“Çözülmesi zor koca bir sırsın İnci...Seni çözmek istiyorum...Seni istiyorum...” Kendini hep görünmez hisseden bir kadın… Güçlü görünmeye çalışırken içten içe dağılmış bir yürek… Ve onu hiç beklemediği bir anda gören bir adam… İnci, geçmişin ağırlığını omuzlarında taşıyan, sessiz ama derin bir kadın. Hayat, ona pek az şefkat göstermiş. Yine de dimdik duruyor. Ta ki bir sabah, hayatının en önemli günü çamurlu bir tesadüfle altüst olana kadar... Serkan ise iş dünyasının güçlü ama yalnız adamı. Kadınların, ilgi alakasından bıkmış, etkileme çabaları, onun gözünde sıradanlaşmış, ta ki karşısına öfkeyle bakan İnci çıkana kadar.. Bu "dağılmış ama vakur" kadına kayıtsız kalamıyor. Bu karşılaşma bir başlangıç mı, yoksa her şeyin kırıldığı an mı? "İNCİ", aşkın yalnızlıkla, geçmişin gelecekle, bir kadının sessiz çığlığıyla bir adamın içsel boşluğunun kesiştiği duygu yüklü bir roman. Haydi var mısınız. Beraber okumaya ✨️🌹 🔒 Bu hikâyenin tüm hakları Songül Özlem Karamert’e aittir. İzinsiz kopyalanamaz, paylaşılamaz.

Bir kızın kalbindeki aşk, farkında olmadan büyür... ama çocuk başka bir yolda yürümektedir. Zaman, aksilikler ve duygular onları yeniden karşı karşıya getirir."

Bu kitapta argo sözler küfür vb. İçerikler bulunur rahatsız olan okumasın Kübra:Rizeli sasuk! Tahir:Rus kizi

Sanki insanların ayakları altında ezilen, her adımda biraz daha değersizleşen bir araziydim. Kara topraklarım susuzluktan, en çok da değersizlikten çatlamıştı; ne bir yeşerme ümidi ne de uğruna uğraşılacak bir verim kalmıştı. Herkes ezip geçmiş, kimsenin ayak basmayacağı bir çöle dönmüştüm adeta. Ta ki bir gün, avuçlarında masumiyetin safiyetine sahip izlerle küçük bir erkek çocuğu gelene dek. Hiç tereddüt etmedi, avuçlarında gizlediği beyaz nilüfer tohumunu kurumuş kara topraklarımda sakladı. Yıllardır çektiğim su hasreti, küçücük bir erkek çocuğunun küçücük elleriyle bana emanet ettiği o umutla son bulmuştu. O umut bana o gece yağmuru getirdi. O umut beni o gece bataklığa dönüştürdü

"Ve en zor şeylerden biri ailemden kurtulmak değildi kendimi sevmemdi." Kitap hakkında net bir açıklama bulamadım ama giriş kısmının heyecan verici ve güzel olduğunu düşünüyorum, psikoloji ve gerilim üzerine

"Adını ben koydum, çünkü kader bile susmayı seçti. Okulun ilk gününden başlayan bu macera, doğum gününe dayanır mıydı?peki,bu yolculukta yanıma beş kişiyi alır mıydım, bu yolu seçer miydim bilinmez... Ama benim tek seçeneğim buydu. Belki de ben seçmiştim bu kitabı. Adını ben koydum ama sonunu sen yazdın."

17 yaşında ailesinin taşınması üzerine şehir değiştiren Mahru hiç beklemediği bir anda geçmişinden mesaj alırsa ne yapıcak? Baran...Hala aynı mıydı? İnsanlar değişirdi belki o da değişmişti.Peki bu değişme neye yol açıcaktı? Alıntı: Baran:Ben böyle devam edemiyorum. Mahru:Nası? Baran:Geliyorum Mahru.Yanına geliyorum.

