Neden ben? Olmayacağını, imkânsız olduğunu bile bile neden sevdin beni?" Gözlerim hızlıca ılıman ela gözlerine ilişti. "Olacak! Sen de beni seveceksin. Ne kadar inanmasan da, hâlâ onu seviyorum desen de, sen de bana âşık olacaksın. Sonra ne olacak biliyor musun?" Kafamı o güzel gözlerine daha da yaklaştırdım. Kokusu, insanı mest eden türdendi. Hafif sulu gözleri, üşümekten kızarmış burnu ile ahenkli bir tutku sağlıyordu atmosferime. "Dünyadaki tüm kadınlar kıskanacak seni; `Keşke biz de bu kadar sevilsek,` diye imrenerek bakacaklar sana." Gözlerindeki sululuk daha da artmıştı. Kalbime hançer saplıyordu sanki. "Ben öyle sevildim. Hatta o insanı toprağa emanet ettim." Kendisi gibi inatçı olup aşağı düşen saç tutamlarını usulca kulağının arkasına iliştirdim. O kadar yağmur ve ıslanmaya rağmen hâlâ kokusunu yitirmemişti. "Ne kadar kabul etmesen de bana çekiliyorsun." Parmaklarım saçlarından usulca yanağına doğru yola koyuldu. "Neden biliyor musun? Sana tek dokunabilen benim! Sadece bana izin veriyorsun. Diğer insanlar ve erkeklerden –ki ne kadar sinirimi bozuyor, tahmin bile edemezsin– kaçarken bile bana doğru koşuyorsun. Senin limanın artık benim! O mezar taşı değil!"

Hikâyenin dikkat çekici bir açılışı var ama bazı kısımlarda içerik olarak biraz daha dikkatli ilerlememiz gerekebilir—özellikle karakterlerin yaşları 17 olduğu için cinsel içerikli ifadeleri daha sembolik ya da psikolojik alt metinlerle aktarmak daha uygun olur. Şimdi, verdiğin temellere sadık kalarak sahneyi biraz daha derli toplu, roman havasında yazayım mı? Şöyle bir giriş olabilir: --- Bölüm 1: Sessizlik ve Gürültü Okulun kantini, teneffüs saatlerinde her zamanki gibi kalabalıktı. Gürültü, birbirine karışmış kahkahalar ve plastik tabakların masaya çarpmasıyla daha da artıyordu. Ama o kalabalığın tam ortasında, sessizliğin beden bulmuş hali gibi Burak oturuyordu. Önündeki soğumuş patates kızartmasına bakarken aklından geçen tek şey şuydu: “Bugün ne öldürsem?” Kafasının içinde yankılanan bu cümle, onun için sıradan bir düşünceydi. Her gün bir şeyler öldürüyor, sonra kendine bakıp “Ben farklıyım” diyordu. Ama aslında... belki de sadece kırık bir aynanın önünde, kendinden kaçan bir çocuktu. Tam o sırada biri sandalyesinin önüne dikildi. “Tuvalette seni gördüm, pislik,” dedi yüksek sesle. Burak başını yavaşça kaldırdı. Uzun sarı saçları omuzlarına dökülen, konuşmadan duramayan o kız: Lara. “Siktir git,” diye cevapladı Burak, gözlerini tekrar tabağına indirerek. Lara gülümsedi. Belki de Burak’tan hoşlandığı için, belki de sadece onun sessizliğini bozmak istediği için. O gün, ikisi de farkında olmadan birbirlerinin hayatına ilk cümleyi yazmıştı. --- İstersen bu girişin devamını da yazabilirim. Sahne daha karanlık, psikolojik ya da yavaş yavaş romantik tarafa kayan şekilde ilerleyebilir. Hangi yönde gidelim?

Ve aynı hikaye ana haber bültenlerinde aylarca konuşulan, ülke gündemine aylarca oturan bir haberle başlayıp seneler sonra aynı gündemde yer eden birkaç saniyeye sığdırılan acı bir haberle bitecekti. Bazı insanlar görünen, diğerleri ise görünmeyen kahramanlar olurdu. Görünmeyenlerin yarası daha çok olsa da her daim görünenler konuşulurdu. Bir vardı bin yoktu. Bir hikaye daha, henüz başlayamadan aynı noktada son bulurdu. * "Değer vaktinde bilinmeli." dedi yaşlardan dolayı buğulanmış gözlerini gözlerime dikerek. Zar zor konuşuyordu. "Mezar ne anlar ki çiçekten."

