Hayatı ev ile okul arasında olan Aura bir gün farklı bir evrene kaçırılırsa ne olur? Bu evrende herşey farklıydı. Yedi elementin hüküm sürdüğü bu topraklarda her elementi temsil eden yedi krallık vardı. Her krallığın varisleri Element okulunda öğretmenlik yaparak hem kendini gösteriyor, hemde element gücünü arttırıyordu. Okulun ilk günü her öğrenci bir küre sayesinde kendi element gurubuna giderdi. Her öğrenci tek elemente sahip olabilirdi. Aura daha yeni bir evrenin ağırlığını kaldıramazken birde tarihte ilk defa çift element seçilmesi hiçde kolay atlatılacak bir şey değildi. O bunlarla uğraşırken aynı anda yeni bir duygu öğrenmişti. Aşk. Fakat bu aşk farklıydı. Çünkü kalbinin yarısı bir adamda, diğer yarısı başka bir adamdaydı. Aura iki varisinde tek ruh eşiydi.

Bir yüzbaşı ve bir aşiret ağasının yolları Şırnak’ın topraklarında kesişti. Biri görevle, diğeri suskunluğuyla savaşıyordu. İki ayrı dünya, iki ayrı yemin… Ve aralarında, adı konmamış bir bağ vardı. Devletin sert gölgesiyle aşiretin susmayan sesi çatışırken, bir bakış her şeyi değiştirdi. “Meftun olduğum gözleri, küf yeşiliydi,” dedi adam. O an, ne emir kaldı ne kural. Bir dosya açıldı, geçmişle hesap kesildi, sadakat yeniden tanımlandı. Kimi zaman bir sorgu odasında, kimi zaman dağ yollarında yürüdüler. Ama asıl mücadele, kalplerinin sessizliğindeydi. Küf Yeşili, yasak bir yakınlığın, çözülmemiş sırların ve susarak anlatılan bir aşkın hikâyesi. Sınır çizgilerinin ötesinde, duyguların tam ortasında…

"Bunları sen benim için ağla diye değil, benim gözümde kendi değerini anla diye anlattım birtanem. Bir şey başarmadığını düşündüğün her an, bana bak. Senin en büyük eserin, benim." Bu sözleri onun dudaklarından; her dinleyişimde kalbimin var olduğundan bile habersiz olduğum noktalarında birer kıvılcım alevlendiren sesinden duymak, kaç yıl geçerse geçsin hala gerçekmiş, sahiciymiş gibi hissettiriyor. Sanki ellerine hiç ailemin kanı bulaşmamış ve bu kanı içinde gizlediği Şeytan`ın İki Yüzü`nün ardına saklamamış gibi. Kitabın bütün hakları tamamiyle şahsıma aittir. Ve herhangi bir çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Terörle Mücadele Savcısı Hazan Hilal Türkoğlu Yüzbaşı Fırat Demir Korkmaz "Mevzu bahis vatan olduğunda her Türk bir askerdir." "Kitaptaki olayların gerçek kurum ve kuruluşlarla hiçbir ilişkisi yoktur. Herşey tamamen hayal ürünüdür."

Görülmek bazen çıplak kalmaktan daha tehlikelidir. Serin, geçmişin küllerinden sessizce yeniden doğarken, arzularıyla yüzleşmek zorunda kalacaktı. Onu izleyen bir bakış, unuttuğu bir duyguyu uyandırmayı başardı: var olma isteğini. Ve tutkuyla utanç arasındaki ince çizgide yürürken, bedeninin değil, ruhunun soyunduğunu fark etti. "Bazı ısırıkların izi daha derinde kalır." Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu, bir kadının kendi gölgesine dokunuşunun hikâyesi. ●Bu kitap için yazdığım şarkıları youtube kanalımda yayınladım; laiasal 🎵 "My Skin Remembers" [Tenim Hatırlıyor] ~ Laisasal 🎵 "What My Hands Have Done" [Ellerimin Yaptığı Şeyler] ~ Laiasal ©Telif hakları bende saklıdır.

Tek bir görevim vardı: Aşık olmak. 17 yıllık hayatım boyunca bir kere bile aşık olmamıştım. Arkadaşımın gazı ile lisenin başından belli peşimde olan ve herkes tarafından sevilen Barışa aşık olmaya çalışıyordum. Aynı onun bana olduğu gibi. Ama benim bilmediğim şey ise kaderin çoktan benim yolumu çizmiş olmasıydı. Barışa aşık olmaya çalışırken kazara onun düşmanına aşık olmuş olabilir miydim?

