Bir kadın vardı, karanlığın boşluğuna mahkum olmuş bir Karadeniz kadar hırçın... .... Bir adam vardı, sevdiği herkes uğruna önüne alacak dağları delen Karadeniz kadar öfkesi de inatçı . .... " Güzel gözlüm. Yapma, bu şehir bizi yutar. " " Yutmadı mı zaten?. " .... Ne demişti Tolstoy " Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar ; Ya bir insan bir yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir.” Zeynep Koroğlu & Hakan Soydare Karadeniz`in denizi bir başkaydı bugün. Daha inat , daha hırçın...

"Sen ki, Meva. Nasıl bir günah işlediysen benim elime düşmüşsün. Trabzona hapsedilmişsin. Çocukluğunu çalmışlar senden, ama ona hiç sahip olamadığın için bunu fark etmemişsin bile." İki siyaset adamının yıllardır süren dostluğu; onlardan birini ölmesi ve kızını diğerine mecburen emanet etmesiyle son bulur. Erkek kardeşleri yurt dışında refah içinde yaşarken, Meva`nın payına düşen kaderde hiç tanımadığı, bilmediği bir adamla zorla evlenmek vardır. Güngör ailesinin içinde yaşamaya başladıkça ortaya çıkan sırlarla birlikte bir polisle iletişime geçer ve hayatının kumarını oynamış olur. "Bir kibrit çöpüne heba olan ailesinin intakımını almaya çalışıyor ama ailesinin umurunda bile değil. Çabalayıp çırpındığı insanlar, kız olduğu için ondan utanıp yıllarca yatılı kursa verdi. Meva kendini boş yere hırpalıyor." dedi adam, sigarasının dumanının gökyüzündeki bulutlara karışmasını izlerken.

Karadeniz`in kalbi sisliyse, aşk da puslu başlar. . . Bu hikaye... Karadeniz`in sisli dağlarına sakladığı sırların, gecenin koynunda fısıldayan rüzgârların ve bir bakışla ömrü devrilen insanların hikayesi. Ne bir başlangıcı vardır onun, ne de söylenmiş bir sonu. Sadece bilenlerin sustuğu, bilmeyenlerin içinde kaybolduğu bir masaldır... Fakat masallar hiç bu kadar acımasız olamaz. Neva Thia

"Buzdan bir hayata, ateşten bir aşk düştü." Karam… İstanbul’un zarif sokaklarında baleye tutunmuş bir kadın. Ama soyadında karanlık taşıyor. Gözlerinin ardında saklanan sırlar, geçmişten gelen bir gölge gibi peşinde. Ailesi, yeraltı dünyasının susturulmuş çığlığı. Araz… Bir zamanlar bir kalbi kurtaran doktordu. Şimdi elleri kanlı, yüreği sessiz bir adam. Karadeniz’in hırçınlığını taşıyor damarlarında. Babasının mirası, onun kaderi oldu. Sakladığı şey ise yalnızca silahlar değil… Yıllardır gömülmüş ölüler, unutulmamış günahlar var topraklarında. Bir sokakta kesişen yol, Bir bakışta tanınmayan tanıdıklık. Karam’ı kurtardığında, aslında kendini de ateşe atmıştı. Ve o ateş, zemheride yanıyordu. Yalanlar, geçmişten gelen kan izleri, ölü sanılan dedeler, saklanan cesetler… Her şey ortaya çıktıkça, aşk bir yangına dönüşüyor. Ama bazen yanmadan sevemezsin. Bazen tüm sevdiklerin ölür… Sen hayatta kalırsın. Ve bu, bir kurtuluş değil; kefarettir. "Zemheri Ateşi", buzun içindeki kıvılcımla yanmaya başlayan bir aşkın, sırlarla örülmüş kanlı bir geçmişle yüzleşmesinin hikâyesi. Bu romanda herkes susar. Ama kalpler bağırarak konuşur.

