Her genç kızın bir travması olabilirdi. Önemli olan o travmayı seninle beraber sırtlayacak bir hayat arkadaşına sahip olmaktı. Talha Yasir 🌞 Afra *** ... Elime ne ara aldığım kahve fincanı titremeye başladığında fincanı sıktım. Yanımda oturan adamın da gözlerinin fincanda olduğunu anladığım an yerimden kalktım. Gözler yeniden beni buldu. Hissettiğim heyecan daha fazla arttı. Fincanı masaya koymak istediğim an fincan altlığı elimden kaydığında onu almak için harekete geçmiştim ki başka bir el fincan altlığını tuttu. Masaya koydu. Hemen yanıma baktığımda bu kişinin Talha olduğunu gördüm. Bana bakmıyordu ama yan yüzü bana çok da yakındı. O an kısık sesi bana ulaştı. Benden başka da kimse duymadı. " Sakin ol. Titremekten bayılacak gibisin. Cevabın hayır ise şimdi hemen benden uzaklaş ve yerine otur. Ama evet ise elindeki fincanı masaya bırak, Afra." Yutkundum. Lan kendimi neden kitabın içinde gibi hissediyorum. Bu laflar ne? İç ses! Ses versene be! En önemli yerde yoksun. Ne yapacaktım. Düşün Afra düşün kızım. Sen zeki kızsın. Sayısal derslerde başarılı değilsin diye salak olmuyorsun. Sadece birkaç saniye içinde dilimin farklı sözler sarf edeceği kelimelerin aksine fincanı titreyen ellerime inat masayanın üstüne yavaşça bıraktım.

Leyla, Kur`an`ını okurken, yanında büyük bir bedenin durduğunu hissetti. Başını hafifçe kaldırdığında, Yüzbaşı Ömer`in elinde bir tepsi çayla beklediğini gördü. Ömer, nazik bir şekilde Leyla`ya çayı uzattı ve "Biraz dinlenmek istersiniz diye düşündüm," dedi. Leyla, rahatsız olduysa da İslam`a uygun bir şekilde teşekkür ederek çayı aldı. "Gerek yoktu, sağ olun," diye mırıldandı. "Bir dua mesafesi" 19 yaşında Leyla Ayla Bozkurt’un, İslam’a sıkı sıkıya bağlı bir genç kız olarak ailesi ve çevresiyle olan ilişkilerini anlatan bir hikaye. Leyla, İslam’ı yaşamaya gayret ederken, 27 yaşında olan ağabeyi Ali Asaf`ın komutanı, 29 yaşında Yüzbaşı Ömer ile karşılaştığı duygusal bir sınavın içine girer. Aşk, ihlas, sabır ve İslam ahlakı arasında bir yolculuğa çıkan Leyla, kalbinin sesini dinlerken, hayatın ne denli anlamlı ve imtihanlarla dolu olduğunu keşfeder. 𝙔𝙖𝙯𝙙ığı𝙢 𝙝ikaye 𝙠𝙪𝙧𝙜𝙪𝙙𝙪𝙧. 𝙐𝙣𝙪𝙩𝙢𝙖𝙮ı𝙣. 𝘽𝙚𝙡𝙠𝙞 𝙜𝙚𝙧ç𝙚𝙠 𝙝𝙖𝙮𝙖𝙩𝙩𝙖 𝙗ö𝙮𝙡𝙚 Ş𝙚𝙮𝙡𝙚𝙧 𝙮𝙤𝙠`𝙩𝙪𝙧. 😊

İnsan büyüdükçe mi artar dertleri? Yoksa büyüdükçe mi anlar gerçekleri?

İki avcunu yan yana getirip içleri yukarı gelecek şekilde açtı. Ellerini genç kıza doğru kaldırıp gülümsedi. "Kalbini avcun gibi düşün. Her şey sığmaz değil mi?" dedi genç kıza merakla bakarken. "Evet sığmaz" Selim daha fazla gülümseyip avcuna baktı. "Küçük olduğu için yanlızca bir kuş sığar, bir serçe ya da bir kelebek ne diye adlandırırsan işte. Bu kuşu yanlış kişiye uçurmamak lâzım değil mi?". Kübra soru karşısında anlamaz gibi kaşlarını çattığı halde başını aşağı yukarı salladı. "Şu zamana kadar yaptığım en doğru şeylerden biri de kalbimde ki kuşu doğru kişiye uçurmak oldu." Selim içine bir nefes çekip elini cebine attı. Cebinden küçük bir kolye çıkarıp tekrardan avuçlarını birleştirdi. İki avcunun ortasında kalan kolyenin ucunda mavi küçük bir kuş vardı. Kübra`ya uzatıp konuştu. "Umarım kalbimden uçan kuş kalbine konar Kübra." Genç kız içinde ki dürtüye engel olamasa karşısında ki gence sarılacaktı. Kübra`nın gözünden bir damla firar ederken silmedi aksın gitsin istedi. Sağ elini açıp Selime doğru uzattı, eline bırakılan soğuk küçük metale gülümseyerek baktı. "O kuş yerine konup kurulalı aylar oldu" [ Kapak tasarımı kendi şahsıma aittir. ] 🌫 Sustum satırlarca, Kalemim konuştu sayfalarca.

Sessiz bir gecenin karanlığında silah kayışını sağ omzuna takmış dolunaya dalıp gitmişsindir. Önünü aydınlatanda o`dur, korkunu bastıran da. Ya o dolunay kara bir bulutun arkasına girerse ? Her çekirge sesini mermi vızıltısının; her ateş böceği parıltısını susturucu takılmış bir namlu kıvılcımı`nın yerine koyarsın. Kafanı dağıtmak için sevdiklerini ve onlarla geçirip geçmişte kalan eğlenceli günlerini düşünürsün. Lakin bu da bir yere kadardır. O korku bastırılmaz. Belki o an kucağına bir aylık bir bebek verseler bir ordunun veremediği cesareti verir o yalnızlığına. Yalvarırsın için için, isyan edersin tuttuğun nöbete; " Bit lan artık bit !!! " Nöbetinin bitmesine sekiz dakika kala ensende ılık bir nefes hissedersin. O hissetmeni istediği için hissedersin. Dönüp bakmak gelir içinden ama buna ne tutulan başın izin verir, ne de kasılan baldırların. Eğer Türk askeriysen o nefes sana can olmaya gelmiştir. Yok değilsen; KARA MUHAFIZLAR`ın kara listesine çoktan girmişsindir. Ne arkanı dön; ne de o yüzü gör ! Bekle !!! Soğuk metalin boğazına yaydığı o sıcaklığı sadece bekle ! Bu hikaye 1998 yılında, 10 yaşında kaçırılıp ölüm makinasına dönüştürülen sekiz tane ana kuzusunun hikayesi. Not: Gerçek kahramanların, gerçekten yaşanmışlıkları ile harmanlanmış bir genel kurgudur. İçerisindeki kişi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür !!!

05**: Minel`im ben 05**: Ya da inci tanesi 05**: Hangisi olmamı istersen oyum ben 05**: Ya bir yabancıyım ya da çocukluğundaki her anını seninle paylaşacak olan inci tanesiyim 05**: Hangisini seçersen seç ben sana hep aşığım Ali

Bazı yaralar açılmadan iyileşemez insan. Açılan en güzel yara olur biri sen fark etmeden. Hiç kapanmaz o yara ama sen o yaraya hep şükredersin çünkü seni uyandırır, kalp ritmini artırır, gözlerin daha bir canlı görür her şeyi.