Türk Hava Kuvvetlerinde Olan Kadın Ve Türk Kara Kuvvetlerinde Olan Adamın Hikâyesi... "Havadan gelen nefes karaya vurmasaydı, Çiçek toprağa kavuşmazdı. Çiçek oksijen bulması için toprağa karışması gerekirdi. Ve Hava ve Kara Birleşirdi. Toprak ve Çiçek Buluşurdu. Bu ne demekti? Bu Tam olarak şu demekti. Bir Makine, Bir İnsan Tek Vücut Olduğunda Yeryüzü Ve Gökyüzü Birleşir Bir Savaşçı Doğar."

Balca eve doğru yürürken arka sokaktan ses duyar ve o sese bakmak için yöneldiğinde karşısında gördüğü şey ile hayatının hatasını yaptığını düşünür fakat hayatının sonu mu yoksa başlangıcı mı olacak bilinmez...

0542*******: Ne hakla yaparsın lan bunu(22.22) 0542*******: Sana kırk kere demedim mi lan yapma diye(22.22) Siz: Anlamadım? (22.22) Siz: Kimsiniz? (22.22) 0542*******: Ecelinim oğlum bekle sen. (22.22) Siz: Oğlum falan ne oluyor? (22.22) 0542*******: Salağa yatma lan ibne(22.22) Siz: Düzgün konuşur musunuz? (22.22) Siz: Böyle giderse kabalaşacağım (22.22) 0542*******: Ne kabalaşması lan belasını siktiğim(22.22) Siz: Kızım lan ben! (22.23) Küfürlerimin sansürlenmediği, vazgeçemediğimiz türden; texting kitabımla karşınızdayım. 14.kitabım, umarım beğenirsiniz. Oylamayacaksanız hiç okumayın lütfen. İyi okumalarr🫶 /diğer kitaplarıma da göz atmanızı şiddetle öneririmm

Hayalle gerçek arasında bir rüya... Bu benim yaşamım değil; bana emanet edilen trajik bir sonla hapishanede ölen eski bir hocanın, bir mahkumun sigara kağıdına yazıp biriktirdiği notlardan....

Bir damla kan uğruna birleşen iki hayata intikam yemini dahil olursa. *** Düşman aşiretin kızıyla bir dama kan uğruna evlendiği için kızın konağa geldiği gün Mardini terk eden adam.. Düşman aşiretin oğluyla bir damla kan uğruna evlendiği gün evlendiği adam tarafından terk edildiği için intikam yemini eden kadın.. *** Başlama tarihi; 09.04.2025

Şahsıma ait şiirler...

Düşmandan Aşka :) Güliz için güne başlamak tam bir kabustu: işe geç kaldı, kaza yaptı, bisikleti pert oldu… Yetmedi, işini de kaybetti. Ona çarpan kişi ise şehre ilk kez ayak basan Mert’ti. Mert, Güliz’in tam zıttıydı: nazik, sakin ve sinir bozucu bir şekilde… çekici. Güliz ise deli dolu, ateşli ve her an patlamaya hazır bir bomba gibiydi. Yağmur altında, kırık bir bisiklet ve dağılmış hayatlar arasında başlayan bu kaos; kahkaha, inatlaşma ve biraz da aşkla karışmaya başlar. Peki, her şey ters giderken… kalpler doğru zamanda yolu kesiştirir mi? Romantik bir komedi okumaya hazır olun :) Yayın tarihi : 12.11.2025

Soylu ve zengin ailelerin yaşadığı bir semtte her şey göründüğü gibi değildir. Göz alıcı müstakil evlerin ardında, gençler şehrin yer altı dünyasında kendi kurallarını yazıyor. Arkadaşlıklar sınanıyor, sırlar gün yüzüne çıkıyor ve sadakat test ediliyor. Cehennem Semt`te, herkesin bir karanlık tarafı vardır...

Ateş Çağan hatırlayamadığı çocukluğundan kalan travmalarıyla boğuşan genç bir adamdır. Geçmişi zihnini parçalamakla kalmamış aynı zamanda ruhu ve bedeninde de kalıcı izler bırakmıştır. Öyle ki, Ateş Çağan kendi adını bile kendisi koymak zorunda kalmıştır. Aysis İlay, unutamadığı çocukluğundan kalan travmalarıyla boğuşan genç bir kadındır. Geçmişi anılarını kirletmekle kalmamış, aynı zamanda geleceğine dair umutlarını da yok etmiştir. Öyle ki, Aysis İlay aynaya bakmaktan bile nefret etmektedir. Ateş kızgın bir korken Aysis buzdur. Ateş yanarken Aysis donuyordur. Kavuşmak ölüm, ayrılık kurtuluştur. Aşkın çağrısı ise kaçınılmazdır.

