İnsanlar üçe ayrılır; yaşayanlar, yaşamayanlar, yaşayamayanlar. Kanser hastası olan Yargı Yargıcı ölümü beklerken gözlerini hiç bilmediği bir evrende açar. Ölülerin arasından seçilerek geldiği bu evrende kendilerine Yaşamayanlar derler. Hâlâ Dünya`da kalanlara Yaşayanlar; ölen, ikinci şansı hak eden ama büyü gücü uyanmamış kişiler ise Yaşayamayanlar`dır. Yaşayanların arasında olmak için vücudunda grup sembolünün belirmesi gerekir. Bu durum geciktikçe tedirgin olan Yargı hiç beklenmedik bir şeyle karşılaşır; Dünya`da hiç aşık tatmamıştır çünkü ruh eşi Yaşamayanlar`dadır. Ölerek kurtulamazsınız Yaşamayanlar`a hoş geldiniz.

Hiç tanımadığı bir adamla, hiç seçmediği bir hayatın içine düştü Mira. Bir imzayla kader çizildi, bir göz göze gelişle tüm savaş başladı. Mirza… Soğuk, sessiz ve kurallara bağlıydı. Mira… Direnişin kendisiydi. Ama berdel dediler. Kimse sormadı ne istediklerini. Aynı çatının altında, hem birbirlerine yabancı hem de birbirlerinin kaderindeydiler. Sırlar, satranç taşları gibi diziliyordu önlerine. Ve bazen tek bir hamle, tüm oyunu değiştirecekti... "Bu bir aşk hikâyesi değil… Bu bir hesaplaşma!"

"Aşk bir oyunsa, bu oyun şah ile mat arasında." Zekânın kanla buluştuğu, geçmişin bugünü zehirlediği, aşkın ise ölümle sınandığı bir oyuna hoş geldiniz... O, herkesin "Satranç Katili" dediği gölgelerin adamı: soğukkanlı, planlı ve acımasız. Kurbanlarını birer satranç hamlesiyle yere seriyor. Her cinayet, geçmişe yapılan bir hamle; her ölüm, bir çocukluk çığlığının yankısı. Ve o kadın... Soğukkanlı bir dedektif, bastırılmış travmalarla dolu bir zihin, ama gözlerinde hâlâ sönmemiş bir ateş: Nehir. Onun görevi cinayetleri durdurmak... Ama karşısında duran kişi, geçmişinin en karanlık köşesinden gelen biri: Bir zamanlar “Papatyam” diyen, şimdi ise sadece “Dedektif” diye fısıldayan biri. Her karşılaşmaları yeni bir hamle. Her bakışları bir açmaz. Ve her sır, bir çöküşün habercisi. Satranç tahtasında sadece taşlar değil, hayatlar da yer değiştiriyor. Kimi zaman bir hamle, bir kalbi durduruyor. Kimi zaman bir bakış, yıllar süren bir sırrı ortaya çıkarıyor. Bu hikâyede ne aşk saf kalıyor, ne de adalet beyaz. Çünkü bu oyun… Şah ile Mat arasında.

Omegaverse evreni. Yarı Darck romance. Güçlü kadın karakterler. Kötülük kader değil tercihtir ve tercih kaderin sana sunduğundan ibarettir. Kapak tasarımı, kurgu adı, işleyişi, yazımı ve düzeni bana; kurgunun temel konusu sevgili Eda Deli`ye aittir.

Oyun boyunca, zamanın manipülasyonu ve kaderin kontrolü büyük bir rol oynuyor. Batu, Kerem, Burcu ve Emir`in oyun içindeki hamleleri, bir bakıma kendi kaderlerini ve zamanlarını şekillendiriyor. Bu, zamanın ne kadar kırılgan bir kavram olduğunu anlatan bir mesaj. Batu’nun son hamlesi ve Burcu`nun karşılıklı hamlesi, zamanın ve gerçekliğin ne kadar belirsiz hale geldiğini gösteriyor.

Bir okulda tanışan iki genç bir çok aksiyon yaşar ve bir süre görüşmezler. Tekrar karşılaştıklarında ikiside şok olur. #askeri #romantizm #aksiyon

Zayıflar, kaderin oyununda birer piyon olmaya mahkumdur. Güçlüler ise oyunu kuranlardır. Hayat, yanlış hamleleri affetmez. Bazen bir adım geri çekilmek, oyunu kazanmanın tek yoludur. Cesurlar ilerler, korkaklar saklanır, ama gerçek güç, zamanlamayı bilenlerdedir. Kılıcını erken çeken, ilk düşendir; sessiz kalan, en tehlikeli olandır. İnsan, en çok güvendiği ellerde kaybolur ve en büyük zafer, düşmanın hamlesini yapmadan önce kazanılır. Unutma, her söz bir silah, her bakış bir tuzaktır. Kazanmak isteyen, kaybetmeyi göze almalıdır. Ve unutma, bir piyon bile doğru anda hareket ederse, şahı devirir. Hayat, tahtaya dizilmiş taşlardan ibaret değildir. Kimi, başkasının hamlesiyle yürür; kimi kendi yolunu çizer. Kazanan her zaman en güçlü olan değildir, bazen en sabırlı olan kazanır. Kurallar yazılıdır, ama kazananlar kuralları bozanlardır. Cesaretin yoksa sadece bir piyon olursun, fakat aklın varsa en sonunda şah olmayı başarabilirsin. Şimdi düşün: Hamleni kendin mi yapacaksın, yoksa başkasının oyunu içinde mi savrulacaksın? Çünkü bu oyunda tereddüt edenler, en önce düşenlerdir. Şah olmayı hak etmeyen, piyon olarak ölür.

