İntikam bir insanın gözünü kör ettiğinde onu ne duyguları, ne de mantığı durdurabilirdi. Çünkü söz konusu yaşadığını yaşatmaksa kimse gözünü kan bürümüş birinin önüne geçemezdi. Ve söz konusu intikamsa, masumların canının yanması kaçınılmazdı. Perdosteria. Yıllar önce dokuz krallığın birleşip kurdukları o krallık. Ve bu krallığın başına geçecek bir prenses. Aura Crowded. Bir prenses için gayet normal bir yaşam süren Aura`nın hayatında her şey yolundaydı. Arkadaşları, ailesi ve gelecekte çıkacağı tahtı... Her şey alıştığı gibiydi. Lakin tüm bu monoton hayatın tek gecede alt üst olacağından habersizdi. Anka Kuşu ve Davetsiz misafirin ziyaretiyle tüm hayatı değişecek ve kendini bir anda acımasız bir savaşın ortasında bulacaktı. Kayıplar verecek, canı yanacak, bu uğurda öldürecek ve hatta belki de ölecekti. Bu, bir prensesin hak ettiği taht için verdiği bir savaşın hikayesi. Bu, o prensesin savaşın ortasında aşkı bulma hikayesi. Bu, hayatını çalanların hayatına davetsiz misafir olan bir çocuğun hikayesi. Bu, intikamın yaktığı canların hikayesi. Bu, yapılan hataların harladığı bir yangının hikayesi. Aura kendini tam ortasında bulduğu bu yangından sağ çıkabilecek miydi?

Kimse nedenlerini bilmez. Sadece sonuçlarını konuşur. Sessiz bir geceydi, Ardından kan kokusu yayıldı. Kasırga geldiğinde, hiçbir şey eskisi gibi kalmazdı.

Herkesin gözünde o sıradan bir kadındı. Sessizdi, sakindi, kalabalığın içinde kaybolup giden binlerce yüzün arasından biri… Ama her sessizliğin ardında bir çığlık saklıdır. Laden Kara, gündüzleri hayatına devam eden herhangi bir insanken, geceleri bambaşka bir kimliğe bürünür. Onun için bu artık bir tercih değil, bir zorunluluktu. Çünkü adaletin olmadığı yerde, ateşin sönmesine izin vermek kaybetmek demekti. Bir araya gelmiş birkaç kadın… Hepsi farklı geçmişlerden, farklı acılardan süzülerek gelen hayatlar. Adı bile unutulmuş kurbanların yükünü sırtlarında taşırken, sisteme meydan okumayı seçtiler. Onların varlığını kimse bilmez. Onların izini kimse süremez. Ama gölgelerden yükselen bir fısıltı vardır: “Küller asla tamamen sönmez.” Bu bir intikam hikâyesi değil. Bu, unutturulmaya çalışılanların sesi. Ve o ses, susturulamaz.

Gerçek ailem ve Asker kurgusudur...

Herkes; kalbinde, bir gün kopacak ve geriye hiçbir kalıntı bırakmayacak olan kendi kıyametini taşırdı. Buna bazen bir söz, bazense o sözün yarattığı bir his neden olurdu. Aynı zamanda yine herkes, bir başka kıyametini de zihninde taşırdı. Buna bazen bir durum, bazense o durumun bedende bıraktığı bir ağırlık neden olurdu.

Yaşlı bir adam, senelerce toprak üzerinde eskimiş at arabasıyla gezmiş, dünyaya sıkışıp kalmış ruhları toplamıştır. Onlara özel bir vaat verir. Hayata geri dönmek. Hayat geri dönmek isteyen her ruh onun bir esiri haline gelmiş. Ruhlar ise eski hayatlarına geri dönebilmek için yaşlı adamın bütün şartlarını kabul etmiş. Alara, geçirdiği talihsiz bir kaza sonucu komada kalmıştır. Her gece annesinin ağlamasını, babasının bir çözüm arayışını ve kız kardeşinin ise pencere kenarında solup gidişini izlemek zorunda kalır. Bu duruma daha fazla dayanamayan genç kız yaşlı adam ile görüşür ve teklifini kabul eder. Ancak genç kız bedenin bir kafes olduğunu, bunca zaman etrafa kör gözler ile baktığının farkında değildir. Ne zamanki ruhu serbest kalır işte o zaman bambaşka bir dünya ile tanışır. Kendisinin çok yabancı kaldığı bir dünyayla... - LadyReBeL - Hikaye klasiklerimin dışındadır.

