Sabahın o gri sessizliği okulun bahçesine çökmüştü. 12/B, her zamanki gibi gürültülüydü — ta ki çığlık duyulana kadar. Bir öğretmen gelmez, bir görevli yere yığılır, bir zil çalmaz. Ve o andan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmaz. Emir disiplinin, İmge ise kaosun temsilcisiydi. Ama o gün, ikisi de anlamadı: bazen kurtuluş, sadece sessiz kalmak değildir… Çünkü okulun içinde bir şey vardı. Görünmeyen, ama hissedilen. Ve her dakika, bir başkası değişiyordu. Telefonlar sustu. Kapılar kilitlendi. Dış dünya unuttu. 12/B artık kendi kabusunun içinde sıkışmıştı. Son zil hiçbir zaman çalmayacak. Çünkü bazı dersler, asla bitmez.

İki Cumhuriyet Savcısı`nın çocukluktan gelen bağı ve aralarına giren mezarlar, duvarlar, dikenli yollar.. ᴏ̈ʟᴍᴇᴋ ɪ̇sᴛᴇᴍɪʏᴏʀᴜᴍ sᴏɴ ʏᴇᴍɪɴ-ᴀşᴋ ʜɪᴋᴀʏᴇsɪ- ɪ̇sɪᴍsɪᴢ ɢᴏ̈ᴢʟᴇʀ-ᴛᴇxᴛɪɴɢ ᴘᴀʀᴍᴀᴋʟıᴋʟᴀʀ ᴀʀᴅıɴᴅᴀ şᴀʀᴋı ᴏ̈ɴᴇʀɪʟᴇʀɪ 𝟺𝟿𝟽 ᴋᴍ-ᴛᴇxᴛɪɴɢ ɴᴀᴘıʏ`ᴏsᴜɴ ᴍᴇsᴇʟᴀ-ʏᴀʀı ᴛᴇxᴛɪɴɢ ʙᴏᴋs ᴛᴏʀʙᴀsı-ᴛᴇxᴛɪɴɢ ᴀᴋıʟsıᴢ ɪʟᴇ ᴋᴀʟᴘsɪᴢ-ᴛᴇxᴛɪɴɢ sᴇɴ ʙɪʟᴍᴇᴢsɪɴ-ᴛᴇxᴛɪɴɢ ᴀʏ ʏᴜ̈ᴢʟᴜ̈ᴍ-ʏᴀʀı ᴛᴇxᴛɪɴɢ Kitaplarımı okumanızı öneririm. İyi okumalarrrr.

Kitaplarımla ilgili duyuru yaptığım kitaptır. Ana hesabım @zeze_n_u

15 yaşındaki Lina, okulda içine kapanık biri olarak tanınır. Fakat kimse onun geceleri bir takma adla sosyal medyada şiirler ve duygusal yazılar yazdığını bilmez: ✨ @DuygusalKalem ✨ Bir gün yazılarından biri okulda viral olur. Herkes bu gizemli kişinin kim olduğunu konuşur. Lina, hem kimliğini gizlemeye çalışır hem de yazılarının bir öğrenciyi olumlu etkilediğini fark eder. Yeni arkadaşlar edinir ve bir kitap yazmaya karar verir...

☆☆☆☆ Lise son sınıf öğrencisi genç bir kız ve bir aşiret ağası. Birbirlerinden habersiz yüreklerinde yeşerttikleri sevdaları... Şanlıurfa topraklarında yaşanan masalımsı bir aşk hikayesi. Yakıp yıksa bile bir adamın sevdası bu kadar güzel ve özel olabilir miydi?... Yaşanan onca zorluklara rağmen bir sevda böylesine güzel yaşanabilir miydi? Ey benim yürek sızım, cananım, sevdam Şanlıurfa toprakları şahidim olsun ki seni yüreğime sultan eyledim... Ben Boran Mertoğlu yüreğinde küçücük bir kadına kocaman sevda besleyen bir aşiret ağası, ruhuma sevdasıyla deva olacak küçük, masum bir kadına tutuldum... Küçük bir kadının aşkı ne kadar yakıcı olabilirdi? Sevdiği adama imkansız gözüyle bakarken ve onu imkansızım diye severken, kader onlara nasıl bir sürpriz hazırlıyordu? Ben Menekşe yüreği çölde kalmış bir yolcu, sonbahar da hoyrat rüzgarda kuru bir yaprak, solmuş bir çiçek gibiydim takii o gece karası gözleri görene kadar işte o gün ben yeşerip bir çiçek oldum ve o benim can suyum oldu...

