Gözlerimin içine bakarak elimi sımsıkı tutuyordu. “Yapma Elçin gitme bırakma beni burda.” Ben buraya ait değildim. Ben buraya bir anda gelmiştim. Gözlerim dolu ona bakarak “Benim elimde değil ki. Sana çok aşığım ama buraya ait değilim ki ben.”

"Kirazın mevsimi değil ama tatmam lazım." diyerek dudaklarını dudaklarıma yaklaştırdı. Sıklaşan nefeslerim onun sakin nefeslerine karışırken, belime sıkıca sarılan parmaklarla tedirginliğim gittikçe artmaya başladı. Birisinin görecek olması korkuma korku katıyordu. Yakalanmak en son isteyeceğim şeyken, sanki bunu hissetmiş gibi burnundan sert bir nefes verdi. Eğilerek bir çırpıda beni kucağına aldığında titrek bedenim onun kolları arasında odasına kadar kaldı. En son duyduğum ses ardımızdan kapanan kapının sesiydi.

Hatun, en değerli hazine demektir. Değerli olan ise ya çok zor bulunur ya da bulunacağı sırada zorluklara göğüs gerenler o değerli hazineye sahip olur, veremeyenler ise bir ömür yarım umutlarda kaybolur.

Geçmişe giden başarılı bir doktor Allah`tan başka hiçbir şeyden korkmayan bir bey oğlu