On altı yıl boyunca aile sevgisinden yoksun, vatanına ihanet edilmesi için yetiştirilmiş bir kız. Tam kurtuldum derken kendini başka bir cehennemde bulur ve orada bazı gerçeklerle yüzleşir, ya da gerçek sanılan yalanlarla. Fakat daha sonrasında yaşadığı veya yaşamak zorunda bırakıldığı hayat ona başka bir kapı açar. Öz ailesini...

Mahalle kurgusu* Karganın kanat çırpışlarının ardından kulaklara Manolyanın masalı uğuldadı...

Karşımda duran adama baktım. Çenemi iyice kaldırarak gözlerimi kehribar gözlerine diktim. Adem elması kavislenirken dudağımın kenarı yukarı doğru kalktı. "Ne oldu Akbora korktun mu?" O kendini bana daha çok yaklaştırırken konuşmaya devam ettim. "İnsanlara o kadar yargı dağıtıyorsun; gücün görücü usülü aldığın karına mı yetmedi?" Elleri saçlarımla buluştu. Parmakları sarı saçlarımın arasında gezinirken "Gücüm bir sana birde kızıma yetmiyor be Zifos." Elini yanağıma koydu. "Ya bir gün gözlerini benden çekersen? O zaman kahrolurum Berfin. Unutma, yağmur olmadan fırtınanın olması imkansız. Sen olmadan ben olamam."

İstanbul’un karanlık sokaklarında iki ailenin adı yankılanıyordu: Karasular ve Kılıçlar. Bir zamanlar dost, hatta çocuklarını birbirine sözlemiş iki aile… Şimdi ise düşman. Hazan Karasu, ailesinin kanla yazılmış mirasını devralmak zorunda kalan bir kadın. Adar ise, babasının ölümünden sonra, cevabını bulamadığı sorularla yanıyor. Suç Karasulara yıkılmıştır… ama gerçek gölgelerin ardında gizlidir. Bir aşk mı kurtarır onları, yoksa düşmanlık mı her şeyi yıkar? Mavzera… bir silahtan çok daha fazlası, kalplerine kazınmış bir söz. Ve her şey, yeniden başladıkları o anla değişecek.

Adını aldığı denizden daha sert, daha hırçın nasıl olabilirdi bir insan? İşte Asi Dizdar tam olarak öyle biriydi. Annesi adını koyarken Karadeniz’in hırçın, dize gelmez dalgalarına bakarak koymuştu kızının adını. Neşeliydi, hoyrattı ve biraz da deli. Ama mahalleli onun bu halini severdi. Adı gibiydi fakat neşeyle, mutlulukla, sevgiyle parlayan gözlere sahipti. Ta ki deniz gözlü, güneş saçlı annesini kaybedene kadar. Hayat Asi’ye, karanlık ve kasvetli Karadeniz havasının hakim olduğu on altıncı yaş gününün sabahında ilk darbesini attı. Aldığı ilk keskin darbe annesinin sonsuza kadar gidişiydi, ikinci ve en güçlü darbe ise çocukluğundan beri hep bambaşka gözlerle baktığı abisinin arkadaşının gidişiydi. Asi kalbine iki darbe aldı. İlkinde kalbi çatladı, ikincisinde ise paramparça oldu. Arık o sevgiyle ışıl ışıl parlayan gözleri Karadeniz’in ta kendisi oldu. Karanlık, kasvetli ve buz gibi. Ta ki seneler önce kalbinin paramparça olmasına neden olan o adam ansızın bir bahar günü çıkıp gelene kadar. Yirmili yaşlarında onu yalnızlığa terk eden o kahvenin en sevdiği tonu olan gözler bu sefer büyük bir tutkuyla ona bakıyordu. Sevda diyordu sevdiği adam, bu bakışa. Peki sarsılmış güvenine rağmen sevdiği adamın sözleri, gözleri ve sevgisi ne kadar gerçekçiydi? Büyük bilinmezlikler, ufak yanlış anlaşılmalar, oldukça kalabalık ortamlar, şen kahkahalar ve senelerce bastırılmış sevdalarla dolu bir mahallede Asi’yi neler bekliyordu? ⤜→ Karadeniz hırçın ama Asi ondan da hırçın. Ama ne derler bilirisiniz. Karadeniz`in hoyrat, hırçın, deli kızı Asi`nin sevdaya ve yaşamaya olan umudu bittiği yerde Ural Soner`in inadı başlar. Unutmayın burası Karadeniz. Sevdaluk olmasaydı, Karadeniz de olmazdı.