0566... : Kedin, kedimi sıkıştırmış. Meyra: Ne? 0566... : Kedin diyorum, kedimi tekte düşürmüş. 0566... : Köşeye sıkıştırmış. 0566... : Namusuna göz dikmiş yani. . . . . 01.02.2025

Efsun babasından kaçarken katilinin kucağına düşer ve hikaye başlar... Kitap kapağı @dunyadanmarsa355 tarafından tasarlandı ✨🎀

"Dikkat et" Kulağımı teyit geçen mermiyle kafamı eğip koşmaya devam ederek, binaya yaklaştım. "Dakika ver Gölge" Kulağımda ki cihaza dokunup, cevap verdim. "Üç dakika, on saniye" dedim sakin bir tonda. "Dakika ver dedi-" Kulaklıktan kesildiğini belli eden cızırtılı sesle, sırtımı yasladığım duvardan telaşla kaldırdım İşte şimdi gerçekten bitmiştim. _________________________ "Bugün buradan bir kişi sağ çıkacak" deyip karşımda pişkince sırıtan şerefsize baktım. "Dua et ki ben sağ çıkmayayım, diğer türlü senin cehennemine kucak kucak odun taşıyacağım" dedikten sonra yerde yatan ölmemiş adamlardan biri gözüme çarparken, silahımdan çıkan kurşunla son nefesini verdi. Tetiğin ucunu tekrar karşımdaki yaşayan tek şerefsize çevirirken, ortamda tek el silah sesi duyuldu.

Asker /Aşiret / Hemşire kurgusu Elfida bir sebep yüzünden Mardin`den hakkari`ye gelir . Hakkari ` de hemşirelik yapar ancak kaçtığı kişinin onun karşısına çıkacağını nerden bilebilirdi ki

İşitme engelli olan genç bir kızın başına en fazla ne gelebilir? Başına gelen olaylarda hayatının aşkını bulması mümkünmüdür?

Renisa Delacroix, rüya gördüğünün farkındaydı. Ama bu rüya… farklıydı. Havadaki nemli sis tenine yapışıyor, çıplak ayakları taş zeminde yankılanıyordu. Önünde büyük bir göl uzanıyordu, su o kadar karanlıktı ki içinde bir şeyler hareket ediyormuş gibi görünüyordu. Ve orada, gölün tam ortasında o vardı. Uzun, siyah bir pelerin rüzgârda savruluyordu. Yüzü gölgelerin arasında saklıydı ama Renisa onun gözlerini görebiliyordu—buz mavisi, ruhunu delip geçen gözler. O adamı tanımıyordu… ya da belki de tanıyordu. Adam ona doğru bir adım attı. Derin, yankılanan sesi rüzgârla birleşerek fısıldadı: “Sonunda…” Bir adım daha attı. “Zaman geldi, Renisa.” Kalbi deli gibi çarpmaya başladı. İsmini biliyordu. “Beni bul.” Ve o anda dünya paramparça oldu. Renisa çığlık atarak uyandı. Odanın içinde bir anlığına hala gölgelerin titreştiğini sandı. Derin bir nefes alarak yataktan kalktı, alnından ter süzülüyordu. Bu rüya yıllardır onu takip ediyordu. Ama bu sefer farklıydı. Adam ona daha yakındı… ve ilk kez onun sesini duymuştu. Titreyen ellerini saçlarına daldırdı. O gece, rüyalarının peşinden gitmeye karar verdi. Renisa Delacroix, yıllardır her gece gördüğü aynı rüyadan kaçamayacağını fark eder. Ancak, 18. doğum gününde, rüyası gerçeğe dönüşür ve hayatı sonsuza kadar değişir. Gölgeler Krallığı’nın prensesi olduğu ortaya çıkar ve onu bulmak için yıllardır bekleyen Kael, Renisa’nın karşısına çıkar. Güçlerini keşfederken, hem geçmişinin gizemleriyle hem de gölgeler dünyasının karanlık sırlarıyla yüzleşmek zorunda kalacaktır. Renisa, hem kendi kimliğini hem de kaderini keşfederken, onu bekleyen tehlikeler her geçen gün daha da yaklaşır.

