Ne zaman ölücem bilmiyorum. Belki yarın belki yarından da yakın.

Karanlığın içinde sessiz bir fısıltı yükseliyor… Adaletin terazisi, bu sefer devletin en derin sırlarının gölgesinde sallanıyor. Ben Lara Yılmaz. Ankara’nın soğuk, gri koridorlarında büyüdüm; adaletin adını yazdım, haklıyı savundum. Ama bu sefer farklı. Elime geçen “kod adı” sadece bir isim değil; içinde hayatımı, kimliğimi, geçmişimi saklayan bir kalkan. Savcı olmaktan çok daha fazlası gerekiyordu şimdi bana. Askeri birliğin kalbine gizlenmiş karanlık sırları ortaya çıkarmak, sadece kanun kitaplarının arasında değil, çatışmaların, ihanetin, kurgulanmış yalanların içinde savaşmak demekti. Yüksekova’nın buz tutmuş dağlarında, her adımda bir tehlike, her yüzleşmede bir sır saklı. Bana eşlik eden sert ve sırlarla dolu Yüzbaşı Alper Erdem, sadece bir muhafız değil; aynı zamanda çözemediğim bir bilmecenin ta kendisi. Sivil hukukla askeri disiplinin birbirine karıştığı bu yerde, hangi tarafın gerçek düşman olduğunu anlamak mümkün değil. Güven, burada lüks; hayatta kalmak ise zorunluluk. Bu hikâye, sınırların ötesinde saklanan yalanları, kendi içindeki savaşları ve unuttuğunuz ya da bilmediğiniz adaletin en çetin sınavını anlatıyor. “Kod Adı: Savcı” sadece bir görev değil, kimliklerin parçalandığı, kalplerin sınandığı ve cesaretin yeniden yazıldığı bir destan. Bir adım at. Gözlerini aç. Bu savaşta kimin yanında olacağına sen karar ver.

Ölüm, kabullenilmesi en zor gerçektir. Kimileri ölümle yaşar, kimileri ise ölüm hiç yokmuş gibi... Deniz, ölümü kabullenemeyen insanlardan yalnızca biridir. Sevdiği adam, Poyraz`ın ölümüyle hayatı birden altüst olur. Kendi canından geçecek kadar derin bir acı içindedir. Poyraz`ın yanına gitmeyi ve onunla yeniden kavuşmayı aklına koyduğu gece, izlediği bir reklam her şeyi sonsuza dek değiştirir. Bir imkan. Bir olasılık. Ve böylece içinde bir umut tohumu yeşermeye başlar. Ölüm artık bir son olmak zorunda değildir.

Gerçek hayat hikayesidir..

" Onu gördüğümde, gecenin dişleri çoktan çoktan tenime geçirmişti sivri gölgelerini. Ve o anda gördüm onun çizgisiz pelerini...: Lacivert, on sekiz yaşında genç bir kız... Ama bir insan değil. O, kadim bir diyarda yaşayan ve gizemle örülü bir ırkın- İzsizler`in- bir parçası. Yaşadığı topraklarda başka ırklarla süregelen acımasız bir savaş, her gün biraz daha umutları gölgelemektedir. Bir gece... Lacivert`in hayatı, sislerin içinden çıkan gizemli bi adamla sonsuza dek değişir. Bu adam, sadece karanlık bir geçmişin taşıyıcısı değil, aynı zamanda bir sarayın efendisidir. Ve Lacivert`i, kaderiyle baş başa bırakacağı o saraya hapseder. Bu saray, sırlarla dolu duvarlarında fısıltılar saklar. Güvenle ihanet iç içedir. Lacivert`in kalbinde yankılanan ses ise yalnızca tek bir sorudur. " Gerçek düşman kim?"