Başta sadece bir anlaşmaydı. Birbirlerinden uzak durmaya söz verdiler. Ama Karadeniz’in hırçın dalgaları onları kaçınılmaz bir aşkla buluşturdu. Anlaşmalı Yarim: Sözleşmeyle başlayan bir aşk hikâyesi.

Bir varmış, bir yokmuş”la başlar her hikâye; Ama yalnızca adam kadını sevdiğinde, bir ömürlük mutlu son yazılır.Ayrı kalan kalpler bir gün yeniden birleştiğinde, ya her şey olur, ya da hiçbir şey. Çünkü bazı aşklar vardır; ya kalpten kalbe köprü kurar, ya da sonsuza dek yıkılır.

Zeynep, küçük yaşlardan itibaren hayatın zorlu yüzüyle tanışmış, ailesine destek olabilmek için gençliğini işlerle geçirmişti. Üniversite hayali ertelense de asla vazgeçmemiş, sonunda kazanmayı başarmıştı. Tam her şey yoluna girmeye başlamışken, üçüncü sınıfın sonunda annesini kaybeder. Zeynep’in tek dayanağı olan annesi artık yoktur. Babasının onu, kendi yaşında bir adamla evlendirme isteği ise bardağı taşıran son damla olur. Kaçmaktan başka çaresi kalmayan Zeynep, bir gün kendisini ölümün eşiğinden kurtaran Aras’la yollarının yeniden kesişeceğinden habersizdir. Belki de bu karşılaşma, hayatının en büyük sınavı olacaktır… "Kimi zaman bir kaçış, aslında yeniden başlamaktır..." Kitabımın tüm hakları saklıdır izinsiz olarak kopyalanması ve paylaşılması durumunda gerekli işlemler başlatılacaktır bilginize.

Bir adam, en yakın arkadaşına verdiği sözü unutmamak zorundadır. Bir kadın, geçmişinden kaçarken tek umudunu ona bağlar. Leyla Esin’in abisi ve Emir Baran yıllar önce asker arkadaşıydı. Ama kader, onları ayırdı; Kadir Urfa’da hayatını kaybettiğinde geriye sadece bir vasiyet kaldı: Leyla, Emir Baran’a sığınmalıydı... Peşindeki karanlık güçler artarken, Leyla Esin çaresizce Trabzon’un sert rüzgârları arasında, kendini Emir Baran’ın dünyasında bulur. İki farklı hayat, bir söz ve yemin… Ve henüz anlatılmamış bir hikaye… Güvenin ve aşkın sınandığı bu yolculukta, herkesin gizlediği sırlar ortaya çıkacak. Leyla Esin ve Emir Baran’ın hikayesi, sizi sayfalar boyunca nefes nefese bırakacak.

Karadenizde yaşayan Zelal Yamaçlı ve Fırat Yılmazel in hikayesi. Karadeniz de bir sevda. Plotinikten doğan bir aşk hikayesi.

kitap instagram hesabımız si_la.dan arada kitap yayımlanmadan önce spoiler veriyor olabilirim Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde son dersi bitirmişti Selin. Temmuz sıcağı başkenti kavururken amfiden çıkan öğrenciler yorgun ama özgür hissediyorlardı. Selin, kalabalığın arasından sıyrılıp kampüsün gölgelik yollarında yürürken heyecanlıydı. Telefonunu çıkardı, Zeynep’ten gelen mesajları okudu. Mardin’deki düğüne bir gün kalmıştı. hiç bir şeyden haberi olmadan düşüne giden selinin hayatı acaba nasıl değişicek ? hep birlikte öğrenelim

