Güz Matemi isminde ilk kitaptır. *Mahalle kurgusu* Karganın kanat çırpışlarının ardından kulaklara Manolyanın masalı uğuldadı...

Gerçekleşen bir kehanet son bedenlerine hapsolan reenkarne ruhlar...

Yüzyılın kışı diyorlardı o seneki kışa... Yabani, bir kısrak gibi kişneyerek şahlanmış da şahlanmış alabildiğine hoyratça esiyordu poyrazı karayeli... Buzdan geceler hüküm sürerken, biri vardı yatağında ter döken. Onun adı anaydı... Yüreğine matem çökmüştü oğlu, her anacığım dediğinde. Ayağı taşa takılsa oğulların ve kızların, ne zaman anacığım deseler; her bir kelimenin hecesi kanatlanıp yol bulur ve anaların yüreğine konardı... Uyku tutmamış sabaha kadar, yasa bürünmüştü Edibe kadın. Oğlu, ateşler içinde "anacığım" diye inledikçe, anasının yüreğine kızıl oklar saplanmıştı. Biri daha vardı rüyasında kabuslar gören. Yaman`ı can evi, mahremi, sürekli kendisinden kaçıyordu... Sabah olup uyandığında bedeninde bir ağırlık vardı, elinde olsa yataktan hiç çıkmazdı. Emektar elleriyle gözlerini yokladı, gözleri hala ıslaktı. Bu yaşlarda neyin nesiydi? Sabaha kadar rüya görmüş ve rüyasında ağlamıştı ama gözlerindeki ıslaklık sanki gerçek gibiydi...

Yolunu kaybeden yaprak, elbet birgün evini bulur... Rüzgar dindiğinde.

Siz; kim olduğumu merak edersen hiç çekinme ara beni Kimliksiz; psikopat herif ararım merak etme Kimliksiz; bulursam ne yapacağıma inanmazsın... Siz; ben seni muhatap almıyorum. Yürü anca gidersin... Kimliksiz; kim olduğunu öğrendiğim zaman kaçacak delik arayacaksın; benden söylemesi...

Bir anda karşınıza çıkan bir kız size anne derse bu sizin hayatınızı ne kadar etkiler ki? Ah işte o durumlar o kadar kolay olmuyormuş. Her şey birbirine girdi. Bu saatten sonra ne olabilir derken aslında hikayenin daha yeni başladığını anladım. ~Lütfen kitabımı herhangi bir yerde paylaşmayınız. Telif hakkı bana aittir. Başka bir yerde herhangi bir şey olacaksa benden izin almanızı isterim. Şimdiden teşekkür ederim.🐣

"Neden yaşıyorsun?derdim kendime. Gözlerini gördüm. İşte o an sustum Pera." ... Biri karanlık biri aydınlık., Biri siyah biri beyaz. Biri gece biri gündüz. Kim bilir belki ikisi de zifiri. Isolde Pera Dubois ve Tunga Yiğit Çelikkan... Geçmişleri iç açıcı değil ama ya gelecekleri?

Kendi dünyalarından kopartılarak başka bir diyara sürüklenen sekiz kişi. Hepsi de iki diyarı birbirine bağlayan kukla. Hepsi kendi kaderinden kaçıyor. Bir filmin içine hapsedildiler. Herkesin izlediği film aslında gerçekten yaşanıyordu. Başka bir diyarda mücadele eden Dört prenses ve Dört prens. Hepsinin gücü farklı ama bilmiyorlar bile. Aileleri onları bir kukla gibi bir devlet kurmak için kullanıyor. Bunlara karşı çıkıp onların amacını gerçekleştirmemeye çalışıyorlar. Bir gece abisiyle izlediği filmi tekrar izler ve o gece kendini o filmde bulur . Açtığı gibi enerjisine hayran kaldığı, aşık olduğu, abisi ve ikizi olduğu kişilerle birlikte karşılaşan ve amansız bir mücadeleye giren Pera ile hikayemize hoş geldiniz.

Yasemin İstanbul`a yeni taşınır ve başına gelmeyen kalmazz

Nakano Nao: Itsuki... Nakano Nao: Sana çok kötü bir haberim var... Nakano Nao: Ama kızma, tamam mı ? Nakashima Itsuki: Söyle. Nakano Nao: Ama bak kızma... Nakashima Itsuki: Bu uyarıdan sonra nasıl sinirlenmemi bekliyorsun, orospu çocuğu ? Nakano Nao: Arabanı çizdim. Şu yirmi milyon yenlik olanı.... Görüldü. Nakano Nao: Itsuki ? Nakano Nao: Benden değerli değil, değil mi ? Nakano Nao: Itsuki ? Nakano Nao: Kapı çalıyor... Nakano Nao: Orospu çocuğu... Şeytan`ın İki Yüzü (Koi No Yokan) Karakterlerine ait bir texting kitabıdır. Ana kitaba bağlı değildir.

