“Efnan, gözlerini Alp’e dikti. ‘Peki… burası yolun sonu mu?’ Alp başını iki yana salladı, yavaşça elini tuttu. ‘Hayır. Bu… ilk kez gerçekten başladığımız yer.’ Yaralar iyileşebilir. Ama bazı kalpler, ancak birbirine dokunduğunda yeniden atar. Bir kazayla başlayan; geçmiş, aile, hastalık ve aşkla yoğrulan bir iyileşme hikâyesi. Bir kadının kendi benliğine, bir adamın ise kalbine yaptığı derin bir yolculuk... Doktor ile hastası arasında silikleşen sınırlar, güvenin ve duyguların iyileştirici gücüne dönüşüyor. Bu hikâye, sadece fiziksel bir uyanış değil; ruhun, kalbin ve aşkın yeniden dirilişi.

İntikam uğruna kötü kalpli adam tarafından kaçırılan 2 çocuk biri 6 diğeri 8 yaşında ayliz ve barlas 2 yıl boyunca dağ evinde tutsak edilir kaçmaya çalışırlarsa ve sessiz olmazlarsa şiddet görürler. Ailelerin onları istemeyip bilerek bu adama verdiklerine inandırırlar. 2 yıl sonra kaçmaya çalışırlarken barlası yakalayan kötü kalpli adam onu döver barlasın öldüğünü sanıp kaçar. Aslında o gün barlas ölmemişti acıdan bayılmıştı ama ayliz o gün barlası öldü sandı onu istemeyen ailesi onu bulmasın diye kaçtı. "Barlascım gökyüzü ne kadarda büyük değil mi?" diye sordu ayliz odalarındaki gökyüzünü gösteren devasa cama bakarak. "Evet ay ışığım çok büyük." dedi barlas. "Peki sence bir sonu var mıdır yoksa sonsuz büyük müdür?" diye sordu ayliz. "Sonsuz büyüktür güzelim." dedi barlas. Ayliz heyecanla ona döndü "O zaman birini çook sevdiğimizde ona olan sevgimizi seni gökyüzü kadar sonsuz seviyorum diyer." dedi barlas onun saçlarına bir öpücük kondurdu. "Bende seni gökyüzü kadar çok seviyorum ay ışığım." dedi. Yıllar sonra tekrar evine dönen ayliz bunca acıdan sonra nasıl toparlanıcaktı? Barlasın aslında yaşayıp onu bırakmış oluşunu nasıl hazmedecekti?

Sadece geçmişten olan kesitler gerçek hayattan esinlenmiştir! __________ "𝘽𝙚𝙮𝙖𝙯 𝙗𝙞𝙧 𝙠𝙖𝙡𝙥, 𝙜𝙚ç𝙢𝙞ş𝙞𝙣 𝙢𝙖𝙨𝙪𝙢𝙘𝙖 𝙮𝙖ş𝙖𝙣𝙢ış 𝙖𝙣ı𝙡𝙖𝙧ı𝙣ı 𝙩𝙖şı𝙧; ç𝙤𝙘𝙪𝙠𝙡𝙪𝙠 𝙖ş𝙠ı 𝙞𝙨𝙚 𝙯𝙖𝙢𝙖𝙣ı𝙣 ö𝙩𝙚𝙨𝙞𝙣𝙙𝙚 𝙝𝙚𝙥 𝙪𝙣𝙪𝙩𝙪𝙡𝙢𝙖𝙯 𝙠𝙖𝙡ı𝙧."

Anne ile babasını çok küçük yaşta kaybeden Zehra Kardelen Berkin, ünlü bir aşçı olan ablası ve üniversitesi ile mutlu bir hayata sahiptir. Ancak okulunda başkanlığını yaptığı dans kulübünde hayatına yeni kişiler girer. Onu geçmişle yüzleşmeye zorlayan Nergis ve bilmediği duyguları hissetmesini sağlayan Göktuğ, Zehra`yı birçok gizemi çözmeye iter. Unutmayın, kalbi parçalayan delip geçen kurşun gibi görünür fakat kişiyi asıl etkileyen tabancayı tutan eldir.