Zincirler kırıldı. Sessizlik bozuldu. KARGRON`da yazılanlar, bir çağrının, bir devrimin başlangıcıydı. Bu satırlar özgürlüğün bedelini anlatacaktı. Dünya`nın gözleri kör, kulakları sağırdı. Ama KARGRON`un sesi karanlıkta yankılanıyor, adaletsizliğe meydan okuyordu

BİR DOSYAYI araştırdıği bir gece de aslında kendi davasına baktığı beli olur Gece hem geçmişinde hem de bildiği sırlardan kaçarken ailesinin gerçek ailesi olmadığı anlaşılır Gece hem onları araştırırken öldüğü bildiği ablasının yaşadığını öğrenir ... Gece hayatının gerçekliğiyle uğraşirken ne yapıcak ??

Her insanın içinde susturduğu bir fırtına vardır. Bazıları gözyaşlarını gizler, bazıları gülümseyerek unutur gibi yapar. Ama hiçbir acı, gerçekten susarak geçmez. "Sessizliğin Ardındaki Fırtına", kendiyle savaşa tutuşmuş bir kadının iç dünyasını anlatıyor. Dışarıdan güçlü, içeriden parçalı... Kırılganlıkla baş etmeye çalışan, geçmişin izlerini bugünün sessizliğinde taşıyan bir ruhun yolculuğu bu. Zamanla öğrendiği tek şey, herkesin bir hikâyesi olduğu... Ve bazı hikâyelerin en çok da sessizlikle anlatıldığıydı. Eğer sen de bazen gülümserken içinden sessizce fırtınalar koptuğunu hissediyorsan; bu kitap, senin hikâyene dokunacak. Çünkü bazı duygular, sadece yürekten anlaşılır. .... "Her gülüşün altında bir hikâye yatar: Suskunlukla anlatılanlar gibi."

15 yıl önce yaşadıklarının getirisini hâlâ çeken Hayat ve karşısına en umulmadık anda çıkan Turhan`ın hikayesine hoşgeldiniz.

Hayatı yalnızca resimden ibaret olan Görsel Sanatlar öğrencisi Kardelen Özdemir; aldığı nefesleri geçmişinden korumak için verdiği mücadeleden vazgeçtiğinde çocukluluğunu azat etmeye karar verdiği bir kış gecesi, başarılı intihar girişiminin, o gece sokağın köşesindeki ankesörlü telefondan yapılan ihbarla baltalanacağını da gözlerini tekrar açacağını da bilmiyordu. Bekaretini kaybetmiş bir ruh, gökyüzünde asılı kalmış. Nefretini, geçmişiyle harlayan küçük bir kızın boynuna dolanmış. Saflığın sembolü beyaz dolunay, o gece kana boyanmış. "Canının acısını yok saymak için salıncakta sallandığını hayal eden bir kız çocuğu tanıdım ben. Onu sevdim, onu var ettim; ondan nefret ettim, onu yok ettim." 07/08/2022 🌙

Siz hiç unutuldunuz mu? Unutanları suçlamayın! Zira her unutuşun ardında kim bilir ne hikâyeler vardır. Bu hikâyeleri dinlemeden suçlamak, ardıdan derin pişmanlıklar getirir. Tıpkı Ronya`ya olduğu gibi! Ronya önce unutacak, sonra unutulacaktı.

“Hayatına bir sıfır önden mi başladın? Yoksa bir sıfır geriden mi? Ben sıfırdan başladım, hem duyamayarak hem de hafızamı kaybederek.” Yedi yaşında bir durum yüzünden hafızasını ve duyma kaybını yitiren çisem, hayatının karanlık dönemlerini yaşarken birden bire şans yüzüne güler. Ancak bu şansın bazı sonuçlara sebep olacağından Çisem’in haberi yoktur.

Bir çaba neleri değiştirmez ki?

cesetler dolu bir ormanda hayatta kalma öyküsü...

Her kelime bir adım, her satır yeni bir dönüş. Kağıdın üstünde bazen sakin bir yürüyüş, bazen koşar adım bir kaçış. Yolumu ben bile bilmem; bazen en parlak düşüncelere, bazen karanlık köşelere çıkar. Bu patika dümdüz değil. Ama her virajda başka bir hikâye saklı.

Ünlü yasa altı motor işleri düzenleyen Vidar bir hasta kadın için ölümü göze alacak kadar nasıl bağlanmıştı?

