Bu hikaye, geçmişi ve karanlık sırlarıyla örülü iki karakterin, karşılaştıkları her zorlukla birbirlerine yaklaşıp uzaklaştığı bir mücadeleyi anlatıyor. Deniz Tamer, bir araştırmacı ve savaş muhabiri olarak adaletin peşinden giden, cesur ve idealist bir kadındır. O, bir konu üzerine araştırmalar yaparken, bir örgütün hedefi haline gelir ve dağlarda terkedilmiş bir eve hapsedilir. Ancak bu, onun pes etmesini engellemez; zekası ve kararlılığı sayesinde, kaçmayı başarır. Kaçtığı dağların en yüksek noktalarından birinde, eski bir kaçak olan Demir’le tanışır. Demir Yalın, geçmişinde büyük bir travma yaşamış, karanlık bir geçmişe sahip bir adamdır. Bir mimar olarak hayatına başlamış, ancak ailesine ve çevresine duyduğu sadakatle, suç dünyasının derinliklerine sürüklenmiştir. Örgütle olan ilişkisi ise onu Deniz ile istemeden bir araya getirir. Her ikisi de birbirinden gizlerken, geçmişlerinin izlerini birbirlerinin hayatlarına taşırlar. Gerilim ve gizemin derinleştiği bu hikayede, hem Deniz hem de Demir, birbirlerine güvenmekte zorlanacak, duygusal duvarlar ve çatışmalar içinde yol alacaklardır. Bir yanda Deniz’in kaybolmuş bir dünyaya karşı cesur duruşu, diğer yanda Demir’in karanlık geçmişine dair taşıdığı yük, onları hem birbirlerine hem de geçmişlerinin gölgelerine daha da yaklaştıracaktır. Not= Kurgumun her hakkı bana aittir, çalınması ve kopyalanması durumunda mahkemenin soğuk duvarları ile karşılaşılması kaçınılmaz sondur. İyi günler✨ @dadaaa

“Kendimi hiçbir yere ait hissetmediğim bu dünyada ki savaşım, bitti.” Rozerin Sarya Taşkın’ın başına yıllar önce talihsiz bir olay gelir. Abisi cezaevine girince, babasını da kalp krizinden kaybeder. Kasaba büyükleri birleşip, onları Şanlıurfa`dan sürgün etmeye karar verdiğinde tek çareleri kabul etmekti. Yolları yabancısı oldukları İstanbul`a düştüğünde, tekerlekli sandalyeye mahkum olan annesi ve iki kardeşinin tüm sorumluluğunu üstlenmek zorundadır. Mücadeleyle geçen dokuz yılın ardından, hapisteki abisinin genel af sonucu çıkması hayatındaki tüm dengeleri alt üst edicekti. Trabzon’lu köklü bir ailenin kızıyla evlenmek istediğinde, karşılığında bekar oğulları için kardeşlerinden birini şart koşarlar. Bunu duyan Rozerin, vefa borcunu ödemenin bir yolunu bulmuştur. Peki, ya hayatın bambaşka bir planı varsa ?

Akademi’nin kütüphanesi sabah güneşiyle parıldarken, içimde huzur değil, bir çeşit tedirginlik vardı. Dün gece gördüğüm rüya hâlâ zihnimi kemiriyordu. Siyah bir göl, aynadaki suretim kararıyor, ardından o tanımadığım ama kanımda yankılanan ses... “Soyun yankısı, uyanmak üzere…”

Gerçek ailem kurgusudur. Psikopat bir kız düşünün. İblis gören bir kız düşünün. Geçmişi farklı olan bir kız düşünün. İşte o kız Marsel Gece KURT veya Marsel Gece YILDIRIM mı demeliyiz.. Marsel`in asla konuşmak istemediği bir kadın yüzünden ailesi yani Yıldırım Ailesi Marsel`in yaşadığını öğrenir. Ve Yıldırım Ailesi Marsel`i aramaya başlar daha doğrusu sadece babası ve annesi onu aramaya başlar. Abileri ve kardeşi hiç tanımadıkları kıza önyargılılardı. Sonuçta anneleri ve babaları bu kız yüzünden tartışmışlardı. Abiler önyargılı,anne tuhaf,baba varlığı ve yokluğu bir. Olaylar olaylar, hep başkalarının düşünceleri ön planda..peki kız? Kız ne ailesine kendisinin öldüğünü söyleyen kadını ne de ona önyargılı olan abilerini umursuyor. Zaten babası ve annesi onu bulsa bile onların yanına gitmeyi düşünmüyor. Ki zaten onun gibi psikopat kıza dayanamazlar. Peki.. Kızın, iblis ile olan konuşmalarını, Kızın ailesini, Kızın psikopatlığını Kızın kavgalarını, Kızın geçmişini, Kızın geçmişteki arkadaşlarını, Beraber görelim mi?

