Patroniçe Serisi Birinci Kitap Lotus Çiçeği Tüm hakları saklıdır.

"Tavşan kaç, tazı tut," diye son kez fısıldadı ve ses kesildi. Kabuslarımızın başlangıcı oldu bu ses. Her gün ölmeye uyandığımız, bir Tazı`nın tavşanları olduğumuz günlerin ilkiydi. Güneşe hasret kalacağımızı bilmiyorduk, öleceğimizi de, arkadaşlarımızı bir bir gömeceğimizi de. Bizler Tazı`nın tuzağına düşmüştük ve olan tek şey buydu. Tazı katildi, bizler de kurban. Dediği gibi oyun da başladı. Oyun içinde oyun ve yine oyun. Üzerlerimize sıçrayan kanlar, tutkulu aşklar, sarsılmaz dostluklar. Bilinmeyen günler sonrası. Acı, kan ve gözyaşı. "Burası mahzen. O Tazı. Bizler de tavşanlarız. Burada her şey bir oyundan ibaret. Tazı eğlenen, bizler de ölenleriz." - 26/04/2025

Her insan yaptığı hatalardan sorumludur. birinin hatasının bedelini başka biri ödeyemez. Hatalarımız bizi büyüten bir etken halinede gelebilir, bizi bitiren bir etken halinede. Önemli olan o hatanın büyüklüğüdür. Asya, saye ve Aden, bir gece ansızın okula girdiklerinde bodrum katında bir cesetle karşılaşacaklarını bilmiyorlardı. ya da cesedin ortadan kaybolacağını. kimdi onu öldüren kişi? kimdi cesedi saklayan kişi? bu üç kız katili bulabilirmiydi?

Aras acıyor..🫦 kasma kendini yavrum daha içine girmedim bille

İstanbul`un neon ışıklarının yansıdığı lüks bir yalı... Boğaz`ın serin esintisine karışan keskin bir koku. Ağır perdelerin ardında, beş sarhoş ruh ve altıncı bir sessizlik. Kristal vazodaki solgun çiçekler, geceye sinen dehşetin sessiz tanığı. Alkolün buğulu perdesi ve uyuşturucunun çarpıttığı gerçeklik arasında, kim avcı kim avdı? Her biri metropolün karmaşasında kaybolmuş bu beş kişi, şimdi bir cinayetin gölgesinde birbirlerine yabancılaşıyor. Belki de en büyük sır, kurbanın soğuk bakışlarında değil, hayatta kalanların kaçamak cevaplarında saklı. Gerçek su yüzüne çıktığında, İstanbul`un ışıltısı bile bu karanlığı örtmeye yetmeyecek. Zira bu yalıda, sarhoşluğun ardındaki sır perdesi çok daha kalın...

Bir seri katil düşünün, yaşadıkları hiç normal olmayan bir kadın seri katil. Bir gün yaşadıklarına dayanamayıp kaçarken biriyle karşılaşması sonucu pislikleri öldürmeye başlamış bir kadın... UYARI! Küfür vb kötü örnek oluşturabilecek şeyler olacaktır. Rahatsız olanların okuması önerilmez.

Zorbalığa uğrayan biri ne yapmalı? Peki zorbalık yapanlara ne gibi bir ceza verilmeli? Ya bir kurtarıcınız olsaydı sevinirmiydiniz, yoksa yaptığı şey için ondan nefret mi ederdiniz?

3 tane sınıfın sınıf başkanları toplanır ve okul yönetimi ile konuşup okulu korku evine çevirirler Bu korku evine gelen bazı hocalar ve bu 3 sınıfın öğrencileri eğlence amaçlı katıldıkları etkinlikte hapsolurlar ve okul gerçekten korku evine dönüşür, cinayetler işlenir. Ana karakterimiz Mira ve arkadaşları sınıf başkanlarını ve katili bulup okuldan sağ çıkmanın peşinde.

Mahkumluk tek bir koğuşa yada tek bir bedene tabir değildir yani... en azından benim için öyleydi.