Yapmanız gereken tek şey satranç oynamak ve burada geçerli olan tek bir kural var; ya ölürsünüz ya öldürür İnsan satrancı oyununa hoş geldiniz.

Bu bir tiyatroydu. Tiyatro da oynansa çok başarılı bir oyundu. Dünyanın dört bir tarafından tiyatroyu izlemeye gelenler vardı. Peki ya kamera arkası? O da mı mükemmeldi? Yoksa tam tersi miydi? Bu tiyatroya çok çalışmış, Kamera arkası için çok savaşmıştık. Tiyatronun adı Yakamoz, Kamera arkasının adı Kanlı İhtilaldi. Bu Tiyatro için çok kan akmıştı. Çok acı çekilmişti... Artık bu tiyatroda ki rolümü bilmiyordum. Bildiğimi sanırdım. Hayır, bilmiyormuşum... Ya da bu bir satrançtı. Matematiği ve statejik zekasıyla kazanılıcak bir oyundu. Ben bu oyunda neydim bilmiyordum. Ama onların kimler olduğunu biliyordum. Joker siyah taşların veziriydi. Ayaz Emir Taşkıran beyaz taşların veziriydi. Ama önemli olan şahlardı. Şahı yer isek oyun biterdi. Peki ya şahlar kimdi? Siyah ve beyaz taşların şahları neredeydi? Ben neydim bu oyunda? Öylesine bir piyon mu? Şah mı? Satranç tahtası mı? Bunu zaman göstericekti. Ama tek temennim öylesine bir piyon olmaktı. Diğer türlüsünü kaldırabiliceğimi sanmıyordum. 🖤⚔️💀 Tamamıyla kendine özgü hikayesiyle Yakamoz: Kanlı İhtilal karşınızda. Kitabında bulunan olaylar, kişiler ve zaman algıları tamamıyla kitaba ait olup hiç bir kitaptan kopyalanmamıştır.

"Benim için bu çatıdan aşağı atlamanı istiyorum." Bir plan, bir kumpas... Yolları birbirlerine karıştı. Çıkmaz sokaklar oldular. Duvarlar örüldü. Maskeler takıldı. Bu bir maskeli balodan fazlasıydı. Bir kumpasın gölgesiydi. Yüzlerine düştü. Görünmez etti. Adam öldü. Kadın yendi. Ama yenildi. Adam gitti kadın değişti. Adam değişti. Kadın unuttu. Tarih tekerrür etti. Issız bir sokakta yolları denk düştü. İntikamın acı zehri adamın aşkına sızdı. Adam artık intikam alacak kadar acımasızdı.

Bir zamanlar Fransa`nın, geniş topraklarından ve fazla nüfusundan muzdarip olmuş ancak eşi benzeri görülmemiş bir yapıta sahip bu küçük kasabasının "BONTÉ" adlı okulun kapılarını, yalnızca özel çocuklara açmasıyla başlıyor hikayemiz. BONTÉ kapılarını onlara açtığı gibi siz özel okuyucularımıza da kitabının mührünü açıyor ve sizleri davet ediyor..

64 kare... 64 gün-24 taş... 24 kardeşlik-12 piyon...12 varis-1 şah...1 kazanan Oyun sessiz bir şah tarafından başlıyordu. Kimsenin alışık olmadığı biçimde, tarihe damga vuran bir açılısla. Kurban açılışı yalancı tahtadaki oyuna hiç beklenmedik şekilde yön verecekti. Galip tek kişi olabilirdi ve Alkina`nın başka seçeneği yoktu.

UYARI: Bu kitaptaki okuyacağınız her şey gerçektir. Her karakter gerçek hayatta etrafımda yaşayan kişilerdir. Ne eksik ne fazla hepsini okuyacaksınız... Ayrıca kitapta yaşanan olayların hepsi de gerçektir. Şu günlerde yaşadığım salak aşıklık dönemimi günlüğe yazmak yerine bir kurguya çevirdim... Ve elbette kitaptaki kişilerin asıl isimleri geçmeyecek. Hepsini değiştirdim :) - 11.sınıfa geçtiği gibi sınıfındaki bir çocuğun yakın arkadaşına kafayı takan Erna, çocuğun satranç oynamaya resmen bağımlı olduğunu fark eder. Zamanla çocuktan daha çok hoşlanmaya başlarken sırf onunla aynı ortamda bulunmak için satranç oynamaya bile başlar. - 16.01.2025

Ya olursa, ya kırarsak bir birimizi?" "O zaman bekleyeceğiz." Şaşkınca nefesimi verdim. "Neyi? Neyi bekleyeceğiz?" Gözleri bir anlığına gözlerime tutundu. Ellerimin bile hissizlikle sınandığı o anlar da yalnızca onun gözlerinin her bir santimini ezberlemek için kalbimin attığını hissettim. Çölde serap bulmak değildi bu... Nefes almak, su içmek, yemek yemek... Hiç biri gibi hissettirmiyrodu bu his. Onun gözleri yaşanması gereken koca bir hayat ve sonsuza dek kaçılmsı gereken bir seraptı. Gerçek olamayacak kadar hayal... "Birbirimize geri dönmeyi..." Elleri usulca saçlarımı sevdi, içim bin parçaya bölündü. "Bekleyeceğiz

Bir satranç kulübü. Ama normal bir satranç kulübü değil. Oyunun adi `lousers end` çevirisini herkes yapabilir ama anlamı neydi? Ellie bu kulübe katılıp bizim için deneyimledi, desende inanmayın. Kendisi satranca meraklı olduğu için kulübe yazıldı ama bir sorun var? Bu kulübe hiç normal değil

"Şah..." "Mat." "Ne?"

Satranç oynunun içindesin tek fark hangi taş olduğun kendini vezir diye bilirsin ama bir piyon tarafından yönetilirsin