Çiçek babasıyla büyüyen ve annesinden nefret eden bir kızdı. Abilerini ve kardeşini tanımayan çiçek babasıyla mutlu yaşıyordu. Bir süre sonra annesi abileri , yeni evliliğinden olan kızıyla ortaya çıkar ve çiçeği derinden yaralar. Okula yeni transfer olan Kartallar ise büyük bir yer edinmiştir. Çiçek ve Kartal birbirine aşık olacak ve acılarını birbiri saracaktır. Romantiklik, acı ve komedinin olduğu kitaba hoşgeldiniz.

055********: Bir gün beraber rap dinleyeceğiz. 055********: Aklıma seni getiren cümleleri bu sefer sen yanımdayken dinleyeceğim. 055********: Ve sana bakacağım o cümlelerde. 055********: Gülümseyerek... Alkım: Güzel hayal. Alkım: Gerçekleşeceğinden nasıl bu kadar eminsin? 055********: Umudumu yitirmiyorum sadece. 055********: Umudumun kırıldığı zamanlar oluyor elbette ama, 055********: Kırıldığı yerden toplamaya çalışıyorum.

Femonen Serisi 1 "Duymak istediğim buydu Yazgı, kendine güvendiğin kadar sesine ve sahnene de güven!" dediğinde kaşlarımı çatmıştım. Ne olduğunu hâlâ anlamış değildim. "Anlamadım," dediğimde kızlar yok artık der gibi bana bakıyordu. "Sahne senin Yazgı, çık ve kendini göster." Sahne senin. Alp Beyin ciddi duruşunun karşısında anlamıştım ki ben bu gece o sahneye çıkacaktım. Korkulacak bir şey yoktu. Hayır, vardı. Ben hiç prova yapmadım.

Her gün balkonda şarkı söyleyen Tanem Ezgi, herkesten uzaklaştığını düşünse de, Barış Kıraç çoktan onun ezgilerinde kaybolmuştur. ↯↯↯ "Çok güzelsin Tanem. Gördüğüm en güzelsin. En güzel kız, en güzel insan ya da kalbi en güzel olan demiyorum. Sen en güzelsin. Hepsinin en güzeli." Yeşilleri yüzümde dolaşırken yutkunarak devam etti. "Ama bensiz güzelsin Tanem. Benimle olan, benimle ilgili olan hiçbir şey güzel olamaz ki..." Bakışlarında bariz bir üzüntü vardı. Bunları demeyi istemiyordu, benden ayrılmak istemiyordu ama kendini buna zorunlu tutuyordu. Ona, onun kötü olmadığını söyleyen olmamıştı. Ellerimi uzatıp iki yanına yorgunca düşmüş ellerini tuttum. Gözlerimi, içinde kaybolduğum ormanlarına sabitleyerek en yumuşak ses tonumla konuştum. "Ben güzelim, değil mi?" Başını salladı onaylarcasına. "Benim kalbim seninle, ruhum seninle, her şeyim seninle, Barış. Ben güzelsem, senin varlığından önce değildim. Beni güzel yapan sensin, senin bakışların, senin sözlerin. Seninle olan şeylerin güzel olmadığını düşünüyorsan eğer, içinde senin olduğun kalbim de kötüdür. Ben çirkinimdir." Hâlâ tereddütlü olduğunu görünce son kozumu oynadım. "Hâlâ kötü olduğun konusunda ısrarcıysan, bırak, kötü ol gitsin. Biz de beraber kötü oluruz. Çünkü bizim kötülüğümüz, iyiliklerden daha güvenilir." Bu sefer ellerindeki ellerimi o kavradı ve beni kendine çekerek sıkıca sarıldı. Kokumu derince soluduğunu hissederken duygulu, yoğun bir sesle fısıldadı. "Sessiz hayatıma ses olduğun için teşekkürler ederim. Bir Tanem..." ↯↯↯ Kitap kapağı-Ben Bütün hakları saklıdır!