" Sakın ol Eslem... Bu sadece yıllardır hayalini kurduğun staj görüşmesi. Yani büyük ihtimalle burnunun ucuyla konuşan yöneticiler, soğuk kahveler ve topuklularla ayakta kalma savaşı. Peki ya... Tanıdık bir göz, tanıdık bir ses ve hiç tanımadığını sandığın biriyle çarpışma ihtimalin? Onu hesaplamadın bile değil mi? " Eslem Özüpek : Karadeniz`in deli dolu rüzgarında büyümüş, hayalleri büyük, enerjisi bol, iç sesi yüksek olan gençliğinin baharında bir genç kadın. Yıllardır hayalini kurduğu şirkette staja başlarken, geçirdiği bir kaza ve sonrasında hayatına giren o fazla tanıdık ama yabancı adam tüm planlarını alt üst eder. Çınar Karayel : Gözleri tanıdık, sesi huzurlu, bakışlarıysa... Bir kez yakalanınca kolay kolay unutulacak cinsten değildi. Ama Eslem için o sadece nazik, kibar ve fazla etkileyici bir yabancıydı. Oysa Çınar için Eslem hiçbir zaman yabancı olmamıştı. Karayel Şirketi`nin tek varisi ola Çınar, yıllar sonra kaderin ince hesaplarıyla karşısına çıkan o kızı... Çocukluğunun en parlak anısından, beraber oynadığı oyunlardan ve verilen bir sözden hatırlıyordu. Aslında hiç unutmamıştı ki hatırlasın. Eslem ise... Ne o sözü hatırlıyordu ne de o sözü kimin söylediğini. Ama Çınar her gün hatırlamıştı. Her gün unutamadığı o bakışı, o gülüşü zihninin ve kalbinin en derin yerine saklamıştı. Zamanla atışmalar yerini bakışmalara, Öfke yerini meraka, Mesafe ise yerini içten içe büyüyen yakınlığa bırakacaktı. Ve belki de en zor soru gelip kalplerine dayanacaktı. " Biri unutmuşsa, diğeri unutamamaya ne kadar dayanabilir diğeri? " "Tanıdık Yabancı" Birinin geçmişini, çocukluğunu ve verdiği sözğ unuttuğu, diğerinin ise hiç unutamadığı bir aşkın hikayesi. Kimi zaman kahkaha attıran, kimi zaman iç sesi susturmayan; kimi zaman ise kalbe dokunan bir aşk yolculuğu masalı. 🩷🩵

Giden unutur sanılır. Oysa kalan, her ayrıntıyı hafızasında büyütür. Yasemin`in hayatı, düzenli raflara kaldırılmış bir geçmişin gölgesinde ilerliyordu. Ta ki o gölge, ete kemiğe bürünüp bir akşam karşısına çıkana kadar. Sadece bir adam olarak değil... Yarım kalan cümlelerin, sorulmayan soruların, tutulmamış sözlerin taşıyıcısı olarak. İki eski çocuk, büyümüş ama büyüyememiş yanlarıyla yeniden karşılaştı. Birlikte geçirdikleri geçmiş, suskunlukla yarışırken şimdi; yepyeni bir hesaplaşma zamanıydı. Aşk bazen hatırlamak değil, unutmuş gibi yaparken en çok hatırlamaktır. Ve bazı dönüşler, yalnızca bir selam değil, bir fırtınanın sessiz davetidir.