Rüya lise son sınıfta üniversiteye hazırlanırken bir olay sonucu hiç istemediği biriyle 3 ay sevgili rolü yapmaları gerekirse ne olurdu ?

O da gülümseyince daha önce fark etmediğim gamzeleri ortaya çıktı. Şaşkınlıkla bakakalırken gülüşüm duruldu. "Ne oldu?"diyip kıkırdadı. Parmağımı yanağıma koyup gamzem varmış gibi işaret ederek "Gamzelerin var" dedim. "Bu iyi bir şey mi?"diyip bana sorarcasına baktı. "Yeni fark ettim de","Bence güzel bir şey "dedim. ...

Karanlık ve Işık Arasında Her şey, bir çocuğun kırık kalbinden dökülen sessiz çığlıklarla başlar. Masal bu; geçmişe gömülen sırlar, hiç dinmeyen fırtınalar ve aniden doğan umut ışıklarıyla örülmüş. Ömrünü affetmekle affedilmek arasında sıkışmış bir adam, hayata her gün küsen bir kadın, ve onların hikayelerine yön veren kadim bir mektup. Zaman, kimi yaraları sarar, kimilerini ise daha da derinleştirir. Ancak bazen, en karanlık anlarda açan küçük bir çiçek, insanı yeniden yaşamaya inandırabilir. Bu hikâye, düşmanın dost, acının şifa olduğu bir yola davet ediyor sizi. Öyle bir yol ki, her bir sayfasında kalbiniz sarsılacak, gözleriniz umutla dolacak. "Karanlık ve Işık Arasında", derin duygusal bir yolculuk için hazır olun—çünkü kimsenin hikâyesi sadece kendisine ait değildir.

Not: Bu hikaye kalbinizi kırabilir. Ömer&Melis Her şeyin sevdiğim kadının ihanetiyle bittiğini sanmıştı, ta ki onun bal gözlerinde güneşi tanıyana kadar.

Yıllardır oturduğum mahallede her şeyi her yeri biliyordum ama onun bana olan aşkını asla bilmiyordum.. NİSA YILMAZ(22 YAŞINDA MANKEN) ATEŞ KUZGUN(28 YAŞINDA CAFESİ VAR) DORUK YILMAZ(30 YAŞINDA NİSA`NIN ABİSİ) SEMRA KUZGUN(30 YAŞINDA ATEŞİN ABLASI) SONGÜL YILMAZ(NİSANIN ANNESİ) MERT YILMAZ(NİSANIN BABASI) AYTEN KUZGUN(ATEŞİN ANNESİ)

Üsteğmen Lirya ŞAHİN ve Yüzbaşı Karun KORAL`ın hikayesi...

Doğa, sahnelerin ışığında parlamak isteyen bir oyuncu adayı. Yalın ise kodların içinde kaybolmuş bir bilgisayar mühendisi. İkisi de bambaşka dünyaların insanı. Ama bir mesaj her şeyi değiştiriyor... Bir gece, Doğa ve en yakın arkadaşı Beril, eğlenmek için dışarı çıktıklarında kendilerini beklenmedik bir durumun içinde bulurlar. Yaşanan olayların ardından Doğa, hayatını altüst edecek bir şantajla karşı karşıya kalır. Çaresiz kalan Beril, okulda "zorlukları çözme konusunda efsane" olan birinden bahseder: Yalın. Ve Doğa, belki de hayatının en garip mesajını atarak ondan yardım istemek zorunda kalır. Yalın`ın dünyası kodlardan ibaretken, Doğa`nın gelişiyle her şey değişmeye başlar. Birbirine tamamen zıt iki insan, bir hatayla başlayan sohbet, istemeden dahil olunan bir plan ve bolca eğlence... Bazen yanlış mesaj, doğru kişiye gider. Ve bazen en büyük kaos, en güzel hikâyeyi başlatır.

ARYA, asaleti temsil eder. SİYAH ise, gücü... Asaletin gücü, insanların önünde başlarını eğdikleri kadın... Herkesi öldürmekle görevlendirildiği davette karşısına çıkan adam hayatına girdikten sonra o aşılmaz duvarlarının bir bir yıkıldığını farkeder... Dünya önünde eğiliyor, saygı duyuyor ve sahte de olsa onu destekliyorlar.. Gücün timsali ise tek bir adamın önünde eğiliyor... Bolca aşk, gizem, mafya ve güç içerir. Yetişkin içeriklidir! Tüm hakları bana aittir. Tüm kurumlar, kişiler ve olaylar hayal ürünüdür...