Abisini şehit vermiş bir kız kendine yeni hayat kurmaya çalışırken, kader en çok korktuğu ve istemediği bir aşkı karşısına çıkarır. Ne olduğunu anlayamadan askerlerin arkasından daha uzun biri ortalarından çıkarak karşıma dikildi. Bu karşı komşum Fırat`ın ta kendisiydi öylece durmuş bana bakıyordu, sonradan fark ettiğim şey elindeki silahı ve kaskıydı. Ulan adam askerdi ve ben bunu yeni öğreniyordum şok içinde adama baktım, "ben Kıdemli Üsteğmen Fırat Ateşoğlu, Umay hanım konserinizi iptal etmek durumundayız. Bomba ihbarı var." Demesiyle olduğum şoktan çıktım.

"Suç Müzesine hoş geldiniz Suçlu geçmiş tutsak sizsiniz Geçmişe mahkum edildiniz"

Yaptığım müzikler

O Seden idi. Laçin Seden Kırmız. 16 yaşında baskıcı ailesinin kurallarından bunalmış bir kızdı o. Biraz agresif ama çokça iyi yürekliydi. Ailesinin tabiri caizse hayırsız evladıydı. Yani en azından ailesi onu öyle görüyordu. Bilinenin aksine salak değildi, sadece tembeldi. Kitap yüzü açmayan, tek derdi müzik ve kediler olan bir kızdı. E bir de çok sevdiği dans vardı tabii, hayatının tam merkezinde. Laçin giyimine kadar karışan, bunaltan, onu boğan bir ailede yetişmişti. Üzerindeki baskı yüzünden hayatı boyunca asla rahat bir nefes alamamıştı. Yaptığı makyaja kadar laf yiyen Laçin için tek kaçış yolu o müzik seçmelerini kazanabilmekti. Ama ya işler istediği gibi gitmezse? Ama ya ortaya bir aile çıkarsa? Ama ya gerçek sandığı ailesinin aslında gerçek olmadığını, daha önce hiç görmediği biyolojik ailesinden öğrenirse ne olur? Bu aile Seden için ya bir felaket ya da bir kurtuluş yolu olacaktı. Kader önüne hangisini koyacaktı? O Laçin`di. O Seden`di. O aslında `Kırmız` değil bir `Yalazan` idi. Peki Seden, yıllar sonra değişen bu soyadı kabul edebilecek miydi? *karıştırılan bebekler klasiğinden bir tık farklısı* HERHANGİ BİR ÇALINTI VEYA KOPYALANMASI DURUMUNDA HUKUKİ İŞLEM BAŞLATILACAKTIR! ©TÜM HAKLARI SAKLIDIR

Hicran: Ayrılık, üzüntü... Farah: Mutluluk, neşe... Bu iki gerçek, içim ve dışım. insanlar, bir meyvenin bile iyi ya da kötü olduğunu anlamak için bir çaba sarf eder ve onun içine bakardı. Bir meyve kadar da mı değerim yoktu? Ben Farah. İsminin anlamı mutluluk, neşe olan ancak içinde büyük hicranlar yaşayan Farah. Kimi sevse ayrılığın pençesinden kurtulamamış, şımarık taklidi yapmış, herkesi mutluluğuna inandırmış o kız.. Ve daha nicesi olan Farah. Kül olduğu yerden doğan, anka kuşu. Üç günlük ömrünü sevgiye adamış, kelebek... Ve daha nicesi olan Farah.

Kitabımda kötülerin eline geçerse doğanın felakete uğramasına sebep olacak, zamanda yolculuk yaparak müziği yok etmeyi amaçlayan ve buna karşı çıkan bir grup gencin fantastik maceralarını anlatmaktayım.