Şırnak a doktorluk yapmaya gidecem en fazla ne olabilir ki

"Nilüferleri bilir misin? Hiçbir yere kök salamazlar." Ahu eşinden boşanıp çocuğuyla birlikte mahallesine döndüğünde geçmişinde bıraktığı kişiler ve duyguları yeniden karşısına çıkar. Zorunlu yaşanan ayrılıkların sebebi ortaya çıkmaya başlar yavaş yavaş. Avukatlık mesleğinin getirdiklerini yaparken bir yandan da onun kurallarıyla ve yasaklarıyla yaşamayı beceremediği savcı Arhan`la sürekli bir gel git içindedir. İlişkileri karmakarışık ve zordur. Bu yolun sonunda mahallesindeki ilk aşkıyla yaşayabilecek miydi? Onun kurallarına rağmen yanında kalmayı başarabilecek miydi?

Jeolog Feyza, Hakkâri`nin sarp dağlarında nadir bulunan zeolit taşlarını araştırırken, bir mağaranın içinde hiç ummadığı bir gerçekle karşılaşır: yıllar önce bir gece vakti aniden hayatından çıkan çocukluk arkadaşı Murat, şimdi karşısındadır. Ama artık sadece Murat değildir; o artık bir asker, bir tim lideridir. Kod adı Alaca olan bu adam, şimdi Feyza`nın hayatını kurtarmakla görevlidir — hem düşmandan, hem de geçmişten. Zamanında ona verdiği yeşil, mavi ve siyah makrome bileklik, Feyza için geçmişin sessiz bir hatırasıdır. Şimdi o hatıra, patlayan çatışmaların, kanın ve suskun bakışların ortasında yeniden canlanır. Peki ya yıllar sonra karşılaştığın tek kişi, seni ölümden kurtaran asker olsaydı? Peki ya çocukluk aşkının gözlerinde tanıdığın renkler artık bambaşka bir karanlığı yansıtıyorsa? Ve geçmişle hesaplaşman, silah seslerinin içinde, mağara karanlığında başlıyorsa? Dağdaki Alaca, görevle vicdan arasında sıkışan yüreklerin, suskun dağlarda yankılanan geçmişin ve bir bilekliğe sığan sevdanın romanı. Her kararda ölüm, her adımda geçmiş ve her bakışta hesaplaşma var. Çünkü bazen bir taşın peşinden gidersin… ama bulduğun, çok daha derindir. “Her dağın bir sırrı, her askerin bir yemini, her bilekliğin bir hikâyesi vardır.”

“Bazen en karanlık gecede bile bir yıldız parlar… Ve bazen o yıldız, bir insanın gözleridir.” Bade, geçmişinden kaçarken sakin görünen bir hayata sığınır. Ancak karşısına çıkan gizemli bir adam, Bora, hayatın ona bambaşka bir sınav hazırladığını gösterir. Sessiz sözler, yarım kalan bakışlar ve saklanan sırlar… Her şey, görünmeyen bir el tarafından bir araya getirilmiş gibidir. Kimi aşklar fırtınalıdır, kimi de sessizce filizlenir. Ama bazıları vardır ki, insanın kaderini değiştirir. Yıldızlar kayar, insanlar değişir. Ama umut hep bir yerlerde yanmaya devam eder.

Geçmiş yıllarda kızın onu çatışmada kurtarmasıyla başlar hikaye...

(MİT Kurgu) (İki kitap da ard arda yayımlanmaktadır.) Viraha I : Unuttuklarımız Viraha II : Vazgeçtiklerimiz “Bazen omzundaki rütbelerle değil, sokaklardan kazandığın rütbeyle hareket edersin…” Çocukluk arkadaşı olan iki ruh yeniden 13 yılın ardından İngiltere’nin bir barında karşılaşmıştır. Biri doktor olmuştur; bir diğeri ise tıp kongresinin gerçekleştiği okulda astronom… Ama Yansı, astronom olduğunu düşündüğü bu adamın Milli İstihbarat Teşkilatı için çalışan ve Türkiye’nin en karanlık adamını çökertmek üzere özel olarak kurulmuş timde ajan olduğunu bilmiyordu. Oğuz Karaca, Türkiye’nin önde gelen ajan ve askerlerinden oluşmuş Anka Timi ile dünya ülkelerinin üye olduğu Kurul’un Türkiye ayağı olan Alastan’ları çökertmek için çalmıştı sirenleri. Vakit, oyun vaktiydi… *Tüm hakları saklıdır. BU KİTABIN HİÇBİR KURUM, KURULUŞ VEYAHUT GERÇEK HAYATLA İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR. TAMAMİYLE HAYAL ÜRÜNÜDÜR.

Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yakında Deniz Kıyısındaki Çiçek sizlerle… Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraf Pinterest’den alınsada, kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

Masallara inanır mısınız? Bu hikayede eşlik edeceğiniz kız, tüm varlığıyla masallara inanıyor. Psikolog olarak hayatına devam eden Hayat; arkadaşlarıyla, ailesiyle birlikte kendi dünyasında oldukça mutludur. Deli dolu ama kırılgan, çabuk parlayan ama tatlı bir kız olan Hayat yaşadığı hayatı oldukça seviyordur. Ama her mutluluğun ardında elbet karanlık bir hikaye yatar. Siyah Martı Yetiştirme Yurdu. Onun en karanlık günleri, geleceğinin en mutlu anlarının temeli. Hayat daha altı yaşında bir çocukken sadece yedi gün kaldığı bu yetiştirme yurduna sık sık uğramakta ve oradaki çocukları ziyaret etmektedir. O yurtta sadece yedi gün yan yana geldiği çocukla tekrar karşılaşacağından ve aşkı tadacağındansa habersizdir. Birbirlerine emanet ettikleri takılar, onları tekrar ve belki de bu sefer ebediyen birleştirecektir. "Yarım kalmış hikayeler, bir gün mutlaka tamamlanır." HAYATIN MASALI "Benim masalımın başrolü sensin."

Yıllar sonra özgürlüğüme kavuşmuştum. Babamın aşırı korumacı davranışlarından kaçmak için bir bahanem oldu. Ülkedeki tüm kaliteli okullardan atılmak. Sonunda yurt dışında okuyabilecektim. İtalya`ya geldim. Yeni sınıf arkadaşlarımla beraber hoşgeldin partisi için bir gece kulübüne gittik. Alkolü kaldıramadığımı bilmeme rağmen bana ikram edilen tüm içkileri içtim. Lanet olsun ki doğru düzgün yüreyemiyordum bile. Sonra ne mi oldu? Ayaklarımda hissettiğim sıcak dokunuşlar ve ardından mermi sesleri. Gözlerimi açtığımda karşımda benim en köklü Rus mafyası Sokolov`un kızı olduğumu bilmeyen tehlikeli ve vicdansızlığıyla nam salmış İtalyan mafyasının lideri Lorenzo Moroni duruyordu.

Savaş bölgesinde hayata tutunmaya çalışan küçük Fatıma`nın hayallerine ulaşmak için çocukluk aşkını terk etmesinin ardından yıllar sonra aynı operasyonda denk düşmesini konu alıyor. "Kusura bakma ama hayallerim ve bir başkası arasında kalsam ben daima hayallerimi seçerim. Ve sen de hayallerimin arasındasın."