SİZ: Uraz, SİZ :Hiç duydun mu gözyaşı şişesini?Bugün gittiğim müzenin müdürüyle biraz konuştum o anlattı. SİZ:Eskiden insanlar, söylenemeyen acılar için küçük bir şişe saklarmış. Her gözyaşını içine damlatırmış, konuşmak yerine ağlarmış. Çünkü bazı kelimeler ağırdır, bazı duygular ise sessizdir. SİZ : Ben de böyle bir şişe hayal ediyorum bazen. SİZ :İçinde bir şey yok gibi… ama aslında dolup taşıyor. SİZ: Belki biri birini çok sevmiştir, ama söyleyememiştir. Belki yanında gülümsemiş, ama içinden bin parçaya bölünmüştür. Ve her susuşunda bir damla daha bırakmıştır o hayali şişeye. SİZ : İşte o şişe, benimle yaşıyor. SİZ :Görünmez bir rafta duruyor, sessiz ama orada. SİZ: Belki bir gün fark edersin, belki de hiç... (Görüldü) (Yazıyor...)

Serin ve Alara, onlar iki en yakın arkadaştı.Ailelerinin onları karanlık bir oyunun, dipsiz bir kabusun tam ortasına fırlatacağından tamamen habersizdiler. Sıradan bir gün de, her şey altüst oldu. Bilinmeyen, karanlık bir deliğin içine çekilerek başka bir boyuta ışınlandılar. Artık geri dönüş yoktu. Yeni boyut, bildikleri her şeyin tersine döndüğü, tehlikenin her köşede pusuda beklediği vahşi bir şehirdelerdiler . Burada ölüm en ağır haliyle yaşanacak, kayıp ise hayatlarının görmedikleri kadar büyük olacaktı. Peki Serin ve Alara, yalnızca ailelerinin ihaneti yüzünden sürüklendikleri bu yabancı dünyada hayatta kalmayı başarabilecekler mi? Yoksa masumiyetlerinin gölgesi, onları yavaş yavaş yutacak mı? Bu, okuyabileceğiniz en acı dolu, en keskin ve en yürek burkan hikayedir.

Aksiyonun En Çarpıcı Serisi 🔥 Wattpad üzerinde yayınlanan "KAN KADER" kitabıdır.

Ünlü bir yayıncı ona hayran olan fanına yazarsa ne mi olur?

"Adaletin sesi olmalıydı… ama kalbi, karanlık bir sırra aitti.” (Sizce Savcı Ada Korkmaz mafya lideri Alaz Karahan`ın zorla evliliğini yapmayı kabul etmiş midir?)

Bir fırtınayla açıldı kapı. Selim elindeki kitabı bıraktı. Diğer hikâyelerden alakasını kesecek efsunlu bir okyanusa düştü. Korkusu boğulmak değildi. Okyanusun yalnızlığına üzüldü sadece. Ve kıyılarında gezinmeye hevesliydi. Sağanak yağmura, karanlık geceye rağmen...

Kurgunuz okunsun istiyorsanız dmden istediğiniz 1 kurgunun ismini ve kısaca konusunu yazar mısınız? Ayrıca kendi kurgunuzun okunmasını istiyorsanız , gönderilen diğer kurguları da aynı hassasiyetle okuyun.

Şahsımca edebi ve ahlaki olmayan kitapları eleştiriyorum.

"Bu deniz hep böyle hırçın mıdır?" diye sordum yavaş bir sesle, merakıma yenik düşerek. "Öyledir." dedi Polat. "Karadeniz`in aşkı da kendi gibi hırçın olur." Kirpiklerimi usulca kaldırarak ona baktım, onun da bana baktığını bilmeden. Bakışlarımız denk düştü. Bir anlık sessizlikte Karadeniz`in uğultusu aramıza doldu. Gözlerimi kaçırmam gerektiğini biliyordum ama yapamadım. Polat da kaçırmıyordu. "Peki sence?" diye sordu, sesi her zamankinden daha yumuşaktı. Kaşlarımı hafifçe çatarak başımı yana eğdim. "Ne, bence?" "Karadeniz`in aşkı... ya da aşkın kendisi. Hırçın mı sence?" dedi. Yüz ifadesinde cevabımdan fazlasını arar gibi bir şey vardı. "Bilmiyorum," dedim hafif bir sesle. "Belki aşk, kiminle yaşadığına bağlıdır. Herkesin fırtınası kendine, değil mi?" Dudakları muzipçe kıvrıldı fakat gözleri hala son derece ciddiydi. "Seninkisi nasıl peki?" diye sordu gerçekten merak ediyormuşçasına. Yutkundum. "Benimki... sakin. En azından şimdilik." Utandım gözlerimin içine anlamlı bir şekilde bakmasından. Tekrar denize bakmak istedim fakat Polat çenemden nazikçe kavrayarak kafamı çevirmemi engelledi. Yüzünü yüzüme biraz daha yaklaştırdığında kalbim sertçe göğüs kafesime vurdu. "Sakindir... " dedi baskın bir tınıda. "ama hep öyle kalmaz. Bir gün o dalga kıyıya vurur." Oysa ki en çok korktuğum şeylerden biri buydu. Dalganın kıyıya vuracak olması...Gözlerimi ondan kaçırarak göğsüne çevirdim. Göğsüyle bakışırken, "Ya kıyı hazır değilse?" diye mırıldandım istemsizce. Polat`ın sesi sanki beni rahatlatmak ister gibi daha alçak ve samimi bir tona büründü. "Bazen kıyıyı hazırlamak da dalganın işi olur." . . . . . Polat & Esin.

