi gereken görevlerden ve babası Felix’e olan sadakatinden ibarettir. Ancak Kartal Çetesi ile yapılan tehlikeli bir takas, krallığın karanlık dehlizlerindeki ihanetleri gün yüzüne çıkarır. En yakın dostların düşmana dönüştüğü, Kahinlerin fısıltılarının kadim bir karanlığı çağırdığı bu dünyada Jinx, sadece hedeflerini değil, kendi kaderini de sorgulamak zorunda kalacaktır. İhanetin zehri, "Kara Yılan"ın dişlerinden daha ölümcüldür. Jinx, krallığın üzerine çöken bu fırtınada bir piyon mu kalacak, yoksa kanla yazılmış bir tahtın gerçek varisi mi olacak?

Kimsenin görmediği gerçeklerimiz... Mazi denen solmuş sayfalarda saklıdır. Ölümsüzlerin içinde büyüyen bir ölümlü olarak ayın yaralarını sarsan bile... Kendi merhemini içini yakan geçmişte arayarak kendini yaksan bile KIZIL AYIN EVLADISIN duramaz, yorulamaz, kalbinde duygu kırıntısı bırakamazsın... Nefes alan ama yaşamayan birinin dünyasına HOŞGELDİNİZ!

"Var olduğumuz dünyada imkansız diye bir kelime yoktu. Ben bir elftim ve vampire aşık olmuştum. Biz birbirimize aitten imkansız diye bir kelime yoktu, varolmamıştı bile." Çiçek koleksiyonunu tamamlamak için tehlike dolu bir yolculuğa çıkan Altın Elf olan Veronica onun kokusunu alan vampirden habersizdir. Veronica`nın kokusunu alan bu acımasız vampirin gözü karadır. Birşeyi istediyse, artık onundur. Veronica`nın kanı artık onundur. Peki Veronica çıktığı bu yolda bir vampirle başa çıkabilecek midir? Yoksa binlerce vampir mi?

İkinci kitabım bir daha bitmedi ama içime sinmedi umarım beğenirsiniz iyi okumalar 💞

Fantastik,gizem,kanlı,âsk,geçmiş bilinmeyen anılar

Sümes`in yeli karşısına bacaksız Edward`ı çıkarmıştır ancak ardından gelecek olanlara hazırlıksız olan Zümra,Turuk Kraliçesi olduğunu öğrenmiştir,hapsolduğu cam kavanozdan dışarı çıkan Zümra,bu dünyada kendine bir yer bulabilecek midir? Kimsesiz olarak mı kalacaktır yoksa ona verilenlerle küçük dünyasından çıkıp geldiği krallıkta bir yer edinebilecek midir?Peki ya ona bir yer edinme fırsatı verenler birer yalancıysa..yalanlarla dolu yeni hayatında tek gerçek Conan`nın Zümra`ya olan aşkıdır,Zümra bu çocuk ruhlu Turuk kralına güvenebilecek midir?yoksa yeniden kim olduğu hakkında bir arayışa mı çıkacaktır?

"Eğer bir kalbim olsaydı... onu sana verirdim." Raven, Kalpsiz Cadılar Klanı`nın varisi. Duygular yasak, sevgi zayıflık, aşk, imkânsız. Çünkü o, doğduğu anda kalbi bedenden alınan lanetli bir soyun mirasçısı. Gücünü duygusuzluğundan alan, gözyaşı dökmeyen, sevgiye yer olmayan bir dünyanın parçası. Klanın kaderini taşıyan Raven, ilk kez köyünün sınırlarını aşıp bağ kurmak üzere yola çıktığında karşısına çıkan tek şey bir erkek değil, geçmişiyle yüzleştiği karanlık bir sır ve içinden çıkamayacağı kadar tutkulu bir aşktır. Aaron... Kaderinin en tehlikeli ve en unutulmaz parçası. Raven, kendi türünün ona ihanet ettiğini öğrenir. Şimdi yapması gereken tek şey tüm cadılara hükmeden Yüce Cadı`yı devirmek ve onun yerine geçmektir. Gölgeyle mühürlenmiş topraklarda, büyüyle çizilmiş sınırların, karanlık ormanların, kutsal kanların ve susturulmuş kalplerin arasında; bir cadının kaderi, bir adamın sevgisiyle sınanacak. Köyler yanarken, inançlar yıkılırken ve cadı avcılarının nefesi ensesindeyken... Raven ya kalpsizliği seçerek annesinin kızı olacak. Ya da kalbini ona verecek. “Büyüyle doğdu. Aşkla uyanacak. Dünya, onların karanlıkla kutsanmış hikâyesini fısıldarken var olmayan biri kaybettiğini ona bağışlayacak,”

Ben Rivera Rushell. Bir avcı olan üvey babam Zyran`ın haberi olmadan yaşadığım krallığı terk etmeye ve Renilda Okuluna kaydolarak bir savaşçı olmaya karar verdim. Planımı gerçekleştireceğim gün Zyran bana bir görev verdi ve bu görev benim için son görevdi. Tabii Zyran`ın bundan haberi yoktu...

Ruby, artık bir insan değil, bembeyaz tüyleriyle, hipnotik okyanus mavisi gözleriyle bir kedidir. Reenkarnasyonun ona sunduğu bu yeni beden, eski hayatının izlerini taşısa da bambaşka bir kaderin kapısını aralar. Kraliyet sarayında geçen bu hikâyede, bir kedinin gözünden izlenen entrikalar, kıskançlıklar, sırlar ve duygular; Ruby’nin içsel yolculuğuyla birleşir. Saraya gelen kadınlar, taht oyunları, güç gösteileri ve gizli belgeler arasında Ruby, sadece bir kedi değil: Bir koruyucu, bir tanık ve belki de kaderin ta kendisidir. “Ruby ve Orion”, reenkarnasyonun gizemini, duyguların derinliğini ve bir kedinin gözünden anlatılan kraliyet entrikalarını bir araya getiriyor.

Kitap kurgudur

⏳Eczacı Hâle aylar süren baş ağrısı için tomografi çektirir.. ⏳Ama o tomografi cihazı değil zaman makinesidir.. ⏳Gözlerini açtığında kendisini Osmanlı sarayında şifacı olarak bulur..

Şizofreni hastası bir kızın hayal dünyasında ki bir adama aşık oldup daha sonrada bu adamı gerçek hayatta görmesi ile yaşadığı duygular... Aşk hissinin getirdiği o tatlı ölümden acaba Anora etkilenecek mi? aralarında ki elektriklenme o kadar güçlü olacak ki, Evren onlara bir güç hediye edecektir ♥️♾️💙