az da olsa gerçek hayattan alınma

Hayal kurmanın eksi ve artı yönleri nelerdir? Nelere hazırlar bizi? Ya da nelere savunmasız bırakır? 23 yaşına kadar hayatım boyunca idealist, korkusuz, kendi doğrularından vazgeçmeyen bir insan olduğumu sanıyordum, yada olmaya çalıştığımı. Ta ki bu babamın emrivaki ile evlenmemi istediğini söyleyene kadardı. Asıp kesip evlenmeyeceğim, diyebilirdim ya da sizin doğrularınız ile benim doğrularım aynı doğrultuda değil, diyip aile büyüklerimin kesinlikle beyninde yer etmeyecek onca kelime de sarf edebilirdim belki. Tamam, kabul ediyorum. Kuzu kuzu gidip evleneceğim demedim; ilk önce inkâr, sonra kabullenememe gibi yollardan geçtim. Allah aşkına 23 yaşında bir birey olarak Türkiye Cumhuriyeti’nin bana 18 yaşımda verdiği hak hukuklara sanki sahip değilmişim gibi üzerimde hak kurmalarına nasıl izin verebilmiştim? Kolay olmadı tabi ki de ama sanırım onlar için kolay olmuştu çünkü şuan bir evlendirme dairesinde kendisi ile ilgili sayılı bilgiler bildiğim kişi ile nikah masasında oturuyordum. Tamam, hadi ben bir şekilde nikâh masasına oturtulmuştum ama sen nasıl oturdun be adam! Sanırım bunun için en başa dönmek gerekiyor. Olayların başladığı o güne…

Küçük yaşlarda anne ve babasını kaybeden minik Anasya abisi Merin`in tuttuğu bakıcılar ile sorunlar yaşadığı için abisi yeni bir bakıcı arayışına geçer.Abisinin en yakın arkadaşı ve minik Anasya`ya kendi ismini veren Anasya da bir iş arayışındayken Merih ona kardeşine bakmasını teklif eder.Peki bu durumda Anasya ne yapacaktı? Kabul mü edecek yoksa red mi?

Han jisung eğer o gün şirkete gitmeseydi belki hayatı şuan olduğu gibi olmazdı Beklenmedik bir karşılaşma yüzünden herşeye baştan başlamak zorunda kalmazdı Aslında tam olarak baştan başlamak demeyelim eski ve kalbinin küçük bir köşesinde yarım kalmış o senaryo sanki hiç yarım kalmamış gibi kısa bir reklam arasından sonra devam etmesi ve onun Bazı sakarlıklar Amansız bir hastalık Zoraki bir evlilik Çocukluk travmaları Bazı iniş ve çıkışlar Yalanlar Sevgi ve güven problemleri Ve bunlar gibi birçok sorunun arasında han jisung bu yarım kalan senaryoyu mutlu ve sevdiği adamla bitirebilecek miydi Yoksa hastane köşelerinde ağlama ya devam mı edecekti yine

Bazı hikâyeler sessiz başlar. Ne bir çığlık vardır, ne de bir veda… Sadece bir an gelir, hayat bir çizgi çeker ve insanın içinden bir şey sonsuza dek eksilir. Alçin Hazan Tunçer’in hikâyesi de bir sonla başlamıştı. Annesinin ölümü, yalnızca bir kayıp değil, hafızasına kazınmış bir yara olmuştu. Ve ardından gelen babasının ihaneti… Onu, sırf para, korku ve şöhret uğruna yeraltı dünyasının karanlığına terk edişi, daha çocuk yaşta kalbine intikam ateşinin düşmesine neden oldu. Kelimelerden keskin, sessizlikten soğuktu. O gün sadece babası tarafından terk edilen bir çocuk değildi; bir kimlik, bir yaşam, bir geçmiş de orada bırakıldı. Alçin, kendini ölü ilan etti. Geriye kalan yalnızca sessizce büyüyen bir gölgeydi; adını ve ruhunu toprağa gömmüş bir hayalet. Zaman, o yaralı çocuğun içini kinle doldurdu. Ve karanlığın içinde kendi suretini yeniden inşa etti. Yeni bir isim aldı, yeni bir benlik edindi. Artık o, intikamla beslenen, sabırla plan yapan, duygularını zincirlemiş biriydi. Yıllar sonra geçmişin kapısını yeniden çaldı. Bu kez bir öğrenci olarak, abisinin yönettiği prestijli bir kolejin taş duvarlarının içine adım attı. Hiçbir şey belli etmeden iki yıl boyunca maskeler taşıdı; dostluklar kurdu, sırlar topladı ama hiçbirine tam anlamıyla dokunmadı. Her adımı bir satranç taşı gibi hesaplıydı. Her tebessümün ardında bir fırtına yatıyordu. Ama hiçbir plan, kaderin oyunlarını hesaba katamazdı. Beklenmedik biriyle tanıştı. Onun gelişi, geçmişin karanlık dehlizlerinden yankılanan bir çığlık gibiydi. Alçin’in bastırdığı duygular kıpırdanmaya başladı. Unuttuğunu sandığı sıcaklık, gözlerinde yeniden ışık oldu. Fakat bu, zayıflık değil; sınavın başlangıcıydı. Çünkü alçin, şimdi kendi babasının düşmanlarıyla kirli bir ittifakın içindeydi ve kurduğu düzen çökmeye başlamıştı. Sırlar yüzeye çıkıyor, maskeler bir bir düşüyordu. Artık sadece intikam yetmiyordu. Şimdi, kendiyle hesaplaşma zamanıydı. O, kaderi tarafından lanetlenmiş bir kurban değil; kendi kaderini elleriyle biçimlendirecek biri olmalıydı. Geçmişin zincirlerini kırmadan, geleceğe yürünemezdi. Alçin’in hikâyesi, sadece öfkenin değil, dönüşümün de hikâyesiydi. Ve her büyük dönüşüm gibi, bu da kanla, gözyaşıyla ve sessiz bir çığlıkla yazılıyordu…