Sıradan Bir Kütüphane Görevlisinin Elinde, Tarih Bir Anda Canlandı. İstanbul`un en köklü kütüphanelerinden birinde çalışan Yavuz, yeni gelen eserleri tasnif ederken eline bir kitap geçti: Cildi kadim, kokusu asırlık ve adı fısıltıyla yazılmış gibiydi: Tarihi Kahramanlar. Merakına yenik düşen Yavuz, Besmele çekerek sayfaları araladığında, mürekkep canlandı, zaman büküldü ve kütüphanenin loş koridorunda bir asır öncesinin gürleyen sesi yankılandı. Karşısında, Çanakkale`nin çelik yürekli kahramanı Seyit Onbaşı duruyordu! Bu sadece bir başlangıçtı. Kitabın sihirli gücü, kısa sürede tarihin en unutulmaz üç ismini daha günümüze taşıdı: Uçmaya âşık Hezarfen Ahmed Çelebi, bilgenin gülen yüzü Nasreddin Hoca ve modern bir ulusun mimarı, büyük devrimci Mustafa Kemal Atatürk. Cep telefonlarının, hızlı trenlerin ve gökdelenlerin dünyasına ışınlanan bu dört büyük isim; bir cami avlusunda fıkrasını anlatan Hoca, bir drone`u av zanneden Seyit Onbaşı, jet uçaklarının sırrını çözmeye çalışan Hezarfen ve ülkesinin 100 yıl sonraki halini sessizce gözlemleyen Gazi... Kitabın kehaneti açık: "Yavuz, bu maceraya atılacak.Tarih, kendi kahramanlarını yeni bir görev için geri çağırdı." Şimdi genç kütüphaneci, tarihin bu dört büyük kaçağına rehberlik etmek, onların modern hayata uyum sağlamasına yardım etmek ve belki de onları ait oldukları zamana geri göndermenin bir yolunu bulmak zorunda. Tarihi Kahramanlar, okurken hem güleceğiniz hem de tarihin yükünü hissedeceğiniz, fantastik bir macera! Geçmişten gelen bu misafirler, günümüz dünyasını kurtaracak mı, yoksa tarihin akışını geri dönülmez şekilde değiştirecek mi?

“Kanunu yazan kalem, vicdandan nasibini almamışsa; her satır, suçun manifestosudur.”

Ölümün ucunda tetikte bekleyen iki kişiydiler onlar. Ruhları kana bulanan iki kişi... İki ajan... Venom... Her zaman zehrini akıtırdı Venom. Düşmanına mislini yaşatırdı her zaman. Elindeki tabancayla bir bütündü neredeyse. Ruhu kabullenmişti. Beyni kan görmeye alışmıştı. Ve kendini bulduğu o gün... Bir yemin etti. Şehri karanlığa mahkum eden her bir kişiyi kana bulayacaktı. Karanlık şehre ışık olacaktı. Sırt sırta verdiği o kızla... Papatya`yla... Kahkahasını eksik etmeyen biriydi Papatya. Düşmana kahkalarıyla korku salardı. Sessiz ve derinden klişesinin tam aksine o... Gür kahkahalarıyla düşmana kendini belli ederdi... Kurşunlardan kendi teknikleriyle kurtulurdu... Ve silahı düşmanının kafasına dayadığı an şöyle fısıldardı... "Papatyalar ölüm kokar." Ardından sonunu getirirdi. İşte ikisinin amacı da buydu... Bu karanlığa mahkum olan şehre ışık olup aydınlatmak. Ve bunun için gerekirse ölüme bile yalın ayak yürürlerdi. Venom ve Papatya olarak...