O kazınan kanla sarılır boynuna gece. Öyle bir gece ki sahipsiz ve kahramansız kalırsın. İşte o zaman parmağına bir yüzük takar, Geçmeyecek izlerini nefret ettiklerinle kapatırsın. "Günün sonunda dönüp dolaşıp geleceğimiz yer," derken parmağımdaki alyansa dokundu. "Evimiz." Ve evin sen olduğunu söyleyecek o dudaklar. Kelimeleri tanı ve kalbine kazı. Kurtulma. Bırak kendini. Yine de kaptırma. Adını üfle senden seni çalanlara. Günü geldiğinde fısıltını, her zerresine kadar onlara hatırlatacaksın. "Araf yok Alyeska." derken boynuma çıktı dudakları. "İhtimaller yok." bir daha fısıltı. "Sadece sen varsın." İlk acıyı sonra uğruna savaşılan aşkı tadacaksın.

Rusya`dan Türkiye`ye savaş yüzünden gelen Verasya buradaki hayatından vazgeçmemekten asla pes etmez... +16

Yağmur Damlaları, anonim bir mesajla başlayan sıradan görünen ama giderek karmaşıklaşan bir bağın hikayesi. lise son sınıf okuyan Narel Su Acar bir gece hiç tanımadığı bir erkekten mesaj alır. Kim olduğunu bilmediği bu kişiyle konuşmak istemez ama konuşma inatla sürer. İkisi de geri adım atmaz. Sorular, kısa cevaplar ve bitmeyen bir çekişme gecenin içine yayılır. Mesajlar ilerledikçe erkek, kendisiyle ilgili küçük ipuçları vermeye başlar. Narel`in her gün gördüğü biri olduğunu söyler. Kimliğini açık etmez ama konuşmayı da bırakmaz. Bu anonim bağ, meraktan çok daha fazlasına dönüşür. Bu hikaye; kimliklerin gizli kaldığı, inatların konuşmayı sürdürdüğü, ve gerçeğin yavaş yavaş yaklaştığı bir süreci anlatır. Yağmur damlaları, bir mesajla başlayan ve sonucu kimse tarafından tahmin edilemeyen bir hikayedir.

Bu hikaye zümrüt yeşili gözleri olan bir kızın hikayesi... "O tablosu yapılacak kadın!" Dedi biri " *Tch* O tarihe adının altın harflerle yazılması gereken bir kadın" dedi öbürü... .. Umay her pazartesi kitappadde

🌟 Peri Masalı Her aşk bir masaldır. Ama bazı masallar, sırlarla yazılır... Volkan, Alina’ya sadece âşık değil; ona sanki kaderinden kopup gelen bir parçayla bağlı. Gözlerinin içine her baktığında bir cennet görüyor, ama bu cennetin ortasında karanlık bir sır var. Alina`nın söyleyemediği, ama içini kemiren o şey—söyleyemediği, korumaya çalıştığı o sır—bu aşkın önünde sessiz bir duvar gibi duruyor. Volkan, kalbinin sesini dinleyip Alina’nın gerçeklerini keşfetmeye kararlı. Ama her cevap, yeni bir soru doğuruyor. Alina’nın suskunluğu, Volkan’ın kalbinde ikilemler yaratıyor. “Ya beni hiç sevmediyse?” diye geçiriyor içinden… Peki ya gerçek, düşündüğünden çok daha karmaşıksa? Aşk, cesaret ister. Sırlar, cesareti sınar. Ve bazen… En büyük savaş, kalbinle yüzleşmektir.

Bir aşk bir ömrün kaç döneminde sınanır… Bu hikayede aşk onların hayatlarının her döneminde sınav olmuştu… Fatih… Çocukluk hayalim… Gözümü açtığım ergenliğimde gördüğüm ilkim… Yolum… Sonum… Ömrümce tek sevdiğim… Benim bu aciz ruhum bedenimi terketmedikçe senden umudumu kesmeyeceğim… Alara… Beni cehennem azaplarından çekip alan, safir bakışlarıyla ruhuma işleyen kadın… Yıllar sonra dönsem; sende beni, benim seni sevdiğim gibi sever misin? Beni geri alıp kendinden görür müsün sevdiğim… Fatih Koralp Sezin&Alara Çetinoğlu… Bu onların hikayesi…

Tenime değen iğneler bir bir verdiğim sözleri göğsüme kazırken, içimde tarifsiz bir burukluk vardı. Aklımdan hiç çıkmayan sorular zihnimin içinde bir zehir gibi yayılıyordu.Uzun kirpiklerin, gül dudakların.. Dudaklarının hemen sol üstüne yerleşmiş küçük ben, Ölmek istediğim mezarlık, nabzının attığı yer. Saçlarının arasına karışmış deniz dalgaları.. İki gözüm, göğsüme kazıdım seni. Yaşanmamışları unutmamak için çizdim bütün zerreni. Yasla başını göğsüme, saç tellerin dağılsın kalbimin üzerine. Nabzın nabzıma değsin.