"Birbirini öldürmek için tutulan iki Katil" Ben beyazım. Siyah kadar yalnız. Mavi kadar sonsuz. "Tanrı evreni yaratmadan önce sonsuz bir boşluk vardır derler ya seni o boşluğa sakladım ben seninle ben...insanlar sonumuz geldiğini sandığında ve biz ise o boşlukta birbirimize sarılıyor olacağız. sen ve ben sonsuzluğa hükmedecegiz daima` saçımdan tırnaklarına kadar sizlamistim o gün bedenim agriyordu. kanıyordum. gökyüzü hiç olmadığı kadar kasvetli ve dünya bir o kadar dardı sigamiyorudm. her aldığım nefes son nefesimmis gibi göğsüme batıyordu... her aldığım nefes son nefesimmis gibi göğsüme batıyordu.. sanki...sanki ruhum bedenimi terk ediyor da ölümün sancısını çekiyordum...

4 TANE HEM DEDEKTİF HEM AVUKAT OLAN ORTAOKUL ARKADAŞI BU SEFER SONU GELMEYEN CİNAYETLERİ ÇÖZMEYE ÇALIŞIR PEKİ KATİL KİMDİR VE BUNLARI NİYE YAPIYORDUR?

Yer altı dünyasının kimse tarafından bilinmeyen varisi ılgar atarca ve kiralık katil Lavin kolçanın hikayesi

Genç yaşta annesi cinayete kurban giden Ada yıllar sonra ajan olup o katili ararken okuldaki öğrencileri öldüren katili bulmak için görevlendirilir . Bu süreçte bir savcıyla iş birliği yapmak zorunda kalır. Daha sonra öğrencilerin katilinin ve annesinin katilinin aynı kişi olduğunu öğrenen Ada bilinmeyen gerçeklerle karşılaşır . Ada ve savcı gerçekleri öğrenebilecekler mi yoksa bir oyuna kurban mı gidecekler? "Sen benim bilinmeyenimdin nasıl bana bunu yapabildin " diye bağırdım ama sesim belli belirsiz attığım çığlıklardan dolayı kısılmıştı.Karşımdaki ses "Unutma Ada her zaman bilinmeyenler insanı yaralar çünkü o senin bilinmeyenindir ve bilmedigin gerçekler onun bilinenidir ona güç verir ve çürüyen sen olursun. Böyle bir hikayede en başından beri çürüyen sendin çünkü içine işledim her bir bıçağımı ve paslanmış her bir bıçak seni çürütmeye yetti." elindeki silahın tetiğini çekti ama ben cevap vermekten geri kalmadım. " Beni şimdi vurabilirsin ama ölmem, içime işlediğin her bir bıçağın pası sana geçmeden ölemem bu hikayede çürüyen değil çürütemeyen ölecek seni çürüttükten sonra çürütemeyen sen olacaksın kendini hazırlasan iyi olur çünkü ölümün onlarca kez ve benim elimden olucak."Dediklerime uzun bir kahkaha attı. Ben dediğimi yapardım daha önce yapmıştım istemesem bile.

Zorla berdel uğurna evlendirilecek olan Leyal evden kaçar ve kaçarken biriyle karşılaşır ve beklenmedik bir teklifle hayatı değişir.

"Gidene mi zor, kalana mı?" "Kalana." "Neden kalana?" "Gidene inat kalınır." "Peki kalana inat, gidilmez mi?" "Gidilir belkide... Ama ya gitmek için, çok geçse?" "Değilse?" "O zaman gitmek icap eder." Afra, en yakın arkadaşının doğum günü kutlamasının coşkusuna kendini kaptırmışken, hiç tanımadığı bir numaradan gelen gizemli bir mesajla tüm neşesi bir anda gölgelenir. Bu beklenmedik olay, Afra`yı kimin ve neden böyle bir mesaj gönderdiğini öğrenmek için tehlikeli bir arayışa sürükler. Doğum günü partisiyle başlayan keyifli gün, Afra için sırlar ve gerilim dolu bir maceranın başlangıcı olur.

Biz suça mahkum olanlardık. "-Ya bir gün bütün hayatının bir şeyleri kanıtlamakla geçtiğini farkedersen?" "-zaten öyle olacak."

