Bir aşk bir ömrün kaç döneminde sınanır… Bu hikayede aşk onların hayatlarının her döneminde sınav olmuştu… Fatih… Çocukluk hayalim… Gözümü açtığım ergenliğimde gördüğüm ilkim… Yolum… Sonum… Ömrümce tek sevdiğim… Benim bu aciz ruhum bedenimi terketmedikçe senden umudumu kesmeyeceğim… Alara… Beni cehennem azaplarından çekip alan, safir bakışlarıyla ruhuma işleyen kadın… Yıllar sonra dönsem; sende beni, benim seni sevdiğim gibi sever misin? Beni geri alıp kendinden görür müsün sevdiğim… Fatih Koralp Sezin&Alara Çetinoğlu… Bu onların hikayesi…

"Maskenin içine senin kimliğini belirten bir kod işleyecek o adam." dedi Köse ama Sara onu dinlemiyordu sanki. Yalnızca karşısındaki duvara bakıyordu. Köse onun ilgisini çeken yazıya baktı. "Korkunç gelecek biliyorum ama bu yazı gerçek kanla yazıldı." Sara ürperdi. "Kimin kanıyla?" "Çok fazla insanın kanı." Bu yazıyı gördüğü ilk anı anımsayarak kısık bir sesle fısıldadı kutsal cümleyi. "Her yüz maske takar." "Bu ne demek?" Köse dudaklarında bir gülümsemeyle ona döndü. "Görmedin mi Sara?" dedi onun saçını okşarken. "Her yüz maske takıyordu."

Taş gibi adam Taş gibi adamdı az konuşandı Çok enteresandı yandı, yandı... sonunda kafayı sıyırmıştım gülerek şiiri söylemeye devam ettiğimde karşımdaki adamın sabrını sınıyordum resmen - güzelim sakinleşmeye çalışıyorum ama sen sürekli sınırlarımda dolaşıyorsun - işaret parmağımla kendimi göstererek ben mi dedim - evet sen güzelim sinirlenmiştim bir tek senin sınırların mı var korkusavar benim de sınırlarım , kırmızı çizgilerim var sen onları ihlal edebiliyorsun ben artık sınırlarında olmak istemiyorum senin kalbinde olma... cümlenin devamını getirmeye cesaretim yoktu her neyse saçmaladım işte. yüzümde saklayamdığım kırgınlıkla baktım gözlerine keşke ikimizinde ortak sınırları olsa kesişim kümesi gibi.. korkut yüzüme uzun uzun bakıp iç geçirdi yanıma yaklaştı kulağıma fısıldadığı cümleler yüzünden vücudum sanki yaşam fonkiyonlarını yitirmişti - sınırlarımı yavaş yavaş yok ettiğinin farkında bile değilsin beni kendi sınırlarının içine aldın kardelen çiçeğim. belki de sana sınırsızım . not - -

Tek bir görevim vardı: Aşık olmak. 17 yıllık hayatım boyunca bir kere bile aşık olmamıştım. Arkadaşımın gazı ile lisenin başından belli peşimde olan ve herkes tarafından sevilen Barışa aşık olmaya çalışıyordum. Aynı onun bana olduğu gibi. Ama benim bilmediğim şey ise kaderin çoktan benim yolumu çizmiş olmasıydı. Barışa aşık olmaya çalışırken kazara onun düşmanına aşık olmuş olabilir miydim?

O kazınan kanla sarılır boynuna gece. Öyle bir gece ki sahipsiz ve kahramansız kalırsın. İşte o zaman parmağına bir yüzük takar, Geçmeyecek izlerini nefret ettiklerinle kapatırsın. "Günün sonunda dönüp dolaşıp geleceğimiz yer," derken parmağımdaki alyansa dokundu. "Evimiz." Ve evin sen olduğunu söyleyecek o dudaklar. Kelimeleri tanı ve kalbine kazı. Kurtulma. Bırak kendini. Yine de kaptırma. Adını üfle senden seni çalanlara. Günü geldiğinde fısıltını, her zerresine kadar onlara hatırlatacaksın. "Araf yok Alyeska." derken boynuma çıktı dudakları. "İhtimaller yok." bir daha fısıltı. "Sadece sen varsın." İlk acıyı sonra uğruna savaşılan aşkı tadacaksın.