Yetimhane’nin soğuğu, sokağın karanlığı… Altı kişiydi onlar, altı çocuk… Engin ve ablası Selma, Eylül, Aslı, Burak ve Ahmet.. Yetimhane de kesişen hayatları ve Selma’nın ansızın gelen ölüm haberi bu altı küçük çocuğu sokağın acımasız kollarına itmişti. Olaylar hiçte sandığınız gibi değildi. Sokak karanlık yetimhane soğuktu… Peki Selmaya gerçekte ne olmuştu ? Dram, arkadaşlık, hayatta kalma mücadelesi ve yer yer güldüren Yetimhane sizide onlar gibi bu karanlık ve dipsiz kuyuya çekecek.

*wattpad’de de yayınlanmaktadır Artemis Evreni, 1. Kitap Bazen , hayatımın geri kalanını onu izlemeye ve öğrenmeye feda edebilir gibi hissediyordum. Aslında kendimi vazgeçirmeye çalıştığım gecelerde onun da herkes gibi olduğunu, sıradan güzel bir kız olduğunu kabullendirmeye çalışıyordum kendime. Ama olmuyordu. Ben, onun içindeki fırtınayı görmeden huzur bulamayacaktım. O fırtınanın yaktığı ışığı paylaşan tek kişi olmak istiyordum; onun gökyüzünü sadece benim tanımam gerekiyordu. "Ay ışığında edilen yeminler, güneş doğunca ihanete dönüşürler."

Vatan Savunucuları, Fırtına birliği adındaki bir birliğin içinde bulunan askerlerin hayat hikayesini konu almaktadır. Bu askerler arasında bulunan Teğmen Elif Aydın, fazlasıyla disiplinli ve cesurdur. Elif’in düzenli ve kontrollü hayatı, Üstteğmen Kerem Demir’in birliğine katılmasıyla beklenmedik bir şekilde değişir. Bir operasyonda Kerem’in ağır yaralanması ve Elif’in onu kurtarmak için hayatını riske atması, sadece savaşın değil, bastırılmış duyguların da yüzeye çıkmasına neden olur. Bu olay, Elif’i hem askerî kimliğiyle hem de kalbiyle yüzleşmek zorunda bırakır. Savaşın acımasız koşulları, ölümle yaşam arasındaki ince çizgi ve görev bilinci; Elif ve Kerem’in birbirlerine duyduğu hisleri sınarken, ikili hayatta kalmak ve birbirlerini korumak için büyük bir mücadele verir. Vatan Savunucuları, verilen fiziksel mücadelenin yanı sıra, insanın iç dünyasında verdiği en zor savaşları anlatan; cesaret, fedakârlık ve umut dolu bir askeri-dram hikâyesidir.

Amerika`ya bebek bakıcılığı yapmaya giden Efsa, bebeklerin abisinden birinin dikkatini çeker.

Düşman ailenin en büyük oğlunu öldüren Valeska Arsen, ailenin en küçük çocuğu ile İspanya`da karşılaşırsa ne olur? "Sen benim kör noktamsın Valeska. Delicesine sevmek istediğim ama gururun izin vermediği kör nokta."

Bir yüzbaşı ve bir aşiret ağasının yolları Şırnak’ın topraklarında kesişti. Biri görevle, diğeri suskunluğuyla savaşıyordu. İki ayrı dünya, iki ayrı yemin… Ve aralarında, adı konmamış bir bağ vardı. Devletin sert gölgesiyle aşiretin susmayan sesi çatışırken, bir bakış her şeyi değiştirdi. “Meftun olduğum gözleri, küf yeşiliydi,” dedi adam. O an, ne emir kaldı ne kural. Bir dosya açıldı, geçmişle hesap kesildi, sadakat yeniden tanımlandı. Kimi zaman bir sorgu odasında, kimi zaman dağ yollarında yürüdüler. Ama asıl mücadele, kalplerinin sessizliğindeydi. Küf Yeşili, yasak bir yakınlığın, çözülmemiş sırların ve susarak anlatılan bir aşkın hikâyesi. Sınır çizgilerinin ötesinde, duyguların tam ortasında…

Bilmiyorum kii seni nasıl severim.

James onun çocukluk arkadaşıydı, ama hayat ona çok erken büyümeyi öğretti. Pastanenin sıcak kokuları arasında geçen yıllar, küçük kardeşlerine duyduğu sevgi ve annesizliğin sessizliği… Derken sahne ışıkları altında bir başka kalp çarpmaya başladı: Bradley. Bu hikâye, kayıpların gölgesinde filizlenen dostlukları ve aşkı anlatıyor.