🕯"Ölülerin hatıraları, yaşayanların kabusudur. Bir ölü, hiç ölmeyenlerin en büyük korkusudur."🕯 Geçmiş... bazıları için bir hatıra, bazıları içinse bir zincir. Onlar içinse; hem bir ceza, hem de asla kaçamayacakları karanlık bir orman. Farklı hayatların içine doğmuş, farklı acılarla büyümüş, farklı yollarla can almayı öğrenmiş bu insanlar, kaderin tek bir noktada buluşturduğu seri katiller...... Her biri kendi karanlığında boğulurken, aynı zamanda bu karanlıktan kurtulmanın yolunu arıyor. Katiller... ama hâlâ insan olduklarını unutmadılar. Günahkârlar... ama hala içlerinde umut taşıyorlar. Hayatlarının büyük bölümünü ölümle geçirmiş bu kişiler, şimdi ilk kez yaşamı seçmeye çalışıyorlar. Temiz bir gelecek kurmak için geçmişlerini gömmek zorundalar. Ama geçmiş kolay gömülmez, özellikle de seninle birlikte nefes alıyorsa. Bir yanda kendilerine kurulan ustaca tuzaklar, diğer yanda yıllardır güvenilen dostlukların paramparça oluşu… Güvendikleri herkes, her şey, her bağ yavaşça çürürken; katillerin kirli dünyasında tek temiz kalan şey inanç olabilir mi? Peki ya o büyük düşman? Her hayatı gölgeleyen, görünmeyen ama hep hissedilen o varlık… Asıl düşman kim? Kimi zaman bir insan, kimi zaman bir düşünce, kimi zaman sadece kaderin ta kendisi. Kirli olan sadece katiller mi? Yoksa onları böyle yapan sistem, insanlar ve sahte masumiyetler mi? Bu hikâye, sadece kanın ve cinayetin değil; pişmanlığın, yüzleşmenin, inşa etmenin ve yeniden doğmanın hikâyesi. Kirli dünyalarda temiz kalmak mümkün mü? Yoksa bazı hayatlar baştan kirletilmek için mi yazılmıştır? Geçmişten gelenler geleceği değiştirecek. Ve bu kez, ölüm değil, seçim kazandıracak.

Bir yalanın kaç rengi olur? Beyaz bazen masumiyetimi gizlediğim temizlik. Siyah ruhumdan sızan hazzın kokusu. Kırmızı en sevdiğim renk. Mavi bazı hayalleri oraya asıp sallandırdığım gökyüzümdü. Sarı kaçtığım gölgelerin içinde sığındığım tek aydınlık nokta. Yeşil onlara görmek istediklerini yansıttığım yansımam. Pembe dudaklarımdaki gülümsememin tonu. Kahverengi ise saçlarıma verdiğim isim fakat göremedikleri tarafımdı. Hangi rengim eksik? Bütün boyalarımı kullanırken dikkat et sende boyanma.

Xia adında güzeller güzeli bir kız, büyüleyici gözleri ve acımasızlığıyla tanınan bir seri katil... Xia, daha henüz küçükken babasını bir yangın sebebiyle kaybetmiştir. Bu durum onu bir ömür boyu unutmamasına neden olsa da asıl onu sarsan geçmişinde sadece bunu hatırlamasıdır. Günümüzde; annesinin baskıcı, kızını bir prenses gibi, kurallarla büyütmesinden zorla gönderildiği buz pateni kursunda beklenmedik bir mesaj alır. Mesaj, bir seri katildendir. "Yarın son gününün keyfini çıkar, güneşin parıltısı. İntikamım acı olacak." Peki ya bu intikamın sebebi neydi? Xia`nın büyüleyici gözleri ardında saklanan geçmişin yangını, şimdi bir katilin soğuk nefesinde yeniden alevleniyordu.

Küçük bir çocuğun çaresiz çığlıkları, sarhoş bir babanın öfkesi ve yatalak bir annenin sessiz çığlığı... Barın, adaletin olmadığı bir dünyada, kendi adaletini arayan bir seri katile dönüşüyor. Peki, bu adamın kalbini çalmaya cesaret eden bir savcı, onu durdurabilecek mi? Yoksa, ihanet, aşkın en karanlık yüzünü mü gösterecek? Unutma, her katilin bir hikayesi vardır. Barın`ınki, seni derinden sarsacak!

"Görüşürüz Sare`m" dedi adam, ölmesine saliseler kala son kez. "Görüşürüz Yağız`ım." dedi kadın, sevdiği adamın ölmesine saliseler kala son kez. "Adam katil, kadın ise avukattı. Bu hikayenin sonu zaten belliydi." İlk kitabım olduğu için oldukça heyecanlıyım umarım beğenirsinizz

İlk kurgum lütfen destek olur musunuz. Ezgi adında bir kızın aldatılma hikayesi. Aldatıldığı gün beklemediği bir anda karşısına çıkan adama aşık olursa ne olur? Hep beraber okuyarak öğrenelim.