Trafik kazası yüzünden hafızasını kaybeden kız ve onun hafızasını geri getirmek için çabalayan çocukluk aşkı Gözümü açtığımda her şey bulanık görüyordu zar zor “nerdeyim ben “ diyebildim. elimin üzerindeki ağırlığa baktım biri elimi tutup kafasını yatağa koymuş uyuyordu. Bu kimdi? ben neden burdaydım? hareketlenmemle başucumdaki adam sanki kabustan uyanmış gibi hızla uyandı nefes nefeseydi beni görünce rahatlamış gibi nefes verdi “şükür iyisin “ nerden tanıyordu beni bu adam sorulara gözlerle ona baktım “siz kimsiniz” o an adamın gözündeki hayal kırıklığı benim bile kalbimi kırdı. bir süre yüzüme baktı “beni hatırlamıyor musun” diyebildi

Nereden bilebilirdik hayatın bir sesle beni sana bağlayıp, seni benden kaçıracağını... Bir tarafta korkan acıların çığlıkları, bir tarafta kendisini suçlu sananın çığlıkları...

Gece Masal, Hilal Parla, Yağmur Selin, ve Ebrar Ebru, askeriyede geçirdikleri çeşitli olaylar, yıllar sonra öğrenilen gerçekler..

"Onu biz öldürmedik ama hepimiz bıçağı eline verdik."

Bireyin iç dünyasında yaşadığı yanlızlık hakkında ufak bir metindir.

Babası tarafından zorla evlendirileceğeini anlayan Arya evlenmek istemediğinden dolayı evden kaçıp en yakın arkadaşının barına gitmiştir orada çok fazla içip sarhoş olduktan sonra bilinmeyen bir adam gelip ondan formalite bir evlilik anlaşması istemiştir arya`da babasının onu evlendirmesinden korktuğundan dolayı bu anlaşmayı kabul etmiştir

Oyun boyunca, zamanın manipülasyonu ve kaderin kontrolü büyük bir rol oynuyor. Batu, Kerem, Burcu ve Emir`in oyun içindeki hamleleri, bir bakıma kendi kaderlerini ve zamanlarını şekillendiriyor. Bu, zamanın ne kadar kırılgan bir kavram olduğunu anlatan bir mesaj. Batu’nun son hamlesi ve Burcu`nun karşılıklı hamlesi, zamanın ve gerçekliğin ne kadar belirsiz hale geldiğini gösteriyor.

Bir dedektif ajan olan Ayla nın başına gelen olaylar ve bu olayların sonucunda oluşan kaos ya da onu tetikleyen başka olaylar. -Ayla tüm bunlara dayanabilir mi? -Ben ona inanıyorum,dayanıcak

Bir mafya olduğunuzu düşünün. Genç yaşta elini kana bulamış , geçmişini hiç açmamak üzere kilitli bir kutuya kapatmış hatta artık geçmişini hatırlayamayan , kalbinde en ufak bir sevgi kırıntısı bile kalmamış bir mafya... Ve bir gün kızın biri geçmişinizi size bir hançer gibi saplıyor unutmak istiyorsunuz ama geçmişin izlerini takip etmekten kendinizi alıkoyamıyorsunuz. Kendi kendinize geçmişinizi hatalarınızı ve hatalarınızın sebeplerini araştırırken içinde bulunduğunuz suç dünyasından sıkılacak mısınız yoksa karanlık sularda yüzmeye devammı ediceksiniz , birine güvenebilecemisiniz , tekrar masummiyet kazanabilecekmisiniz ? Bu kabustan uyanabilecekmisiniz ?

Hayat hep 3` ten geriye sayma ile mi biter. Ya da bitti dediğimiz gerçekler tekrar karşımıza çıkar mı hiç peşimizi bırakmaz hep bi nefes gibi yanımızda mı olur Ben Ala istenmeyendim , umursanmayandım ailesi tarafından çevresi tarafından bende gitmeyi seçtim kendimi yolumu bulmak için ama yolda daha da kayboldum

“Bazen insan, en çok kendine ağırlık eder...” Asya, ne çocuktu ne de genç kız. O sadece, herkesin görmezden geldiği bir yükün taşıyıcısıydı. Sessizliğinde haykıran, gülüşlerinde kırılan, her adımında biraz daha yalnızlaşan bir ruhtu. Arkadaşsız bir çocukluk, kırılmış bir güven, derinleşen bir yalnızlık... Ve sonra gelen bir dönüşüm. Asya artık ne kırılgandı ne de sessiz. O artık susarak can yakan, bakışlarıyla susturan biri olmuştu. “Yükler Altında”, görünmeyen acıların, bastırılmış çığlıkların ve insanın içindeki karanlıkla verdiği savaşın romanı. Bu sadece bir genç kızın hikayesi değil; bu, hayatta kalmaya çalışan herkesin sessizce fısıldadığı çığlığın yankısı.

