İsminin anlamı "çiçek" olan kadın ve adı Toprak olan adam. Adam plastik bir çiçeğe benzetti kadını. Plastik çiçekler toprağa tutunamazdı. O, Toprak`a tutunamadı. Kadın o çiçeği aldı, namlusuna taktı. Silahını ateşlediğinde namludan çıkan çiçek vurdu adamı, öldürdüğü her kişi için bir çiçek kurban etti kadın. Ben istediğim kadar yazayım, siz istediğiniz kadar okuyun, bir yere varamayacağız, bir şey başaramayacağız. Plastik çiçekleri ne kadar sularsak suluyalım, onları açtıramayacğız. Şarkıda da dediği gibi, "Su vermeye benzedik plastik çiçeklere..." -0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0- Dikkat! Bu hikayede geçen tüm olaylar, kurumlar, yerler ve kişiler tamamen hayal ürünü olup hiçbir gerçeklik payı barındırmamaktadır. Bu hikaye, şiddet ve argo içermektedir.

Asker & MİT Ajanı Asker Kurgusudur.🎖 Konu, içerik ve kapak tasarımı bana aittir. Piyade Yüzbaşı Ateş ve Yaman Timi görevdeydi. Kurşunu mermi yatağına yerleştirdikten sonra derin bir nefes aldı, en ufak bir hata yapmamalıydı. Mağaranın girişine nişan almadan önce dudaklarını telsize göttürdü. "Yaman Timi, tek bir kurşun boşa gitmeyecek." dedi. Bu sözcükler anlamı belliydi, çatışma başlayacak mermiler hainler kafalarını deşecekti. Ateş nişan aldı. Mağaranın girişinde ki teröristin anlını deldi. Yanında ki ne olduğunu anlamadan yediği kurşunla yere yığıldı. İçerideki teröristler tüfeklerini almadan onlarda arkadaşlarının yanlarına gittiler. İçeride ki tüm hainlerin öldüklerinden emin olduktan sonra temkinli bir şekilde kalktılar. Mağaranın içine girdikten sonra Ateş konuşmaya başladı. "Yavuz, Demir sağ tarafa. Naz, Yiğit sol tarafa. Pusat benlesin ve diğerleri etrafı kontrol edin!" dedi. Yaman Timi ise hep bir ağızdan "Emredersiniz komutanım!" dedikten sonra tim emirleri hızla uygulamaya başladı. Pusat ve Ateş ilerlerken karşılarında ki odadan sesler geldiğini fark ettiler. İkisi de temkinli bir şekilde kapının önüne geldi. Ateş, Pusat`a gözleri ile kapının kilidini işaret etti. Pusat ise kapının kilidine nişan alarak iki el ateş etti. Kapı gıcırdayarak açıldı içeride sandelyeye bağlanmış bir sivil... İlk bölümden kısa tanıtımdır.

Geçmişinin acısıyla birlikte hep aynı yerde bekleyen kadın. Dağlarda, tek başına görev alan bu kadın artık Buğz timinin bir parçasıydı fakat herkesin düşündüğü gibi sadece bir asker değildi. Bu timde olmasının sebebi göreviydi ve o, görevi ne olursa olsun yapmaya yemin etmişti.

Ben Umay Eğilmez. Şehit kızı Umay Eğilmez. Ve bu benim hikayem.

“Gözlerini açtığında aynı yerde değildi artık, etraf tanıdık ama bir o kadar da yabancıydı Umay için, ne olduğunu anlamaya çalışıyordu, yoksa… aklından geçen şeyin gerçek olmaması için sessizce içinden dualar ediyordu… “ Kapak tamamen el emeğiyle yapılmıştır*

Ben umay 17 yıl boyunca hayatında hak etmediği şeyleri yaşayan umay evlatlık olduğunu öğreniyor ve abileri olduğunu..... Ama hiç bir şey umayın geçmişte yaşadıklarını unutturamazdı.