Whispers Beyond Midnight “Gece sessiz görünür… ama bazıları o fısıltıları duyar.” Rei, sessizliğin içinde kendini bulan, geceleri sokak lambalarının altında kaybolan 16 yaşında bir gençtir. Gündüzün gürültüsünden uzaklaştıkça, gecenin karanlığında gerçek benliğine yaklaşır. Ancak bu sessizliğin içinde yalnız değildir. Yui… Gizemli, çekici ve tuhaf şekilde tanıdık biri. Onunla karşılaştığı o gece, Rei’nin hayatında bir şeyler değişmeye başlar. Gözlerinin ardında başka bir dünya saklıdır — tehlikeli, büyüleyici ve sırlarla dolu. Rei’nin geçmişi kadar karanlık olan bu şehirde, ikili arasındaki bağ zamanla güçlenirken, gece her zamankinden daha canlı hâle gelir. Ancak karanlık sadece huzur sunmaz… bazen içinden bir çağrı gelir. Romantizm, gizem, aksiyon ve gecenin içinden yükselen fısıltılar... Bu hikâyede sessizlik, en güçlü çığlığa dönüşebilir.

Yıllarını hapishanede tutsak olarak geçirmiş bir adamın ona aşık olması ne kadar büyük bir sorun olabilirdi? (...) Nereye gideceğimi bilmeden koşuyordum. Arkamdan bir silah sesi yükseldi. Lanet olsun! Bulmuştu işte beni. Çıkmaz bir sokağa girmiştim. Kaskatı kesilen bedenimi umursamadan, arkama baktığımda onu gördüm. Gözleri oldukça ürkünçtü. Aramızda tek nefeslik bir mesafe vardı. Çaresiz fısıltıyla, "Ne istiyorsun benden?" dediğimde konuşmak için araladı dudaklarını. "Seni istiyorum Elvin. Yalnızca seni..." ❗️Bölüm sayısının fazla olmasına takılmayın. İlk 30 bölüm çok kısa sahneler içeriyor.❗️ •Tüm hakları bana aittir. Kopyalanıp çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır!

"Bunları sen benim için ağla diye değil, benim gözümde kendi değerini anla diye anlattım birtanem. Bir şey başarmadığını düşündüğün her an, bana bak. Senin en büyük eserin, benim." Bu sözleri onun dudaklarından; her dinleyişimde kalbimin var olduğundan bile habersiz olduğum noktalarında birer kıvılcım alevlendiren sesinden duymak, kaç yıl geçerse geçsin hala gerçekmiş, sahiciymiş gibi hissettiriyor. Sanki ellerine hiç ailemin kanı bulaşmamış ve bu kanı içinde gizlediği Şeytan`ın İki Yüzü`nün ardına saklamamış gibi. Kitabın bütün hakları tamamiyle şahsıma aittir. Ve herhangi bir çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Kuzgun uçtu, evini aradı. Kuzgun uçtu, tuzağa düştü. Kar yağdı, bir ev tüm ihtişamına rağmen yok oldu. Sesleri içine çekti, içindekileri kovdu. Deva gelene kadar. Deva Kuzgun, hayatın kıyısında tutunmaya çalışan genç bir kadındır. Umutsuzca bir sığınak ararken, karşısına çıkan şüpheli derecede ucuz lüks bir villa, ona hem umut hem de huzursuzluk getirir. Seçeneksiz kalan Deva, bu fırsatı kaçırmaz… İzan Karavezir’in parmakları masaya vurdu kendini. Tak. Deva’yı gördü. Tak. Evi karşısına çıkardı. Tak. Kuzgun tuzağa düştü. Tak. Onunla tanışma zamanı gelmişti. İzan Karavezir, bir planını daha başarıyla sonuçlandırmıştı. Sırada kendini tanıtmak ve Kuzgun’un sınırlarını keşfetmek vardı. ** ÇALINTI VE KOPYALAMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR. Kapak tasarımı atesemiliter`e aittir. Kendisine emekleri için teşekkür ediyorum.

Belkide hayat ansızın size bir tesadüf eseri en güzel hikayenizi bulmaya yardımcı olabilir bunu nereden bilebilirsinizki... İpek ve Ulaş`ın bir çarpışmayla başlayan tesadüfü onların hikayesinin bir başlangıcıydı ama onlar bundan bihaberdi.

2025 yılında yazdığım aşk, tutku ve romantizm içerikli şiirlerim...

Seher karanlıkta büyüdü; korkunun, suskunluğun ve saklanan sırların içinde. Turhan ise Azerbaycan ordusunda görev yapan bir askerdi… ama bu, onun görünen yüzüydü.O, aynı zamanda ülkenin en güçlü mafya ailelerinden birinin tek varisiydi. Üniformasıyla onur, soyadıyla suç ve kan taşıyordu.Seher’in hayatına girdiği an, aşk artık bir sığınak değil; kaçışı olmayan bir tehlikeye dönüştü.Çünkü bazı kalpler, birbirine çarptığında ya birlikte yanar ya da birlikte yok olur.

Balca eve doğru yürürken arka sokaktan ses duyar ve o sese bakmak için yöneldiğinde karşısında gördüğü şey ile hayatının hatasını yaptığını düşünür fakat hayatının sonu mu yoksa başlangıcı mı olacak bilinmez...