BİR ÖLÜM KAÇ SIR SAKLAR? 🕯️ “Alevsar.” “Alev ve hasar kelimelerinin birleşimi.” “Senin gibi. Senin yaktığın ateşle kalbime bıraktığın hasar gibi.” 🕯️ BİRİNCİ KİTAP: ALEVSAR İKİNCİ KİTAP: İNKİSAR Yaman Çakır, ailesinin geçmişindeki sırları çözmeye çalışan, intikamı, hırsı ve vicdanı arasında sıkışıp kalmış bir suç çetesi lideridir. Karısının ölümünden sonra etrafındaki herkese karşı güvenini yitiren Yaman’ın, beklenmedik anda, çocuk doktoru olan Gökçe’yle yolları kesiştiğinde ikisi birbirlerinin hayatında bir denge unsuruna dönüşür. Yaman’ın adalet arayışı ve içindeki çatışmalar, Gökçe ile arasındaki duygusal bağa zarar verecek midir? Peki, Gökçe, Yaman’ı anlamaya çalışırken, zaman zaman onun karanlığına kapılma riskiyle mücadele edebilecek midir? 🕯️ Gökçe, hayata karşı direnen, kendi yolunu bulmaya çalışan bir kadınken, Yaman otoriter ve kontrolcü yapısıyla onun karşısına çıkar. İlk başlarda birbirlerine meydan okuyan bu iki karakter, zamanla hem kendilerini hem de birbirlerini keşfetmeye başlarlar. Gökçe, tutsak olduğunu düşündüğü yerde aslında özgürleşirken, Yaman da kalbinin duvarlarını yavaş yavaş yıkar. Tutkulu bir mücadele, derin duygular ve kaçınılmaz bir çekim, onları geri dönüşü olmayan bir yola sürükler.

Huzur bulduğun yer senin ailen, ait olduğunu hissettiğin yer ise evindir.

Küçük bir kızın hikayesi insanların gözünde o neşe saçan, mükkemmel kızın iç dünyası... Kalp kırmak nedir bilir misiniz? Ben bilirim bilmek zorunda kaldım çok değer verdiğim birini kırınca öğrendim. eskiden pek önemli değildir benim için çünkü insanlar gözümde değersizdi bir yerden sonra bu kitabı da bu yüzden yazıyorum laf üstündeki özürlerin hiçbir faydası yok kelebeğim belki bunun faydası olur...

Bir çılgınlık yapacağım... Hiç denemediğim bir tür olacak!

Kendine neden yeni bir sen yaratmak için adım atmıyorsun? sadece bir adım cesur insan .

- "Konuşmayacak mısın yüzbaşı ?" ...... -"Peki, ama şunu aklına sok yüzbaşı Seyit Ali Demirkan. Sen ne kadar suskunluğuna devam edersen et ben asla pes etmeyeceğim"

Asker konulu bir kitaptır, kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Ruh, insanın dipsiz bir kuyusudur. Sen ruhunda dolaştığını sanırsın ama onun ne kadar derin olduğunun hiçbir zaman farkına varamazsın. Ta ki biri çıkıp orayı talan edene kadar. "Yanacaksınız, yakacaklar. Canınızın acımasını önemsemeyecekler." Parmaklarına sarılı urganı sertçe gerdi. Parmak boğumları giderek beyazlaşırken gözleri, alev topuna dönüşmüştü. "Nefesinizi kesecekler." İki farklı asker; Asena Eyşan Boduroğlu ve Mete Mert Çakır. Birbirlerinden haberi olmadan aynı göreve atanırsa en fazla ne olabilir ki? "Bugün bir tehdit mektubu aldım MMÇ`den gelmiş." *Tüm hakları saklıdır.*

Sonsuz hayatının en sıradan akşamında fark etti: Bazı sessizlikler çığlıktan daha gürültülüdür. İçimde Saklı, görünmeyen çatlaklardan sızan karanlık bir hikaye. Her şey normal görünür. Ta ki bakmayı öğrenene kadar.