"Nereye?" .. "Gabar dağında ki evime hocam"

Mafya tipi ama kan davalı bir kitaptıııııırr..

Öylece trafiğe karışan aracın arkasından bakarken bacaklarımın beni taşımayacağını anlamıştım. Taşımasındı. Önemi yoktu. Kendimi dizlerimin üzerinde yere bırakırken de , alnımı soğuk asfalt zemine dayarken de , dişlerimi kırarcasına sıkarken de, aman kimse duymasın aman kimse Hazan güçsüz demesin diye soğuk havaya karışmasına izin vermediğim hıçkırıklarım bedenimi amansız bir sıtma krizine girmişim gibi titretirken de , gözyaşlarım kirpiklerimi ıslatırken de , sevdiğim adam " Yapma Hazan! Öldürme beni yavrum" diye feryat ederken de hiçbir şeyin bir önemi yoktu. Hiçlik bu olmalıydı. Yine de "vatan sağolsun" du. Terörle Mücadele Savcısı Hazan Hilal Türkoğlu Yüzbaşı Fırat Demir Korkmaz "Mevzu bahis vatan olduğunda her Türk bir askerdir." "Kitaptaki olayların gerçek kurum ve kuruluşlarla hiçbir ilişkisi yoktur. Herşey tamamen hayal ürünüdür."

05**: Keşke diyorum 05**: Keşke yanımda olsaydın Eymen: Bak kaç mesajdır sabrediyorum, sonu gelsin diye Eymen: Ama gelmiyor o yüzden yüksek müsaadenle araya gireceğim Eymen: Sen kimsin ve ben nereden senin abin oluyorum?

Gizem 1 yıldır gittiği okulda sıradan bir gün yaşıyordu. Sonra bir çocukla çarpıştı. Bu çocuk okulun en kötü ve en popüler erkeğiydi. Adı Arda`ydı. Bu olay onların son diyaloğu olmayacaktı. Liseler arası bir film yarışmasında çift başrol seçildi. Filmin türü romantizmdi. Bu yüzden romantik anlar yaşamaları kaçınılmazdı. Bazı sebeplerden dolayı aynı otel odasında kalmak zorunda kalan ve birbirinden nefret eden çiftin serüveni sizi mest edecek...

Saçları şarap gibi kırmızı bu kadın daha ilk dakikadan bar`a girer girmez dikkatimi çekmişti. Kahretsin çok güzeldi vücudu ahenkle dans eden saçlarıyla çok güzel görünüyordu . 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 Gece barda gördüğüm kadın şimdi karşımda ortağım olarak duruyordu.

Psikolog olarak hayatına devam eden Hayat, arkadaşlarıyla, ailesiyle ve kendi dünyasında oldukça mutludur. Çocukken sadece yedi gün kaldığı yetiştirme yurduna sık sık uğramakta ve oradaki çocukları ziyaret etmektedir. O yurtta sadece yedi gün yan yana geldiği çocukla tekrar karşılaşacağından ve aşkı tadacağındansa habersizdir. "Yarım kalmış hikayeler, bir gün mutlaka tamamlanır." HAYATIN MASALI "Benim masalımın başrolü sensin."

"En büyük gerçekler aslında yanı başınızdadır sadece bunu fark etmeniz zaman alır." Mira, sessizliğin içinde kaybolmuş bir kızdı. Dışlanmıştı. Geçmişinde yaşadıkları onu her adımda takip ediyordu. Kitaplara sığındı, müziğe tutundu. Hayatında bir şeyin eksik olduğunun farkındaydı ama neyin eksik olduğunu bilmiyordu. Ta ki bir yaz günü bir tesadüf sonucu kendini kocaman bir arkadaş grubunun içinde bulana kadar. Hayatının gerçekten güzelleştiğini hissediyordu. İlk defa biri ona yanlarına katılmayı teklif etmişti. Mira`nın kaderinin açığa çıkması vücudundaki iz sayedinde olmuştu. Bu iz kimisinde derin yaralar açmıştı.