Trajik bir geçmişin ardından yurt dışına gönderilen Ahsen için geri dönüş vakti gelip çatmıştı. Büyük bir özlem ile geri döndüğü evinde onu çocukluk aşkı Sarp ve büyük sırlar besleyen ailesi beklemektedir. Aşkını geri kazanabilecek mi yoksa ailesinin karanlık geçmişinde silinip gidecek mi? *** Bu evde bilinmesi gereken en önemli şey de buydu: Günlük güneşlik geçen gündüzlerin geceleri fırtınalı olur. *** "Dönmeme sevinmedin mi?" "Gitmene üzüldüm." 🌊🐚

Herkes alışmış erkek asker, kadın doktor kurgusuna. Ama ben ne yaptım kadın asker ve erkek doktor kurgusu yazdım. İstanbuldan Şırnağa atanan Savaş, bir gün kadın bir askerin ameliyatına girdiğinde nerden bile bilirdi hayatının dönüm noktası olan o ameleliyata girdiğini. Gülmekten karnınıza ağrılar girecek, aile sıcaklığını hissedecek ve çetin bir aşk okuyacağınız o kitaptasın sevgili okur iyi okumalar. Yazar Pandora.

Senin gözlerinle tanıştığım gün

Siz hiç taksiye yolcu olarak binip şoföre aşık olarak indiniz mi?

Kendi halinde yaşayan tıp fakültesi öğrencisi Kayra bir gün fazla miktarda paraya ihtiyacı olduğu için ek iş aramaya başlar.Arkadaşı sayesinde bulduğu tekerlekli sandalyeye bağlı bir adamın bakımını üstlenme işini başta kabul etmez fakat sonra kararı değişir. Bakacağı adam yani Doğan önceki nişanlısı yüzünden kadınlara güveni olmayan ketum bir iş adamıdır. Kader yine de ağlarını örer ve onları bir araya getirir. Peki onlar bir arada kalmayı başarabilecekler midir? "Benimle hiç konuşmayacak mısınız?" Yüzünde herhangi bir duygu belirtisi yoktu."Pekâlâ bende kendi kendime konuşurum.Yapmadığım şey değil sonuçta" yine tepki vermedi.Hep yaptığı gibi sadece yüzüme baktı.

Bir yüzbaşı ve bir aşiret ağasının yolları Şırnak’ın topraklarında kesişti. Biri görevle, diğeri suskunluğuyla savaşıyordu. İki ayrı dünya, iki ayrı yemin… Ve aralarında, adı konmamış bir bağ vardı. Devletin sert gölgesiyle aşiretin susmayan sesi çatışırken, bir bakış her şeyi değiştirdi. “Meftun olduğum gözleri, küf yeşiliydi,” dedi adam. O an, ne emir kaldı ne kural. Bir dosya açıldı, geçmişle hesap kesildi, sadakat yeniden tanımlandı. Kimi zaman bir sorgu odasında, kimi zaman dağ yollarında yürüdüler. Ama asıl mücadele, kalplerinin sessizliğindeydi. Küf Yeşili, yasak bir yakınlığın, çözülmemiş sırların ve susarak anlatılan bir aşkın hikâyesi. Sınır çizgilerinin ötesinde, duyguların tam ortasında…

Karanlığın içinden bir ses yükseliyor…
“Gerçek bazen en tehlikeli yalandır.” Bir adım atılıyor.
 Bir silah doğruluyor.
 Bir isim fısıldanıyor. Ve bütün sırlar, tek bir kurşunla dağılmaya hazır. Aybüke’nin adımları, artık geri dönülmez bir yolun taşlarına vuruyor.
Dost bildikleri, düşmana dönüşüyor.
Gölgelerden çıkan her yüz, yeni bir ihanetin habercisi. Dost ile düşman arasındaki çizgi bulanıklaşırken, en yakınında duranların bile yüzleri maskelerle gizlenir. Bir karar, bir adım, bir söz… 
Her şeyin kaderi değişir. Bu defa sadece hayatlar değil; gerçekler de ölümle sınanacak.
Ve gerçeğe en çok yaklaşan, en çok kaybedecek. İhanetin gölgesinde, aşkın sınavında, ölümle yüzleşirken…
 Bir tek soru kalır:
 Kime güveneceksin? “Benim yolumdan gel, seni en büyük kralları bile yöneten bir soytarı yapayım. Tüm dünyayı da senin şaklabanın.” Zaman daralıyor…
Her şey yanıyor… Bir çığlık. Bir dua. Bir kahkaha…
 Ve gerçek, herkesin kanını akıtacak kadar keskin. “Burası başlangıç değil.
Burası sonun doğduğu yer.” Sonra yalnızca o cümle kalıyor: “Öldürsene beni, Elmas. Hadi, öldür.” Bu defa sadece bir timin değil, bir milletin kaderi yazılacak. Ve kaderin adı: Vazgeçtiklerimiz.