Spot ışıkları başkalarının üzerindeydi. Ama gerçek hikâye sahne arkasındaydı… Siena Cruels duygularıyla baş etmeye çalışırken, Luna Hale enerjisiyle her ortama ışık saçıyordu. Rowan Skye, her zamanki gibi herkesi korumaya çalışırken, Nova Blair kendi iç savaşlarıyla boğuşuyordu. Zane ve Milo Carter ikizdiler—biri sahnenin yıldızı, diğeri arka plandaki kahkaha. Kai Vexley geçmişinden kaçıyordu, Eli Rowe ise ilk defa bir yere ait hissetmek istiyordu. Bir kurs. Bir sahne. Birbirinden bambaşka hayatlar. Hayal Sahnesi sadece bir kulüp değildi, onları değiştiren yerdi. Dans ettikleri yalnızlıkları vardı. Yazıya dökülmüş kırıkları. Müziğe gizlenmiş sırlar, dramaya taşınmış kalpler... Aşk, dostluk, hayal kırıklığı ve yeniden başlama cesareti. Bu hikâyede roller değişebilir, ama bir gerçek var: Sahne arkası bizdik.

Eylül Bademci, İzmir’in küçük bir sahil kasabasında piyanonun tuşlarına sakladığı sırlarıyla yaşıyor. Altı yıl önce kaybolan annesinin yokluğu ve babasının kırılganlığı arasında, güvenmeyi unutmuş ama aşka özlem duyan bir genç kadın. Yaz mevsimi, ona hem dostlukların sıcaklığını hem de kalbinin derininde sakladığı korkularla yüzleşmeyi getirecek. Çünkü bazı melodiler, yarım kalsa da insanı en beklemediği anda tamamlar.

Bir mermi…ve ruhta çöküşler.Bir sarı lale? Anlamı derindir.Her satır,iyileştirebilir… Ruh ikizi denen,bir saçmalıktan ibarettir.Ruhlar aynı olacaksa bedenler niye?Bir ruhu anlamlandırabiliyor isen sevmişsindir.Oysa ki sadece sevmek değildir ki konu. Bir gece o dört duvar arasında anlarsın ki duvarlar bile anlamlı.Yalnızlık değildir bu.Yalnızlık,çevrende kimsenin olmaması değil,düşlediğin kişinin yanında olmamasıdır. Hasret de çaresizliğin kralıdır.Öyle ki bazen ölüm,çaresizliğe eş değerdir.Ruhunuzdan parçalar bulabilirsiniz bir cümlede... Bazen müzik,can evimiz olabilirdi ve güzel başlangıçlar doğururdu... Efsun girdiği yeni aileye alışmaya başlamıştır lakin bazı şeyler patlak verir.O aileye gelmesi bir dönüm noktasıdır hayatında..Ve yıllar sonra acısını tamamlayan biriyle denk düşer...

-Gitarınla bir şey çalsana, ben de dans edeyim. -Ne çalmamı istersin? -Hangi şarkı beni, sana hatırlatıyorsa.

Bu bir yarışma değil... Bu, ben kimim sorusuna vereceğim en gür cevap

"Sesinle intihar edebilir miyim?" *** Yazılış Tarihi: 17.09.2020

SİZ: Uraz, SİZ :Hiç duydun mu gözyaşı şişesini?Bugün gittiğim müzenin müdürüyle biraz konuştum o anlattı. SİZ:Eskiden insanlar, söylenemeyen acılar için küçük bir şişe saklarmış. Her gözyaşını içine damlatırmış, konuşmak yerine ağlarmış. Çünkü bazı kelimeler ağırdır, bazı duygular ise sessizdir. SİZ : Ben de böyle bir şişe hayal ediyorum bazen. SİZ :İçinde bir şey yok gibi… ama aslında dolup taşıyor. SİZ: Belki biri birini çok sevmiştir, ama söyleyememiştir. Belki yanında gülümsemiş, ama içinden bin parçaya bölünmüştür. Ve her susuşunda bir damla daha bırakmıştır o hayali şişeye. SİZ : İşte o şişe, benimle yaşıyor. SİZ :Görünmez bir rafta duruyor, sessiz ama orada. SİZ: Belki bir gün fark edersin, belki de hiç... (Görüldü) (Yazıyor...)

