Sevdiğim birine onu sevdiğimi söyleyemeden ölecek olma düşüncesi beni kapana kısılmış gibi hissettireceğinden hislerimi kendime saklamaz söylerdim. Sanırım o yüzden ağzımdan çıkanları kulağım duyduktan bir süre sonra idrak edebilmiştim. Dur durak bilmeden rezil oluyordum resmen. "Merih ne yaşansın istiyorsun? Heyecandan bayılayım mı kollarında? Çok sevmekten öldü diyecekler sonra hakkımda." Ben söylediklerimin şokuyla bir karış açık ağzımla ona bakarken bu sefer durmadı. Eğilip alt dudağımı iki dudağının arasına alıp içine çekerken bütün vücudum elektrik akımına kapılmış gibi ardı ardına titremeye başladı. Sıcak dudakları heyecandan kuruyan dudaklarımı sırayla içine çeke çeke öperken olayı kavramam uzun sürdüğünden ufacık ısırıp ona karşılık vermem gerektiğini hatırlattı bana. Dudaklarım sözsüz emriyle harekete geçti, üst dudağını onun bana yaptığı gibi dudaklarımın arasına hapsedip öptüm. İstediği karşılığı alan Merih`in dudakları dudaklarımın üzerinde arsız bir gülümsemeyle gerildi. Farkında olmadan kıkırdadım. Sarhoş gibi hissediyordum. Beynimin içinde gri bir sis bulutu vardı ve zevkle beni ele geçirmiş gibiydi. Kasıklarımda toplanan şehveti görmezden gelmek eziyet gibiyken bacaklarımı dizlerimden kırıp kendime doğru çekerek birbirine bastırdım. Hareketimi hisseden Merih ağzımın içine doğru öpüşmemizi kesmeden inledi. Onu deli gibi istediğimin farkına varmış mıydı?

DİKKAT! "BU BİR KLİŞELER KOMEDİSİDİR!" 6 Ana karakter, tek bir proje ve sonsuz kaos! Üniversite hayatının trajikomik yan etkileriyle tanışmaya var mısın? *** Nisa, oturttuğu kamerasının kaydına başlamak için tuşa bastı. Kekeleyerek cümle kurmaya uğraşırken Fatih, arkada tost yapmaya çalışıyordu fakat spotçudan aldığı 2.el makineden dumanlar çıkıyordu. "Bu video, şey... Şehrin sesleri, projemizin tanıtımı için. Şehirlerimizin ruhunu, resimle yansıtacağız falan... yani ciddi bir şey yapmaya çalışıyoruz." Nisa, laflarını toparlamaya uğraşadursun tezgahtaki makine kısa devre yaparak patladı. Ortamdan kopuk takım üyeleri yerinde zıpladı. Fatih; "O ciddiyetle benim tost yandı!" Diyerek fişten çekti. Nisa, kamerayı bırakıp arkasına dönerek `sus` işareti yaptı. "Fatih! Proje tanıtımı için video çekiyorum tost belgeseli değil." Mehmet Ali kamera kadrajına girip Nisa`yı itekledi. "Bence belgesel güzel fikir," hala dumanlar çıkan tezgahı gösteriyordu. "Dram var, duman var." Koltukta telefonuna bakarak çığlık atan Beril`e döndü tüm gözler, yüzünde şaşkınlık vardı. "İlk videomuzu çoktan paylaştım, on dakikada bin izlenmeyi geçti," telefonu biraz daha kurcalayıp takıma uzattı. "Ama kimse projeyi konuşmuyor, Arya`nın saç rutinini tartışıyorlar yorumda." Arya, kucağındaki pelüş köpeğiyle Beril`in yanına otururken saçlarını savuruyordu. "Tabi ki konuşacaklar, ekibin yüz modeli benim." O sırada nota kağıdına resim çizen Alp, üstten bakışlarıyla takım arkadaşlarını süzdü. "Gürültünün ortasında çalışmak mucize! Ama Nisa`ya helal olsun en azından işini ciddiye alan biri var" Kamerayı arkadaşına bıraktı zaten video çöp olmuştu. "Teşekkürler Alp en azından..." Nisa`nın lafı yarıda kesildi çünkü Mehmet kamerayla aşk yaşamayı bırakıp arkadaşına felaket olmaya gitmişti. Fatih, panik sesle; “Ulan Mali! Yağlı tost makinesine su dökülür mü?” Derken yanlış fişin çekildiğini fark eden Nisa; “Hayır, hayır dokunma!” O anda dernek lokali, şalterin atmasıyla karanlığa gömüldü.