Tam o sırada içeriden yükselen bir kadın çığlığıyla irkildim. "Bırak beni!" diye haykırıyordu bir ses. Adımlarımı hızlandırdım, kalbim göğsüme çarpıyordu artık. "Barış, lütfen... bırak diyorum sana!" "Yürü!" diye tersledi adamın sesi. Köşeyi döner dönmez gözüm İklim`e ilişti. Direniyordu. Gözleri korku ve öfkeyle doluydu. Duraksamadan bağırdım: "Bırak kızı!" Sesim duvarlarda yankılanırken, parmağım tetikteydi. Adam bir anlığına irkildi sesimle. İklim’in kolunu tuttuğu gibi kendine doğru çekmişti, ama benim yaklaşmam onu tedirgin etmişti belli ki. Göz göze geldik. Gözlerinde hem panik hem öfke vardı. "Silahını indir!" diye bağırdım. Tetikteki parmağım milim oynamıyordu. “Yapma!” dedi İklim, sesi neredeyse yalvarır gibiydi ama gözleri yardım istiyordu. Ne aşirete ne de uyduruktan bor töreye kurban gitmesine izin vermeyecektim.

Taş Kağıt Makas – Aşk, Savaş ve Kayıpların Hikâyesi Tapınağın yıkık taşları arasında başlayan bir serüven… Lina, Kiro, Aras ve Selin’in yolları, aşk ve savaşın kesişim noktasında birleşiyor. Kararlarla, fedakârlıklarla ve kalplerin çarpışmasıyla dolu bu hikâyede, dört genç kahraman hem düşmanlarına hem de kendi duygularına karşı savaşıyor. Her bölümde derin bir aşk, güçlü bir bağ ve unutulmaz bir aksiyon sahnesi sizi bekliyor. Kimi seçecek, kimi kaybedecek? Hayatta kalmak ve aşkı bulmak için hangi bedeller ödenecek? “Taş Kağıt Makas”, aşkı, kaybı ve cesareti bir arada yaşamak isteyenler için yazıldı. Savaşın gölgesinde bile kalpler birbiri için çarpıyor ve hiçbir şey gerçek sevgiyi durduramıyor.

Kuzgun uçtu, evini aradı. Kuzgun uçtu, tuzağa düştü. Kar yağdı, bir ev tüm ihtişamına rağmen yok oldu. Sesleri içine çekti, içindekileri kovdu. Deva gelene kadar. Deva Kuzgun, hayatın kıyısında tutunmaya çalışan genç bir kadındır. Umutsuzca bir sığınak ararken, karşısına çıkan şüpheli derecede ucuz lüks bir villa, ona hem umut hem de huzursuzluk getirir. Seçeneksiz kalan Deva, bu fırsatı kaçırmaz… İzan Karavezir’in parmakları masaya vurdu kendini. Tak. Deva’yı gördü. Tak. Evi karşısına çıkardı. Tak. Kuzgun tuzağa düştü. Tak. Onunla tanışma zamanı gelmişti. İzan Karavezir, bir planını daha başarıyla sonuçlandırmıştı. Sırada kendini tanıtmak ve Kuzgun’un sınırlarını keşfetmek vardı. ** ÇALINTI VE KOPYALAMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR. Kapak tasarımı atesemiliter`e aittir. Kendisine emekleri için teşekkür ediyorum.

Sessiz sakin bir şekilde kendi hayatınızı yaşarken birden gökyüzünden geldiğini iddia eden ve prens olduğunu söyleyen bir adamın evlilik teklifini kabul eder miydiniz?