"Üç haftalık kayboluşun ardından Defne Aydın`ın nasıl, ne şekilde Türkiye`ye döndüğü ise hâlâ belirsizliğini koruyor. Genç şarkıcının kaçırıldığı mı, yoksa kendi isteğiyle mi ortadan kaybolduğu soruları sosyal medyada gündem oldu. Ünlü ismin, Devran Arıkan ile ne tür bir ilişki yaşadığı ise henüz netlik kazanmış değil..." . . . Defne Aydın, hayallerini sahne ışıklarıyla büyüten genç bir şarkıcıydı. Hayatında yalnızca iki arkadaşı ve onu seven dinleyicileri vardı. Bir gecede alkışlardan kelepçelere, özgürlükten karanlığa sürüklendi. Defne Aydın, yabancı bir ülkede alıkonuldu, öldürülmek istendi. Devran Arıkan. Güçlü, tehlikeli, kaçışı olmayan bir adam. Defne`yi kurtardı ama aynı zamanda onu kendine bağladı. O bir kurtarıcı mıydı, yoksa hayatına giren en büyük felaket mi? Bu, minnetle başlayan bir yakınlık. Korkuyla büyüyen bir tutku. Ve gitmek istedikçe daha çok çekildiği bir aşktı. Devran onun kalkanıydı. Ama aynı zamanda kafesiydi. Ve aralarında, her nefeste hissedilen bir gölge vardı: Akdeniz belası. Bu hikâyede aşk, güven kadar tehlikeli.

`Foggy`e hoş geldin, merhaba demeyecek misin?` Her şey böyle başlamıştı. •∆• Alıntılar 👇🏻 "Zorunda değilim Kandemir. Duydun mu, zorunda değilim! Az önce sen söyledin, ne istersem onu yapabilirim. Şimdi burdan defolup gidiyorum. Sen de ister gelirsin, ister kalırsın." "Hiçbir yere gitmiyorsun, Ömür. Beni zor kullanmak zorunda bırakma. Bu senin görevin, Kılıç`ın görevi. Bir kere buraya girdiysen maç bitene kadar çıkamazsın. Anladın mı?" "Sikeyim Kılıç`ı!" Kolunun karnıma bıraktığı ağırlıktan kaçmaya çalışıyordum ama milim kıpırdamama izin vermiyordu. "Kara gözlerini de sikeyim!" Duraksadı. Ben de duraksadım. Neden böyle bir şey dediğimi bilmiyordum ama daha onunla tanışalı saatler olmuşken sanki yıllardır aklımın içinde gezinip duruyormuş gibi hissediyordum. Bu yüzden ona karşı bir filtrem yoktu. Şaşkınlıktan açık kalan ağzımı eğlence pırıltıları taşıyan gözlerinin dudaklarıma düşüşü nefesimi kestiğinde fark ettim. Dudaklarımda olan bakışlarını gözlerime çevirip yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Ben kimdim, o kimdi, şu an burda ne yapıyorduk unutmuştum. "Nesi varmış kara gözlerimin? Hım?" Konuşuyordu, görüyordum ama algılama işinde sıkıntı yaşıyordum şu an. Fısıltıyla sordum. "Ne?" "Diyorum ki, nesi varmış gözlerimin? Ah pardon, kara gözlerimin." •∆• kandemir: Yarından itibaren Foggy`e daha sık gelip gitmeye başlasan iyi edersin. Maçlarımı takip edecek, analiz yapacaksın. kandemir: Zaten sana dövüş öğreteceğim bilgisi çoktan amcana gitmiştir, onu da aradan çıkartırız. omurdilaygocmen: Ben ne anlarım dövüşten be? Analiz yapacaksın diyor bana. omurdilaygocmen: İstersen hakemlik de yapayım? He? omurdilaygocmen: Sanki görmedin tanıştığımız gün kaçıp gitmek istedim maç sırasında.

Siz hiç taksiye yolcu olarak binip şoföre aşık olarak indiniz mi?