Demir, sevdiği kıza yazacağında işlerin bu kadar sarpa saracağını bilmiyordu. “Beni sevmen için gözlerinin içine baktım be! Hemde yıllarca. Ama sen beni görmedin bile!” “Seni sevdim ben! Hemde çok sevdim çünkü sen benim kardeşimsin!” Genç kız, sevdiği adamın gözlerine baktıkça küçüldüğünü hissediyordu. O lanet olası kız onun yıllardır hayal ettiği aşka sahipti ve bunu kendisine yediremiyordu. “Neden beni onu sevdiğin gibi sevmedin? Onun olupta bende olmayan şey ne?” Diye fısıldadı son kez. “Onda aşk var. Ve sen daha aşkı ve saplantıyı ayıramayacak bir acizsin…”

Geçmişi Değiştir Gülen Gözler tiyatro oyunuma yetişmek için aceleyle evden çıktım. Az zamanım kaldığı için nostaljik kıyafetimle otobüse bindim. Otobüste bir tek ben vardım ve yol bitmek bilmiyordu. Şoför koltuğuna baktığımda kimsenin olmadığını gördüm. İrkilerek uyandım. Başucumda bana şaşkın gözlerle bakan kişiyi görünce korktum. Çünkü karşımda annemin on sekiz yaşlarındaki hali vardı. “Abla iyi misin?” dediğinde koluma çimdik attım. Hâlâ uyanamamıştım anlaşılan. Peki, en son ne yapmıştım? Hiçbir şey hatırlamıyordum. Ne rüya ne gerçek bilmiyordum. Odada ayna aradım. Aynaya baktığımda yüzümde bir değişiklik yoktu. Daha da önemlisi benim teyzem yoktu. Duvarda asılı takvim dikkatimi çekti. İyice yaklaşıp tarihe baktım. Tarih 8 Nisan 1978’i gösteriyordu. Yaşadığım karmaşaya inanamayarak yatağa oturdum. “Sanırım iyi değilim.” dedim. Annem bana niye abla diyordu? Geçmişe gitmek mümkün müydü ve mümkünse bunu nasıl başarmıştım? 2025 yılındaki hayatımda tiyatro oyuncusuydum. Gülen Gözler tiyatroma gidiyordum. Üstümdeki kıyafetler aynı kostümdü. Daha dün içinde olduğum yıldan hatırladığım diğer şey, babamın annemi ne kadar üzdüğü. Uyumadan önce her zaman, eğer ben olmasaydım belki çoktan boşanmışlardı diye düşünüyordum. Geçmişe dönmenin şaşkınlığını üzerimden attıktan sonra, geçmişe niye geldim bilmiyorum ama yok olma pahasına annemle babamın evlenmesini engelleyeceğim diye düşündüm. Anneme, daha iyi bir hayat yaşaması için kararlarında yardımcı olabilirdim. Bilmediğim çok şey vardı. Bu dönemin insanı olmadığım için diğerlerinin dikkatini çekmem yüksek bir olasılıktı. Ama yetmişlerin sonuna hapsoldum. İyi bir tiyatro oyuncusu olduğuma inanıyorum bu yüzden elimden geleni yapacağım. GÖREV: GEÇMİŞİ DEĞİŞTİR

Tiyatro grubundan doğan bol gülmeli bir aşk🎭

Hani bazen insan sığamaz bir yerlere, aldığı oksijen bile onu boğar; ironiktir ki yaşama fonksiyonlarımızı yerine getiren madde onu öldürebilecekmiş gibi hissettirir. Bazen durup düşündüğümde gözlerimi o hisle dünyaya açmışım gibi hissederim. İçimdeki boşluğu dolduramadım bir türlü. Ne sığabildim bu dünyaya ne de kapı dışarı edebildim kendimi. Arafta kaldım hep. Yaşamaya çok hevesli değilim ama hikayemin nasıl biteceğini de merak ediyorum. Öyle bir his işte, anlatamıyorum.