"Bu şiir kitabı, aşkın en saf, en yakıcı ve en buruk hallerini dizelere döküyor. Özlemin gölgesinde, kalbin sessiz çığlıklarını, sevginin hem tatlı hem acı izlerini bulacaksınız. Her bir satır, kaybedilen bir anın, dokunulamayan bir hayalin ve yeniden yeşeren umudun yankısı. Aşk acısının derinliklerinde kaybolmaya, özlemin sızısında kendinizi bulmaya hazır mısınız?"

Yazılmamış kaderlerin, sistemin ve kıyametin gölgesinde... ​Bir kitap var. Adı: Sonun Başlangıcı. ​Gerçek dünyada yazılmakta olan, yarım kalmış bir hikâye. Kıyametin tek bir taşla başladığı, **"Cennetin İradesi"**nin kurallarıyla şekillenen bir dünya. ​Ama sonra beklenmedik bir şey oldu: Farklı evrenlerden karakterler bu hikâyeye karıştı. Yazılan ile yazılmayan birbirine geçti. ​ Cennetin İradesi, dünyayı yok etti ve yeniden başlattı. Ve oyunculara yeni bir görev verdi: ​Artık yalnızca anomalileri değil, dışlanmışları da bulup temizleyeceklerdi. Ama bazı şeyler sistemin bile öngöremediği biçimde gelişiyordu... ​ ​Fatih, kıyamet günü ölmesi gereken adamdı. Ama hayatta kaldı. Yazarın yazmadığı, sistemin hesaba katmadığı gizemli bir figür. Sessizce izliyor, sabırla bekliyor... Ve kendi kaderini yazmak için uyanıyor. ​"Ölüm paradoksu ", yazılmamış karakterlerin ve sistemin çizdiği kaderin ötesinde verilen mücadelenin hikâyesi. ​"Peki... gerçekte kim yazıyor bu hikâyeyi?" ​Uyarı: Bu hikâyedeki karakterler ve olaylar tamamen kurgu olup, gerçek kişiler, topluluklar veya dinlerle hiçbir ilgisi yoktur. Hikâyeyi keyifle okumaya bakın!

"Söylesene tiyatro ışıkları kapandığında sen , hala sen misin?"

Zeynep, küçük yaşlardan itibaren hayatın zorlu yüzüyle tanışmış, ailesine destek olabilmek için gençliğini işlerle geçirmişti. Üniversite hayali ertelense de asla vazgeçmemiş, sonunda kazanmayı başarmıştı. Tam her şey yoluna girmeye başlamışken, üçüncü sınıfın sonunda annesini kaybeder. Zeynep’in tek dayanağı olan annesi artık yoktur. Babasının onu, kendi yaşında bir adamla evlendirme isteği ise bardağı taşıran son damla olur. Kaçmaktan başka çaresi kalmayan Zeynep, bir gün kendisini ölümün eşiğinden kurtaran Aras’la yollarının yeniden kesişeceğinden habersizdir. Belki de bu karşılaşma, hayatının en büyük sınavı olacaktır… "Kimi zaman bir kaçış, aslında yeniden başlamaktır..." Kitabımın tüm hakları saklıdır izinsiz olarak kopyalanması ve paylaşılması durumunda gerekli işlemler başlatılacaktır bilginize.

Elvin Vera Karaer bir gecede yerinden edilir. Kaçırılır, bilinmeyen bir şehre bırakılır ve ardında cevaplardan çok sorular kalır. Bu bir düşman mıydı, yoksa Karaer soyadının sessiz bir bedeli mi? Gerçekler açıldıkça güven kaybolur, sınırlar silinir ve bazı sırlar geri dönüşsüz izler bırakır. Kelebeğin Yadigârı, yıkımın içinden geçen bir kadının geride bıraktıklarıyla yazılan hikâyesidir. Çünkü bazı insanlar hayatta kalır... Bazıları ise geriye bir yadigâr bırakır.

Yıldız küçükken İstanbul`da yaşayıp 6 yaşında antep`e taşınır. Öğretmen olunca tekrar İstanbul`a gider ve oradaki eski arkadaş grubuna yeni biri gelmiştir: Ateş. Ama sanki bu kişiyi küçükken bir kere görmüştü? Kimdi bu Ateş?

Hira`nın en büyük hayali voleybol oynamaktı,ama ailesi onu desteklemedi. Pes etmedi; hayallerinin peşinden koştu ve iyi bir voleybolcu olma yolunda. Sonra arkadaşının futbol maçında Emir ile tanıştı. Önce arkadaş oldular sonra kalplerini birbirlerine açtılar... Ve Hira öğrendi ki en büyük zafer sahada değil, kalpte de kazanılır