Крупин ailesinin karanlık hayatına şanssızca düşen iki ışıktı onlar. Rusya`nın ıssız sokaklarına doğduklarından beri aşina olan ikizler, çok küçükken kaybetmişlerdi her şeylerini; annelerini, canlarından saydıkları kuzenlerini sonra da babalarını... Benim adım Дикий. Bana Vahşi dediler çünkü kadın başıma hastanelik ettiğim onlarca adamı ve yer altı dövüşlerinde kazandığım milyon paraları kendilerine yedirememişlerdi ve bu onlara çok vahşice gelmişti. İkizimin adı da Проклятый. Ona Lanetli dediler çünkü onun plan ve strateji becerisi, şirket sistemlerine saniyeler içerisinde sızarak hakladığı paralar ve her bilgiye erişebilme ustalığı herkesi korkutmuştu ve bu onlar için bir lanetti. Gerçek adımızı bile bilmeden bahşettikleri bu lakaplarla Крупин ailesinin tek ikiz çocuklarıyız biz. Birlikte yürüdüğümüz her yol, sırtımızda onca yük olmasına rağmen, bizim için hep daha fazla ışık ve daha az karanlık demekti. Ama bu ışık, sonradan öğrenmemiz gereken acı bir gerçeği saklıyordu: Işığın olduğu her yerde, karanlık da vardı. Ve biz, o karanlıkla baş edebilmek için büyütülmüştük. Her adımımız bir tecrübeydi; her hatamız ise kaybedilen bir fırsattı. "Savaş, hayatta kalmak için gereklidir," derdi babamız. "Ama unutmayın, bir savaşçı yalnızca kendi kaderini şekillendirebilir. Ne kadar güçlü olursanız olun, yalnızsanız kaybedersiniz." Artık ne babamızın rehberliği vardı ne annemizin desteği ne de bizi eğitecek bir kuzenimiz. Kendi yollarımızı çizecektik. Her kararımız, her hamlemiz yalnızca bize aitti. Ve tek bir hedefimiz vardı: İntikam.

-katilsin sen katil nereni seveyim senin diye sordu? -ben katil olmayı senden öğrendim senden dedim annem olacak kadının suratına -ne saçmalıyorsun -sonuçta en kusursuz cinayet yaşama sevincini öldürmektir bu kusursuz cinayetin bana ilham oldu...

Bir doktor ve katilin hikayesi... "Sadra..." Elindeki küçük neşteri sol elinin parmakları ile çevirerek etrafta yavaş adımlarla dolanıyordu ve bakışlarını elindeki neşterden hiç çekmiyordu. Aniden olduğu yerde durdu ve bana bakmaya başladı. "Sadra ne demek biliyorsun, değil mi?" Hızlıca, biraz da adrenalinin verdiği hızla başımı aşağı yukarı salladım. Bakışlarını bir kaç saniyeliğine bana çevirdi. Bakışlarını tekrar benden çektiğinde elindeki neşteri çevirmeye devam etti. "Sadra... Asalet demek" Bana bakmadan söyledikleri ile şaşırmıştım çünkü ismimin anlamını çok az kişi biliyordu ve bu devirde neredeyse hiç kullanılmazdı. Elindeki neşteri çevirmeye devam ederken gözlerindeki nefret beni buldu. Gözleri gözlerimdeydi. Zaten yüzündeki maskeden dolayı sadece gözlerini görüyordum. Yemyeşil, koyu yeşil gözleri vardı ve az ışıklı bir ortamda olmamıza rağmen gözlerinin rengi çok belliydi. Bir anlık cesaretle, "Ne istiyorsun?" Diye sordum. Bu sefer elindeki neşteri hızla bana doğru fırlattı. Ellerimi hızlıca başıma koyarak başımı eğdim aynı zamanda da başımı başka tarafa çevirmiştim. "Bunun cevabını zaten biliyorsun!" Ellerim başımı koruduğu, kollarım gözümün önüne geldiği için hareketlerini ve gözlerini göremiyordum. Öfkeli sesi beni iliklerime kadar titretmişti ama hayır, benden ne istediğini bilmiyordum. •Bir doktor ve bir katilin hayatı ne kadar normal olabiliyorsa kitap o derece normaldir. •Sadra isimli yazılan ilk ve tek kurgudur. Çalınması durumunda gereken yerler baş vurulmaktan çekinilmeyecektir. •Kitabıma bir şans vermenizi tavsiye ederim. Yazılma tarihi: 19/06/2024 Paylaşılma tarihi: 01/01/2025 (Wattpad`de de mevcuttur.) İyi günler dilerim🍂🍁🤎