Son defa düşündüm ne yapabilirim diye derken kara ceylanın “LAÇİN” gür sesi ve boynuma saplanan iğne ile görüş açımın kapanması bir olmuştu. Her operasyona gitmeden önce ona sarılmaya gelirdim. O da bana laçin gibi geri gel derdi. Mesaj aynı anlamı taşıyordu/ diyordu ki “bana geri gel “. Bunları ne unuturdum ne de unuttururdum. Aslan yavrusu elbet bir gün büyür ve ormanın kralı olurdu. Herkesin ona saygı duyup, korkacağı anı beklerdi fakat gönlünün sahibine eğilirdi. Kader kırmızı çizgimizi çizmiş bile olsa ben ASLAN isem bu benim kaderimdir demem elinden geleni ardına koyma derim. Bir zemheri günü kara pençe yeniden doğarken kanaryası ise artık bir kanaviçe oluşunun hikayesidir. zafer-kan-savaş-hırs-yıllar sonra-asker-yaş farkı.

bir intikam hikayesi. Aran hayatını mahveden adamdan intkamını almak isteyen, Arya ise çocukluğunun katili olan aynı adamdan yani babasından intikam almak istiyor. Bu intikam duyguları onları nereye sürekleyeceklerini ikisi de bilmiyordu. Düşmandan aşka

Wattpad`de 2K olan kitabımı Siz de okuyun küçüklüğünde ailesinden zorla ayrılan ve üvey evlat olarak gelen, ailesinde başka bir şeyle karşılaşan ve yanlışlıkla bir mafyanın eline düşen bir macera Bence sen de oku

"Bazı ateşler yakmak için değil, karanlığı aydınlatmak için yanar…” Hazal, geçmişin külleri arasında küllerinden doğan bir Anka gibi yükseldi. Ama karanlığın içindeki eski bir yüz—Ilgaz Çetin —ona yeniden savaş açtı. Aile sırları, karanlık hesaplar ve içinden çıkılamayan bir gölge…Hazal, karanlığın tam ortasında kendine bir ateş yaktı. Ve o ateş, sadece onu değil, geçmişin her yalanını da yakacaktı. Bu hikâye bir kadının sadece hayatta kalma değil, karanlığa meydan okuma mücadelesi ve intikam alma mücadelesi

Bir Sevda, İki can, Gülbeste Mehir Erdem. Alparslan Bahadır Sönmez. *** Yıllar önce bir birleri ile askeriyede karşılaşan ikli, *** Tuğgeneral Alparslan Ve Eğitim gören Gülbeste. *** Yıllar sonra kendi ekibini kuran Gülbeste`ya Hiç beklemediği bir anda hiç beklemediği kişi tarafından iftira atılır. *** Bunun ağırlığı ile yüzleşmeye çalışan Gülbeste aynı zamanda geçmişimin kırıntıları yeniden canlanır. ***

…Aldatıldığımı öğrendiğim gün eve gittiğimde babamın beni başka bir adamla evlendireceğini öğrendim…İtalyan’ın en büyük Escobar baronunun ele başı Lucas Gallo…zorunlu evliliğin altında yatan sırlar ve hayatını bu evlilik uğruna kaybeden insanlar Bir gaddarın elindeydim ama bu işim sonu ilk geceden belliydi…

Bu şehir bombalanırken ölmedim ben. Ölmek istediğim, ölmek için yalvardığım gün, gömüldüm toprağa…

Ailesi öldürülmüş bir adamın ihanet sebebiyle seçtiği yol ve yarım kalmış bir aşkın devamı...