ŞİİR/ DENEME/ KISA HİKAYE İnsanoğlu yaratılışından beri ölüme çare aradı fakat yaşamının ne demek olduğunu unuttu. Yaşamayı öğrenirken yazmayı da öğrendim. Yazmak benim için yaşamaktı ve ben yaşadıklarımı, yazdıklarımı sizinle bu kurguda paylaşmaya karar verdim umarım beğenirsiniz. İyi okumalar. Mutluluk sizinle olsun, Güneş benimle 🌙

hazel`in hayatı, bir anda öğrendiği gerçekle altüst olur. Gerçek ailesi bambaşka bir dünyadır; sıcak ama yabancı, kalabalık ama eksik. Yeni bir başlangıç mümkün müdür, geçmiş hâlâ peşindeyken? ve bazı gölgeler...sadece geçmişte kalmaz "Bulduğunu sandığın an ,aslında kaybetmeye başlarsın " çalıntı durumunda yasal işlemler başlatılacaktır.

Zamanın arasında, boşluğun altında kalmıştım. Tek isteğim onlarca masum insanın canını acıtan o mahlukatların hayatını kendi ellerimle yırtıp atmaktı. Fakat her düşüncem beni bir yeraltı zindanı gibi sopsoğuk yapsa da o... Onun yaşam dolu gözleri hayatım daha önce sanki hiç yaşanmamış gibi baştan yaratmak istedi beni. Ama nasıl yaşarsan öyle ölürsün. -Barlas... Onun titreyen sesini duyduğumda tek isteğim ilk defa bir insanı yaşatmaktı ellerimin arasından kayıp gidişini izlemek değil. -Gitme Hare, şimdi değil. İzin ver ilk kez istemişken birini yaşatayım. Peki benim bu zift dolu toprağımda bir kez olsun bir kalp yeşerecek miydi?

Türkiye`de geçen bu Zombi Salgını hikayesinde 6 Adet Arkadaşın ölüm Kalım Mücadelesini Konu Alıyor.

Kırgınlıklarla dolu bir kalp. Param parça olmuş bir beden. Acı içinde kalmış bir insan ve onun hayatından bazı kesitler.

Gerçek Ailem Kurgusudur‼️ Öz annesi tarafından yılları alınan kızın.Sonunda babası,abileri ve ikizine kavuşması. Umarım keyifle okursunuz (Müsait olduğum her an bölüm atmaya çalışacağım‼️)

Yaşadığınız hiç bir şey boşuna değil. Her insan kaderini yaşar.

"Üç simit ala bilirmi yim?" "Alamazsınız." "Neden ki?" diye sordum hemen. Canım çok fena çekmişti. "Kalmadı" "Kalmadı mı?" "Evet. Kalmadı" bir taraftan benimle konuşuyor, bir taraftanda etrafı kontrol ediyordu. "Nasıl bitti? Bunlar ne o zaman?" Dedim arabanın içindeki simitleri göstererek. "Maalesef. Taze bitti. Lütfen buradan uzaklaşın." "Bunlar ne peki?" "Simit." Dedi hiç düşünmeden. "Siz benimle dalga mı geçiyorsunuz?" "Hayır." "E neden bitmediyse bitti diyorsunuz o zaman?" "Bitti çünkü." .. 3 simit 3 kurşun. *** Başlangıç tarihi 25 Nisan,2025. Keyifli okumalar dilerim🪷

Hepimiz hayatın koşuşturmacası içinde bir yerlere yetişmeye çalışırken, en önemli şeyi unutuyoruz: Kendimizi. Zaman zaman dış dünyanın sesine o kadar kulak veriyoruz ki, içimizdeki sesi duymayı unutuyoruz. Oysa gerçek uyanış; daha hızlı olmakta, daha çok kazanmakta ya da daha çok sevilmekte değil. Gerçek uyanış, kendini fark etmekle başlar. Bu kitap, seni başkalarının senden beklediği hayata değil, senin özüne yaklaştırmak için yazıldı. Hazırsan, birlikte iç yolculuğumuza başlayalım.