Sis geceye perdesini örttü. Gökyüzü kızıla boyandı. Artık yılda bir can gözlerini dünyaya açtı. Lanet edildi, öldürülmeye çalışıldı ama her şeye rağmen yaşadı ve babası son nefesinde onu ve soyuna lanet etti. Ormanda güzel bir yürüyüşe çıktı genç aile. Nereden bile bilirlerdi ki hayata birlikte baktıkları son gün olduğunu. ------------(⁠´⁠∩⁠｡⁠•⁠ ⁠ᵕ⁠ ⁠•⁠｡⁠∩⁠`⁠)----------------- "Gelme." çağresiz sesim boğazımı yakıyordu. içimde bitmek bilmeyen baş kaldırış vardı. "Kaçamazsın." dedi seri adımlarla üzerime gelirken. "Hayır, beni burada sonsuza kadar tutamazsın. Elbet bir gün kaçarım." korkuyla sarf ettiğim sözcükleri duymuyor gibiydi. bunun yerine bana bir adım daha yaklaştı soğuk duvar sırtıma dediğinde aramızda bir nefes mesafe kalmıştı. "Aklında bulunsun, Bir kurttan kaçamazsın. Bizler doğananın saf avcılarızdır."

Umayı çok kişi öldürmek istedi ama onu tek başaran Geceydi yada o öyle sandı Zaman en büyük katildir hatta herkesin katilidir ama Gece zamanın katili geçmişin katili ama geleceğin kölesidir "Sen Ayazlı Gecesin" dedi Ayaz sadece eksik söylüyordu ban fırtına hatta kasırgalı geceydim

Göğün en parlak ışığıydı, ama şimdi karanlığa mahkum... Peki ya kader, gerçekten de yazıldığı gibi mi yaşanır? Yoksa insan kalbinin derinliklerinde, göklere meydan okuyacak bir güç hâlâ var mıdır? Bir tanrıçanın düşüşü ve bir mirasın uyanışı... Umay, gökyüzünün sırlarıyla örülü destansı bir hikâye.

İlk kitabım olduğun için hataları olabilir kusura bakmayın Kitabın gerçek aile kurgusudur

7 gencin gece gizlice korku tüneline binmesi ardından yaşanan olaylar.

Hayat bazen herkese karşı adil davranamayabiliyor ,kimileri buna hayatın cazibesi derken kimileri ise kader diyor ,bazen bir bakıyorumda dünya cehennemden farksız bir yer. katledilen insanlar , şiddete eğimli olupta karisini kizini döven hatta dövmekten kalmayıp bir cinayet işleyen insanlar insanlar ebeveyinlerini seçemiyorlar işte .Bu dünyada yaşamak cok zor .bazen o yaşanlardan dolayi haykirmak istersin sesini tüm dünyaya duyurmak istersin ama ama susturulursun.Heleki hayatının sana bir tokat gibi çarptığı bir dönüm noktasında aşık olmak çok zordur ,kendini tanıyamaz hale gelirsin tamda o sırada hayatın kayar ,sanki bir ıslak zeminde kayarak düşmek gibi.Hayatinda hiç sevilmemiş, her zaman güçlü olmayı seçmiş olan ,umay ve şımarık ,zengin, her istediğini yaptıran ayazın hikayesini dinlemeye var mısınız ?

Hakim olan Umay Özdemir ve mardinin ağası olan Arda Çelik bir berdel ile evlenmişlerdi fakat birbirlerini sevecekler miydi? Bunu zamanla göreceklerdi…

Geçmişin acısını ne kadar unutmaya çalışırsanız o kadar önünüze çıkar.. “ seni sevmek istiyorum ama buna engel bişey var “ “ neden, ben buradayım sev beni “ “ geçmiş buna engel ılgaz bizim sevgimiz ancak mahşere kalır “

Hiçbir şey göründüğü gibi değildir bu hayatta. Her olayın her yaşanmışlığın altında bir sebep vardır. Ve bir de sonuç. 25 yıl önce yaşananların da bir sebebi vardı. Bana göre bir sonucu da vardı tabi. Zorluklar, üzüntüler, acılar. Bana hayatımı sorsanız, birkaç şey dışında bunlar gibi negatif tüm duyguları sıralarım. Çünkü şimdiye kadar yaşadığım yıllar bunlardan ibaretti. Şimdiyse sadece boşluk hissediyorum. Daha doğrusu ne hissedeceğimi bilmiyorum. Kızgınım bu hayata, ama içimde engelleyemediğim de bir umut var hala. Çünkü biliyorum ki her umut bir `yeniden`.