"Bir şey söyle Gülşehide!" Uzun zaman sonra sevdiği adam tarafından ismi telaffuz edilince içinden bir şeyler kopup gitmişti sanki. Duyduğu çatırtı, yüreğinden ayrılan buz parçasına ait olmalıydı. Bakışlarını genç adamın yüzüne tırmandırdı. Hiçbir zaman uzun uzun bakamadığı yüzün her santiminde öfke belirtisi vardı, gözleri ise ayrı bir hikayeydi. Son cümlesindeki ses tonundan da anlayabildiği üzere kırgın ve bitkin bir adamın gözleriydi bunlar. Genç adamın bakışlarını çekmemesinden cesaret alarak iki alev çukurundan çekemedi gözlerini. Şimdiye kadar bunu yapmaktan hep haya etmişti. Ama yiğitliği kadar iffetine ve ahlakına da şahit olduğu adam bakışlarını çekmeyerek ona bir şeyler anlatmak ister gibiyken nasıl çekebilirdi bakışlarını? Harelerinin güzelliği yutkunmasına sebep oldu, bir an tüm yaşananları unutarak baktı genç adama. Sevdiğine kavuşmuş bir kadın gibi, birazdan gülümseyecekler ve birbirlerine sımsıkı sarılacaklarmış gibi baktı. Aklından geçenler onu şaşırtırken adamın bakışlarının da bir anlığına yumuşadığını fark etmişti. Evet, o da onun gibi hissetmiş olmalıydı. Hayır, bu kendini kandırmaktan başka bir şey değildi. Cihangir ona karşı filizlenen hislerini koparıp atalı çok olmuş olmalıydı. Kim kendisini bırakıp giden bir kadını hayırla yâd ederdi ki? İstiğfar çekerek bakışlarını önüne indirdi ve bu efsunlu ana son verdi. Cihangir odadan çıkmak üzere hareketlendi. Onunla konuşmak isterken, olanları anlatıp bir mazeret sunsun ve yüreğindeki yerine geri konsun isterken Gülşehide`nin aralarına ördüğü duvar buna mani oluyordu. Ne ileri gidebiliyordu ne geri. Konuşmadığı yetmiyormuş gibi bir de sevdasını hararetlendiren bakışlar atıyordu ona. Derdi neydi bu kadının? Tekrar sinirlendiğini hissediyordu ancak bu sefer siniri kendisineydi. Kadının onun yüreğindeki yeri değişmemişti ki. Kadının yapacağı açıklama ancak zihnindeki dengeleri düzeltebilirdi. Boğazını temizledi. "Şimdi gidiyorum, tekrar geleceğim." dedi. "Yalnız kalacağın bu süre zarfında sorularıma vereceğin cevapları düşünmek için yeterince fırsatın olacak." Kapıdan çıkmadan önce son bir şey söylemek için masanın üstünde elleri ile oynayan kadına döndü. Gülşehide baksaydı, adamın boynundaki hareketlenmeye şahit olacaktı. "Bir dahakine bu kadar tahammülkâr olmayacağım, Gülşehide."

SAVAŞ... Neydi savaş? Savaş sadece ülkeler arasında mı olurdu? İnsan kendiyle savaşamaz mıydı? Ben, Gölge Timi`nin komutanı Kıdemli Üst Teğmen Ekin Ulukurt. Doğduğum günden beri kendimle savaşı yorum. Kendimle olan bu savaşımı dindirmek için asker oldum, özel kuvvetlere katıldım ve vatanım için savaşmaya başladım. Ama zamanla şunu anladım ki; ben kendimi sevmeyi öğrenene kadar bu savaş asla bitmeyecek. Fakat... Aile sevgisi görmeyen biri kendini nasıl sevebilir ki? En önemlisi, bir başkasını nasıl sevebilir? Ben de bilmiyorum. Kimse beni sevmedi ki ben kendimi seveyim. Sevgi görmedim ki nasıl bir başkasını seveyim? Zaten biri beni neden sevsin ki?.. --- Travmaları yüzden kendiyle savaşan bu savaşta Gölgesinde kaybolupta yenilen genç bir kadın ve ona yardım etmeye çalırken kendi gölgesinde kaybolan genç bir adam

"Bu evlilik bir anlaşma." En azından şimdilik ikimiz de öyle sanıyorduk, başımıza geleceklerden henüz haberimiz yoktu.