Bu kitabı okuduğum ve beğendiğim kitapları tanıtmak, iyi yazarların biraz olsun önünü açmak için yayınlıyorum. Burada sadece kitapları tanıtmayacak, ayrıca yazara bazı sorular sorarak kitabın size uygun olup olmayacağını anlamanızı sağlamaya çalışacağım. Ayrıca kitap hakkında düşüncelerimi de belirteceğim. Ücret karşılığı kitap tanıtmıyorum. Gerçekten emek verilmiş, beğendiğim kitapları tanıtıyorum. Bu yüzden bana kitabımı tanıtır mısın diye yazmayın lütfen. Bu kitabı sadece gerçek okurlar takip etsin ki amacıma ulaşabileyim. Ana hesabım zeze_n_u

Eğlence içindir. İsteyenlerin kitabını koyarım Ana hesap:@asyaes

Kim Jun Hee ve Lee Myung Gi`nin hikâyesi ya diziye göre bitmeseydi?Ya Lee Myung Gi ip atlama oyununda Kim Jun Hee`yi taşısaydı?

Kitap aşığı iki genç ve kazara bir karşılaşma . Tek taraflı bir aşk ne kadar sürer? İnsan sevmekten ne zaman bıkar? Kalbi buz tutmuş bir adama aşık bir kadın.

Müziğin melodilerinde kayıp olmuş iki insan.

İçinde ki iyilik yüzünden nasıl tuzağa düşebilirsin ki? Sinem düşmüştü o tuzağa... Sınıfında ki asosyal kızla ilgilendi. Fakat nereden bilebilirdi ki kızın babasının, Ali`nin 4 yıldır aranan bir suçlu olduğunu. Fakat hiçbir şey Ali`nin, kızının sınıfta fenalaşmasının sebebini, sınıftaki öğrencilerden bilmesini değiştiremezdi... Çünkü yerinde olmayan akli dengesi, onu kötü düşüncelere itmişti. Kızının sınıfından 12 öğrenciyi ayağına getirtti ve bomboş, kullanılmamış bir okulda rehin aldı. Tüm öğrenciler yoğun yağışlı geçen o sonbahar günlerinde, soğuk olan o ortamda sadece montlarına sığınabiliyorlardı. Fakat Ali`nin derdi Sinem’di. Kızına olan her şeyi ondan biliyordu. Sinem ise o çıkmaz sokakta yıllardır beklediği çocukluk aşkına kavuşmuştu, Berk’e... Ölümler, tuzaklar ve kimseye güvenmemek...

Kim Looz’un trajedilerle örülü hayatı, bir not defterinin sayfalarında saklıydı. Gördüğü garip varlıklar tarafından rahatsız ediliyor, adeta onların gölgesinde yönetiliyordu. Her şey, üniversite sınavı çıkışında aldığı o korkunç haberle değişti. Artık hiçbir şey eskisi gibi değildi. Gözlerini Nüvalis adında gizemli bir evrende açtığında, yalnızca kendisini değil, kaderini de yeniden tanımak zorundaydı. Öğrendiği dövüş sanatları, bükme eğitimleri ve taşıdığı sırrıyla seçilmiş kişi olduğunu keşfetti. Ve en yakın dostunun taktığı isimle, yeni kimliğine kavuştu.

"Eğer bir kalbim olsaydı... onu sana verirdim." Raven, Kalpsiz Cadılar Klanı`nın varisi. Duygular yasak, sevgi zayıflık, aşk, imkânsız. Çünkü o, doğduğu anda kalbi bedenden alınan lanetli bir soyun mirasçısı. Gücünü duygusuzluğundan alan, gözyaşı dökmeyen, sevgiye yer olmayan bir dünyanın parçası. Klanın kaderini taşıyan Raven, ilk kez köyünün sınırlarını aşıp bağ kurmak üzere yola çıktığında karşısına çıkan tek şey bir erkek değil, geçmişiyle yüzleştiği karanlık bir sır ve içinden çıkamayacağı kadar tutkulu bir aşktır. Aaron... Kaderinin en tehlikeli ve en unutulmaz parçası. Raven, kendi türünün ona ihanet ettiğini öğrenir. Şimdi yapması gereken tek şey tüm cadılara hükmeden Yüce Cadı`yı devirmek ve onun yerine geçmektir. Gölgeyle mühürlenmiş topraklarda, büyüyle çizilmiş sınırların, karanlık ormanların, kutsal kanların ve susturulmuş kalplerin arasında; bir cadının kaderi, bir adamın sevgisiyle sınanacak. Köyler yanarken, inançlar yıkılırken ve cadı avcılarının nefesi ensesindeyken... Raven ya kalpsizliği seçerek annesinin kızı olacak. Ya da kalbini ona verecek. "Büyüyle doğdu. Aşkla uyanacak. Ve dünya, onların karanlıkla kutsanmış hikâyesini fısıldayacak."