Karadeniz’in hırçın rüzgârı, yalnızca dağlara değil, kalplere de çarpar. Kimi zaman bir bakışla yüreğin devrilir, kimi zaman bir sözle bütün gururun yerle bir olur. Neyra… Adı yaylaların dumanında yankılanan bir güzellik. Bir gülüşüyle herkesi büyüleyen, ama inadını hiçbir rüzgârın yıkamadığı bir kız. Baran… Sertliğiyle tanınan, suskunluğunda fırtına saklayan, ne kadar kaçsa da dudaklarından düşürmediği bir tek hitapla yaşar: “Yayla Güzeli…” Onların hikâyesi, yalnızca bir sevdadan ibaret değil. Bir inat, bir gurur, bir sır… Ve kalpleri sınayan en zor soru: Sevgi mi daha güçlüdür, yoksa suskunluk mu? Bu kitap, Karadeniz’in sisinde kaybolmuş iki kalbin, hem birbirine hem de kendine varma hikâyesi. Sayfaları çevirdikçe, rüzgâr teninize, sızı kalbinize dokunacak. Ve siz de içinizden diyeceksiniz: “Ben bu sevdadan kolay kolay çıkamam…”

Şurimşine: Lazca canımın içi sevdiğim. 2000`ler de geçen bir aşk hikayesi. Mert Ali ve Leyla`nın hikayesi. Şiddet ve korkutularak büyütülen Leyla ilk kez sevilmeyi tadacaktı belki de. Saf sevgiyi. Leyla`dı o Mert Ali için annanesinin koyduğu ismi vardı sadece. Onu satan babasının hiç bir şeyi olsun istemiyordu karısının üzerinde.

İnsan;hiç ummadığı,beklemediği,bilmediği bir anda ailesini bulsa,ne tepki verirdi? ••••••• Esra hocanın ağzından çıkan o cümle,minik Melek için sevinç, büyük Melek için ise şaşkınlık sebebiydi. "Öz ailen aslında seni hiç terk etmemiş Melek." •••••••• Bu kitapta geçen kişi,kurum,kuruluş vb. bütün isimler hayal ürünüdür.Gerçeklik ile hiçbir bağı bulunmamaktadır.

Bir ölümle başlayan aşk hikayesi.. Wattpad’te de yayınlanıyor.. Neva&Timur

Karadeniz, adının ağırlığını taşıyordu; siyah ve kudretli. Dalgaları, öfkesini kayalara savurarak hesap sorar gibiydi. İçinde tutamadıklarıyla birlikte dışına da savurarak geri toplayarak geriye çekiliyordu. Geride bıraktığı göçük, kırılmış ve yıpranmış sessiz bir iz gibi yere tutunuyordu. Ben o göçükte, hayatta kalmaya çalışan son kum tanesiydim. Yaşamla ölüm arasındaki o dar geçitte sıkışıp kalmıştım. Unuttuğum ne varsa hatırladıklarımdan daha ağır bir şekilde üzerime koca bir dalga gibi gelecekti. Bunu ne şimdi savaşırken ne de yaşarken anlayabildim; ben bunu kudretli dalgaların arasında boğulurken anladım. Boğulduğum kara sularda hiç ummadığım bir anda bir el kıyıya doğru çekti beni. Ve ben, o ele tutunarak kalmayı değil, o ele bağlanarak var olmayı seçtim. Karadeniz’in göğsünde sakladığı sırlarla örülü, acı, hayatta kalma ve yeniden doğma üzerine bir hikâye. ☸☸☸ ❝Senin gücün Göçmen Kızı, sesinle değil sessizliğinle titretir dünyayı; zira bazı kadınlar bağırmadan da devrim yapar. Ve sen susarak bastığın toprağa, boğulduğun denizlere, yandığın ateşlere ve tüm bu dünyaya adını öfkeyle kazıdın.❞