Ve bir gün, artık sormamayı öğrendim. Sevilmemeyi kabullenmek en büyük yenilgiydi belki de. Ama başka çarem yoktu. Benim için babamın sevgisi, hiç açılmamış bir kapının ardında kalmış bir masaldı.

Bir şey var. Bir duygu… Bütün bedenimi bütün zihnimi ele geçiren… Hani her zaman olan şey zamanı geldiğinde her zaman olduğu gibi olmaz ya öyleydi onu görüşüm. O gün o kapıda bir şey oldu. Sanki ben onunla bir geçitten geçtim. Kapıdan adımı attığıma hayatıma girmişti. Benim davetimde yoktu üstelik. “Ben geldim” demişti. Sanki “hayatının tam ortasına ben geldim” demişti. Bütün olumsuzluklara rağmen, en çokta ona rağmen hikayemi devam ettirmek için çabaladım. Gördüm … onu da gördüm ben de olanın aynısı vardı onda. Öyle olmasa çabalamazdım. Koşmazdım. Kolye… evet bir de o vardı. Zamanı gelince anlamını öğreneceksin merak etme. Ben de çok şeyi öğrendim. Hakan’dan çok şeyi öğrendim. Değişmeyi öğrendim. Hissetmeyi, söylemeyi öğrendim. Kalbimde hissettiğim bu kımıldanmaların anlamını öğrendim. Korkunun her alanlarını öğrendim. Hakan ve Bahar Hayatım ismimim tam manasını taşıyor gibiydi. Sanki yerin altındaydım ve sonra onunla tekrardan onunla yeryüzüne çıktım. Ben ailemin Bahar’ı olmuştum. O da benim Bahar’ım ama sonbaharım

Her karanlığın bir aydınlığı her aydınlığın bir karanlığı vardı benim karanlığımda bana aydınlık olan Karen Öztürk`tü o benim biriciğimdi. ~Koralp Kara

Bu ilk kitap yazışım sizden ricam beğenmeseniz dahi kitabıma saygı duymanız💗

Karanlık uzayda kaybolmuş bir sır, okyanusun en derininden gelen yankılar... Yazgı, neye inandığını, kime güvendiğini ve en önemlisi kendini sorgulamak zorunda. Gerçekler sahte, sahte olanlar ise ölümcül. Sessizlikten gelen bir çağrıya cevap verir misin?"

Planlanmış bir anne, planlanmış bir sperm, planlanmış bir bebek ama planlanmamış bir küçük annenin bebeğini yaşatmak için verdiği savaşta aşk ve ölümü tatmasının hikayesi.

Tülin ve Taner, iki yıldır sarsılmaz bir güvenle birbirlerine bağlıdır. Ancak Taner`in doğum gününde Tülin`e atılan iftiralar her şeyi değiştirir. Gerçekler ortaya çıktığında, ikisi de çok daha büyük bir yalanın içine düştüklerini anlayacaklardır...

20 yaşındaki Matt Grays, doğduğundan beri babası tarafından bir ajan olarak yetiştirilmiştir. Zamanla işinde çok başarılı ve yetenekli bir genç haline gelmiştir. Bir gün babası onu Rich Vit kasabasına, David Park’ın kızı Misilina’ya yakınlaşması ve ondan David’in işlediği suçları, yaptığı yolsuzlukları öğrenmesi için göndermiştir. Matt için bu görev çocuk oyuncağıdır. Ancak ne babasının ne de kendisinin hesaba katmadığı bir şey vardır. Matt bu görevde bir çok insanla bağ kurmuş, Misilina’ya karşı bir şeyler hissetmeye başlamıştır. Matt görevini tamamlayıp babasını gururlandırabilecek midir, yoksa her şeyden vaz mı geçecektir? Belirsiz, Lara Bülbül

“Sana bir kez sorucam. Uğradığın ihanetin bedelini nasıl ödeteceksin”

Varlığını kaybettiğim ruhumun ayak izlerini takip ederken karşılaştığım anılarımdan birkaç dakika... Közleri ruhumu yakan hayatımın ödettiği bedeller sayesinde dimdik duran bedenim... Çoktan ateşe verilip yanıp kül olmuş bir hayatım vardı. Ruhum yoktu. Yangın, ruhumu bile yakıp köze çevirmişti ve varlığının artık bir önemi olmayan ruhum yürüdüğü yollarda yanık ayak izleri bırakıyordu. Ruhumun boşluğuyla kıvranan bedenim o ayak izlerini takip ederken her adımda eski bir anıyla karşılaşıyor, yeni bir anıyla doluyordu. Yanıp kül olmuş ruhumu, ayak izlerini takip ederek aramaya devam mı edecektim yoksa bedenimi dolduran yeni anılarla yeni bir ruha mı sahip olacaktım... Bir adım attım. Bir adım daha ve bir adım daha. Umutlarımın parçalanıp gittiği ve umutlarımın yeniden doğduğu o yere geldim...