Hayatına son vermek isteyen bir kadın ve ölümün tanrısı. Silva intihar etmek üzere bir uçurumdan atladığında kendini beş tanrının hükmettiği Wienor`da bulur. Ölüm Krallığı`nda Ölüm Sarayında kendini bulan Silva yaşama son bir şans vermek isterken büyük bir tehlike sinsice diyara sızmaktadır. Ölüme ardından da Ölüm Tanrısına çekilen Silva kendinin de normal bir insan olmadığını öğrendikten sonra tehliklerle ve aşkıyla karşı karşıya kalacaktır. En korkunç sonun, ölümün tanrısıyla mutlu bir son düşlemek mümkün mü, üstelik kıyamet bu kadar yakınken? "Dile Ay Işığı, iste, emret. Ben de senin için her şeyi mümkün kılayım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024

𝄞“Zarafetle örülmüş bir kabusun içine hoş geldiniz.” Gizemli bir yabancı, krallığın dört bir yanında peş peşe işlenen korkunç katliamların ardındaki tek isim. Adını bilen yok, nereden geldiğini soran yok. O, geride sadece kan gölü ve yankılanan çığlıklar bırakıyor. O, gecenin karanlığında kaybolan bir figür. Arkasında yalnızca ölüler ve fısıldayan çığlıklar bırakıyor. Kendisini kimse görmemiş, adını duyan olmamış. Ama onun gözlerinde yansıyan bir şey var: intikam. Halk korkudan titrerken, kimse onun neden durmayacağını bilmiyor. Krallığın asilleri dehşete kapılmış, askerler çaresiz. Ama ormanda yankılanan uğursuz melodiler, yabancının kurbanlarını yas tutan doğanın intikam yemini gibi kulakları dolduruyor. Kimi zaman Tanrı’nın adaleti, kimi zaman eski bir hesaplaşma. Ama bir şey kesin: O, başına gelenlerin bedelini ödeyecek olanları seçiyor. Ve geride kalanlar? Onlar, kaybolan hayatların sırlarını çözmeye çalışırken, ölümün soğuk nefesini enselerinde hissediyorlar. Bu vahşi caninin ardında saklanan sır ne? Kan gölünü vaat eden bu adam, gerçekten bir şeytan mı yoksa adaletin soğuk eli mi? Krallıkta iyiler ve kötüler birbirine karışıyor. Herkesin haklı olduğunu sandığı bir dünyada, kim gerçekten masum? Kırmızı gecede, kan ve hüzün içinde, gerçeğin ne olduğunu öğrenmek için ölmen gerekebilir. Kan gökyüzünü kızartırken, adaletin kimden yana olduğunu anlamak için tek bir yol var: hayatta kalmak. Yabancının sırrını çözmek cesaret ister. Ama unutmayın, onun dikkatini çekmek bir lütuf değil, lanettir. Savaş başlamadan önce, kim kazanacağını bilebilir ki? 🂱

Zeyd, Bulgar İmparatorluğu`nda yaşayan Müslüman bir gençtir. Gizliden Müslüman olan iki arkadaşıyla ibadetlerini yapmak üzere bir gece köyünden ayrılmış, geri döndüğünde ise köyü ateşler içinde bulmuştur. Çok sevdiği annesini kurtarmak adına köyü basan haydutların peşine takılmayı aklına koyan Zeyd, kendini hiç beklemediği olayların içinde bulacak; kaleler, gizemli tüneller, kılıçlar ve alevli oklar hayatının bir parçası olacaktır. 932 yılında geçen bu hikaye okuyucunun hiç ummadığı yerlere yolculuk edecek, bu sırada Zeyd daima İslam`ın yolundan ilerlemeye çalışacak...

"İçindeki gücün saf olduğunu mu sanıyorsun? Hayır, bir gün benim gibi olacaksın. Seni yutmaya başlayacak ve kaçamayacaksın. Dengelenmen için bana ihtiyacın var, benim de sana." "Aşk geçici bir hevestir. Önemli olan güçlü olup tahta çıkmaktır." Karanlıklar Tanrısı ve Güneş Tanrıçası...İkisi bir araya geldiğinde felakete mi yol açacaklardı yoksa barışa mı? İçlerindeki saklı duygular patlak verdiği zaman gelecek değişecek miydi?