arkadaşlar karakterlerin kapalı ve yapabildiğim kadar dini hassasiyete özen göstermeye çalışıyorum ama tamamen olmuş değil çoğu yerler dini açıdan uygun değil cünkü bu bi kurgu ve tamamen uygulanamıyor şimdi diyeceksiniz ki bunu açıklamaya gerek yok benim içim rahat etmediği için bu açıklamayı yapıyorum tamamen uygun olmadığı için haytınızda bu böyle oluyor demeyin herkesin yanlışları olduğu gibi benim karakterlerimin de var o yüzden bunları düşünerek okuyun .Yüzünü görünce şok oldum oda beni görmüş olacak ki duraksadı ve “Şeyma? “Dedi bende şaşkınca” Enes?” dedim.Emine teyze’ nin oğlu Enes miydi?

Daha önce okuduğunuz berdel kurgularına benzemez. Rizede yaşayan Mahperi, normal bir hayat sürmektedir. Ailesi ile güzel bir hayat sürerken, olay dedesinin mardinli arkadaşının ziyarete gelmesi ile başlar. Mardinli ağanın torunu demir karahanlı, mahperi`ye verdiği sözü tutmaya, onu almaya gelmiştir.

Deniz, İzmir’in sıcak sahillerinden, Karadeniz’in soğuk ve kapalı dağlarına sürüklendiğinde; kaybettiklerinin ağırlığını, bir daha asla güvenmeyeceğini sanmıştı. Bir gecenin içinde, sislerin arasından kaybolan hayatı, onu hiç tanımadığı bir adamın evine, hiç bilmediği bir kaderin ortasına sürükledi. Demir, kendi sessiz dünyasında yaralarını saklayan, dağların diliyle konuşan bir adamdı. Ve şimdi, istemediği bir misafirle aynı çatı altındaydı. İkisinin arasında büyüyen gerilim, sis gibi ağır ve kaçınılmazdı. Kimi zaman bir bakışla savaşacaklar, kimi zaman bir dokunuşla duvarlarını yıkacaklardı. Geçmişlerinin karanlık gölgeleri, onları birbirine iterken, sisin ardında saklanan daha büyük bir tehdit ikisinin de hayatını sonsuza dek değiştirecekti. Sis Çizgisi, güvenin küllerinden yeniden doğduğu, bir adımın her şeyi değiştirdiği, ve en karanlık anlarda bile umut edenlerin hikâyesi... Bu sisin içinde, gerçekten kaybolmaya hazır mısın? ⭐⭐⭐ Not= Kurgumun her hakkı bana aittir, çalınması ve kopyalanması durumunda mahkemenin soğuk duvarları ile karşılaşılması kaçınılmaz sondur. İyi günler✨ @dadaaa

🌊 Karadeniz’in fırtınasıyla, bir çiçeğin narinliği aynı hikâyeye sığar mı? 🌸 Elif Rüveyda Karahan… Sıcak bir aile ortamında büyümüş, üç abisi tarafından pamuklara sarılmış, hayat dolu bir genç kız. Yiğit Alp Kuzgun… Karadeniz’in hırçın dalgaları kadar sert, öfkelendi mi önünde kimsenin duramadığı ama kalbinde bir tek kişiye, Elif’e pamuk gibi bakan bir adam. İkisi de güçlü, ikisi de gururlu. Aynı yaylanın çocukları, aynı sevdanın farklı ucundalar. Ama Karadeniz’de dedikodu dalgadan hızlı yayılır… Bir söylentiyle başlayan yangın, iki kalbin bütün kaderini değiştirecek. Bu hikâyede; kahkaha da var, gözyaşı da. Sevda da var, kavga da. Ama en çok da kalbinizi parçalayıp içinizde iz bırakacak bir son var… 🌺 “Fırtına Çiçeği” – Bir sevdanın en güzel ve en yürek yakan hikâyesi. 🌊

Bir kadının geçmişinde yaşadığı zorluklar ve hayatını mesleğine adamış bir Mardinlinin hayatların birleşmesi