Dikkat! İçerik uyarısı : içeride ağır bir dille anlatılmış psikolojik rahatsızlıklar(çoklu kişilik bozukluğu ve kimlik kaybı, depresyon, anksiyete vb.) aynı zamanda korkunç çocukluk travmaları, güzellik takıntısı ve kendine zarar verme gibi unsurlar bulunmaktadır. Bunlardan rahatsız olmayacak olan kişilerin okuması tavsiye edilir. Tanıtım metni: Gerçek sandığın şey, bazen sadece kırılmış bir ruhun yansımasıdır. Karanlıkla aydınlığın birbirine karıştığı, zamanın ve kimliğin sınırlarını zorlayan bir evren... Burası, insanların görmediği gerçeklerin, susturulmuş duyguların ve geçmişin gölgelerinin hüküm sürdüğü bir dünya. Ve o dünyanın tam ortasında, kendini bile tanımayan bir kız. Yaralı karakterler, yasaklı ırklar, mühürlenmiş kaderler ve suskun evrenler arasında geçen destansı bir yolculuk. Burası sadece bir hikâye değil — her satırda içinize işleyen bir çığlık, her karakterde kendinizden bir parça bulacağınız bir sığınak. Ters Dünya, sadece fantastik bir evren değil… Ruhunla yüzleşmeye cesaretin varsa, belki de senin evin. "Adaletin sesi kısılmış olabilir. Ancak Halkın melodisi susmaz,"

Öğretmenimin okulda hep garip davranırdı ama sadece bana karşı bir garipliği vardı.Düşük not alsam bile yüksek not giriyordu,bazen ödevlerimi yapmayı unutuyordum ama bunu asla sorun etmiyordu.İlk başta bana öyle geliyordur diye düşünmüştüm ama gerçekler asla düşündüğüm gibi değildi.Her şeyi ise okudan çıkmış otobüs durağına doğru yürürken öğretmenim tarafından kaçırıldıktan sonra anladım...

*GENÇ YETİŞKİN, PSİKOLOJİK GERİLİM* Bazı sabahlar aynada kendini tanıyamaz insan. Bazı sabahlarsa, aynaya bakmaz. Adel ikisini de yaşamaya alışmıştı. Duvardaki demir yatak, gıcırdayan kapı, yemekhanede eksilmeyen o aynı çorbanın kokusu… Hepsi aynıydı. Ama o gün, bir şey farklıydı. Geceden kalma bir iz gibi, parmaklarının arasında kurumuş bir şey vardı. Kir değil. Boya değil. Kan... olabilir miydi? Geceleri uykusunda ortadan kaybolan bir kız… Elleri kurumuş kanla uyanıyor ama hiçbir şey hatırlamıyor. Kendine ait olmayan bir karanlık, damarlarının derinliklerine kadar işliyor. Adel, ailesini bir kazada kaybettiğini sanıyordu. Ama o gece sadece bir travma değil, tüm hayatı çalındı ondan. Şimdi, bir yurdun soğuk duvarları arasında geçmişiyle ilgili parçaları toplamaya çalışıyor. Kaybolan bir öğrenci, gözlerinin önünde kanlı bir sırra dönüşüyor. Ayzer ise bir öğretmenden fazlası. Onun gelişiyle hem hatıralar hem kalp hızlanıyor. Ama her cevap yeni bir soruya açılıyor. Kimin tarafında olduğunu bilmiyorsan, dost ile düşman aynı yüze bürünebilir. Bir iğneyle başlıyor her şey. Bir külle örtülüyor her iz. Ve Adel, kendine dair en büyük gerçeği keşfetmek üzere… Hafızanın ihanetine, karanlığın çekiciliğine ve geçmişin en derin yaralarına hazırlıklı ol. Bu hikâyede kurban da sensin, cellat da… *TELİF HAKLARI SAKLIDIR.* Hikaye kendime aittir.

"Gözlerin... maviymiş." "Ne olmasını bekliyordun?" "Rüyamda siyahtı." Karanlığın mavisine hapsolmuş bir geceydi onun gözleri. Kapanmamış defterler ve yarım kalmış yüzlerin fısıltısı, her adımına eşlik ediyor; karanlık sokaklarda aldığı her nefes, yolun sonuna geldiğini anlatıyordu. Ama o son, aslında bir başlangıçtan ibaretti. Çünkü onun hikayesi, dibe doğru çekilen bir girdapta dönüp duruyordu. ---------- ❕Bu eser, "Rilan" adıyla yayınlanan ilk kitaptır; ismin, izinsiz kullanımı yasaktır.