Eda, zenginliğin ve kolaylığın uzağında, dersleriyle mücadele eden bir öğrenci; Efe ise son sınıfta geçemediği proje dersi yüzünden Eda`dan yardım almak zorunda kalan zengin bir ailenin çocuğu. Bir araya geldiklerinde, bu özel dersler sadece okulda değil, kalplerde de beklenmedik bir sınav yaratacak. 12.03.2025 Tüm hakları saklıdır.

asel oyuncu olmak isteyen bir genç kızdır. bir ajansa kayıt olur ve partner olduğu Emir’e ilk zamanlarda gıcık olsada sonraki zamanlarda ısınmaya başlar

Sahne ışıkları yandığında herkes gülümser. Kahkahalar atılır, replikler kusursuz akar, seyirciler alkışlar Ama kamera kapandığında... İşte o zaman başlar gerçek hikaye. Bu kitap yıllarca "Buyur birde burdan bak" Progrmanı izleyip hayranlıkla büyüyen birinin gözünden yazıldı. Sahnenin arkasındaki dostlukları, kırgınlıkları, gizli aşkları, bastırılmış göz yaşlarını ve başarısızlık korkularını anlatıyor. Kamera artık sahnede değil. Kamera artık ışıkların ardında yüzlerin sakladığı gerçeklerde. Ve sen bu defa seyirci değilsin. Bu defa kamerayı sen çeviriyorsun...

"9/A sınıf grubu’ndan 1 mesaj;" "Edebiyatçı: İyi akşamlar çocuklar. Bugün sınıfta bazılarınızın yardımlaşma becerilerini inceledim. Ve bir karar verdim. Sınıfta üç kişilik gruplar kuruyoruz ve o grup ile tiyatro yazıcaksınız. Yarın okulda gruplarınızı öğrenebilirsiniz. İyi günler." Herşey edebiyat hocasının gruba yazdığı bu ödev ile başlar...

"Söylesene bana Özgür senin için ne ifade ediyorum, sadece bir oyundan mı ibaretim?" "Sen benim her miliminde boğulduğum okyanussun, Deniz."

Herkes kadar yaralı, bazıları kadar gizemli ve sadece kendim kadar karmaşık biriyim…

Bir dedektifin içinde kaybolduğu bir tiyatro oyunu, Bir tiyatro oyuncusunun kurduğu bir hikâye. 𖤐 Yarı Türk yarı Hollandalı olan Bendis Ildır Veldhuis, yıllar önce bir kardeşinin cinayeti ve diğer kardeşimin kaçırılma vakası yüzünden yıllarca onları aramaya uğraşmış, bir çok kez polise gitmiş fakat bir sonuç alamamıştır. En sonunda Türk kuzeniyle beraber gene bir polise gitmişlerdir ve polis tarafından normal fakat gayet başarılı olan dedektif Alara’ya yönlendirilmişlerdir. 𖤐 Hayatında büyük boşluklar ve acılar olan Alara ise hem onları iyileştirmeye çalışırken hemde yeni bir davayla uğraşmaktadır. 𖤐 Güveni sarsılmış ve sınırlı kişiler dışında bir daha üzülmemek için kimseye güven duymamaya söz veren Alara, yıllar sonra sözünü bozmuş ve onu sevdikçe ister istemez güvenmeye başlamıştır. 𖤐 İçinde gene tereddüt vardı. Saçma ve gereksiz bir tereddüt. 𖤐 Güvenmek konusunda tecrübeli miydi? Elbette. Ama aşk onun gözlerini kör edebilir miydi? Elbette. Peki Bendis ona zarar verir miydi? Asla. 𖤐 İşte bundan asla tereddüt etmiyordu ve bu tereddütü kalkınca kafasında hiçbir soru kalmıyordu. 𖤐 Kapılarını çalan gerçek aşk mı yoksa tamamen yüzdeki maskelerin eseri olan yalan dolandan ibaret miydi? 𖤐 Bu Alara Göksel ve Bendis Ildır Veldhuis’in bir tüyatro oyunuydu.

Tanıtım : Hazan Durusoy, ağır bir trafik kazasında ölüm ile burun buruna gelmiş ve hafıza kaybı yaşamıştır. 3 yıl boyunca komada kalan genç kadın gözlerini hayata yeniden açtığında büyük bir boşluğa düşmüştür. Kendini tekrardan bulmak ister ve adımlamaya başlar… Şimdi 24 yaşında olan genç kadın Ankara’da yaşamını sürdürmektedir. Ev arkadaşının küçük kafesinde günlerini geçiriyor ve eskiye dair kendinde unutmadığı tek tutkusu olan yazmaya devam ediyordur. Birgün sevdiği bir tiyatro grubu Ankara’daki sahne alır. Oyunu izlemeye giden genç kadın, gruptaki oyun yazarı eksiğinden faydalanarak metinlerini yetkililere gösterir. Olumlu yanıt alan genç kadın gruba katılır. Grupta silik anılarından bir ize rastlar ve çıkmaza sürüklenir…