Attığı bir fotoğrafa aldığı yanıt yüzünden telaşa kapılan İclal, paranoyak bir genç kızdır. Bu korkunun onu sürüklediği yeri bu kitabımda sizlere sunuyorum. *Bir texting kurgusudur!!

Bazı acılar fısıltı değildir, çığlıktır. Ve bazı insanlar, o çığlığı sanat eserine dönüştürür. Grayhaven… Geceleri müzik sesleriyle, gündüzleri sahte gülüşlerle dolu bir şehir. Bu şehir, bir ailenin kanını akıttı. Şimdi sıra, o kanla yazılmış bir sanat eserinde. Onlar onun her şeyini aldılar. O da onların her şeyini yok etmeye geldi. Ama intikam, sadece bir silahtan ibaret değildir. Bazen en keskin bıçak; kelimelerdir, planlardır, sabırla örülmüş bir sanat eseridir. Ve bu eser, kızıl renkte olacak. "Kızıl Sanat", karanlık bir zekânın, paramparça olmuş bir kalbin ve sessizce yaklaşan bir vahşetin hikâyesi. Unutanların şehri Grayhaven, bu kez unutulmayacak bir hikâyeye uyanacak.

Melda bütün zorluklara rağmen çocuk büyütmüştü. Ama bilmiyordu ki daha da zor günler onu bekliyordu. Ailesi onu uyarmıştı o adamdan koca olmaz diye ve çocuğu olduktan sonra eve kabul etmedi. Ayaklarının üzerinde durabilmek için iş aradı ve buldu. Hem çalıştı hem de kızını büyüttü.

Anadolu `nun şehirdeki insanı

Yaşamak Dışında Hiç Bir Amacı Olmayan Dark Kendini Duvarlarla Kaplı Unutulmuş Bir Şehrin İçinde Bulur Ve Bu Şehrin Hikayesini Öğrendiğinde, Artık Daha Farklı Hedefleri Vardır

Kız sonunda hapsedildiği delikten çıkabilmiş, ama şimdi de kendisini tanımadığı bir kadının ellerinin altında bulmuştu. Yıllardır esaret altında kalmış ve dış dünyadan habersiz bu genç kız, özgürlüğüne kavuşmak ve babasını tekrar bulmak için elindeki bu tek şansa sımsıkı sarılmaktan başka hiçbir şey yapamazdı.

Kül olmuş bir şehir, gözünü karartmış bir bilim insanı tarafından anlaşmayla tamamen kendisine ait olur. Kül olmuş şehri alan bilim adamı Deniz Aras şehri yüz yıllar sonrasına götürerek teknolojik bir şehre dönüştürür. Tasarladığı bu teknoloji şehrinde bir kadın profesöre ihtiyacı vardır çünkü babası kendini buza gömdürmüş ve teknoloji yılında uyanmak istediğine dair bir not bırakmıştır. Profesör bilim kadını Hazel Alvers ise laboratuvarı mühürlenmiş kapana kısılmıştır. Ta ki gecenin bir saati aldığı bir telefonla evine gelen helikoptere binip Teknolojik şehre varana kadar. Yüz yıllar sadece bir adım ötemde.

TAMAMLANDI* Başını yukarı kaldırmış gökdelenlerin imkan verdiği kadarıyla gözüken geceyi izliyordu. Odanın ışıklarını yakmamıştı, karanlığı sevdiğini belki de ihtiyaç duyduğunu hissediyorum. Karanlık ve kısa da olsa var olan mesafe onun yüzünü benden gizliyordu ama bu olumsuzluklar tüm görkemiyle onun arkasında duran beyaz piyanoyu görmemi engelleyemiyor. İşte seni buldum.

Bu kitap bir şehrin kültürü ve mimarisi hakkındadır.

Ben bir kibritim sizi yaka bilmem için önce benim yanmam gerekiyor.

Uzak şehirin biraz farklısı olucakkk

"Şiirler imgelerden, aşklar sevgilerden doğar."