"Benim yaşamam için senin ölmen gerek..." Sadem, 17. yaşının sonlarında hayatını düzene sokmak için çalışan bir kızdır. Yaşadığı onlarca olayın üzerine bir de aynı okulda okuduğu İnanç`a aşık olur. Fakat bilmediği, farkında olmadığı, hatırlamadığı şeyler vardır. Birgün İnanç da Sadem`e aşık olduğunu itiraf eder ve sevgili olurlar. Ama hesaba katmadıkları bir şey vardır. Ne kadar uğraşsalarda kurdukları bu aşk hep inişli çıkışlı olacaktır. Birlikte olmalarını doğup batan Güneş bile istemiyordur. "O gün de böyleydi. Güneş batıyordu, hayallerim gibi." 19.01.2023

Küfür, argo vb. olumsuz kelimeler içerir ! _________ Birbiriyle farklı dünyalardan ama benzer sorunlara sahip iki kişinin sonu ne olur ? Birbirleriyle anlaşabilirler mi? Yoksa birbirlerine düşman mı olurlar? Bu kurguda kendinizden en az bir parça bulacağınızdan eminim, kim bilir belkide tamamen kendinizi de bulabilirsiniz.

Eylül Baltacı geçmişini susturmak için psikologluğu bırakıp kelimelere sığınmış bir yazardır. Ama kelimeler bazen gerçeklerden kaçmak için yeterli olmayabilir. Hayatına tesadüfen giren Kerem Eylül’ün kelimelerindeki düğümü çözüp, geçmişindeki sır perdesini aralamaya çalışır. Ne var ki Kerem bir anda kendini acımasız gerçekliğin kucağında bulur. Peki gerçek her zaman gözümüzün önünde midir?

Penceresi olmayan bir oda. Bu odada gökyüzüsü elinden alınmış bir tutsak. Bu kısa hikâye, sıradan bir tutsaklık anlatısından çok daha fazlasını sunuyor. Karakterin içsel çatışmaları, geçmişin izleri, bastırılmış bir suçluluk duygusu, gizli kalan sırlar, trajik oyunlar bu dört duvar arasında yankılanıyor. Dışarıdan bakıldığında bir tutsak ama içeriden bakıldığında belkide özgürlüğün ta kendisi. Sayfalar ilerledikçe gelen o gerçekle hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını anlayacaksınız. Bir odanın sessizliğinde gelen çığlık sizi bulacak. O halde soruyorum: Hazır mısınız?

Kendi yazdığım denemeleri atacağım. Birnevi Montaignenin denemeler kitabı gibi olacak. Aşk,aile,psikoloji,ve bir çok ilgini çeken konu için Belli aralıklarla atıyor olacağım denemeler kitabıma bakabilirsin.

"Bu kadar işte, hepsi bu." Annem cümleye girdi o kadar az konuşuyordu ki, sesini duymak bir mucizeydi. O konuştuğunda sesini zihnime bir çivi ve çekiçle asmak istiyordum. Bir daha ne zaman duyulacağı belli değildi çünkü. "Kızım sen neden böyle yapıyorsun? Bugüne kadar neyini eksik ettik? Ne istediysen almadık mı?" Duyduğum, duyduğun nice cümle... "Biraz sevin..." sesim öyle kısıktı, bir ben duymuştum. Sesimi karşıya, anneme aktaramadım, babama aktaramadım. Bir ben duydum, hep. Lise üçüncü sınıfa başlayan Mehir, hayatının her zamanki gibi sıradan geçeceğinin kanaatindeydi. Ancak zengin ailesi ve sosyeteyle mücadelesi yaşıyla beraber büyümüştü. Şimdi de başında bu bela vardı. Hacker... Onun kim olduğunu bulabilecek miydi? -LİSE KURGUSU- Kitap kapağını tasarlayan Sevgili: bataklikyakamozu` na teşekkürlerimi sunuyorum.