"Ne yani bu da diğer aşkların gibi iki günlük mü?" Ben alayla ona bakarken o gözlerimin mavisinde kaybolmuş gibi bakıyordu ve sorun şu ki böyle bakması kalbime hiç iyi gelmiyordu "Ben seni kalbime mühürledim mavi yıldız... Sen nasıl bunun iki günlük olup olmadığını sorarsın" Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atmaya başlamıştı.. Ve bunun nedenini artık biliyordum... kalbimin neden heyecandan attığını biliyordum

Susturulmuş kalpler, bastırılmış duygular, tehditkâr bir geçmiş... Hazal hem kalbinin sesiyle, yani ayrılmak zorunda kaldığı çocukluk aşkı Eray`la hem de peşinde ki takıntılı adamla savaşmalıdır. Çünkü artık kaçmak değil, savaşmak zorunda... Ve bu savaş; bir aşkı, bir hayatı ve bir kadının var oluş mücadelesini anlatacak...

Yıllar önce çocukluk aşkıyla yolları ayrılan Ayliz hayatına devam etmenin yollarını kendi çapında bulmuştur. Ancak bir gün hiç beklemediği bir anda karşısına `o` çıktığında ne yapacağını bilemez. Tıpkı onunla eskisi gibi olup olmayacağını bilmediği gibi... "Tutuklusunuz hanımefendi." "Niye polis bey? Kalbinizi mi çaldım?" *İki kitap bir arada*

Deniz Yazgı yılmaz Hayır sil Deniz Yazgı Aksoy Hayır sil Sadece Deniz Yazgı... 17 yıl sonra ortaya çıkan aile mi? Ne kadar da saçma öyle değil mi? Bunca sene ortada olmayan ailem şimdi karşıma çıkıyor. Bunu bana başkası söylese gülerdim lakin gerçekten başıma gelmişti. Kim benim gibi bir belayla uğraşmak ister ki? Ya da kim tanımadığı bir kızı evine alır, ilk kelimesini bilmediği kıza annelik-babalik yapar ya da yapabilir mi? Pekii ne yapacaktım kabul mü edecektim onları yoksa görmezden mi gelecektim? Ne yapmam gerektiğini bilmiyorken nasıl onlarla tanışacaktım? ---------------------------------------- Eğlenceli aynı zamanda dram, genç bir kurgu olsun ama heyecanli da olsun, arkadaşlık ilişkisi olsun ama aynı zamanda da bir aile kurgusu olsun diyenler için...