"Biliyor musun? Ben hep gökyüzünde yaşamak istemişimdir." ... "Gökyüzü benim evim Ahu. Senin yaşamak istediğin yer, benimse bakmak için ölüp bittiğim o gözlerin benim evim." Kapak tasarımı tamamen bana aittir. Kitabımın herhangi bir kısmı alıntı yapılamaz, kopyalanamaz. Yayınladığım ilk kitap olacak bir şansınızı alırım :))

Kadınların yıllardır konuşmadığı bir dünya düşünün. Eğer bir kadın konuşursa ses emiciler gelir ve o kadını öldürüp üstüne sesini çalarlar. İşte benim yaşadığım dünya tamda böyle. Ses emiciler bizi öldürücek diye yıllarca konuşamayan kadınlardık fakat bir gün... Bir gün yanlışlıkla konuştum ve herşeyim değişti... Ben kimmiyim? Ben Beste Yağmur Nihal daha insan olup olmadığımı bile bilmeyen bir kız çocuğum. Benim şarkım nasıl başlıcak bilmiyorum ama sonunu şimdiden tahmin edebiliyorum...

Neva & Enes’nın serüveni…

Ölüm onları bir araya getirmişti. Aralarında koca bir mezar varken mutlu olamazlardı.

Eli hızla havaya kalkarken çenemi kavrayarak yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Parmakları çenemi acıtıyordu. Gözleri durmadan öfke kusuyordu. Gözlerim yüzünün her bir santimetrekaresinde dolanıyordu. Ne dizimdeki acı ne de dudağımdaki sızlama hissi beni etkiliyordu. Ellerim, çenemi tutan eline sarılmamak için duvardan destek alıyordu. Kahverengi gözleri simsiyah gözlerime bakıyordu. Çenemdeki elleri sıklaştırırken bedenimi duvara çarptı. Gözlerimi birkaç snaiye kapalı tuttum. Bedenim zonkluyordu. Vücudum yeterince darbelere maruz kalmıştı. Acım, bedenimin duvara çarpması yüzünden değildi. Acım sevdiğim adamın bana bunu yapmasıydı. Kalbimden binlece haykırış kopuyor, ben konuşamıyordum. Sevdiğim adamın gözleri, gözlerime işkence ederken dudakları yavaşça aralandı. "Benden uzak dur!"

Üstümü bile değiştirmeden uykuya dalmışım ki telefonuma gelen bildirim sesleri uyandırdı beni. Hayır bir tane de değil ki. Oflaya puflaya telefonumu elime almıştım ki mesajları görünce sanki yüzüm beyazladı. Bilinmeyen numaradandı tüm bildirimler. "Bizi polise vermen senin için saçma bir davranış olmadı mı Sasa?" "Kendine taktığın değişik isim sayesinde senin gerçek kimliğini bulamayız mı sandın?" "Yanlış kayaya çarptın Meri."

Yetenek yarışmalarından sahne ışıklarına, dostluk ve ihanetin iç içe geçtiği bu yolda, Açelya, Sevilay, Esila ve Leyra müzik dünyasında kendilerine bir yer açmaya çalışırken, asıl soruyla yüzleşecekler: Hayalleri için her şeyden vazgeçmeye hazırlar mı? 4 Yapraklı Yonca kitabında; Açelya, Sevilay, Esila ve Leyra`nın bu tutku, umut, aşk heyecanına gelin siz de ortak olun.

Eftelyw21:Biliyor musun? Senin neredeyse her konserine geldim. Eftelyw21:Her bir şarkını ezbere biliyorum hepsi okadar mükemmel ki. Eftelyw21:Sana aşık oluşum ise nasıldı biliyor musun? Sen sahnedeyken benim telefonumu eline ilk alışın. Eftelyw21:Orada yeşil gözlerini gördüm. Yemyeşil gözlerini. Eftelyw21:Ve sonra bana telefonu geri uzatışın. İşte sana ozaman aşık olmuştum.