Soylu ve zengin ailelerin yaşadığı bir semtte her şey göründüğü gibi değildir. Göz alıcı müstakil evlerin ardında, gençler şehrin yer altı dünyasında kendi kurallarını yazıyor. Arkadaşlıklar sınanıyor, sırlar gün yüzüne çıkıyor ve sadakat test ediliyor. Cehennem Semt`te, herkesin bir karanlık tarafı vardır...

Alisa, babasıyla ettiği büyük bir kavgadan sonra bir inat uğruna şatafat dolu hayatını bir kenara bırakarak okuluna en yakın mahallede ev tutar. Fakat mahalleye ayak bastığı ilk andan itibaren ne mahalleyle ne de mahallenin abisiyle yıldızları uyuşur. |Mahalle kurgusudur|

Berdel`e kurban gitmiştim. Hiç tanımadığım, bilmediğim bir adamla evlendiriliyordum... "1 yıl, sadece 1 yıl sonra burdan herkesin seni bir ölü olarak sanması ile gideceksin." Bunu diyen bir ağaya ne kadar güvenilir ki Sevgiyi hiç tatmamış bir kız esir olduğu bir ağaya aşık olabilecek mi... Kalbi kırıklarla dolu 22 yaşında genç bir kız ve Mardin`in aşiret ağası. Berdele kurban gitmiş iki genç, iki deli yürek... Her genç kızın hayaliydi beyaz atlı prens, peki ya bu sadece hayallerden ibaret ise. Kuma kitabı değildir... Savaş ağa adlı hikayem ÇİLEM olarak değiştirilmiştir haberiniz olsun. İlk kitabı da Instagram hesabımda belirttiğim sitelerde vardır. Bakmak isteyen instagrama girebilir. Her cumartesi yeni bir bölümle yayındadır. 6 Eylül 2021 Telif hakları kesinlikle saklıdır.

Yazgıya Atılan Düğümün Hikayesi... Zinar aşiretinin ağası Viran Zinar Sipanların büyük torunu Afşin`i isteyecek zannederlerken asıl isteyecekleri kişi Nalin Sipan`dır. Fakat Nalin bu evliliği onaylamaz ama kader bir şekilde ağlarını örer.

`Foggy`e hoş geldin, merhaba demeyecek misin?` Her şey böyle başlamıştı. •∆• Alıntılar 👇🏻 "Zorunda değilim Kandemir. Duydun mu, zorunda değilim! Az önce sen söyledin, ne istersem onu yapabilirim. Şimdi burdan defolup gidiyorum. Sen de ister gelirsin, ister kalırsın." "Hiçbir yere gitmiyorsun, Ömür. Beni zor kullanmak zorunda bırakma. Bu senin görevin, Kılıç`ın görevi. Bir kere buraya girdiysen maç bitene kadar çıkamazsın. Anladın mı?" "Sikeyim Kılıç`ı!" Kolunun karnıma bıraktığı ağırlıktan kaçmaya çalışıyordum ama milim kıpırdamama izin vermiyordu. "Kara gözlerini de sikeyim!" Duraksadı. Ben de duraksadım. Neden böyle bir şey dediğimi bilmiyordum ama daha onunla tanışalı saatler olmuşken sanki yıllardır aklımın içinde gezinip duruyormuş gibi hissediyordum. Bu yüzden ona karşı bir filtrem yoktu. Şaşkınlıktan açık kalan ağzımı eğlence pırıltıları taşıyan gözlerinin dudaklarıma düşüşü nefesimi kestiğinde fark ettim. Dudaklarımda olan bakışlarını gözlerime çevirip yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Ben kimdim, o kimdi, şu an burda ne yapıyorduk unutmuştum. "Nesi varmış kara gözlerimin? Hım?" Konuşuyordu, görüyordum ama algılama işinde sıkıntı yaşıyordum şu an. Fısıltıyla sordum. "Ne?" "Diyorum ki, nesi varmış gözlerimin? Ah pardon, kara gözlerimin." •∆• kandemir: Yarından itibaren Foggy`e daha sık gelip gitmeye başlasan iyi edersin. Maçlarımı takip edecek, analiz yapacaksın. kandemir: Zaten sana dövüş öğreteceğim bilgisi çoktan amcana gitmiştir, onu da aradan çıkartırız. omurdilaygocmen: Ben ne anlarım dövüşten be? Analiz yapacaksın diyor bana. omurdilaygocmen: İstersen hakemlik de yapayım? He? omurdilaygocmen: Sanki görmedin tanıştığımız gün kaçıp gitmek istedim maç sırasında.