Bir ülkede intihar oranları birden artınca devlet Koruyucu Takımlar oluşturur. İntihar etmek isteyen kişileri bulabilmek için telefonlarına gelen güncellemeyle THEMİS ADLI uygulama yüklenir. İstihbaratta hackerlık yapan Umay da bu ekibin ve uygulamanın kurucusudur. Bu kitapta Umay`ın gözünden olaylar aktarılacaktır.

Savcı & Asker & Karadeniz Kapak ve kurgu şahsıma aittir. Bir Wattpad kurgusu. Bir kadın var eksik büyümüş. Hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış. ... Ve bir adam var. Vatanı için ailesinden vazgeçen bir asker var. Vatanını seçtiği için evladından vazgeçen bir ailesi var. ... Bir kadın var. Karadeniz kadar inatçı, asi, hoyrat. ... Bir adam var. Karadeniz`in hırçın dalgalarıyla boğulacak olan.

Altay ve Umay’ın askerlik hayatı

Kendisini kızıl Elmaya adamış bir asker, Kendisini Gökbörüye adamış bir asker, Mete küçük yaşta iken ailesi vefat eder Komşusu Yarbay Atilla ile kalır ve o yarbayın kızı ile askeri okulu bitirip asker olurlar bakalım hayatları nasıl devam edecek Mete kızıl Elma hayaline Umay Gökbörüye ulaşabilecekmi?

"Dört farklı hayat yaşayan dört kız ve yollarını kesiştiren bir adam." Dört kız Dört Farklı Hayat/Düzenlendi

"Bazı durumlarda insanlar böyle yaşamaya mecburdur. Asker olmayı seçtiysen, sonunda vatan için öleceğini bilirsin." "Peki aşıksanız ölmek zor gelir mi?" "En kötüsü de o`dur. Ölmeyi geç, nefes almak bile zor gelir." Binbir zorluğu beraberinde getiren kuru bir lavanta buketi düşünün; bir tutam ateş ile yeniden doğan. LAVANTALAR EŞLİĞİNDE (Wattpad adım theylovefida)

Kapanmayan hesaplar, çözülmeyen düğümler, gelen bir mektup üzerine değişen dengeler… Sahiden bilinmezlik ile ne kadar yaşanabilirdi? Gelen bu mektup geçmişin hesabını görmek için yeterli bir sebep miydi?Peki yıllar sonra ortaya çıkan bu sırrın altında yatan asıl sebep neydi? Kim geçmişi neden kurcalıyordu? Peki bu uğurda olacaklara ben hazır mıydım? Beni ne bekliyordu? Bilinmeze doğru gitmek, dipsiz bir kuyuya atlamaktan farksızdı. Peki ya gerçekler? Sırlar hep sır olarak mı kalacaktı? Tüm bu olanlara bir cevap bulmak için sözümü çiğneyip lanet ettiğim yere; başladığım, bittiğim, tükendiğim yere geri dönüyorum.

Umay’ın ailesini kaybetmesiyle başlayan askerlik hayatı

Yeni taşındığım yer bana her zaman eski evimi özletiyordu konu anılar veya yaşadığım şeylerle ilgili değil ait olmuşluk hissi ile ilgiliydi belki de bu olanlar yeni bir başlangıç için adım atmama sebep olur... -Umay Karatay

Askeriyede yaşanan zorlu ve engeli çok fazla olan bir aşk